Even korte situatie: vrouw 41. twee jonge kinderen. Man vaart dus regelmatig van huis. Longcovid sinds jan 2022. Dus inderdaad al 2,5 jaar onderweg. In april dit jaar volledig afgekeurd door uwv (100 % WGA). Maar werkgever was eigen risico drager en dus verantwoordelijk. En daarom bij extern re-integratiebedrijf (en via vaststellingsovereenkomst weg bij werkgever). Maar re-integratiebedrijf heeft bezwaar aangetekend. In eerste intstantie om de volledige stukken in te zien, werd mij verteld... maar bezwaar is doorgezet (waarom verwachtte ik dit al; want er is geld mee gemoeid?). Want onvoldoende onderbouwing door uwv volgens hen. Waarom geen IVA (want er is geen behandeling die werkt dus hoe groot de kans binnen twee jaar vooruitgang)... En waarom niet alsnog duurzaam inzetbaar want ja wat is daar nou op getest... Echt de stress die dit oplevert.
Nu moet ik dus weer opnieuw gezien worden door een nieuwe verzekeringsarts van het uwv... Ik had zo gehoopt om even rust te ervaren... Ik was net zover dat ik mijn situatie zoals die nu is een soort van geaccepteerd had. Dit is het voor nu we kijken per dag. We hebben even rust zodat we echt puur aan herstel kunnen werken. Geen extra druk van buitenaf waardoor je een terugval kan krijgen.
Maar nee.. natuurlijk bezwaar doorzetten. Weer naar een uwv verzekeringsarts... waar ik maar hoop dat ik iemand tref die verstand heeft van postcovid. Echt de stress die dit oplevert... heb meteen weer knallende koppijn..
ER IS GEEEN behandeling mensen... en niemand kan in een glazen bol kijken. Laten we hopen dat dit ooit beter wordt... maar echt al die extra stress HELPT NIET.
Sorry moest ik echt even kwijt. Iemand nog tips. Of mensen die ervaringen kunnen delen?
Ach, Marjolein, wat een rot situatie, wat een pesterij, net nu je dacht te kunnen ontspannen. Ik heb geen tips voor je ander dan blijf trouw aan jezelf. En verder kan ik alleen maar zeggen: ik leef met je mee. En ik geef je een dikke knuffel om deze dag hopelijk iets lichter voor je te maken.
Dank je wel Monalisa,
Ik blijf zeker trouw aan mezelf en ik weet ook dat er ergere dingen zijn dan een herkeuring. Evengoed gewoon harstikke stressvol natuurlijk, en met een covid hoofd niet altijd goed te relativeren.
Hoi Marjolein,
Wat vreselijk, weer geen vaste grond om vanaf te mogen opkrabbelen. Ik leef met je mee. Enige tip die ik heb is een tamelijk bittere: zorg dat de verzekeringsarts je ziet op een slechte dag— dus plan geen extra rust voorafgaand aan de afspraak, maar wel erna.
Reden om dat te suggereren: In de VS leggen mensen die afgekeurd willen worden een fietstest af in een privékliniek; pas als je dat twee dagen achter elkaar doet is het effect van de PEM fysiek aantoonbaar. Ze gebruiken dan de resultaten van twee dagen om de ziekte voor de verzekering te bewijzen. Hier kun je je alleen op één moment aan de verzekeringsarts laten zien.
Ik zou er zelf daarom altijd voor zorgen dat dat moment op een ‘tweede dag’ van inspanning is. Heel cynisch, want wij weten allemaal dat je er dan veel meer van moet bijkomen daarna. En ook zal het moeilijker zijn een gesprek helder te voeren als het een slechte dag is.
Los daarvan: misschien hoe dan ook goed als het je lukt iemand mee te nemen, om je te helpen als het wazig wordt?
Veel sterkte…
Dank ECB voor de tip..het is inderdaad een bittere. Nou hoef ik er gelukkig niet fysiek naar toe. Heb er de vorige keer echt zo'n last van gehad. Het is nu via beeldbellen. Heb wel geregeld dat er ook op dat moment iemand bij me is..want ook het gesprek volgen vond ik de vorige keer erg lastig. Na aantal minuten komt het gewoon niet meer binnen.
Op hoop van zegen maar.
Als ik er over nadenk word ik ook gewoon boos. Extra onnodige druk op uwv verzekeringsartsen. Vertrouwen in reïntegratie bedrijf is echt wel gedaald. Die hoort er toch voor mij te zijn. En daarnaast de terugval bij mij waartoe dit ongetwijfeld gaat leiden met al die stress en onzekerheid. Voel me gewoon zo niet serieus genomen.
Dag Marjolein, wat pittig zeg. Juist op het moment dat je denkt rust te krijgen mag je weer opnieuw het proces in… Kan mij voorstellen dat dat heel veel energie kost! Energie die je al niet hebt.
Ik zou het vooral niet persoonlijk gaan zien. Het reintegratie bedrijf doet dit puur voor het geld. Bij IVA neemt het UWV het over en ben je als eigenrisicodrager niet nog 10 jaar verantwoordelijk voor iemand. En misschien is het eigenlijk ook wel positief? Als je uiteindelijk de IVA wel krijgt? Deze is net wat hoger (5%) en als er verder niets veranderd hoef je geen herkeuringen meer, heb je geen re-integratie verplichtingen meer en dan ben je ook af van het gezeur van dat re-integratie bedrijf.. ik hoop het in elk geval voor je! Zodat deze energie ook niet voor niets is geweest ook. Hopelijk heb je het gesprek snel en kan je je daarna echt weer focussen op jezelf en je gezondheid!
En ik snap de spanning heel goed. Zelf ook net de wia keuring gehad. Gelukkig een goede arts en arbeidsdeskundige en volledig afgekeurd en duurzaam. Dus rust.
Sterkte !!
Hey Cato. Duurzaam afgekeurd? Betekent dit dat jij nu dan onder de IVA valt?
Ik hoop ergens echt dat het daar bij mij op uit gaat komen. Maar dacht dat die kans nihil was. Gewoon rust en hopen echt dat er ooit verbetering gaat komen voor ons longcovid patiënten. Geen reïntegratie verplichtingen meer die altijd meer van je vragen dan wat je aankan.
Dank voor je berichtje in ieder geval. Ik probeer het ook niet persoonlijk te zien. Maar vind het wel lastig. De gehele strijd in al die jaren die ik al gehad heb om serieus genomen te worden. Dat vreet aan je.
Groetjes mama Marjolein