Hallo allemaal,
Helaas heb ik nu al een aantal weken last van de gevolgen van Corona. Het leek een flinke griep, maar helaas is de steek in mijn linkerlong en de benauwdheid niet echt minder geworden. Het lijkt uit te stralen in mijn linkerarm en oksel, waar ik nu ook al weken veel last van heb en probeer te ontlasten.
Vorige week stond ik voor het eerst weer voor de klas. Ik schrok enorm, voorlezen gaat niet, lange instructie ook niet en na even wat harder of langer praten ben ik meteen duizelig en vermoeid. Ik kom de kinderen dan duidelijk tekort, aangezien je amper uitleg kan geven en het dus meer oppassen is.
Qua vermoeidheid zou ik best weer een dagje voor de klas kunnen staan, maar het is zo lastig om naar lucht te happen en je benauwd te voelen. Zoals velen merk ik dat dit de ene dag beter gaat dan de andere dag.
Ik vind het lastig om nu te weten wat de juiste stappen zijn. Onderzoek in het ziekenhuis, lijkt niet handig aangezien ik lees dat er vrijwel nooit wat uit komt. Toch voelt het alsof ik mijn longen niet laat rusten of dat het beter wordt.
Moet ik hier gewoon voorlopig mee leren leven en maar duizelig voor de klas gaan staan? Of moet ik rust nemen en vererger ik het er alleen maar door? Hoe leggen jullie het uit aan collega´s en directie? Ik zie er goed uit, praat redelijk (klink niet heel benauwd) dus het voelt alsof je niet snel wordt begrepen. Ik hoop dat er mensen zijn die misschien ook leerkracht zijn of die een beroep uitvoeren waar je veel moet praten en die tips voor mij hebben. Alle tips zijn welkom :) Bedankt!
Je bent nog niet ingelogd. Log in om te kunnen reageren.
Hoi LinG
Ik ben ook leerkracht en deze week weer begonnen met lesgeven. Het is idd zwaar om zo gauw buiten adem te zijn. Ik werk nu halve dagen om een beetje in te komen maar na een instructie voel ik de benauwdheid al hoor. Het lijkt zelfs erger te worden. Ik hoop dat het gauw beter zal gaan. Ik heb er een goed gesprek over gehad met de directie en gelukkig hebben ze er alle begrip voor. Heel veel sterkte.
Hoi Lin en HP,
Ik denk dat het beter is om je rust te nemen. Maar dat kun je laten testen. Ik heb zelf een sportmedische inspanningstest gehad omdat ik na 6 maanden nog steeds niks kon. Toen bleek dat mijn conditie zo slecht was, dat ik nog minder moest doen dan ik al deed. Met zo'n test kunnen ze precies vaststellen wat je aankunt. Als je teveel doet, dan herstel je niet, of te weinig, en wordt je ook niet beter. En het klopt. Na de test heb ik mijn dagprogramma aangepast en ging het beter. (Tot ik nog een keer corona kreeg, maar dat is een ander verhaal). Misschien willen jullie net als ik te vroeg teveel, dus ik raad aan om dit te doen zodat je je dagprogramma en training bij de fysiotherapeut kunt aanpassen aan je conditie. Veel beterschap allebei :).
Inge