Ruim 5 weken ben ik ziek geweest van corona. En flink ziek ook. Ik heb mn last nog van mijn linker long. Rechts is wel ok. Sinds ongeveer 2 weken ben ik het virus kwijt maar ik vind het heel moeilijk om weer conditie op te bouwen. Als ik nl iets teveel doe krijg ik een terug val en ben ik weer super benauwd en kortademig. En loop ik vertraging op in het herstel. Maar als ik te weinig doe schiet het ook niet op. Voor mensen die thuis uitzieken is er niks geregeld. Terwijl ik uit ervaring kan vertellen dat je ook thuis héél heftig ziek kan zijn en het ook veel langer duurt dan de 2 weken waar volgens bijna alle sites de duur van de ziekte is als je niet naar het ziekenhuis gebracht wordt. Nou dat is beslist niet zo! Wat dat betreft zijn wij een vergeten groep. Maar mijn vraag is of ik wat tips kan krijgen om mijn herstel te bevorderen.
Je bent nog niet ingelogd. Log in om te kunnen reageren.
Op deze site staan wel een aantal tips voor het herstel. Als ik jouw bericht en de andere berichten lees en kijk naar mijn eigen klachten en 'herstel', denk ik dat dat het enige is waar we houvast aan kunnen nemen omdat geen van ons er nog helemaal bovenop is. Ik heb al klachten sinds 13 maart en heb ook een paar weken heftig ziek thuis doorgebracht. Mijn herstel schiet ook niet op. Zoals je zegt, er lijkt inderdaad verder niks anders geregeld te worden voor thuis Corona patiënten. Heel veel sterkte!
Gisteren mijn eerste videosessie gehad bij de fysio, getraind in Corona. Ik probeerde op te bouwen wat telkens mislukte. Zij gaf aan dat het lichaam (meestal) 6 weken nodig heeft om te herstellen, om het virus op te ruimen, longblaasjes zijn beschadigd, spiermassa weg. Na 6 weken mag je pas opbouwen. Tijdens herstel mag op de 0-10 meter de indicatie pijn/moeheid/benauwdheid niet hoger komen dan een 4. Ter vergelijk als je hijgt na traplopen is dat al een 8!
ik ben dus 3,5 week klachtenvrij. En ik kreeg advies meer eiwitten te eten eten voor herstel spiermassa. En na elke inspanning 30 min rust nemen. Bv 10 min wandelen - rust - iets kleins in huishouden - rust - kleine oefening bv 10 x squad - rust - kleine oefening rug. Blijven luisteren naar je lijf en dus niet die score voorbij gaan! Ik slaap s middags overigens ook nog uur.
Het moest even indalen.. maand mei dus waarschijnlijk voor herstel, juni pas opbouwen..
Sterkte!
Beste Kerstin,
Allereerst sterkte met je herstel!
Vier jaar geleden heb ik hulp gehad van een fysiotherapeut na een flinke longontsteking. Dat heeft me destijds goed geholpen . Hoe weet je of een fysiotherapeut getraind is in Corona? Ik zou wederom graag gebruik maken van de hulp.
groeten,
Jip
Hallo Jip,
ik heb de fysiopraktijk gebeld en gevraagd of er misschien iemand getraind was in Corona. Ze gaven aan dat dit inderdaad het geval was. Gewoon even bellen!
Sterkte en goed herstel gewenst!
hartelijke groet, Kerstin
Irritant dat alles twee keer geplaatst wordt en je kunt t daarna niet verwijderen
kerstin, goede tips daar kan ik wat mee
ik heb helaas vanaf week 6 een beetje geforceerd, ik dacht goed was om zoveel mogelijk te bewegen...oei dat heb ik geweten.
groetjes
Been there, done that ?
beterschap en sterkte!
kerstin, goede tips daar kan ik wat mee
ik heb helaas vanaf week 6 een beetje geforceerd, ik dacht goed was om zoveel mogelijk te bewegen...oei dat heb ik geweten.
groetjes
Hoi Kerstin,
Fijn al deze reacties. Het is toch echt dat je zo goed als alles zelf uit moet zoeken hè. Huisarts weet weinig. ik snap je uitleg niet helemaal en voor de zekerheid check ik het even. Ik heb nml ook gebeld met fysio en die geeft aan dat je na 6 weken ziek zijn weer op mag bouwen na akkoord huisarts. Volgens mij zegt jouw fysio dat je na ziek/zo goed als klachten vrij zijn 6 weken dient te herstellen? Ik ben op 23-3 ziek geworden en maak nu een zo goed als klachten vrije week door. Mag ik dan pas eind juni starten met opbouw van fysio? En tussenliggende periode wel wat kleine dingen doen (die je noemt) afgewisseld met rust.
12 mrt ziek, 13 april laatste hoesten.
Fysio zegt inderdaad 6 weken herstel (t/m mei) juni opbouw. Dat is met mijn klachtenboek, wellicht als je minder heftig hebt gehad, dat je eerder mag beginnen. Huisartsen zijn vooral getraind in wat ze moeten doen, doorsturen ziekenhuis of niet, Fysiotherapeuten kregen de training meer gericht op herstel.
Beterschap!
Dank u! Goede tips. Ik ga dit eens proberen.
Hi @Kerstin, wat goed dat je een opgaande lijn gevonden hebt. Wat bedoel je precies met "klachtenvrij"? Ook geen benauwdheid meer? Bedoel je geen klachten in rust?
En enig idee wat je moet zien als het startpunt van die 6 weken? Na een terugval begint dat opnieuw?
En ben in inderdaad nu gestart met opbouw? Hoe gaat dat?
Wat een herkenbare verhalen, bij mij gaat het exact hetzelfde. Vanaf 8 maart werd ik benauwd, 1 week later ging het echt bergafwaarts en ben ik 5 weken heel erg ziek geweest.. nu sinds 14 april koortsvrij maar zo intens vermoeid, benauwd na elke iets zwaardere inspanning als traplopen, en als ik te veel doe slaap ik de volgende nacht 11 uur en moet ik een dag bijkomen.. ik word het 'niks' kunnen wel zat op m'n 22 jarige leeftijd maar er zit voorlopig even niks op denk ik... heel rustig aan wat oppakken en goed luisteren naar het lichaam.
Fijn om zulke herkenbare verhalen te horen! Ik ben 50 jaar en voordat de covid toesloeg was ik in goede conditie, fietste veel op racefiets en mountainbike.
Ik ben begin maart positief getest, een dag of 10 flinke koorts gehad, verder vrijwel geen hoest klachten, wel een drukkend gevoel op de borst en heel veel slapen. Na 3,5 week weer halve dagen ( dag of 10 koortsvrij) aan het werk gegaan. Nu blijkt vooral praten een heel intensieve inspanning te zijn, die meteen weer druk op de borst oplevert (herkend iemand dat?). Maar ook als ik probeer deze werkochtend wat minder te praten ben ik in de middag echt moe.
Iedere middag moet ik weer een uurtje of anderhalf slapen om de rest van de dag weer redelijk door te komen. Intussen ben ik weer een week of 5 verder, maar nog geen verbetering.
Omdat ik ook nog geen arts heb gezien (zelf test uitgevoerd, telefonisch de uitslag gekregen en uitgeziekt met telefonsch contact met GGD) heb ik via de huisarts wel een verwijzing met Longarts aangevraagd. Ik wil voordat ik eventueel weer wat ga trainen (waar ik echt nog niet aan toe ben) eerst zeker weten dat er geen gevaar is door schade aan longen en of hart.
Ik maak wel regelmatig een flinke wandeling (alleen, want dan hoef ik niet te praten) en dat gaat prima. Hier heb ik geen extra last van, maar heb toch het idee dat ik een beetje aan het sporten ben.
Sterkte allemaal, en heel fijn dat ik nu eens verhalen lees van lotgenoten die niet na een week weer klachtenvrij door het leven stappen.
Dat praten een grote inspanning is herken ik. Ik werk nog niet omdat ik me heel slecht kan concentreren en hoofdpijn krijg. Ik probeer te vermijden dat ik 'lang aan het woord ben', anders moet ik echt een paar uur bijkomen. Als ik een rondje wandel hoop ik niet te veel mensen tegen te komen.. want staan en praten is nog vermoeiender.
Ook voor mij is praten een behoorlijke inspanning. Ik heb dan al snel lucht tekort, benauwd en een zwaar gevoel op mijn borstkast. Na meermale contact met de huisarts assistante uiteindelijk gehoord door een vervangende huisarts. Zij heeft mij meteen doorgestuurd naar een longarts. Na onderzoek werd bevestigd dat ik een aantal weken geleden corona heb gehad en ik daardoor anders ben gaan ademen. Ik heb teveel zuurstof en te weinig koolstof waardoor ik de diagnose chronisch hyperventilatie heb gekregen. Door middel van ademoefeningen begeleid of bijvoorbeeld door mindfullnes zou het beter moeten worden maar is voor iedereen anders kreeg ik mee...
Hoi Maria,
Heeft u bepaalde ademhalingsoefeningen meegekregen? Of een linkje waar je die (begeleid) zou kunnen volgen?
Dank alvast! En succes met het herstel.
Groetjes,
Hallo Avan,
Inmiddels weet ik van het bestaan af (via via en niet door de huisarts) van gespecialiseerde corona herstel fyio's. Deze helpen je erg goed met ademhalingsoefeningen en ik voel me nu ook echt pas gehoord en serieus genomen. Hij vertelde me ook over het Chronisch ZorgNet dat je kan raadplegen om een gespecialiseerde long-fysio te vinden. Kan het echt aanraden, hopelijk heb ook jij en andere er wat aan.
https://chronischzorgnet.nl/nl/corona/revalidatie-coronapatienten-eerst…
Groet, Maria
Dag Mark,
Ja, praten is ook voor mij heftig, heel herkenbaar! Op mindere dagen vooral. Staand praten is dan niet te doen. Zittend of liggend gaat beter, maar ik heb dagen dat ik mezelf een streng spreekverbod opleg. En als ik wel praat, hou ik het kort. Het is het me gewoon niet waard. Dank voor je verhaal en sterkte!
Idem hier rondom praten. De ene dag lijkt het beter te gaan dan de andere. Maar kost gewoon veel energie om te praten dus doe het ook zo min mogelijk aan de telefoon. Met mijn partner praten is gek genoeg minder belastend dan aan de telefoon. Weet niet of jullie dit ook herkennen? En denk zelf dat praten nog veel vraagt omdat longen nog niet helemaal herstelt zijn en wellicht ook met conditie opbouw te maken?
Hoi Ellen, dit fenomeen herken ik zeker. Denk dat het komt omdat je aan een telefoon iets harder en duidelijker praat dan thuis met je partner. Vaak thuis is bij wijze van spreken een half woord genoeg, maar door de telefoon niet. Ik heb hetzelfde met video bellen, kost mij enorm veel energie en de uren erna op en af flinke hoestbuien. Tegenwoordig ga ik na een sessie even plat om echt uit te rusten. Wij (manlief en ik) lopen hier nu ruim 10 weken mee en nu dan wel vaker beter dan voorheen toch ook nog flinke terugvallen. Vermoeid, spierpijn ed.
Dank jullie allemaal voor het delen van jullie ervaringen. Ze helpen mij ook!!
Ook ik was sportief en zonder risicofactoren. Toch kreeg ik koorts op 20 maart. Ik ben gewoon ziek thuis geweest maar heb vooral met het herstellen problemen gekregen. Ik voelde me na 2 weken al weer redelijk en ben toen met fietsen -uit voorzorg op een ebike, notabene- over mijn grenzen gegaan. Terug bij af en weer op de stoel zitten. Ik had toen geen informatie over wat wel niet te doen, nu is die er gelukkig wel. (De eerste 6 weken niet opbouwen.)
Over mijn huisarts ben ik wel tevreden. Hij stelde de diagnose. Toen ik via mijn werk eindelijk getest kon worden was er geen virus meer aanwezig.
De praatproblemen herken ik. Mij hielp om langzamer te praten zodat mijn ademhaling beter ging.
Inmiddels is praten niet meer het probleem maar wel het drukkend gevoel op de borst als het minder gaat. Het is nu dagelijks nadenken bij wat ik doe.
1. Vooraf bedenken wat ga ik vandaag doen. Wat is inspannend? Dat verdelen over de dag en rust er na plannen.
2. Wat inspannend is moet ik minder inspannend maken om onder die belastingsnorm van 40% te blijven. Dus in stukjes verdelen. Of schrappen. Of anders doen. Of hulp vragen voor de echte zware handelingen.
3. Ook tijdens het uitvoeren moet ik mijn verstand blijven gebruiken. Niet helemaal op gaan in wat doe. Steeds even een mini pauze en monitoren hoe ik me voel. (Dit is persoonlijk voor mij het moeilijkst. Ik wil graag dingen hup hup en af maken.)
Ik merk dat ik het over de belastingsnorm gaan moet bezuren met mindere dagen.
Het stomme is dat ik zelf ergotherapeut ben en dat ik bovenstaande aanpak regelmatig clienten heb geadviseerd (bij andere aandoeningen). Tja, je bent voor jezelf de slechtste therapeut.
Als je moeite hebt met belasting en belastbaarheid in evenwicht brengen en je er zelf niet uit komt, denk dan eens aan een ergotherapeut. Ergotherapie zit gewoon in basispakket. Welke handelingen nu wel of niet inspannend zijn, welke werkhoudingen beter zijn, daar heeft een ergotherapeut ook kennis van.
ik wens jullie allemaal een rustig, goed herstel. Houd moed, het glas is halfvol.
Hoi Mark,
Doordat mijn ademhaling nog niet oké is, goed merkbaar bij praten, ontstaan ook daarvan uit klachten zoals druk op de borst. Met gevolg bij mij weer pijn vanuit longen. Deze aanhoudende pijn is anders dan in eerdere weken (va 16/3). Zouden verkrampte spiertjes zijn. Praten is immers voor je longen ook een activiteit!
Heeft iemand in zijn proces ook last van brandende longen en borstkas gehad? Ik in tiende week kan snachts niet goed slapen van benauwdheid. Ik word kortademig wakker..
Ja ik heb ook last gehad van brandende longen en dat heb ik als ik een terugval heb elke keer weer. Ik heb geen kortademigheid in rust,maar wel is praten erg vermoeiend( daar krijg ik ook keelpijn van) en bij inspanning word ik ook kortademig.
Ik ben nu 6 weken ziek. De benauwdheid en het branderige gevoel komt nog elke avond opzetten, al wordt dat bij mij wel minder gelukkig. Als ik over mijn grenzen ga, krijg ik ook dat branderige benauwde gevoel.
Ik had er 'snachts eerst ook heftige hartkloppingen bij. Dat is nu ook weg.
Sterkte ermee hoor!
O wat geweldig om al jullie verhalen te lezen, ik dacht dat ik de enige was. Ik ben ook al 9 weken bezig, vanaf de eerste symptomen. Het begon met weken verhoging rond de 38,5, zeer benauwd, misselijk, hoofdpijn. Nu in de 10e week werk ik langzaam weer, maar mijn energielevel is nul. Ik herken het gevoel van brandende longen en borstkas. Heb ik nog dagelijks. Bij mij zijn het de pollen, die geven een extreme prikkel op mijn longen. Ik heb een speciaal mondkapje op vanuit huis naar de auto, en weer terug en kom verder nauwelijks buiten en dus nooit zonder mondkapje. Dan gaat het duidelijk iets beter. En ik probeer overal in huis de luchtvochtigheid omhoog te krijgen, dat helpt ook iets. Gaat op en af, druk op mijn borst, hoge hartslag, benauwd, kuchje... behalve de verhoging zijn deze klachten er nog dagelijks. Ik kan ook amper lang praten, meteen kortademig. Echt bizar dit. En herkennen jullie dit ook? Ik kan niet op mijn rug slapen. Klinkt misschien gek, maar ik heb het gevoel dat ik dan volloop met vocht. Heel naar. Heel fijn dat het longfonds dit oppakt. Ik hoop dat we er allemaal snel weer bovenop zijn. Hartelijke groet Bianca
Beste lotgenoten,
Ik ook ben heel ziek geweest, thuis niet naar het ziekenhuis.
Helaas denken mensen die ik spreek dat je alleen een echte corona ex patient bent als je in het ziekenhuis hebt gelegen.. wij als ex patienten weten nu wel dat ,dat niet het geval is.
ik was ook fanatiek op de sportschool.. ik ben nu alweer blij dat ik op een dag 5 km kan lopen.. dat lukt niet alle dagen..
Het is voor mij 5 weken geleden dat het mijn laatse koortsdag was ik heb in totaal 13 dgn. koorts gehad!
waar ik tegen aanloop is: dat je een dag heel goed voelt en de volgende niks waard bent.
pijn tussen de schouderbladen, kort ademig, hoofdpijn..
of dat de man met de hamer komt zeg ik dan.. die je neer slaat.. in 1 keer heel erg vermoeid.
Herkennen jullie ook vergeetachtigheid?
Mijn leeftijd is 59 en werk sinds drie weken weer fulltime dat valt niet mee..
Ik wens iedereen heel veel sterkte met het herstel en samen staan we sterk..
ik vind het fijn dat we het kunnen delen.
Groeten
Dineke
Hallo Dineke,
Weer fulltime werken, als je nog klachten hebt, lijkt me niet verstandig. Ik werk nu halve dagen, en mag van mijn bedrijfsarts pas ophogen als ik een week minder vermoeidheid ervaar.
Nu forceren heeft misschien grotere gevolgen voor later.
Hoi Dineke,
Vergeetachtigheid dat herken ik ook. Ik denk dat ons hele lichaam een flinke optater heeft gekregen en dat heeft ook mentale gevolgen. Naast de vergeetachtigheid kan ik ook niet veel aan mijn hoofd hebben. Een gesprek is me al snel te veel. Mijn hoofd lijkt dan vol watten te zitten. Ben heel snel overprikkeld.Ik wil het liefste rust om me heen.
Heel herkenbaar allemaal!
Ik heb zelf voor een consult fysio gevraagd.
Deze heeft met mij soort van fittesten gedaan.
Terwijl ik op de loopband ging, daarna op de fiets hield hij mijn hartslag en saturatie in de gaten. Hierop heeft hij een plan voor mij gemaakt en tips gegeven. Dit kan ik echt iedereen aanraden. Want voor iedereen is hey anders en krijg je ook gericht advies a.d.h.v. jouw lichaam.
Ik heb dus inmiddels groen licht gekregen om weer te gaan bewegen. Daarbij ook tips voor mijn benen want ik heb ook veel beenspieren ingeleverd tijdens mijn ziek zijn.
Aan ieder veel succes!
Misschien een eyeopener.. voor mij wel in ieder geval.
Info van fysio: in de herstelfase mag je vermoeidheid/benauwdheid/pijn op een schaal v 10, maar 4 zijn.
als voorbeeld: hijg je het oplopen vd trap, dan zit je al op 8!
bij hijgen en wandelen zou je danstil moeten gaan staat, of even ergens zitten als dat kan.
Hallo lotgenoten,veel herkenbaar hier bij mij ook half maart begonnen,met pijn tussen schouderbladen en heel moe ,1 weekje thuis geweest en weer aan de gang en dacht ik heb het denk ik gehad ,maar helaas 31 maart werd ik heel ziek ,hier door Coronastraat ,alles duidde op Corona met links longontsteking, 5 dgn antibiotica,die wel aan sloeg,maar na die kuur 1 dag later weer zieker aan t worden, weer door Coronastraat voor allerlei testen ,meteen door naar zkh voor longfoto's en daar constateerde ze aan rechterkant longontsteking, dus weer nieuwe antibioticakuur voor 7 dgn ,ook die sloeg weer aan en heel langzaam krabbelde ik op ,binnen twee weken 4 kilo afgevallen,geen geur,geen smaak ,maar ook geen conditie meer .Mijn werkgever heeft me toch opgeroepen voor een test (waar ik al weken om vroeg)en ja hoor vrijdags getest en maandag belde de bedrijfsarts dat ik positief was ,alleen ik dacht dat ik er al vanaf was ,had geen griepklachten meer ,maar nog wel last van longen,nu 7 weken later nog steeds benauwd ,kortademig ,pijn tussen schouders en op borst ,conditie 0,0 en ribben gekneusd aan rechterkant van t hoesten .zit te wachten op oproep voor poli in ETZ Tilburg waar ze een poli oprichten voor Coronapatienten met longklachten ,maar kan nog wel 6 weken duren ,iedereen zegt heeft tijd nodig ,doe maar rustigaan ,maar ik ben er klaar mee ,vind t fijn om te lezen hoe jullie ermee omgaan .
Hallo allemaal,
Ik ben Debby van Dijk 35 jaar uit Burgh-Haamstede
Begin maart had ik last van benauwdheid met de trap oplopen. Ik dacht dat ik vermoeid was, en ben gewoon door gegaan met alles. Een week later heel erg druk op mijn longen. De derde week van maart ben ik begonnen met hoesten. Eerst dacht ik dat Zal wel hooikoorts zijn. Tabletjes gehad van de dokter. Week 2 codeine gehad, wat normaal altijd prima werkt werkte en nu averechts. 3e week bruistabletten gehad om het slijm los te maken in mijn longen. Week 4 antibioticakuur gehad wat ook niet hielp.
Het hoesten was echt hels. Het was anders dan een gewone verkoudheid.
Nu 7 weken verder vanaf begin maart, de dokter wilde me alleen telefonisch spreken, en mocht niet langskomen. Er werd ook niet gesproken over corona.
Na 5 weken dag en nacht hoesten de hap gebeld, maar dat was ook allemaal maar lastig om langs te mogen komen. Dus de dag na koningsdag mocht ik naar een speciale huisartsenpost voor verdenkingen op corona. Ik dacht zelf aan longontsteking of kinkhoest, maar de arts hoorde gelijk dat mijn longen aangetast waren, en zei met 90% zekerheid te kunnen zeggen dat het corona was. Testen had ook geen zin meer, omdat de besmettingstijd al voorbij was. Ik heb een puffer gehad voor mijn longen. Wat wel aardig werkt.
Ik heb al die tijd geen koorts gehad. Maar wat ik al aangaf alleen maar gehoest en hele erge pijn in mijn longen gehad. Vooral de linkerkant.
Ik baal dat er nog niet getest wordt op antistoffen. Je wordt er zo onzeker van. Was het corona? Was het toch wat anders?
Ik weet wel dat dit heel erg heftig was! Savonds en na inspanningen ben ik super moe. Soms nog erg benauwd en hoest nog steeds. (Hoest is wel veel minder). En druk op mijn longen.
Wat zoude jullie mij aanraden? En hebben meer mensen deze klachten?
Grtjs,
Debby
Er is wel een thuistest beschikbaar. Onlangs heb ik mij laten testen op antistoffen via Www.coronalab.eu, aangezien ik in maart ook niet getest ben op Corona. Bleek inderdaad positief te zijn.
Dit is een gecertificeerd laboratorium en sturen de test voor antistoffen naar huis.
Anton Hollemans
Eindelijk iemand met nagenoeg dezelfde klachten.
Ik zit ook al vanaf begin maart thuis,geen koorts maar vreselijk moe,totaal geen conditie,veel hoesten en benauwdheid,alles is de afgelopen weken langs geweest,hard kloppingen,ribbenkast pijnlijk,zere spieren,slecht slapen, een vreselijke zenuw aanval over het hele lichaam,benauwd,na 3 weken knapte ik aardig op,ik ben niet getest,de dokter gaat er vanuit dat ik het gehad heb,na 4 weken ging het heel aardig en ik mocht het huis weer verlaten,geen conditie maar ok,ik dacht weer aan werk e d,kreeg ook de ruimte,maar toen kreeg ik last van mijn keel,na een paar dagen toch eens de huisarts gebeld,bleek na een degelijke info een lijkende keelontsteking te zijn,direct weer opgesloten zitten,dat duurde een dag of tien,maar na die tijd was ik veel meer benauwd als daarvoor.
De dokter heeft daarna ook een puf voorgeschreven met als doel mij wat meer lucht te geven,in het begin ging dat een dikke prima,we zitten in inmiddels in week 6.
Aangezien ze mij nergens wilde zien,het heft in eigen handen genomen om wat te gaan doen kwa conditie,in het begin kwam ik nog niet tot een 1 km,nu haal ik ruim de 7 km lopen,fietsen gaat nog zeker niet,de luchtverruimer voor mijn longen waar ik in het begin zoveel baad bij had heeft het effect van het begin niet meer gehaald,nu hooguit een dikke 2 uur,prima voor als je het bed in duikt om te slapen,maar dat effect is aardig verdwenen.
Inmiddels leven we in week 8,conditie gaat nu aardig goed maar hoesten is nog echt een probleem,de werkgever word ook onderhand ongeduldig,maar volgens de richtlijnen mag ik nog niet aan het werk.
Ik ben zelf wel hard bezig om dat voor elkaar te krijgen,maar zoals ik al veel lees hier,je moet alles zelf doen,nagenoeg geen hulp en begrip is al in een aantal gevallen ver te zoeken.
Er is mij belooft dat er een longonderzoek komt zodra de normale zorg weer op gang komt,ik kan daar eigenlijk niet op wachten,mijn geduld is aardig op.
Ikzelf ben mentaal sterk maar ook ik begin omdat het mij niet snel genoeg gaat,ook een stuk verwerking kan je zo maar eens de andere kant op rollen,een burnout kan zo maar.
Ook met de gedachten dat je blijvende schade overhoud werkt ook niet met het geheel mee.
Ik vind ook dat de zorg hier zwaar in gefaald heeft,zeker de helpende hand is ver te zoeken,nu nog als je wat wilt is dat een crime om wat voor elkaar te krijgen.
Alexander 48 jaar.
Helemaal mee eens, ben nu wel afgelopen week gescreend bij de Covid unit na 8wkn. Kreeg weer toenemende klachten. Ik stelde mijn huisarts dat ik niet verwijzen begrijp als iemand herstellende is, vooral conditioneel moet opbouwen. Maar zoveel klachten houden.. op wat nagezien is kon ik 'gerustgesteld' naar huis. Sinds gister een blaasontsteking, die heb ik 1x eerder bij een zware pijnstilling verder nooit. Op de Facebook groep 'corona ervaringen en langdurige klachten' blijken er meerdere in herstelperiode 1 of meer blaasontstekingen te hebben gehad.
Ik blijf het positieve in van alles zien, maar jee het vertrouwen in je lijf en vooral in eerdere weken hulpverlening is wel een enorm lastige. Een flinke uitdaging waarin we beland zijn! Ben nu gestart bij haptonoom waar ik op dag van aanmelden gelijk een intake had, maandag naar de praktijk. Kan daar zo blij van worden er nu iets mee te kunnen!!
Het hele beleid faalt. Ik werk in een verpleeghuis en ben ondergeniest door een patiënt die inmiddels is overleden aan het virus. Het inzetten van beschermende middelen voor personeel is door een laks management veel te laat geweest.
Ik moest ondanks toenemende klachten blijven werken, kreeg geen test, want ik had geen koorts.
Na twee weken ingestort en eindelijk getest. Jawel, positief!
Ben thuis heel ziek geweest en ben er nog lange niet.
Ik ben een fitte vrouw van 44 jaar, maar voel me 88.
Hallo Alexander,
Herkenbaar verhaal. Vooral evt. Blijvende schade omdat je nu teveel, of juist te weinig doet, is heel frustrerend.
Dat "de zorg hierin gefaald heeft" ben ik overigens niet met je eens: dit is nieuw voor iedereen, dus liggen er nog geen goede plannen klaar. Ik merk wel veel meer aandacht nu voor deze (thuis"herstelde") vergeten groep, in de media.
Dat helpt altijd.
Hou de moed erin!
Hallo Debby, jouw post is van een maand geleden. Hopelijk gaat 't beter met je. Je eindigt jouw post met "wat zouden jullie mij aanraden?". M.i. moet het helpen om je lichaam (afgewisseld met gezicht) regelmatig nat te maken met koud water (water uit de koude kraan). Weet je: het nieuwe Coronavirus is een energie, die er voor zorgt dat je o.a. vermoeid raakt. Je kan je lichaam (even oneerbiedig) vergelijken met een auto. Als die op benzine rijdt, maar je doet er diesel in, geeft dat problemen. Hetzelfde geldt voor een menselijk lichaam. Daarom worden sommige mensen wel ziek van dit nieuwe Coronavirus en anderen niet. Een arts in Amsterdam, had een (kort/voorlopig) onderzoek gedaan naar het effect van koud douchen bij gezonde mensen. Mi moet dat ook igv Covid-19 helpen, dwz immuunsysteem verbeteren en meer energie/minder vermoeid. Ik ben zelf geen arts. Artsen geven aan voorzichtig te zijn met het nemen van koude douches als je hartproblemen hebt. Veel succes !
Voorgeschiedenis; zeer ernstige astma, behandeling in Herentals bij Pneumoloog en opvolging uz Leuven bij Professor.
Ik word op de 2 weken ingespoten met Omalizumab, dit is een medicatie dat allergische afweerreacties onderdrukt. Het is een zogenaamde biological. Dit betekent dat het door levende cellen in celkweken wordt gemaakt.Artsen schrijven het voor bij ernstige astma. Verder neem ik nog andere medicatie en puffers in voor mijn astma.
Meestal als ik ziek word dan sleept dit ellendig lang aan. Het begint met een verkoudheid (ben zeer vatbaar voor infecties). Ik had groene en gele slijmen en heb een kuur antibiotica gehad. Na een tijdje waren de slijmen terug wit van kleur. Ik voelde dat ik terug last had van een druk op men longen( die heb ik enkel als er ontstekingen en infecties zijn). Ik kreeg dan 2 weekends cortisone ingespoten dit komt direct in de bloedbaan en werkt efficiënter (toen was er al sprake van Corona)
Ik was toch wel een beetje bang om Corona te krijgen. Ik had al zwakke longen en om dan dat virus nog te krijgen... daarom vermeed ik winkels, openbare plaatsen en sloot ik mij zo goed als op in huis. Als ik buiten moest komen voor de apotheker dan nam ik voorzorgsmaatregelen. En dacht ik dat je het dan niet zou krijgen.
Omdat ik regelmatig naar de dokter moest, probeerde ik niet in de wachthal te wachten. Mijn huisdokter had geen masker en geen handschoenen aan, ik vond dat zeer vreemd als dokter want je komt toch veel in contact met verschillende mensen. Zo ben ik 2 keer bij hem geweest, de keren erna had hij er wel een masker en handschoenen aan. Later op die week kon er geen afspraak meer gemaakt worden met hem omdat hij Corona had. Mij Frank viel toen nog niet echt dat ik bij hem was geweest. Wel ging er in mijn hoofd om, dat ik het maar niet krijg, dat ik het maar niet krijg. Ik heb als een razende zot elke dag mijn koorts gemeten.
Hij had weken van tevoren wel tegen me gezegd als je cortisone neemt (inmiddels afgebouwd met pilletjes, want cortisone mag je nooit ineens mee stoppen) dan ben je veel vatbaarder voor infecties dus blijf zeker binnen. Dat ik ook deed. Nu ik kreeg ik een weekend zware benen m, spierpijn en hoofdpijn(dacht dat dit was van De auto te kuisen), ik mat men koorts en deze was rond de 37,3 zo paar dagen lang... ik was uitgeput en snel moe. Het bleef paar dagen aanslepen en men temperatuur steeg tot 37,8 a 38 en ik had een afspraak gemaakt bij een vervangende dokter.
Op 1/4 smorgens ging men koorts de stilletjes aan de lucht in. Ik stond op met 37,9 en deze ging elke keer omhoog. Op den duur was ik zo uitgeput dat ik niet zelf naar de dokter kon, vid wou mij brengen maar ik had niet de energie om de auto uit te stappen. Ik voelde ook al dagen dat er iets raars was. Normaal als ik last heb van mijn luchtwegen en longen heb ik moeite met uit te ademen. Maar nu elke keer als ik inademde ademde ik tegen iets in. Het was heel moeilijk om te ademen. Dus ik belde naar de dokter en vroeg of hij naar mijn thuis kon komen. Hij zag in mijn dossier dat ik een risicopatiënt ben en vroeg wat men klachten waren. Ik zei dat men koorts inmiddels van 38 al gestegen was naar 38,9. Hij zei me dat hij niet mocht komen en dat ik naar een triadecentrum zou moeten, waar je eerst word getest op Corona. Om kwart na 5 had ik een afspraak en vid heeft me dan weggedaan. Toen hij mij afzette had ik moeite om met de lift naar boven te gaan. Uitgeput kwam ik aan en moest ik even wachten.
De dokter dat me controleerde stelde me enkele vragen hoe lang dit al duurde en hoe het zat met de koorts. Ik legde hem dit dan uit dat ik al paar weken last had maar dat ik enkele dagen last had van spierpijn, hoofdpijn, keelpijn, en moeite met inademen. Hij nam men koorts en deze stond inmiddels op 39 graden, hartslag van 145 en saturatie 97% (zuurstof meter) dus dat stond goed. Hij hoorde wel iets op men longen en zei dat het klopte wat ik zei dat ik last had bij inademen. Je kent uw lichaam goed zei hij mij. Ik zei ook dat het anders dan anders aanvoelde. Hij ging bellen naar men eigen pneumoloog die verantwoordelijk was voor COVID afdeling. Terwijl ik wachtte lag ik half op de stoel te hangen, kon me niet recht houden. Hij zei me; je bent echt niet goed, ik zie het. Je hebt er goed aan gedaan Ik print een papier af en je gaat langs spoed moeten.
Ik kreeg een papier mee waarop stond vermoedelijke COVID, mijn hart klopte heel snel, van de koorts maar ook omdat ik zenuwen had. Vid had hiervoor nog gezegd ge zult wel geen Corona hebben. Waar zou je dat oplopen? Och het zal wel niets zijn. Ik hoopte dat zijn woorden waar waren en hoopte dat het gewoon een longonsteking ofzo zou zijn. Toen ik in de wachttent van spoed moest wachten kreeg ik het constant warm en koud. Op de duur ben ik met mijn wang op de grond gaan liggen om een beetje koude te voelen. In de afdeling van COVID geraak je alleen maar binnen als je belt. Ik kon niet bellen. Op den duur geraakte ik niet meer recht. Er was een jongen en die deed niets, die wachtte gewoon en liet mij liggen. Hij zag er niet ziek uit, uiteindelijk toen ik bleef liggen was hij toch iemand gaan roepen, ze verwittigde direct de pneumoloog en reden mij binnen met een rolstoel. Iedereen droeg een speciaal pak, met een bril en daarover een scherm met mondmasker. Dan namen ze nog eens een short die ze over hun pak aandeden. Precies aliens.
Koud, warm, hartslag ging snel. Alles tegelijk... moe, uitgeput,... ik had 40 graden koorts, ik zag af, men lichaam zou elk moment breken en die moment was gekomen. Mijn huid zag zo rood zoals een kreeft en gloeide. De waaiertest voor COVID werd gedaan, platen van longen en bloed werd er genomen. Ook werd er bloed genomen uit de slagader(vreselijk pijn) voor men zuurstofgehalte na te kijken. De pneumoloog luisterde ook naar men longen en zei dat ze ook wel iets hoorde. Naast mij lag er een man die er vrijwel niet ziek uitzag en mocht vertrekken. Omdat ik een risicopatiënt ben moest ik blijven en de resultaten afwachten in een afgeschermde kamer. Als het geen COVID was dan moest ik nog onder een ct-scanner en een bronchoscopie laten doen(in de longen kijken met een apparaat) omdat de test niet altijd even betrouwbaar zou zijn.
Toen ik een dokter zag controleerde die mij en zei dat er om de 2 dagen of zelfs elke dag een foto werd genomen. Dit gebeurde dan ook en Ze zeiden dat ik Covid virus had en een dubbele longontsteking, dat konden ze goed op de foto zien. 10 dagen lang heb ik eigenlijk koorts gehad, int begin waren de ontstekingen vrij hoog nog in men bloed. Je moest 3 dagen koortsvrij zijn om naar huis te mogen. Ik heb zeker 10 dagen afgezien, geen sms'jes kunnen beantwoorden. Ik had wel op Facebook iets gezet zodat mensen het wisten. Vrijwel veel mensen begonnen mij te sturen of zelfs te bellen. Ik kreeg niets meer verstuurd of gebeld... ik kon niet eten, het enigste wat ik deed was drinken, want ik wou zeker niet uitgedroogd worden... ziek zo ziek ben ik nooit geweest. Ik was wel blij dat ik niet naar intensieve moest. Soms kreeg ik zuurstof om beter te kunnrn slapen, ik sliep in de dag veel, maar ze komen je dikwijls wakker maken voor saturatie en temperatuur te meten, dit ook snachts dus ik was vrijwel een wrak... regelmatig kwamen er propere pyamas en kon ik mij eens verfrissen in de douche. Dit mocht enkel als men bloeddruk niet te laag stond... ondertussen hadden ze al 14 keer geprikt en men armen deden pijn van het infuus. De verpleegsters deden hun best om men verblijf aangenaam te maken. Door paaseieren en een paashaas af te geven. Ook een beterschapskaart, dat doet toch goed aangezien je niemand mag zien en enkel hun ziet. Er waren verpleegsters die kwamen kijken of ik iets speciaals nodig had, zoals is een gewone cola... omdat ik niets at. Zo lang niet eten of kunnen eten, ik voelde zelfs men buik niet protesteren. De koorts maakte me soms ook verward. Ik wist soms niet wat dag het was en keek wel naar men gsm om het te checken. Na een tijdje begon men koorts te zakken. Vrijwel na 10 dagen... dat voelde al beter... antibioticia werd gestopt en het pijnlijke infuus mocht er uit. Na 13 dagen mocht ik naar huis van de dokter. Ik voelde dat dit toch wel ietsje te snel was maar was blij om naar huis te mogen gaan. Eindelijk geen verpleegsters die mij snachts lastig zouden vallen. Men eigen bed...
Eenmaal thuis ging het rustig aan. Eten kon ik nog altijd niet goed, het eten smaakte niet. Ik was 7 kilo afgevallen. En zag er heel moe uit. Op die Woensdag kreeg ik terug last met in te ademen en begon het terug hetzelfde. Oh neen, niet weer dacht ik heel de tijd. Ik belde donderdag naar de pneumoloog en ze stelde mij voor dat ik vrijdag langs zou komen zodat ze nog eens naar men longen kon luisteren. Omdat ik nog altijd besmet ben moet ik ook terug langs de COVID afdeling binnen. Saturatie was goed, ze maakte foto Van de longen en prikte bloed (ook weer 6 keer moeten prikken). De longarts zei me dat ik er goed aan gedaan had om vorige keer zo snel te komen of het had anders kunnen aflopen want ge had een serieuze dubbele longonsteking en dat virus, toen ze dat vertelde kreeg ik kippenvel, en besefte dat ik enorm veel geluk heb gehad. Er gingen beelden door men hoofd van mensen die op intensieve lagen of kunstmatige coma. Ja wat was ik dankbaar en dankbaar voor de goede zorgen. Ze kwam terug met goed nieuws, de dubbele longonsteking was enkel naar de linkse long getrokken daar zat nog ontsteking en kan een tijdje duren. Ik werd wel opgenomen wegens uitputting. Ze heeft me wel serum laten geven omdat ik nog altijd niet goed kan eteb. Ondanks het infuus weer zijn kuren had hebben ze beslist dat het eruit mocht. Op maandag 20/4 heeft de dokter komen zeggen dat men bloed goed was en dat er enkel linkse long nog een kleine ontsteking Op te zien is. Ook konden ze mij niet garanderen hoe lang ik besmet zou zijn, dus ik moest 1 week in quarantaine en goed men mondmasker dragen. Het moe zijn en de druk op men borstkas zou minstens 8 weken duren, of langer met mijn longaandoening. Ook moet ik steeds voorzichtig zijn, immuun zijn zou blijkbaar niet meer tellen en dat geeft me toch een beetje angst dat ik deze medische hel nog een keer moet doorgaan. Men spieren zijn verslapt en eten gaat nog steeds moeizaam. Op dinsdag 21/4 mocht ik het ziekenhuis verlaten.
Inmiddels thuis kan ik niet meer doen dan rusten en aeresol ik nog steeds 3 a 4 keer per dag. Als ik iets doe zoals douchen dan ben ik snel moe. Lange telefoongesprekken gaat ook niet meer en lig nog steeds apart te slapen. Donderdag komt men kinesist langs voor oefeningen, men longarts zei dat hoesten,slijmen, moe zijn en druk op borstkas lang kan duren, paar maanden zeker met men longaandoening.
Het virus is zeer besmettelijk en hardnekkig. De angst dat je kunt hervallen of het terug krijgen blijft.
Hallo VerhaegenS1989, dank voor het delen van de info met ons. Vreselijk wat je allemaal hebt mee gemaakt. Hopelijk "blijft het voortaan weg".
Weet je, ik ben geen arts, maar heb kennis van energieën die invloed hebben op onze gezondheid en gedrag. Energie is ook geest. Zoals in een (democratisch) land er sprake is van een regering en oppositie partijen, zijn er ook energieën aan de macht mbt aansturing van een lichaam en energieën die graag de macht overnemen. Het immuunsysteem (energie aan de macht) weert vijandelijke energieën. Allergische reacties zijn het gevolg bij aanvallen van vijandelijke energieën en dit kost energie hetgeen ook weer leidt tot vermoeidheid.
Je gebruikte het woord "aliën". De energie-combinatie die jouw lichaam aanstuurt, lees die aan de macht is bij jouw lichaam, zorgt helaas ook voor de astma......en die energie-combinatie kan niet (goed) tegen het nieuwe Coronavirus. Vandaar dat sommigen ziek worden van het nieuwe Coronavirus en anderen niet. De man die veroordeeld is voor seksueel overschrijdend gedrag en ik meen verkrachting, Harvey Weinstein, was besmet met het nieuwe Coronavirus maar had geen klachten zover ik begrijp.
Mijns inziens moet het helpen als je jouw energie-combinatie (afweersysteem) helpt dwz de vijandelijke energie genaamd het nieuwe Coronavirus verslaat door je lichaam regelmatig met koud water (water uit de koude kraan) nat te maken. (koude douche en zelfs afgewisseld met het nat maken van je gezicht met koud water). Regelmatig is dus een paar keer per dag indien mogelijk.
Ik ben zelf geen arts. Een arts heeft een (voorlopig/kort) onderzoek gedaan naar het effect van koude douches op je lichaam. Indien je googled op zijn naam en ijsbaden of koude douches moet je het eea kunnen vinden.
Je lichaam regelmatig nat maken met koud water kan makkelijk naast de behandeling die je van je arts krijgt en komt dus niet in de plaats daarvan.
Artsen geven aan dat het niet verstandig hoeft te zijn voor mensen met hartproblemen om koude douches te nemen.
Beste VerhaegenS1989, hopelijk heb je baat bij het regelmatig nat maken van je lichaam met koud water. (is een energie-soort)
Veel succes !
Beste @Koudwater4,
We hebben de naam van de arts weggehaald uit uw verhaal dit omdat het in strijd is met de huisregels. Het is namelijk niet toegestaan om reclame te maken voor een product, dienst, merk, (in dit geval) zorgverlener of website. Dit kan gezien worden als reclame.
Hopende op uw begrip.
Mvg, Longbeheer
Ongelooflijk; eindelijk een platform met lotgenoten die thuis uitzieken covid-19 waar het niet standard 2 weken duurt tot je weer gezond bent. Mijn corona melding 3 april en daarna 7 weken heftige symptomen druk op borstkas, branderig gevoel longen en kortademig. Ik heb deze week laten testen (derde week mei) waar ik nu eindelijk negatief voor corona. Ik voel wel schade aan longen en conditie is helemaal weg waardoor ik me nu aangemeld heb voor long fysio. Ik moet zeggen dat begeleiding huisarts een verschrikking is/was waarbij ik zelf heb moeten doorhameren voor testen en longtherapie desondanks dat ik als chauffeur met kwetsbare mensen moet werken en doelgroepen die op leeftijd zijn. Corona patienten die thuis moeten uitzieken zijn heel erg aan hun lot overgelaten. Dat is de grootste opsteker die ik uit deze ellendige situatie heb overgehouden.
Goedemorgen A.C. en anderen,
Ik wil even reageren op het feit dat iedereen die thuis corona heeft gehad en aan hun lot over gelaten zijn tijdens corona en het herstel ervan. Ik heb corona gehad , heb ik het ziekenhuis gelegen weliswaar en gelukkig niet op de IC . Het zat op het randje. Maar toen ik eenmaal wat opgeknapt was kon ik na 2 weken naar huis. Met weinig tot "niks-naka-nada" aan nazorg! Het is echt niet zo dat iedereen nazorg heeft en krijgt. Inmiddels ben ik bijna 10 weken verder en ik ervaar het nogal als behoorlijk frustrerend hoe men hiermee omgaat. Het is dat ik steeds zelf op zoek ga naar mogelijkheden en gehoor vind bij mijn huisarts maar verder hoef ik nergens op te rekenen.
Ik zou willen zeggen tegen iedereen : blijf niet tobben, pak de telefoon en bel ze (huisarts, ziekenhuis en weet ik wat meer) plat, blijf aangeven wat wel en niet werkt. En vooral waar behoefte aan is. Gisteren een consult gehad bij longarts in ziekenhuis. Men kijkt alleen naar de covid en vooral naar de longen. Steeds hoor ik de inmiddels gevleugelde opmerking : het is nog zo nieuw.. dus tja.. we weten het niet...... Als ik zelf niet de telefoon gepakt had, had ik nu nog niet geweten dat mijn longen nu schoon zijn! Het is een schrale troost maar hier zit één van de vele corona patiënten met opname in het ziekenhuis die eveneens alle restklachten voor lief moet nemen !
Hoi Dominique! Heftig allemaal he?
hoewel ik moet zeggen dat ik wel tevreden ben over hoe mijn huisarts met onze hulpvraag is omgegaan. Het was wel mijn vriend die aan de bel trok, ikzelf was daar te kapot voor. Maar was goed geregeld: van diëtist tot fysiotherapeut.
ik lees dat jij nu weet dat je longen schoon zijn, wat fijn! Nu ben ik benieuwd: heb je ook nog benauwdheidsklaxhten of druk op de borst? Of is dat ook helemaal weg?
Ook ik sluit me aan bij al deze ervaringen. Mijn eigen conditie was goed, ik liep 3 x per week hard (waarvan 1 x 8 km op 10 km/uur) en fitnessde 1 x per week HITT, erg intensief. Ik dacht ook: ik bouw mijn conditie wel weer op maar dat viel tegen. Ik heb besloten mij nu over te geven aan rust zodat eerst de ziekte door mijn lichaam opgeruimd kan worden. Ik merk dat ik sindsdien alle dagelijkse beslommeringen goed aan kan inclusief nu weer grasmaaien, boodschappen doen en huishouden. Als ik wandel, verergeren mijn klachten dus iedere 7 à 10 dagen probeer ik het opnieuw om te kijken waar ik sta en ik merk dat de reactie op extra bewegen steeds minder heftig wordt. Dat geeft me moed om hiermee door te gaan. Sporten doe ik niet en ik begin er pas weer mee als ik het wandelen zonder gevolgen kan volhouden, minder snel kortademig ben en iets minder slaap. Want het liefste slaap ik nog 12 uur per nacht. Ik hou dat als baken aan. Als ik minder nachtrust nodig heb, kan ik overdag iets proberen uit te bouwen. Ik heb geen doel gesteld, ik laat het over me heen komen en zie wel wanneer ik aan de volgende stap toe ben. Dat zal met vallen en opstaan gaan maar ik begin er grip op te krijgen. Succes iedereen, ik hoop dat jullie hier iets aan hebben.
Hallo,
Ik ben half maart ziek geworden en ook thuis gebleven. Gelukkig wel contact met huisarts en longarts. Ik heb eerst longrevalidatie gehad. Dit is nu afgerond. Maar voor mensen die thuis zijn gebleven is er nu een vergoeding van 50 beurten voor de fysio. Je moet een verwijzing hebben van een longarts of huisarts waarop staat dat je corona hebt gehad. Je hoeft niet getest te zijn (deden ze in maart nog niet) en ook een antistoffen test is niet nodig. Ik ga met deze vergoeding verder trainen bij de fysio. Sporten onder begeleiding. Veel sucses met je herstel.
Groetjes Lammie