Goedendag, in maart vorig jaar heb ik een milde covid infectie opgelopen waar ik o.a. ernstige vermoeidheidsklachten en grote conditionele beperkingen aan heb overgehouden. Ik word gelukkig zeer serieus genomen door mijn artsen, helaas weten zij het ook niet. De diagnose is nu dat ik door de COVID zenuwschade heb opgelopen waar door met namen de verbindingen tussen mijn zenuwen en mijn spieren zijn aangedaan. Ik word behandeld door een longfysiotherapeut die aangesloten is bij het corona netwerk, maar boek nauwelijks vooruitgang. Ik kan inmiddels behoorlijke stukken lopen, maar kan bijvoorbeeld nog steeds niet fietsen. Na 2 minuten langzaam fietsen op de hometrainer heb ik een week lang spierpijn. Heeft iemand van jullie soortgelijke klachten (gehad) en een hier een werkende behandeling voor?
Je bent nog niet ingelogd. Log in om te kunnen reageren.
Hallo Sterrederzee,
Ik heb precies hetzelfde als jou. Ik heb begin april covid opgelopen. Ben heel erg ziek geweest ervan. Niet opgenomen in ziekenhuis omdat saturatie goed was . Ik kan nog steeds niet langer dan 2 min lopen dan beginnen mijn spieren te verkrampen in mijn hele lichaam. Wordt dan misselijk en heb braakneigingen ervan. Tevens beginnen mijn spieren heftig trillingen te vertonen waar ik geen controle op heb. Mijn l-bovenarm doet veel pijn en bewegen ermee gaat lastig. Eigenlijk bij alles wat ik doe krijg ik die klachten. Tevens is mijn ademhalingsysteem dan ook erg in de war . Praten gaat moeilijk en stem is hees. Ben zo ontzettend moe totaal geen energie. Ben nu 5 maanden met revelatie bezig en boek weinig vooruitgang. Werk zo hard eraan om beter te worden, lukt niet. Pfff zo frustrerend dit. Vanaf 1 april gaan we tijdje stoppen om naar revelatie te gaan. Ben gewoon op . We gaan nu thuis oefenen met een programma op tel van revelatie. Zo blijf ik in contact met hun en ook beeldbellen. Moet meer rust gaan nemen nu met kleine oefeningen thuis doen. Gaat dit dan beter dan begin ik weer met revelatie eind mei. Ben benieuwd hoe dit gaat.
Groetjes anja
Beste Anja,
Wat naar om te horen dat je je zo ellendig voelt. Ik denk dat het wel gaat schelen als je rustiger aan gaat doen. In het begin dachten ze dat ik spierontsteking had en had ik een ander revalidatieprogramma en daar verergerde de klachten van. Nu ik rustiger aan doe, en alleen wandel ( dat kan ik gelukkig wel), voel ik mij over de hele linie wel iets beter. Het frustrerende is, hoe harder je werkt hoe slechter het gaat. Het is essentieel bij dit ziektebeeld dat je niet over je grenzen gaat, dit wordt bij mij door de longarts en fysiotherapeut keer op keer herhaald, en heb ik helaas door schade en schande geleerd. Al wil dat niet zeggen dat ik niet regelmatig de mist in ga. Want ik wil zo graag, en die grenzen liggen zo laag. Maar dat laatste zul.je zeker herkennen.
Sterkte, Marieke
Beste Marieke,
Djw voor je reactie. Ik herken het ja. Werk hard om beter te worden. Grenzen leggen is moeilijk idd. Voor nu kan ik nog zo weinig en dan denk ik dat beetje wat ik kan waarom lukt dat nog steeds niet goed. Dan wordt ik boos en geïrriteerd erdoor en dan denk ik dit is toch bizar . Ik moet dat toch kunnen. Van ergotherapeut heb ik een weekschema om me daarbij te helpen. Morgen laatste dag naar revalidatie in ziekenhuis en dan even een pauze. Tot rust komen, ben echt doodop.
Beterschap ook voor jou.
Groetjes anja
Wat naar voor jullie ook, ik herken mezelf zeker in een aantal van deze klachten. Tijdens het ziek zijn niet echt last van gehad, maar daarna best heftige reacties in mijn lichaam na inspanning. Het lijkt inderdaad erop dat hoe harder je eraan werkt, des te harder je word gestraft. Echt vervelend. Hebben jullie ook van de zenuwtrekjes/spiertrekjes erbij?
Als ik op bed lig heb ik het minste last, maar ik kan soms weleens wakker worden met hele zware benen of een algeheel vervelend gevoel erin. Heel veel sterkte met het herstel!
Hallo Hasan,
Zenuw/spiertrekjes heb ik ook ja. Bij het slapen gaan wordt ik daar ook geregeld wakker van. Vervelend idd. En ook als ik wakker wordt dan zijn mijn armen, handen, benen, voeten vaak in krampachtige stand. Dit voelt dan ook pijnlijk aan bij het bewegen. Bovenlichaam ook verkrampt en druk op mijn borst. Eigenlijk kan ik beter zeggen mijn hele lichaam spanning/verkrampt. Uit bed komen is vaak een hele klus. Voel me net zo'n oude vrouw pfff.
Beterschap ook voor jou.
Groetjes anja
Dank voor je snelle reactie Anja en vervelend dat je er ook zo last van hebt. Je wordt er echt neurotisch en onrustig van. Ik hoop dat het mettertijd allemaal weer beter wordt. Ik merk vooral dat het erger wordt na inspanning en licht sporten. Ik heb aan de andere kant het idee dat het wel nodig is om in beweging te blijven en je spieren gezond te houden en rustig aan aan te sterken. Sterkte ermee!
Zal de stichting FNS (functionele neurologische stoornis) jou misschien kunnen helpen... Ik ben hier. Op gewezen door de revalidatie arts
Dag ik heb het ander som kan slecht lopen spieren verkrampen in de benen net als of ze slapen en tintelde voetzool. Ben al 12 weken thuis nu . Het is bizar en eigenlijk wordt het niet beterder op dit moment helaas. 12 x fisio gehad maar het schiet niet op aldus.
groet ton.