Nadat ik in februari '22 covid kreeg ben ik een jaar bezig geweest om mijn leven weer op te bouwen. Ik werkte al wel weer volledig, maar op andere vlakken was ik nog druk aan het opbouwen toen ik in februari '23 te horen kreeg dat ik borstkanker had. Twee operaties en bestralingen vielen mij zwaar, maar toen ik in de herfst van '23 begon met hormoontherapie schoot mijn lichaam in de stress. Alles deed pijn en ik sliep niet meer. Met de hormoontherapie ben ik dus gestopt, maar mijn covid-klachten waren weer volop terug en zelfs nog heviger dan ik ze eerder had. Veel spierpijn, hersenmist en erg vermoeid. Afgelopen jaar ben ik weer heel rustig gaan opbouwen, met vallen en opstaan, tot ik in december weer 50% werkte. Helaas was dat toch teveel en ben ik ingestort. Alle klachten die langzaamaan minder waren geworden zijn weer volop terug. Nu zit ik weer ziek thuis en moet ik weer van voren af aan beginnen met herstellen. Vooral mentaal vind ik dit nu heel moeilijk, ik weet niet meer waar ik op mag hopen. Ik merk dat ik bang ben om hoop te hebben, elke keer gaat het weer mis, ik ben het vertrouwen in mijn lichaam wel kwijt.
Je bent nog niet ingelogd. Log in om te kunnen reageren.
