‘Het aller belangrijkste is je gezin en je eigen gezondheid’. Kees, partner van Miranda (zie foto) die langdurige coronaklachten (Long Covid) heeft, probeert al anderhalf jaar alle ballen in de lucht te houden. Hij zorgt voor Miranda, hun zoontje (zeven jaar) en regelt alles. Daarnaast wil hij als gezin ook tijd houden voor leuke dingen. Hij is erachter gekomen dat deze tijd mentaal veel van hem vraagt. Lees hier het verhaal van Kees.
‘Eind maart 2020 werd Miranda ziek en haar benauwdheidsklachten werden steeds erger. Het was voor mij een angstige tijd, omdat er nog niet getest werd en er weinig bekend was over corona. Ik schrok heel erg toen ze uiteindelijk in de ambulance naar het ziekenhuis werd gebracht en corona had. De beelden van de intensive care had ik op televisie gezien en dat wilde ik echt niet voor haar. Ik zat met ons zoontje thuis in quarantaine en we konden niet naar haar toe. Gelukkig ging het langzaam beter met haar en mocht ze na een week weer naar huis.’
Alle ballen in de lucht houden
‘Ik was gewend om voor Miranda te zorgen, omdat ze astma en een mobiliteitsbeperking heeft. Maar de zorg is nu veel meer geworden. Ik ben veel thuis en zorg voor haar en ons zoontje. Een huishoudelijke hulp helpt mij goed. Elke avond masseer ik haar benen, omdat ze anders niet goed kan slapen. Ook heb ik een eigen zaak en regel ik alles met de instanties zoals het ziekenhuis en de huisarts. Dat kost veel tijd; je komt vaak in de wacht en er is veel onbekend. Dat kun je niemand kwalijk nemen, maar dat maakt het wel zwaar.’
Haar grenzen bewaken
‘Naast het zorgen help ik bij haar herstel en let ik op haar grenzen. Ik dacht dat ze volgens een schema van de fysio zou kunnen opbouwen, maar zo werkt het niet bij Long Covid. Je moet stoppen als je niet meer kunt. Hier let ik op bij wandelingetjes met de rollator. Haar pakketje energie is snel op en dan moet ze thuis rusten. Dan ben ik streng en dat vond ze eerst moeilijk om te accepteren. Maar nu vindt ze het goed dat ik haar grenzen bewaak.’
Gezin blijven voor ons zoontje
‘Momenten met het gezin zijn voor mij heel veel waard. Ik wil ook dat mijn zoontje een leuke tijd heeft en wij het niet alleen over zware onderwerpen hebben. Toen het vorig jaar iets beter met Miranda ging, zijn we op vakantie geweest. Dat was echt geweldig, ze had weer een glimlach op haar gezicht.’
‘Een paar weken na de vakantie kreeg ze een enorme terugval. Ik was toen veel momenten alleen met mijn zoontje, zonder Miranda. Ik doe mijn best om er wat van te maken met Moederdag, Vaderdag, Kerst of Pasen. Ik pak dan de foto’s van vorig jaar erbij en probeer het leuk te maken, zoals Miranda dat andere jaren deed. Zij ligt op die momenten dan boven in bed. Die eenzaamheid vind ik het zwaarste.’
Even op pauze
‘Mentaal had ik vorige week heel zwaar. Mijn moeder overleed na een kort ziektebed, dat was heel treurig. Ook had ik wat tegenvallers op de zaak. Alles tegelijkertijd werd mij even teveel. Wat ik vroeger fluitend deed, lukte mij niet meer. Dan merk je dat je al anderhalf jaar bezig bent. Een goede zakenvriend zei: ‘bel gewoon alles af’. Alles even op pauze zetten was een moeilijk besluit, maar ik heb het wel gedaan. Het heeft mij heel erg opgelucht en financieel kan ik het mij gelukkig veroorloven.’
‘Ik raad andere naasten ook aan om erover te praten. Met familie, vrienden of eventueel professionele hulp. Gelukkig gaat het nu weer wat beter met mij en met Miranda gaat het ook goed komen. Ze heeft veel tijd en rust nodig, maar ik geloof dat ze beter wordt.’
Het interview met Kees vond plaats op 15 juli 2021.
