Dag allemaal,
Mijn naam is Duco, ik ben 23 jaar oud, en ben afgelopen lente met corona besmet.
Op moment heb ik het meeste last van moeheid en spierpijn.
Ik werk nu twee dagen in de week, twee fysiosessies, ergotherapie en vaste dag voor zelfhulpgroep.
Ik loop erg tegen mijn mentale gezondheid aan. Ik ken op moment namelijk niemand die long-covid heeft. Dus het is lastig om die erkenning van anderen te krijgen, nou ik heb wel mensen waar ik terecht kan, maar praten over long-covid is toch anders.
Nou ben ik benieuwd hoe andere (jonge) mensen hier mee omgaan. En ik hoop ook dat iemand hierover in gesprek met mij wil gaan.
Je kan hieronder reageren of via dm (https://www.instagram.com/duco_alain/)
Bedankt voor het lezen! En hopelijk hoor ik snel iets. :)
Je bent nog niet ingelogd. Log in om te kunnen reageren.
Hallo,
Ik ben Iris 23 jaar en loop tegen het zelfde probleem aan. Momenteel zit ik thuis en is sociaal contact al snel te veel. Zou het daarom waarderen om gedurende de dag gwn met iemand willen appen die mij snapt. Mijn klachten zijn vooral cognitieve klachten. Dus vergeetachtig, snel afgeleid, snel moe bij matige inspanning. Maar daarbij ook snel angst en voel me laatste tijd erg eenzaam. Mijn instagram is Irispreuter.
Hoi Iris,
Ik herken me erg in jouw verhaal. Ik ben net 24 en loop al meer dan een jaar rond met klachten als moeheid en vergeetachtigheid. Er zijn maar weinig mensen die begrijpen wat je doormaakt. Ik ben daarom ook op zoek naar lotgenoten om er over te praten. Bij de ergotherapie loop ik nog steeds en sinds 2022 ga ik met sprongen vooruit. Misschien dat je zin hebt om er samen eens over te praten.
Groetjes Riza van Krugten
Hi iris, ik heb je net een volg verzoek op insta gestuurd. Ik herken veel uit jouw verhaal, ik ben wel wat ouder (43) maar heb begin april hersenmist gekregen door covid en heb veel cognitieve problemen. Wellicht kunnen we ervaringen uitwisselen. Sterkte en groetjes Astrid
Hallo Lotgenoten,
Herstel na Corona... Voor de een is het zo gedaan en voor de ander duurt het weer wat langer en voor sommige duurt het heel lang.
Ikzelf heb nu 2 keer corona moeten doorstaan. Eerste keer was in maart '20 en heb hiervoor 6 weken thuisgezeten. En nu de tweede keer was afgelopen november '21, waardoor ik nog altijd nog thuis zit. Het is dat, ik hiervoor ook nog te kampen heb gehad met een Longontsteking en mogelijk ook nog tijdens de Corona periode nog een keer.
Nu ben ik sinds begin januari begonnen met Ergo, Fysio en ga ik binnenkort deelnemen aan een Lotgenotengroep op mijn werk. Ik werk overigens in de zorg (gehandicaptenzorg). Momenteel bij ik op therapeutische basis aan het werk, boventallig en 9 uur in de week met iedere twee week opbouwend. Helaas gaat het erg moeizaam, maar wel weer fijn om op het werk te zijn.
Ik heb veel last gehad van vele restklachten en nog steeds. Brandende rug (bij de schouderbladen), of je rug gewoon in brand stond. Ik had veel last van trillingen in de armen en benen (wordt wel steeds minder), omdat ik een balans vind in rust en actie. Verder is mijn concentratie minimaal, ik lees nog geen boeken (wat ik heel graag doe). Ook ben ik dagen erg moe en kom ik maar moeilijk vooruit. Ik heb veel last gehad van kortademigheid, dit omdat mijn ademhaling erg hoog zat en er niet bij ontspannende, wat weer een gespannen rug gaf. Zo kan ik nog wel verder dingen benoemen wat lastig is. Ik heb een tijd veel contacten moeten minderen, omdat het me gewoon niet lukte. Het was te druk en gauw te veel. Ik had er ook geen energie voor. Dit begint nu weer te komen.
Maar wat ik momenteel nu mis zijn lotgenoten die hetzelfde ervaren bij Long covid. Iemand waar ik mee kan praten en ervaringen kan delen, die hetzelfde ervaart. Die weet waar ik het over heb. Omgeving leeft wel mee, maar snappen niet gauw wat mijn klachten zijn en zien het ook niet altijd aan mij. En dat, maakt het soms wel frustrerend.
Dit was het voor nu een beetje. Wie weet tot contacts.
Groetjes Marleen
ps. ik hoop voor iedereen een voorspoedig herstel na Corona!!! Samen komen we er wel!
Dag Marleen,
Wat vervelend om te horen dat je al twee keer corona en daarboven op een longontsteking(en).
Ik zal eerlijk zeggen ik heb niet veel herkenning in de klachten die je benoemd, dus daarin kan ik je helaas niet helpen. Maar mocht je toch contact willen is dat wel mogelijk. :) Mijn naam op Instagram is: Duco Alain.
Hallo Marleen,
Ontzettend frustrerend is het hè dat er weinig begrip van mensen komt omdat ze niet hetzelfde ervaren en aan de buitenkant niks zien. Ook ik kamp hier al mee sinds vorig jaar, eind februari 2021 heb ik corona gekregen en veel te snel weer aan het werk gegaan en continue een terugval, snel moe, branderige rug maar dan net onder de schouderbladen, aanhoudende verhoging tot koorts cognitief ook nog steeds problemen, niet goed kunnen concentreren, niet echt helder in mijn hoofd. Je gaat je op den duur zorgen maken, komt dit ooit wel weer goed? Ik moet positief blijven maar het is soms wel lastig.
Hoi Channy,
Inderdaad vervelend ja. Gelukkig hier geen koortspieken of wat. En ik ben nog niet aan het werk, werk zo nu en dan therapeutisch, maar heel langzaamaan. Nu een tijdje even thuis gezeten ivm besmettingen op werk. Gelukkig krijg ik veel steun vanuit mijn werk en laten ze me goed herstellen. Binnenkort een lotgenotenmoment op het werk, met meerdere collega's dus dat, is ook fijn.
Ja, dat branderige gevoel net onder de schouderbladen idd. Jij kent dat, dus ook? Hier ook nog last van concentratie, maar meer dat, ik dingen gewoon vergeet en soms ook niet uit mijn woorden kan komen en mijn evenwicht soms van slag.
Echt zorgen maken doe ik nog niet, wel balen dat, ik nog altijd thuis zit en niet vooruit kom. Ik wil sneller dan dat, mijn lichaam wil en kan. Ik probeer iedere dag weer meer te doen en ga soms ook de grens over om te zien wat ik aan kan ;-).
Momenteel ook zkh bezoeken ivm andere dingen die zijn ontdekt, per toeval bij de longfoto's destijds voor de longontsteking. Dus er lopen nu allerlei onderzoeken, dus dat, komt er helaas ook bij. Al met al ben ik nog wel even bezig. Oja om het nog gezelliger te maken, zit nu weer even in quarantaine. pfff morgen testen.
We blijven positief!
Fijne zondag! Gr Marleen
Hoi Marleen,
Dat is ontzettend fijn dat er veel begrip is op je werk en dat er een lotgenoten groep komt, het is zo fijn dat je het er met mensen over kan hebben die hetzelfde ervaren, ik heb helaas geen mensen in mijn omgeving die de delta variant hebben gehad en hebben er dan vaak ook maar weinig begrip voor en kunnen er dan ook niet over mee praten. Ook ik kan soms niet op woorden komen en vergeet veel, ga vaak over mijn grenzen heen en voel me dagelijks moe. Ik wilde paramedische zorg maar omdat ik niet binnen het half jaar doorverwezen ben wordt het niet vergoed door mijn zorgverzekeraar, misschien dat er nog andere mogelijkheden zijn of potjes om zo toch de nodige hulp te kunnen krijgen, tis nu even een rot situatie maar het zal vast uiteindelijk weer goed komen met de tijd, veel geduld hebben. Och dat zou wat zijn, weer corona, gelukkig is deze variant niet zo heel ernstig, je wordt er niet heel ziek van maar als je lichaam al wat zwakjes is kan het niet zo heel veel hebben denk ik, hoop voor je dat het allemaal wat mee valt.
Heej Channy,
Ja, heb het tot nu toe met het werk echt getroffen. Echt heel fijn, voel totaal geen druk en kan rustig aan mijn herstel werken. Ze weten ook goed dat, ik graag door wil, maar dat, het gewoon niet lukt. Het gaat mij soms ook echt te langzaam hoor. Maar ga ik te snel of doe ik te veel, dan val ik weer terug. Helaas afgelopen week een keer weer even gehad (dus het wordt al minder) dus ik begin mijn lichaam te begrijpen ;-). Ofwel ik leg me er steeds meer bij neer.
Ik hoop echt niet weer corona te krijgen hoor. Ik vind het wel even genoeg zo. Laat het zonnetje maar volop schijnen en laat het allemaal weer normaal worden.
Fysio en ergo werkt hier goed... en we komen rustig door. ik werk nu boventallig op mijn werk (3x5 uurtjes is mijn max). Ik kan en het lukt mij om een bewoner te verzorgen (werk in de gehandicaptenzorg) en daarnaast doe ik vooral de randzaken (boodschappen bestellen, spelletje met de bewoners etc.) maar ik neem ook voldoende micropauzes. Maar ergens vind ik de afleiding met collega's en bewoners ook heel fijn. Even weer kletsen.
Woon ook alleen dus, dan is het weleens echt stil :-)
Nou fijne zondag! Geniet van het mooie weer... Nu nog even opwarmen en dan is het zonnetje lekker... Even wandelen!
Hoi Marleen,
Wat fijn om te horen dat fysio en ergo goed werkt bij jou, hopelijk gaat het mij ook goed doen want ik ben doorverwezen naar revalidatie in Beetsterzwaag, is een goed adres dus ik heb er wel vertrouwen in. Wel fijn dat dat kan, op therapeutische basis aan het werk en kan me voorstellen dat je het fijn vind om wat afleiding te hebben want ik ben ook alleen weet er alles van. Ik voel me soms best eenzaam, komt ook mede omdat niet iedereen begrijpt hoe je je voelt. Ik voel me vaak zo slap als een vaatdoek en gewoon niet helder in mijn hoofd, ben ook snel emotioneel, niks aan maar heb het maar te accepteren nietwaar. Gelukkig is het nu voorjaar en bijna zomer, dat doet een mens goed. Je werkt in de zorg, dat is een ontzettend leuk en dankbaar beroep, ik volgde de opleiding verzorgende IG maar helaas doordat ik nu ziek ben heb ik het niet af kunnen maken, hopelijk als ik weer een beetje de oude ben kan ik mijn opleiding weer afmaken want ik vind het echt een leuk beroep. Veel succes met je herstel en wie weet tot horens...
Hoi Marleen,
Ik was je verhaal aan het lezen en herken er zoveel uit. Ik zocht voornamelijk nu naar het gevoel van in brand staande spieren. Zo'n verschrikkelijk gevoel maar lastig te beschrijven. Ik heb voor het eerst met corona te maken gekregen toen het net in ons land kwam.... denk maart 2020....was toen nog zo onbekend maar alle klachten gehad. 6 maanden mee thuis gezeten..... ben van onregelmaat naar regelmaat gegaan qua werk. Je denkt....ach ja...iedereen is moe. Je gaat maar gewoon door. Maar als ik nu terug denk aan de klachten die ik alsnog had, waren het vast naweeën van de eerste corona. Ben nooit mijn eigen ik meer geweest.
Afgelopen december opnieuw besmet geraakt. Oude klachten kwamen terug, alsof die een boost hebben gekregen en me eeer helemaal onderuit veegde. Herstel traject in gegaan met fysio en ergotherapie sinds januari. Had eindelijk het gevoel uit die eeuwige winterslaap te komen (met werkelijk niets doen behalve slapen en eten), boem.....opnieuw besmet binnen precies 8 weken na vorige corona. Het lijkt ook niet op te houden. Die branderige slappe spieren zijn momenteel, bijna continu aanwezig. Zit nog zo aan het begin van mijn herstel.... dat ik ook niet goed weet wat ik fout doe. Ik doe al praktisch niets.
Alle tips zijn welkom! En als ik ze heb, ga ik ze zeker ook delen.
Met iemand over praten die het echt begrijpt zou ook enorm helpen. Wat sommige zeggen....luisterende oren zijn fijn maar het gevoel krijgen dat je niet gek bent in wat je allemaal van binnen voelt is nog veel fijner!
Groetjes Marieke
Hoi Marieke,
Is dat, ff stomme pech hebben zeg... Nee, gelukkig heb ik het niet nog een keer gekregen. Ik vind twee keer nu wel genoeg (ook idd de eerste in maart 2020 toen we nog niet mochten/konden testen, had alle klachten toen). en afgelopen 2021 november dus ook weer. En net wat jij zegt, het lijkt of ik het hele jaar er tussen nooit mij zelf ben geweest. Denk dat, ik dit zelf ook heb gehad, achteraf gezien.
Nu fysio en ergo, wat super goed werkt. Vooral de fysio. We gaan vooruit, maar zit nu in de fase dat, het me te langzaam gaat. Ik wil zo graag weer door. Ik wil weer gaan en doen en laten wat ik zelf wil en kan. Ben niet zo van het plannen (wat ik nu wel zowat doe).
Ik werk nog altijd therapeutisch (gehandicaptenzorg). Mag en kan al een beetje meer. en dat breiden we heel rustig verder uit. Maar een groep alleen draaien is nog te veel. Wel confronterend hoor, wat ik eerst gewoon normaal deed, me nu een hele kruim kost om het weer te kunnen. Maar ik ben al blij dat, ik gewoon weer de deur uit kan en dingen kan ondernemen, dan wel met beleid/gezond verstand.
Vandaag gaat het weer lekker. Ik heb ook zin om wat te gaan doen. Dus zo even van het zonnetje genieten. En wat in huis doen. Morgen weer richting werk.
Lieve Marieke, sterkte en ook jij komt er weer.
Is er op jou werk geen lotgenotengroep? daar ga ik nu as vrijdag aan deelnemen op ons werk. Ze zijn daar echt met een traject gestart voor longcovid medewerkers. Zo fijn.
En bij de fysio zit ik telkens in groepjes die hetzelfde hebben. Dus daar kan ik ook mee babbelen en ervaringen delen. Maar soms wil ik het juist ook niet weten, van hoe lang zij er al in zitten.
Succes!
Hoi Marieke.
Hier twee keer corona. De eerste keer was in dec 2020 (geen erge naweeën gehad bhehalve hersenmist) en de tweede een jaar later - afgelopen 17 januari. Eerst werd ik overvallen met extreme vermoeidheid en na twee weken kreeg pijn aan mijn enkel. De volgende dag waren het twee enkels en dit breide zich uit tot over mijn hele lijf. Twee weken had ik zenuwpijn in vingers en tenen, een verdoofde, branderige arm en handen. Pijnlijke benen en cognitief was ik waardeloos. Kon niks onthouden. Niks lezen of tv kijken. Gelukkig is de zenuwpijn nu (bijna) weg maar de brandende rechterarm blijft. Ook de kuiten en scheenbenen branden en doen zeer. Verder voel ik me helaas vandaag uitgeblust en moe. Wat vervelend om te lezen dat je drie x corona hebt gekregen! En wat naar dat je dus sinds de eerste al bezig bent met herstellen maar steeds opnieuw moet beginnen! Ik ben nog maar twee maanden verder en vind het nu al waardeloos. Ik weet sowieso zeker dat je niet gek bent - anders ben ik dat ook! En ik weet ook zeker dat je niks fout doet. Ik probeer veel over LONG covid te lezen. Het stelt mij gerust dat - ondanks dat het vooralsnog somatische onverklaarbare klachten zijn - dat het wel degelijk een oorzaak heeft. Ik kan je geen tips geven helaas: ik sta nog helemaal aan het begin maar laat maar weten als je contact wil houden en of meer wil weten. Succes en sterkte!
Hoi Marieke,
heel herkenbaar wat je benoemd over de in brand staande spieren… Bij mij lijkt het vooral op zenuwpijn. Een stekende pijn die me dan echt helemaal van de kaart brengt. Ik heb net als jij binnen 8 weken opnieuw corona gehad (tweede keer). Ook ik zou het fijn vinden om met iemand te praten. (Vrouw, 24 jaar).
Mocht je contact willen, stuur me een berichtje!
Heel veel sterkte Alain dit valt niet mee. Jij en iedereen verdient de erkenning juist zo erg het is nl. al moeilijk genoeg! Ik heb zelf ook Long Covid ook mijn leven staat stil maar ben wat ouder. Heb een zoon van 23 dus kan me absoluut iets voorstellen wat dit voor jonge mensen betekent. Ik hoop dat er lotgenoten zijn van jouw leeftijd zodat jullie een beetje steun hebben aan elkaar. Ik wens je de hoop en het vertrouwen dat het goed komt en dat je er uiteindelijk sterker uitkomt. Heel veel geduld en herstel gewenst. Take heart!
Hoi...respect voor jullie!
Ik ben afgelopen december positief getest, kreeg eerst a.b en prednisolon voor benauwd was negatief nog maar wel koorts.
Toen positief lang in quarantaine en toch telkens met hond proberen te lopen kleine stukjes.
Nu heel gauw overprikkeld en hoofdpijn, vergeet ook veel.
En met tegenwind kortademig en in bovenbenen. .het valt me tegen omdat ik altijd wel erg sportief was en gezond eet etc.
Ik heb ergo en fysio.
We gaan het zien.
Het helpt me om telkens in moment te leven.
Wel heb ik een rare rode teen en meer last van raynoud nog.
Meerderen hier???
Lieve groet en sterkte allemaal...
Samen sterk
Anne
Hoi Anne,
Daar zeg jij wat, Raynoud. Dat, heb ik ook met vlagen. Dan wel in één van mijn vinger dan wel in mijn teen of 2. Gelukkig is het al veel minder aan het worden, maar bij de fysio is mijn saturatie met de sporten soms lastig te meten (koude vingers).
Hier zijn we goed op weg met herstel, al duurt het me al even te lang. Heb sinds januari fysio, en dit zal nog blijven voorlopig. Is erg prettig.
Werken doen we nog steeds op therapeutische basis (ofwel 7 uur betergemeld van de 30 uur). Ik werk in de gehandicaptenzorg. Helaas sinds gisteren weer even een flinke terugslag. Mijn armen zijn loodzwaar. Magnetisch gevoel in mijn lijf.
We hebben fijn weekend, maar het liefst ga ik erop uit, maar kies er nu maar voor om wat rondom huizes te blijven. Morgen weer een nieuwe dag.
Succes en geniet daar waar kan van het mooie weer, doe ik ook :-).
Groetjes Marleen
Hallo lotgenoten, heel herkenbaar alle berichten. Ik sinds 4 maanden aan het herstellen... Lukt nog niet heel erg goed. Wel gestart met fysio maar is soms ook te vermoeiend. Soms lastig om de moed niet te laten zakken maar elk stapje vooruit is er 1, hoe klein ook. Ik hen gelukkih 1 iemand in mijn omgeving die hetzelfde heeft dat scheelt. Het is ook niet te begrijpen dit alles door mensen die het niet doormaken. Op Twitter is veel te vinden over longcovid.
Veel sterkte allemaal. Groetjes Christel
Hier ook helaas ik ben net 28 geworden. Ik ben eind november besmet geraakt en nu heb ik nog steeds verhoging na inspanning dus alles wat ik doe kost 10x zoveel energie. Ik ben wel aan het werk gegaan maar sinds 2,5 week zit ik ziek thuis omdat mijn energie op was. Ik werk in de zorg en iedere keer met koorts waardoor mijn lichaam overbelast is geraakt. Ik hoop dat rust mij gaat helpen om uiteindelijk weer op te knappen. Ik heb ook een fysio gehad die mij niet goed heeft geholpen ik ben nu overgestapt naar een andere fysio en ik heb nu ook een ergotherapeut. Ik snap helemaal hoe je je voelt.
Hoi,
Ik ben 24 jaar, vrouw. Ik heb in januari corona gehad en in maart opnieuw. Er zat niet eens 2 maanden tussen helaas. Mijn klachten zijn: maag-darm klachten (herkent iemand dit?), zenuw- spier en gewrichtspijn, heel vaak vermoeid, brainfog en benauwd na inspanning voornamelijk. Er zit progress in. Ik loop langzaam steeds een stukje meer, maar merk dan hoe erg de vermoeidheid en kortademigheid inkickt. In het ziekenhuis laten onderzoeken en volgens hen is er niets te vinden. Heel fijn natuurlijk, maar ondanks dat kan ik nog steeds amper functioneren. Ik zit thuis van stage momenteel en zit er mentaal ook helemaal doorheen. Mocht er iemand zijn die wil praten (wederzijds support) zou ik dat heel fijn vinden! Ik zie jullie berichtjes graag tegemoet.
Hé hoi,
Wat vervelend voor je joh! Ik ben zelf 31 en vijf maanden geleden positief geweest. De maagklachten herken ik, dat waren ook de eerste klachten toen ik positief was. Bij mij helpt het om een paar keer per dag ademhalingsoefeningen te doen. Dat zet je lichaam in de herstelstand en activeert je spijsvertering. Sinds ik dat doe, heb ik een stuk minder last van m'n maag/ darmen. Check bijv de Kardia app. Hoop dat je er wat aan hebt! Rustig aan doen, misschien een ergotherapeut inschakelen. Sterkte!
Groetjes, Talitha
Hoi hoi,
Ik ben een vrouw van 42 jaar en heb eind februari vorig jaar corona gehad en helaas een beetje dezelfde klachten als jou en vele anderen. Zenuw/spier en gewrichtspijn, snel vermoeid, vergeetachtig en concentratie problemen, traag in denken en doen, snel emotioneel, watten in het hoofd en functioneer ook niet goed. Heb moeten stoppen met mijn opleiding en stage omdat uiteindelijk je gezondheid het allerbelangrijkste is. Ik kan me goed voorstellen dat je er af en toe even helemaal doorheen zit, dat heb ik ook, komt ook omdat ik alleen ben en veel mensen snappen niet hoe je je voelt, ook omdat het bij mij 1 jaar en 3 maand geleden is maar er zijn zoveel lotgenoten waarbij het ook ontzettend lang duurt. Ik word doorverwezen naar revalidatie in Beetsterzwaag, ik hoop zo dat het gaat helpen maar als ik de verhalen zo lees wordt dat ook maar een traag proces, we zullen moeten accepteren dat het nou eenmaal lang gaat duren maar een beetje steun en zoals jij het noemt )wederzijds support zou natuurlijk wel fijn zijn.
Ik herken me zo in je verhaal! Ben ook moeten stoppen met mijn opleiding, dat vond ik afschuwelijk! Nu achteraf denk ik dat was het minst belangrijkste. Ik moet weer terug mama en susan zien te worden. Jij bent wel al lang onderweg zeg jeetje! En nu naar revalidatie, waarom die stap en is dat intern of.., hou vol hoor,liefs susan!
Hoi Susan,
Dat is zeker het minst belangrijke, je gezondheid gaat voorop en ik hoop echt voor je dat het herstel niet zo heel lang gaat duren als dat het bij mij doet. Ik dacht ook echt, na een half jaar ben ik de oude wel weer maar helaas, het tegenovergestelde is waar. Ik heb een flinke burnout gehad waar ik niet goed van hersteld was en te snel opleiding begonnen wat achteraf ontzettend stom was want ik pikte niks op en mijn benen waren zwaar en ik was gewoon ontzettend vermoeid en dat resulteerde dus al snel in een terugval en een paar maanden later corona erbij, na weken ziek thuis dacht ik, het kan wel weer, dus weer naar stage en school maar het ging voor geen meter, bleef koorts houden bij inspanning, branderig gevoel in de spieren, de ene dag denk je, het gaat wel redelijk en de dag erna was ik gewoon kapot, doodmoe maar toch maar weer gewoon naar je stage gaan en verstand op 0 zetten maar functioneerde gewoon echt niet, de meeste mensen op mijn stage hadden er ook geen begrip voor en trapten me gewoon letterlijk de grond in, hadden niet in de gaten hoe vermoeid ik eigenlijk wel niet was en voor mezelf opkomen lukte me ook niet meer, ook daar was ik te vermoeid voor. Ik houd zeker vol, ik hoor en lees zoveel om me heen dat mensen zijn afgekeurd door long covid, dit is wel het laatste waar je op zit te wachten. Ik las je klachten trouwens, ik heb ze ook nog steeds maar het is wel minder geworden, ik kon eerst niet eens een lap tekst typen, en alles wat ik las ging er net zo hard weer uit, het kwam gewoon niet binnen maar het werkt nog steeds traag in mijn hoofd, snel handelen zit er niet meer in, maar ik blijf de hoop houden dat het met de tijd nog wat beter gaat worden met de therapie die ik krijg. Heel veel succes met je herstel en probeer goed voor jezelf te zorgen, dat is ontzettend belangrijk.
Hoi Channy,
Heel herkenbaar jouw verhaal, ik heb dezelfde klachten, ik ben 41 jaar en ik heb in de zomer van 2022 een infectie gehad.
Ik hoop hier in contact te komen met lotgenoten, want ik voel mij erg eenzaam in mijn strijd. Liefs
Hoi allemaal!
Blijft afschuwelijk om al jullie verhalen te lezen,maar ook zoveel herkenning. Ik ben 40 jaar en sinds 4 maanden lig ik eruit door covid. Vol in het leven stond ik, druk sociaal,paardrijden,werkte 28 uur, deed een opleiding en BAM, alles weg..ga van bank naar bank of donkere stille slaapkamer, het draaien van het gezin kan ik niet aan, mijn man gaat minder werken door zorgverlof en ik ga binnenkort via de gemeente huishoudelijke hulp krijgen. Mijn klachten zijn zoal gevoelig voor alle prikkels, gebruik ook oordopjes die ik heb laten maken,niet kunnen lezen of 10 x lezen voor ik weet wat er staat,concentratie problemen, flinke darmproblemen,opgezette pijnlijke buik, lopen gaat moeilijk.korte stukjes gaat,langer zit ik in een rolstoel, pijnlijk lijf en de nachten willen ook niet lukken terwijl ik enorm moe ben. Vaak pijnlijke benen in de nacht. Ga nu naar massage, ben magnesium g aan gebruiken en epsomzout, hoop dat dat gaat helpen. Ergo en logo helpen me, fysio kan ik helaas nog niet aan dus eer dat ik weer op een paard kan....pff en dat was mijn grootste uitlaatklep, die mis ik..hoe doen jullie dat? Kunt niet even gaan wandelen of sporten om je gedachten te verzetten...
Nou toytoytoy allemaal! Liefs susan
Hallo allen,
Hier weer even terug van weggeweest. Het gaat hier op en af. Ik probeer zo nu en dan mijn dagelijks leven weer op te pakken, maar nog wel met beleid of goede balans, tussen activiteit en ontspanning. Soms heel frustrerend.
Ik heb periode van januari-juni fysio gehad, dit positief kunnen afsluiten. Het ging goed vooruit. Ik ben daarna gaan sporten (zwemmen). Dit heeft wel even geduurd, vond het spannend en moest echt weer vertrouwen krijgen in het loslaten van fysio (steun) en mijn lichaam weer kennen. Zwemmen gaat me goed af en doe dit structureel 2 x per week.
Daarnaast werk ik wel al (maar zit nog voor een deel in de ziektewet). Het is pittig, maar ik geniet van de bewoners (gehandicaptenzorg). Wel heb ik de afgelopen weken (een aantal weken) een terugval gehad in mijn benen (zware benen/loodzware benen). Ik moest echt opletten en nadenken bij het lopen, zorgen dat, ik niet door mijn benen zou zakken (zat in mijn bovenbenen). De kracht was helemaal weg. Ik heb hier door een spier verrekt in mijn bil en deze heb ik met een 8tal behandelingen bij fysio weer eruit gekregen. Ondertussen ging het zwemmen wel en nu weer kei goed.
Al met al blijft Long covid me nog steeds achterna lopen. Ik probeer wat ik kan en wil maar ik heb ook nog veel baat bij thuis zijn. Maar ik wil graag verder, ik wil weer gewoon mijn dingen doen. Wat mij de laatste tijd ook erg is opgevallen. Ik ben een alleenstaande vrouw en heb met het moment steeds meer behoefte aan een partner (tja prins op het witte paard haha). Ik mis een steun en toeverlaat hier thuis. Ik kan wel telkens naar mijn ouders, vrienden etc. Maar je wilt graag delen met iemand hier thuis. Ik weet niet hoe dit bij andere alleenstaanden dit zo is. Het lijkt bij mij met dagen echt versterkt te zijn.
Gelukkig ga ik weer nieuwe mensen ontmoeten in september. Ga dan weer eens mee met een singlereis (nee niet op zoek naar, maar wel weer leuke contact). Maar hopelijk snappen jullie dit of herkennen sommige dit. Ben ook emotionelere geworden na alles wat mij is overkomen afgelopen periode. Heb naast long covid ook te horen gekregen dat, ik hart problemen schijn te hebben (heb er gelukkig geen last van, maar slik nu wel medicatie) en dat, frustreerde mij ook toen, nu kan ik het goed loslaten en een plaats geven. Al met al ik ben een positief persoon, maar soms heb ik van die dagen.... pffff balen!!!
Nou lieve mensen blijf positief en kijk naar de kleine dingen en geniet hier ook van.
Fijn weekend en tot contacts.
x
Hallo allemaal,
Ik zie dat, het even stil is op deze pagina, maar denk laat ik toch maar even mijn verhaal kwijt doen. Zoals eerder te lezen was, ben ik in September dus op vakantie geweest, nieuwe mensen ontmoeten en even genieten van een andere omgeving. Dit was echt super fijn en had dit niet willen missen. Wat heeft dit mij goed gedaan! Dit was het goede moment om te gaan en te genieten.
Na nog wat nagenieten en uitrusten thuis en bijkomen van de gezellige vakantie, heb ik nog altijd minimale klachten. Wat dat is zijn vooral de concentratie, zoals een boek lezen en herinneringen van de vakantie terug halen. Men vroeg hoe mijn vakantie was dat, kon ik goed vertellen, maar ik kon niet meer vertellen waar ik allemaal was geweest (oeps). Nu heb ik een foto boek gemaakt en dat, heeft mij geholpen om weer terug te kunnen denken, het is graven, maar het komt er uiteindelijk wel weer. :-) duurt alleen wat langer bij mij blijkt.
Ik blijf nog bewust bezig met mijn lichaam en geest. Ik blijf bedacht op long covid en wil daarnaast wel weer genieten van alles en iedereen om me heen. Ik heb weer zin om er op uit te gaan, weer dingen willen doen en alles te laten voor wat het is.
Ik zit nu (hopelijk) in mijn laatste deel van herstel w.b.t. werk. Long covid zal nog wel achterna gaan, maar goed ik moet hier gewoon een balans in gaan vinden en dat, gaat me lukken, met baalmomenten tussendoor. Ik heb nu met werk (bedrijfsarts) besproken dat, ik mijn volledige uren ga werken de komende tijd en dat, ik van november weer volledig beter wil melden, als deze weken me goed af gaan.
Oja wat mij wel is opgevallen is dat mijn hormonen emotionele gevoelens sterker zijn geworden. Of is het mijn leeftijd? Het is sowieso meer geworden na mijn quarantaine en covid aanvallen. Ik merk dat, ik sneller moet slikken (huilen) om de kleinste dingen. Dit had ik voorheen niet. Best irritant vind ik zelf.
Maar al met al gaat het gelukkig de goede kant met me op.
Hoe gaat het met jullie allemaal? Hoop dat, het voor jullie ook allemaal beter gaat!? Ik zal hier op de site blijven hoor, om contact te houden en zo nu en dan weer een verhaal achter te laten. Dit werkt voor mij ook fijn, even van me afpraten/typen.
Nu nog even bedenken of ik een opleiding wil gaan doen (maar dan ga ik weer te hard en mijn concentratie wbt lezen is nog niet optimaal, dus toch nog even wachten ermee).
Fijne zondag allemaal, ik ga werken.
Liefsx Marleen.
Hoi Allemaal,
Ik ben opzoek naar mensen die een beetje willen kletsen over de problemen (long covid) die zij dagelijks ervaren, en wat verbinding. Het is namelijk een eenzame strijd mochten mensen mij willen contacten stuur me dan aub een berichtje op instagram:
nowennink
Thanks!
Hoi lotgenoten,
Ik ben vorige jaar februari met 1e coronabesmetting, en 3 maanden later kreeg ik langdurige klachten, zoals hoofdpijn, oververmoeiendheid, cognitieve en concentratieprobleem. Ik werk als begeleider bij dove gehandicaptenzorg. in september kreeg ik 2e coronabesmetting, de klachten werd ook meer erger. toen had ik vakanatie, 1e week alleen maar in bed liggen, zo weinig energie, ik voelde me alles op, erg moe, nergens zin in etc. toen ben ik naar huisartd gegaan, want huiselijke acitiviteiten ging ook niet meer, zoals bed opmaken, of wasje ophangen (viel me zwaar tegne, werd kortademig), toen vertelde mijn huisarts dat ik long covid heb, het kwam hard aan, ik heb het helemaal niet zien aankomen, ik dacht eerder aan burn out, omdat ik de hele periode hard aan het werk was, en toen kwam de zomervakantie, personeelstekort en zorgcirsis.
ik heb nu vooral last van overprikkeld, snel moe na bezoek of iets doen, vidobellen met vrienden.
toen kwam ik in de ziektewet, nu 5 maanden verder...het lukt niet veel, het wordt klein beetje beter en is ook niet alles. ik heb nu ergo en fysio therapie. 2 x per week. het gaat wel redelijk.
daarnaast voel ik me niet altijd begrepen in mijn omgeving. ik ben ook meer aangekomen dan ervoor, dat komt door dat ik te weinig beweeg, want ik kan ook niet veel bewegen als ik het wil. heel lastig. ik doe nu 2 x 10 min wandelen op eigen tempo. het is alles. ik voel me daarin echt heel beperkt.
iik zou het ook fijn vinden als ik in contact zou komen met lotgenoot, via mailen.
of vind mij via instagram, jk78b (Suzanne)
Hoi allemaal,
Voor mij precies hetzelfde hier. Sinds oktober thuis met long covid (toen de tweede besmetting voor mij) en helaas vorige week een herbesmetting gehad. Ik was bezig met opbouwen onder begeleiding van een ergotherapeut en fysiotherapeut, maar merk nu al dat ik in mijn herstel een aantal stappen terug heb moeten doen. Ik merk dat ik wel wat positieve spirit kan gebruiken en probeer dat daarom ook toe te passen in het dagelijks leven, maar als je door overprikkeling en snelle kortademigheid weinig kan, is dat toch verdomd lastig. Zou daarom ook graag in contact komen met lotgenoten en elkaar inspireren hoe je toch nog het positieve uit je dagen kunt halen, ook al kan je zo weinig.
Heb je hier ook behoefte aan, reageer dan even op dit bericht zodat we in contact kunnen komen met elkaar 😊
Liefs en sterkte allemaal!
Hoi Diehtje,
Ik ben wat aan de late kant maar wie weet. Allereerst ben ik heel benieuwd hoe het nu met je gaat :).
Zo te horen hebben wij rond dezelfde tijd long covid opgelopen (rond oktober) en hebben we er allebei ontzettend veel last van (gehad). Mijn herstel is relatief aardig gegaan gezien de ernst van de klachten in het begin maar ik heb nog steeds veel moeite met de prikkelverwerking wat sociale activiteiten onmogelijk maakt. Ook het uitleggen waarom ik dingen nog niet kan vind ik steeds lastiger. Het lijkt mij dan ook fijn om een keer een lotgenoot te spreken (ik ken er namelijk geen). Mocht jij er nog steeds zo over denken kun je een mailtje sturen naar assicssokken@gmail.com
Hi iedereen,
Heftig en ontzettend herkenbaar om jullie verhalen te lezen. Ik zie dat er al een tijdje niets meer gepost is in dit onderwerp, toch hoop ik op deze manier in contact te komen met mensen die in hetzelfde schuitje zitten. Mocht je hier ook behoefte aan hebben, reageer dan op dit bericht.
Veel liefs en sterkte allemaal!
Er is via de moderator elders op dit forum een mogelijkheid geboden tot contact onderling. Zodat niet alles openbaar is. Beterschap!
Hi Fen,
Bedoel je de discord server? Of is er nog een andere plek?
Ja dat bedoelde ik😏
Beste gebruikers en bezoekers van dit forum,
we zien dat er een groeiende behoefte is naar lotgenoten contact.
PostcovidNL heeft hiertoe mogelijkheden in meerdere vormen, voor meer informatie zie:
https://www.postcovidnl.nl/bijeenkomsten
Deze bijeenkomsten zijn zowel online als op lokatie te bezoeken.
Hoogachtend,
Moderator PostcovidNL forum
Beste moderator,
Dat was een heel mooi initiatief— maar wegens te grote toestroom blijkbaar gestrand. Nooit meer iets van mijn verzoek (ooit, lang geleden) vernomen…
Beste europese centrale bank,
Wat vervelend om te horen. Het is mogelijk om je in te schrijven en er starten binnenkort weer nieuwe groepen, zowel fysiek als digitaal.
Met vriendelijke groet,
Moderator Postcovid NL
Hoi Allemaal,
Ik ben 27 en zit nu sinds 1 jaar thuis met long covid. En krijg nu ook erg last van het mentale. Ik zou het ook prettig vinden om soms met iemand erover te kunnen praten. Mijn insta is lorainevp
Ik hoop dat er iemand is die met mij af en toe wil praten.
Gr Loraine
Hee Loraine,
Ik heb je een verzoek gestuurd via Instagram!
GR, Sabrina