Hoi allemaal,
Ik dacht het nooit te krijgen maar toch een positieve test..
Het begon bij mij in het weekend van 2 juli. Ik had last van koud zweet aanvallen, voelde mij niet helemaal fit. Maandag toch naar werk gegaan want ik ben niet iemand die zich snel ziek meld en voelde mij wel okè. Ik zeg altijd zolang ik niet overgeef kan ik gewoon werken, hoe beroerd ik mij ook voel.
Maandag en dinsdag viel alles ook nog mee. Een heel klein loopneusje, beetje licht ziek gevoel maar meer niet. Woensdag ochtend heb ik mij op m'n werk toch even laten testen voor de zekerheid, die was na 1 sec al positief. Met gemengde gevoelens zat ik daar dan.. en nu? In goed overleg met mijn collega's en werkgever heb ik mij de hele week opgesloten op kantoor want ik voelde mij eigenlijk best goed maar wilde niemand anders onnodig besmetten.
Dit is heel goed gegaan, op de hoest na, af en toe had ik een hoestbui zo erg dat ik bijna over mijn nek ging.
Vanaf vrijdag ging het alweer beter, of nouja, dat ging het eigenlijk al wel :)
Een 'normale' verkoudheidsvirus vond ik 10x erger dan corona (tenminste op dat moment).
Maar..... nu drie weken later hoest ik ineens enorm veel. Het houdt mij in de nacht wakker. Het slijm zit zo diep dat ik met heel veel energie het moet op hoesten. Continu kriebel, drukkend gevoel waardoor ik echt niet anders kan dan hoesten en bijna stik.
Ik heb mij een paar keer laten testen maar allemaal negatief. Zoals ik lees op internet en hier is dit een Post-Hoest. Heeft iemand anders hier ook last van?!
Waar ik bang voor ben is dat het erger gaat worden en ik nu wel ineens heel ziek ga worden. Heb al eerder een trombosebeen gehad dus ziek thuis op bed liggen wil ik niet. Ik ben ook wel een echte doorzetter omdat ik al dagelijks vermoeid ben door mijn post trombotisch been en rugklachten.
Had ik misschien toch na mijn positieve test thuis moeten blijven om echt uit te zieken? Ik weet het niet.
Ik wens iedereen veel sterkte. Ik heb mij flink vergist. Het is toch veel erger dan zomaar even een verkoudheidsvirus. Ze zeggen dat je met milde klachten na 2 weken beter moet zijn. Dat is in mijn geval niet zo.
Liefs Luna
Je bent nog niet ingelogd. Log in om te kunnen reageren.
Dag Luna,
Hoe je tot nu toe hebt gehandeld kun je niet meer veranderen en eigenlijk maakt het niet uit of je toen wel of niet goed had gehandeld. Richt je op wat je nu kunt doen.
Wat ik je wil meegeven is om te proberen rustig aan te doen en stress te vermijden. Veel mensen die langdurige klachten hebben, zitten met een zenuwstelsel dat problemen heeft met het tot rust komen. Dit wordt pas beter als je jezelf niet overbelast. Gevoelens van schuld en angst vertragen het herstel, omdat dat ook voor belasting zorgt.
Probeer te letten op gevarieerd eten en voldoende drinken, om te voorkomen dat allerlei tekorten (zoals vitaminen en eiwitten) ontstaan waarvan je weer andere klachten krijgt. En probeer enigszins (licht) in beweging te blijven om spierverlies tegen te gaan.
Dit zijn de dingen die ik pas heel laat ‘goed’ ben gaan doen, die ik achteraf denk ik eerder had moeten doen. Vermoed dat dat me een half jaar eerder herstel zou hebben opgeleverd.
Sterkte, Sami
Hoi Sami,
Bedankt voor je berichtje en wijze woorden. Hele goede tips waar ik gelijk mee aan de slag ga.
Liefs X
Oh en kijk even bij: https://www.postcovidnl.nl/ondersteuning/webinars-en-videos/videos-met-logopedist
Daar staan instructiefilmpjes die je misschien helpen bij het hoesten. ‘Huffen’ zou ik als eerste kijken.
Dankjewel! Zal even een kijkje nemen ☺️