Werk
Dat vertrouwen had ik wel nodig. Ik zou bij mijn werk op visite gaan en de dag erna met de arbodienst spreken over mijn re-integratie. Ik was weer zes weken niet naar school geweest en dat was niet alleen voor mij lang. Gelukkig was het weerzien met de kleuters een warm bad. Al konden ze zich nauwelijks voorstellen dat ik al die tijd te moe was geweest om te werken. Natuurlijk was het heftig om weer 22 kinderen om je heen te hebben. Ik was blij dat ik na het bezoek weer kon rusten (lees slapen).
Fysio
Voordat ik de volgende dag de online afspraak met de arbodienst had ging ik weer sporten bij de fysiotherapeut. De maandag daarvoor had ik voor het eerst zonder toestellen getraind: maar op de mat hoog en laag. Dat ging op zich goed, maar op de weg naar huis merkte ik al dat POTS klachten dichtbij waren. Thuis kreeg ik inderdaad lichte hartkloppingen. Zou ik dat met de steunkousen weer krijgen? We werkten hetzelfde programma af en ik was heel blij dat ik 'mijn’ fysio kon mailen dat een reactie dit keer uitbleef!
Arbo
Dan ga je het gesprek met de arbodienst anders in. Ik had samen met mijn leidinggevende al een voorstel gemaakt waar ik strak mijn do's en don'ts had genoemd. Na verschillende trajecten ben ik gepokt en gemazeld en weet ik wel wat voor mij een goede re-integratie is. Omdat ik met dezelfde verzuimadviseur sprak waar ik al twee jaar lang mee gesproken had, zaten we snel op één lijn. Hij sloot het gesprek af met twee opmerkingen: laat je niet ontmoedigen én ik heb respect voor je. Het kan dus wél het goed begeleiden van post-covid patiënten bij hun re-integratie.
Yess!
We besloten deze goede week met een bezoek aan de bioscoop. Na een lange zit wilde ik mijn lichaam - thuis aangekomen - nog wel een keertje uitdagen. We wonen 7 hoog en ik besloot de trap te nemen. Pauze nemen mocht, maar mijn steunkousen benen hadden dat niet nodig. In één keer liep ik rustig, maar gestaag naar boven. Daar aangekomen deed ik wel direct mijn kousen uit. Want na meer dan 12 uur de hoogste compressie (nr 3) wilden mijn benen wel even zonder...
Lees hier de twee eerder geschreven columns van Hans.
