Er is nog weinig bekend over het coronavirus en de lange termijngevolgen voor patiënten die herstellen. Longfonds vraagt mensen die longklachten hebben na het herstel van het virus contact op te nemen. Een van hen is Karin (49): “Door het revalidatietraject hoop ik dat ik vooruit ga, dat ik weer een stukje kan fietsen. Het hoeft niet ver te zijn, als ik maar meer kan dan nu.”
“Drie maanden na corona gaat het een stuk beter met me, maar nog niet goed. Ik heb een dubbele longontsteking gehad door het virus en dat herstel duurt gewoon lang. De revalidatiearts gaat uit van een half jaar tot een jaar. Binnenkort begin ik met een revalidatietraject, dat is wel heftig, maar ik krijg gelukkig hulp bij mijn herstel.”
“Ik ben nog steeds heel benauwd. Zolang ik me rustig houd gebeurt er niks, maar dat valt niet altijd mee. Die benauwdheid vreet energie. Ook word ik moe van alle kleine klachtjes door corona die erbij komen: geen geur, geen smaak, haaruitval, waziger zien, niet goed iets kunnen onthouden, droge mond, brok in de keel en heel veel plassen.”
Mijn leven staat een beetje stil. Ik word wel eens verdrietig als ik een eindje ga lopen en ik kom niet verder dan de hoek van de straat. Dan word je weer met je neus op de feiten gedrukt: ik kan eigenlijk toch niet zo veel als ik dacht.
“Ik ben waarschijnlijk door mijn man besmet geraakt met het coronavirus. Na een paar dagen met hoog oplopende koorts ging het 23 maart volledig mis; de koorts nam toe en ik lag als een vis te happen naar zuurstof. Toen heeft de ambulance me naar het ziekenhuis gebracht. Normaliter ben ik panisch voor infusen en bloed prikken, maar nu was ik zo ziek dat het me allemaal niet meer uitmaakte - ik liet het over me heen komen. Ik heb vijf dagen zuurstof gehad van de zes dagen dat ik ben opgenomen.”
“Op 29 maart werd ik ontslagen uit het ziekenhuis. ’s Ochtends kreeg ik nog medicatie en werd het infuus eruit gehaald, een uur later stond ik buiten met een ontslagbrief. Ik voelde me erg aan mijn lot overgelaten. Het ziekenhuis heeft nooit meer gebeld, terwijl de GGD zei dat post-coronapatiënten nog een week na ontslag gemonitord moeten worden. Ook heb ik zelf contact gezocht met de huisarts omdat ik wat infecties heb opgelopen in het ziekenhuis.”
“Ik ben zelf maar gaan zoeken naar informatie en kies ervoor om al mijn informatie bij het Longfonds te halen, omdat dit betrouwbaar is. Er zijn online zo veel spookverhalen. De informatie van het Longfonds geeft mij een gevoel van houvast, herkenning en ik haal er tips uit. Daar ben ik heel blij mee.”
“Ik maak me zorgen om het nog een keer te krijgen, want ik weet niet wat er dan gebeurt. Ik ben nog niet op krachten en ik weet niet of mijn immuunsysteem verzwakt is. Misschien gebeurt er niks als ik het opnieuw krijg, maar het houdt me wel bezig.”
“Gelukkig heb ik weer zin in dingen en kan ik weer ergens naar uit kijken. Dat heb ik lang niet gehad, dus dat vind ik heel fijn. Het is niet meer zo zwaar bewolkt daarboven. Door het revalidatietraject hoop ik dat ik vooruit ga, dat ik weer een stukje kan fietsen. Het hoeft niet ver te zijn, als ik maar meer kan dan nu en terug kan naar het niveau dat ik voor het ziekzijn had.”
Dit interview is afgenomen op 3 juli 2020.
