Eind oktober begin november werd mijn man positief getest en zijn we met ons gezin in isolatie gegaan. Zelf was ik licht verkouden. Plots raakte ik mijn reuk en smaak kwijt, ik kreeg fikse hoofdpijn, had wat maagklachten en was wat kortademig na bijv. traplopen. Geen verhoging of koorts verder, geen hoest (mijn man ook niet trouwens). Allemaal niks ernstigs dus. Ik heb me niet laten testen, omdat we toch al in isolatie zaten en er voor mij geen bron- en contactonderzoek nodig was, omdat ik al sinds maart in zelfverkozen quarantaine zit. Onze 10 dagen zijn nu ruim voorbij en we voelen ons weer redelijk. Vandaag gingen we wandelen, op een rustig tempo nog, en ik merkte al snel dat ik niet meer kan wandelen en praten tegelijk, omdat ik buiten adem raakte. Mijn lijf was verder niet moe, ik kreeg alleen net te weinig lucht. Eenmaal thuis had ik nog een uur lang last van mijn longen, een heel onwel gevoel ook.
Omdat ik niet zeker weet of ik corona heb gehad, weet ik nu ook niet goed wat wijsheid is: naar de huisarts gaan? Nog even aankijken? Gewoon elke dag blijven wandelen en hopen dat het beter gaat? Ik heb geen idee wat de relatie is met de lichte klachten die ik heb gehad. Klinkt dit herkenbaar? Ik was en ben verder een gezonde 49-jarige vrouw.
Beste Joyce71,
De klachten die je beschrijft passen bij corona. Het is bij ons bekend dat veel mensen lang klachten houden. Kortademigheid kan een van de naweeën zijn van het coronavirus. Maar er is ook nog veel onbekend en dat maakt het lastig. Het is altijd goed om klachten te bespreken met je huisarts.
Hopelijk gaat het wandelen snel weer beter. Sterkte gewenst.
Met vriendelijke groet,
Longfonds Advieslijn