Hallo allemaal,
Ik ben heel erg benieuwd of er mensen zijn die zich herkennen in mijn verhaal en op zoek naar een lichtpuntje.
Even in het kort mijn corona verhaal ergens in maart/april. Het begon met keelpijn, daarna wat benauwd en ontzettend moe. Na een week ging het beter. Na een paar dagen ging het opeens veel slechter, ik kreeg opeens steken tussen mijn schouderbladen en kon niet meer bewegen. Omdraaien in bed was bijvoorbeeld onmogelijk. Ik was als helemaal verstijfd. De druk en steken op de borst namen toe. Ik was twee dagen ontzettend ziek en ben toen in het ziekenhuis gezien. De standaardtesten zijn gedaan (zuurstof goed, bloeddruk goed, hart goed) en weer naar huis gestuurd. Ik ben toen nooit getest omdat dat toen nog niet gebruikelijk was, maar de huisarts ging uit van corona. Ook ben ik daarna nog een keer gezien op de Corona-poli, wederom dezelfde testen gedaan en dat was nog steeds goed. Dus.. thuis uitzieken.
Nu zijn we bijna een half jaar verder en het gaat helemaal niet beter. Al die tijd ben ik ontzettend moe, vanaf het moment dat ik ontwaak. De druk en steken op de borst zijn er constant en stralen soms uit. Uitademen (ver) is soms pijnlijk en ik voel me benauwd. Vooral als ik naar bed ga, 's nachts en smorgens voel ik me zo ellendig. Het benauwdheidsgevoel en de olifant op mijn borst maakt me inmiddels zo angstig dat ik soms de auto niet durf in te stappen.
Ik heb drie kleine kinderen, maar in de zorg heb ik contact hulp nodig van de mensen om mij heen. Ik heb gewoon genoeg aan mezelf en loop echt op mijn reserves.
Doordat ik toen nooit ben getest en geholpen voel ik me aan mijn lot overgelaten. Er is geen begeleiding oid. Soms twijfel ik aan mezelf, is het wel corona? Is het niet mijn hart? Maar deze klachten overlappen elkaar zo erg.
Ik ben na een hele tijd toch maar weer naar de ha gestapt en nu uiteindelijk doorgestuurd voor een bloedonderzoek, ct-scan en longfunctieonderzoek. Dit staat volgende week vrijdag gepland, maar ik voel het met de dag slechter worden. Ben echt van mening dat er iets moet gebeuren. Ik weet gewoon niet meer hoe het voelt als die zware olifant niet meer op mijn borst zit, om volledig zuurstof te hebben en om je gewoon eens fit te voelen in de ochtend.
Is dit voor iemand herkenbaar? Deze klachten en dit gevoel van machteloosheid? Heeft er iemand ervaring met zo'n doorverwijzing naar de longpoli en deze onderzoeken?
Je bent nog niet ingelogd. Log in om te kunnen reageren.
Hoi,
Allereerst echt ontzettend rot dat je je ook nog steeds niet goed voelt. Ik wens je dan ook heel veel sterkte en beterschap!
Je verhaal is zeker wel herkenbaar! Ik ben zelf rond 23 maart ziek geworden. Begon met benauwdheid, hoofdpijn en verhoging, na een paar dagen werd dat koorts (niet heel hoog). Na 2 weken dacht ik dat ik weer de goede kant op ging. Voelde me een paar dagen beter. Dat was maar van korte duur. Daarna begon de echte ellende. Ik heb in totaal 7 weken vrijwel alleen maar kunnen liggen. Ook had ik enorm pijnlijke longen en pijn tussen m'n schouderbladen. Alles wat ik deed koste veel te veel energie. Ik ben in mei voor een longfoto geweest. Daar kwam niks uit. In augustus ben ik verder onderzocht doormiddel van een longfunctie test, weer een longfoto, CT scan en bloed onderzoek. Alle uitslagen waren goed. De longarts heeft werkelijk geen idee waarom we nog steeds met deze klachten lopen.
2 weken geleden voelde ik me een stuk beter. Kon weer meer doen. De drukke ochtenden met de kinderen (die weer naar school zijn) gingen ook goed. Maar afgelopen vrijdag weer een enorm heftige terugval. Weer last van m'n longen, flink benauwd, druk op de borst, moe en hoofdpijn. Lijkt geen einde te komen aan al die ellende he.
Om moedeloos van te worden.
Hoi Stefanie,
Ik herken jou klachten deze heb ik ook ontzettend. Ik ben 11 april ziek geworden, wel getest positief. Ben niet in ziekenhuis opgenomen geworden, net op het randje . Op de longen witte plekken te zien ,deze zijn nu weer weg gelukkig . Omdat mijn klachten nog zo heftig blijven druk op de borst en schouderbladen. Ademhaling gaat moeilijk en is pijnlijk. Totaal geen energie ,en kan nog steeds maar korte stukjes lopen en dingen doen. Ben nu van vorige week met logopedie gestart. Voor de ademhaling en mijn stem wat hees is en praten erg vermoeiend. Ook nog bezig met hart onderzoeken. Vorige week mri gehad en krijg de 15 de scan hart. Ben benieuwd . Fysio ook bezig ,gaat ook moeizaam. Ik merk nu ook aan me dat geestelijk druk hoog wordt ervaar veel stress nu. Ook met mijn werk maak ik me zorgen. Heel veel beterschap ook voor jou.
Groetjes anja
Hoi Stefanie,
Mijn klachten zijn in detail niet helemaal hetzelfde maar je verhaal is herkenbaar. Ik ben op 6 maart ziek geworden, ook niet getest. Ik heb het virus 13 weken gehad maar ben nog steeds heel ziek. Een half jaar al. Er zijn meer mensen, dus je bent niet alleen!
Als ik jou was zou ik eerst de onderzoeken afwachten. Het kan zijn dat het virus nog niet weg is, of dat er iets mis is met je hart of longen. Testen ze je hart ook? Anders moet je daar even naar vragen. Ze kunnen een goede reden hebben om dat niet te testen, maar je hart kan ook een flinke klap hebben opgelopen van corona. Als je het virus nog hebt moet je dat eerst uitzieken. En als er iets mis is moeten ze daar wat aan doen.
Als alles goed is en het virus ook weg is, dan kun je begeleiding krijgen bij de fysiotherapeut, om aan je herstel te werken. Ik zou dan wel een fysiotherapeut zoeken die ervaring heeft met corona, of anders met copd. Ik zou het niet zelf proberen te doen, want dan doe je al snel te veel en dan duurt het herstel alleen maar langer. De fysiotherapeut kan je waarschijnlijk ook helpen met die steken tussen je schouderbladen. Bij mij zaten ze aan de voorkant, maar de fysio heeft die klachten een beetje kunnen verminderen.
Als je thuis uitziekt dan ben je in principe aan je lot overgelaten. Niemand doet iets, tenzij je erom vraagt. Ik ben naar huis gestuurd om mijn conditie te gaan opbouwen door de internist. Het is dat ik toevallig 2 weken later de huisarts belde over iets anders, anders had ik geen fysiotherapie gehad. De fysiotherapeut is eigenlijk degene waar je het meest aan hebt. In mijn ervaring. Tenminste als je longen en hart verder goed functioneren.
Overigens is het dan ook handig om een sportmedische inspanningstest te laten doen. Ten eerste heb je op papier wat je conditie is, wat handig is tov bedrijfsarts of werkgever. Ten tweede, en veel belangrijker, kan de fysiotherapeut dan je training precies op jouw conditie afstemmen zodat je sneller kunt herstellen. Maar dat is dus voor na de tests, als die allemaal in orde blijken te zijn.
Ik hoop dat je wat aan deze informatie hebt :).
Veel succes en beterschap
Inge
Beste Stefanie,
Misschien heb je iets aan mijn ervaring. Half mei kreeg ik zeer milde klachten, een week later positief getest. Inmiddels zijn de meeste klachten weg of bijna weg, behalve de druk op de borst (vooral bij praten in combinatie met concentratie of veel prikkels, waardoor het elke dag doseren is. Door veel te zoeken op google kwam ik uiteindelijk uit bij chronische hyperventilatie. Dit was erg herkenbaar. Samen met een (corona)fysiotherapeut leer ik nu anders/goed ademen. Of ik fout ben gaan ademen door corona of dat ik dit al daarvoor deed maar niet gemerkt heb, weet ik niet, maar de oefeningen lijken effect te hebben en al tot een beetje verbetering te leiden. Misschien heb je er iets aan. Veel succes met je herstel.
Groetjes Germi
Hi ben heel benieuwd waar ik die (Corona) fysiotherapeut kan vinden hopelijk in regio amsterdam haha. Mijn eigen fysio doet niks met ademhaling helaas.
vandaag corona positief getest. Opeens smiddags stampende hoofdpijn, naar mate de de avond later wordt steken in de schouderbladen en op de borst :( ben benieuwd hoelang dit gaat duren. Ben echt bang dat ik s avonds opeens te weinig lucht krijg :o
Heel herkenbaar en je bent hier zeker niet alleen in. 17 maart ziek geworden, extreme benauwdheidsklachten en heel erg moe. Ruim 8 weken overdag verhoging en 's avonds koorts, twee weken zelfs zittend moeten slapen. Liggen ging niet dan had ik het gevoel dat ik stikte. Nu is de extreme benauwdheid weg maar ik herken heel erg de steken in de borst en het uitstralen en dan vooral na een activiteit. (boodschappen, stukje lopen) Nu na een half jaar werk ik nog steeds niet volledig en heb ik het nog steeds benauwd en ben ik nog steeds extreem moe. Ik sta moe op en ga moe naar bed. Weet net als jij ondertussen niet meer wat ik met mijzelf aan moet en stuit op veel onbegrip. Wat er dan ook steeds meer voor gaat zorgen dat ik mij afvraag of het tussen mijn oren in zit. Ter illustratie, ik ben 36 en was fanatiek wielrenster. Ik reed zo'n 8000 km per jaar waarvan dagelijks 40 km woon werk. Ik was dus echt wel redelijk fit. Fietsen kan ik nu niet meer, ik heb er de energie gewoon niet meer voor. Ik heb de 29ste onderzoek bij de longarts. Hoop oprecht dat hier iets uit komt waar ik iets mee kan. Veel sterkte en ik hoop dat jij met je onderzoeken ook een beetje antwoorden krijgt.
Ik ben 26 en me leven staat op zn kop ik dacht eerst ach corona maar 1 maart ziek geworden 3 weken heeel erg ziekgeweest en maar bellen om hulp de assistent van de huisarts zei zelfs wat maakt het uit of het corona is of griep ik kreeg na 3 weken eindelijk een test dus toch corona we stonden die ochtend voor het ziekenhuis maar mochten er niet in ik was echt woedend me man is naar de dokter gereden en zei ik zet m hier wel neer zoek t maar uit de dokter kwam met pijn en moeite naar de auto en ze stond er bij te huilen ik moest direct naar het ziekenhuis toen ik de uitslag kreeg werd gezegd u had echt op de ic moeten liggen maar u bent over ds piek heen ik ben nu 7maanden veder en het is elke dag opstaan met pijn en ik was hiervoor nooit ziek nu heb ik een speciale fysio voor corona en hun zeggen rust nemen pfff word zo gek hiervan il vergeet ook steeds dingen of ik weed niet mee waar ik het over had en wat ik vooral moeilijk vind is dat ik geen hulp krijg van wie dan ook alleen mijn man begrijpt me ik was echt nooit ziek en mankeerde nooit iets en toch heb ik het gevoel dat ik niet gezien of gehoord word ben er echt door na de klote en hooop dat ik ooit de oude word want dit is voor mij geen optie
Succes met je herstel en weet dat er veel zijn zoals wij
Ik herken het ook. 24 april '20 hoge koorts en zelfde dag positief getest. Kantje boord uit het ziekenhuis gebleven. Ik ben creatief geweest met mijn medicijnen met name met de ventolin. Goede begeleiding gehad ook met het creatief zijn. Ik ben nog steeds niet volledig hersteld. Het olifantengevoel is er alleen nog bij het wakker worden, de steken rond mijn hart komen na het werk in de zorg of bij FT-inspanning, enorme gewone spierpijn wanneer ik blij ben en van alles doe zonder op te letten :D. Ademhaling is een issue. Ik merk dat ik armoefeningen om de borstspieren te versterken hard nodig heb. Ik voel mij het best bij 7 graden. Dagelijks loopt de saturatie niet gelijk met mijn gevoel. Ik herstel wel steeds sneller naar 97 sat. Vanaf januari ben ik van 3x naar 2x fysio per week gegaan. Dit merkte ik behoorlijk maar het is niet anders. Zonder fysio was ik niet hersteld geweest. Ik heb nog meer restverschijnselen, maar daar gaat dit draadje niet over. Algeheel herstel ik langzaam maar goed. Ik herken(de) de meeste covid-verschijnselen. De weken na een shock-aanval voelt net als de verschijnselen van covid. Alleen duren de verschijnselen van covid langer. Maar 80% komt overeen. Het olifantengevoel wordt gelukkig minder en minder. De hartsteken tja, ik denk dat die blijven bij en na inspanning. De longarts vermoedt dat het de spieren zijn om de longen heen. Mijn hartfuncties zijn normaal. Ik ga ervan uit dat hij gelijk heeft en dat tijd heelt. Ik heb wel mijn dagschema aangepast: ik sta later op (ivm met de druk op de borst) en ik werk 's avonds in de zorg (kan ik daarna naar bed). Het enige dat mij bang maakt is dat de waarschuwing die ik krijg voordat ik mijn grenzen overga, tintelingen zijn in mijn vingers/tenen. Ik kan dan niet zomaar stoppen met wat ik doe.. maar daarna krijg ik het wel weer 1-2 weken moeilijk.
De spieren om de longen heen, die samenknijpen ofzo? En kan daar wat aangedaan worden of kan je die trainen? Enige input vsn je longarts of fysio!
hoop dat je je beter voelt :)
Helemaal juist. Het zijn die spieren. En die kan je trainen. Ik merk het nu met de kou en vooral s nachts. Ik heb nu een elektrische onderdeken. Die gaat op standje 2 aan rond 3 uur en gaat 4 uur weer uit. Hierdoor kan ik doorslapen en wordt minder wakker met benauwdheid en kramp.
Ik ben de hele mallemolen doorgegaan. Salbutamol (pufje) ondersteunt erg goed. Cardioloog en longarts hebben bevestigd dat het niet mijn hart is ondanks de kramp rond mijn hart. Dus het zijn de spieren.
Hoi Allemaal,
Hoe gaat het nu met jullie?
Ik ben ook positief getest en heb hier ook last van! Zit nu in afwachten van een mri/ct scan
Hallo, ik was ruim 20 jaren niet meer ziek geweest van een griep. Echter 20 December vorig jaar wel weer. En ik bleek iets anders te voelen dan de griep die ik kende. Klachten waren niet hevig, 2 dagen lichte koorts, moe , weinig hoesten , ellendig voelen. Maar het smaak en reuk verlies viel wel op. 3 Weken heeft alles geduurd, met herstel. Smaak en reuk pas na ruim 1 maand weer terug.
Nu komt het; sinds na het ziek zijn, heb ik klachten op de borst. Ik dacht dat het van de longen komt. Ik voel als ik bepaalde houding heb of diep in adem, een druk alsof het beurs is aan hartzijde van mijn borst. Nu kan dit dus ook het hart zijn. Ik heb deze klachten voorheen nooit gehad. Morgen bel ik de huisarts, en maak een afspraak. Ik vindt dit een nare ervaring. Altijd regelmatig gesport, goed eten en na die "vreemde griep" langdurige klachten. Ik ben eerlijk gezegd wel wat bezorgd over de hele kwestie.
Hoi Guido,
Heb je je inmiddels al laten onderzoeken? Ben erg benieuwd hoe het nu gaat. Ik ervaar dezelfde klachten namelijk.
Ik heb ook last van druk op me borst ze keken na me longen en bloedprikken maar niks ik ga vandaag weer huisarts want ik lig nu op bed en voelt echt niet prettig lijk net of ik stik
Hoi Stefanie,
Hoe is het? Ik ben benieuwd of je hier nog steeds last van hebt.
Gr. Rogier
Hallo allemaal,
Hier ook herkenbaar, tijdens de Corona besmetting zelf weinig klachten. Maar erna veel last van druk op de borst en steken. Ook veel hart kloppingen en overslagen.. vind het echt heel beangstigend.. gaan nu wel verder onderzoek doen in het ziekenhuis.. maar denk dat het allemaal door Corona komt, aangezien er veel zijn die deze klachten herkennen. Maar wordt er steeds angstiger van.
Ben zelf nu ook vanmiddag positief getest. En was even in mijn dorp in de winkel en moest naar buiten opeens steken in de borst en tussen me schouderbladen begon het zo zeer te doen :( lig nu met stampende stampende hoofdpijn in bed.. temperatuur gemeten is niet meer dan 38 dus niet heel hoog ofzo. Voelt alsof er iemand op me borst zit en de keelpijn pfff 1 droge strot :( hoop echt dat ik deze nacht beetje slaap. Kijk hier zo tegenop iedereen ze verhalen te lezen ben ik nog lang niet jarig dus :(
Hallo allemaal,
Ik had ook last van bovenstaande klachten en dit leek te ontstaan door een ontsteking in mijn middenrif. Door 3 maal daags gemberwortel (Natuurlijke Ontstekingsremmer) te eten werden de klachten direct al minder. (Per keer een stukje ter grote van een halve pink) Nog even 2 dagen doorgaan als de klachten over zijn.
Door de ontsteking in je middenrif ga je korter ademhalen, met div. klachten als gevolg. Wat mee kan helpen om sneller van de klachten af te komen is letten op je ademhaling. (Dieper door ademen) Probeer zo diep mogelijk adem te halen en hou dit 3 sec. vast, dan heel langzaam weer uitademen. (In de foetushouding werkt dit het beste als je nog veel last hebt van je rug)
Meer info over Gemberwortel: https://mens-en-gezondheid.infonu.nl/gezonde-voeding/188509-gemberworte…
Meer info over ademhaling techniek en verder uitleg kun je vinden op: https://www.defysiovrienden.nl/blog/rugklachten-en-corona/
Met Vriendelijke groet, Roeland
Dank voor de tip Roeland!
En hoe gaat het nu?
Overigens geen gember gebruiken als je bloedverdunners gebruikt en te veel gember per dag is niet goed voor je. misschien kun je beter met kleine beetjes beginnen en kijken wat het met je doet. zie voor meer info: https://www.libelle.nl/lifestyle/dit-gebeurt-er-met-je-als-je-te-veel-g…
Mvg,
Roeland
Goedemorgen,
Jouw klachten zijn erg herkenbaar. Ik heb een aantal maanden geleden een hele zwara corona infectie gehad. Ik kwam erachter, omdat ik thuis ineens zulke extreme pijnen in mijn spieren kreeg dat ik dacht dat ik dood ging en het echt uit moest schreeuwen van de pijn. Ik heb toen schreeuwend 112 gebeld en er is uiteindelijk een huisarts van de huisartsenpost diezelfde nacht gekomen en die had 2 corona testen ter plekke afgenomen en het bleek dat ik positief was. Ik ben een paar weken echt doodziek geweest. Ik ben toen een beetje opgeknapt, maar nooit meer volledig hersteld. Ik heb nu constante vermoeidheid en pijnen in mijn hart en spieren en soms krijg ik zulke pijnlijke episodes dat ik extreem ziek word uit het niets. Het komt en het gaat en ik ben ten einde raad. Constante pijnen in mijn hart en borst en vermoeidheid en malaise alsof ik echt ziek ben. Soms dan trekt het even weg, maar dan komt het weer terug. Zo erg dat ik er wakker van lig. Ik zie dat jullie posts van een jaar geleden zijn. Zijn de klachten bij jullie verminderd? Zo ja, hebben jullie nog iets gedaan om het te verminderen? Wanneer ik de HA bel dan doen ze moeilijk om een afspraak te maken want het heeft geen spoed en ze hebben het druk met corona.
Met vriendelijke groeten,
Sam
Wat 'n herkenbare verhalen allemaal zeg! En wat 'n ellende. Ik herken dit van maart 2020. Op een avond hapte ik naar adem en kreeg ik druk op de borst en ribpijn en dat is nooit meer weg geweest. Pijn tussen de schouderbladen en niet meer diep in kunnen ademen. Alsof ik tegen 'n muur aan ademde. 6x op de EHBO geweest maar steeds was alles okay. Ik hyperventileerde alleen maar volgens de arts. Maar het kon covid zijn. Werd niet getest toen.
Die hyperventilatie is nooit meer weggeweest. Ik ben 38. Vrouw en heb astma. Maar dit voelt anders. Is absoluut geen astma. Ik piep niet. Longfunctie test wees niks uit. Hyperventilatie test wel. Maar ja ik kan m'n ademhalingsspieren niet meer goed gebruiken. Dan ga je wel hyperventileren. Ook werd de diagnose costochondritis en daarna tietze syndroom vast gesteld. De spieren verkrampen en dan hap ik naar lucht.
Kijken jullie daar eens naar. Dit is ontsteking van de tussenribspieren. Dit kan als hartproblemen voelen. Longproblemen. Als hyperventilatie. En kan dus de hele ribbenkast omvatten. Voor en achter.
Zoek het op, raad ik echt aan. Dit krijg je meestal na een virus of na flink hoesten. Tietze syndroom is met zwelling van oa het borstbeen. Dat heb ik soms. Costochondritis is zonder zwelling. Benauwdheid, schouder/rug/arm/nekpijn is heel normaal hierbij. Druk op de borst ook.
Overigens ook maagproblemen komen vaak voor met costochondritis. Ik ben al 2 jaar lid van de wereldwijde post covid longhaul op reddit en dit is zo herkenbaar. De hele wereld heeft er last van. Maagproblemen kan ook dit veroorzaken. Probeer een zantac. En hou dit een paar dagen vol. Klinkt heel vreemd maar het zou zomaar eens kunnen helpen.
Waar ik ook last v heb is bepaalde houdingen. Dat is kenmerkend voor costochondritis. Armen boven 't hoofd, teveel achter de pc. Of gsm. Dan slaat de benauwdheid toe en laait de ontsteking van de tussenribspieren weer op.
https://www.nhs.uk/conditions/costochondritis/
Ik sluit me aan bij Nooz! Heb zelf ook costochondritis (niet door corona) en herken het ziektebeeld volledig.