Foto's van de genoemde personen in het artikel

Vrijwilligerswerk doen met post-covid, terwijl je niet of nauwelijks uit bed kunt, hoe dan? Wil je het beetje energie dat je nog hebt gebruiken voor vrijwilligerswerk? Marjan en Olga vinden van wel. Ze zijn blij met wat er mogelijk is. Ze voelen zich niet alleen nuttig, maar zijn dat ook. John van de Ven, directeur van basisschool De Meule in Venlo, beaamt dit: "Het is mooi dat iemand op deze manier een bijdrage kan blijven leveren. Enerzijds voor het eigen gevoel, maar ook ter ondersteuning van de mensen op school." Toch blijft het lastig om niet over je grenzen te gaan en tegelijkertijd zinvol bezig te zijn.

Marjan (50): “Ik heb long covid sinds maart 2020. Sinds mijn tweede besmetting in november 2021 ben ik bedlegerig en niet meer in staat om te werken. Als leerkracht was ik al beheerder van de sociale media van de school, samen met een collega. Toen ik ziek werd, ben ik dit blijven doen op momenten dat het binnen mijn mogelijkheden paste.

Nadat ik werd afgekeurd, volgde mijn ontslag. Toen heb ik gevraagd of ik deze taak op vrijwillige basis mocht blijven doen om betrokken te blijven bij onze school. Mijn collega’s gaven aan dat ook prettig te vinden. In een aparte groepsapp delen collega’s de foto’s en teksten die op sociale media geplaatst moeten worden. Mijn taak (en die van nog twee collega’s) is om deze teksten te kopiëren en samen met de foto’s te plaatsen op Instagram. Dit account is automatisch ook gekoppeld aan Facebook.

Het is een eenvoudige taak die ik liggend kan uitvoeren. Als het mij niet lukt, kunnen twee anderen het overnemen, dus het is heel laagdrempelig en zonder druk. Soms lukt het twee keer in een week, soms een half jaar niet, maar ik ben blij met wat wél kan. Het zorgt ervoor dat ik me nuttig en betrokken voel.”

Olga (50): “Ik ben inmiddels bijna vier jaar ziek en lig al vanaf de eerste dag zo’n 20-22 uur per dag op bed. Ik kan mijn dagen redelijk aangenaam vullen met luisterboeken, tv kijken, en foto’s maken van vogels in de tuin of bij het voerbakje op het raam. Maar na anderhalf jaar miste ik toch echt zingeving in mijn bestaan. Mijn ergotherapeut gaf me de tip om kaarten te schrijven, omdat ik best creatief ben.

Ik maak en schrijf kaarten voor Postmaatje. Ik heb twee mensen die ik ongeveer één keer per maand een zelfgemaakte kaart stuur en één die ik wekelijks schrijf. Soms stuur ik eenmalig een verjaardagskaart of doe ik mee aan de kerstkaartenactie. Het vult mijn dagen, want ik bedenk eerst wat ik die week zal gaan maken. Afhankelijk van mijn energie maak ik een eenvoudige kaart of eentje die meer werk en energie kost. Op momenten dat ik een beetje energie heb, maak ik de kaart. Dit doe ik op bed, half liggend met een speciaal bedtafeltje waarbij je het blad schuin kunt zetten.

Toen ik bij Postmaatje een oproep zag om iemand langdurig kaartjes te sturen, reageerde ik meteen. Ik heb er geen spijt van gehad. De persoon is van mijn leeftijd en door ziekte al tien jaar niet meer in staat om naar buiten te gaan. Soms schrijf ik de kaart in etappes. Zij heeft aangegeven het fijn te vinden om deelgenoot te zijn in iemand anders leven, dus ik schrijf over wat ik wel of niet meemaak of wat me bezighoudt. Soms krijg ik een kort spraakbericht of appje terug. Dat laat zien hoe fijn ze het vindt dat ik haar schrijf. Dit geeft mij zoveel voldoening: dat ik toch nog iets kan betekenen voor een ander.”

Van betekenis zijn voor anderen

Als je grotendeels of helemaal bedlegerig bent, is het fijn als je nog iets kunt betekenen voor anderen. Zinvol bezig zijn en een rol hebben in de maatschappij zijn namelijk niet altijd vanzelfsprekend. Soms is de energie er gewoon niet. Zo hadden we Guus van #NietHersteld gevraagd om iets te delen over het maken van hun podcast. Helaas is zij momenteel niet in staat om aan dit artikel mee te werken. Ontzettend verdrietig, maar zoals altijd staat goede zelfzorg voorop. Onze gedachten gaan ook uit naar de lotgenoten die nog ernstiger zijn getroffen en helemaal niet kunnen deelnemen aan de maatschappij.

Toch hopen we dat de verhalen van Marjan en Olga een zaadje planten bij mensen in vergelijkbare situaties: je kunt van betekenis zijn voor anderen en ertoe doen.


Tips & informatie

Help ons helpen

Er moet meer perspectief komen voor mensen met post-covid. Jouw steun is hard nodig! Steun ons belangrijke werk en help ons helpen!

hand geeft hart