Hallo,
Mijn dochter van inmiddels 13 en ik hebben beiden in oktober 2021 Corona gehad. Bij haar waren de klachten minimaal en bij mij zware griepklachten.
Ik heb er Post-Covid klachten aan over gehouden en ben inmiddels 1 jaar ziek thuis en volg allerlei therapieën in het kader van een hersteltraject.
Mijn dochter heeft bijna geen geur en minimale smaak (gelukkig wordt dit steeds beter) en ze heeft er extreme vermoeidheid aan overgehouden.
Ik heb hierover al meerdere malen contact gehad met de huisarts om eventueel haar bloed te laten checken maar krijg dit niet voor elkaar. Reactie die ik krijg is ze is nog jong daar groeit ze wel overheen en in het bloed zien we vaak niks. Wat er dan wel gedaan kan worden of wat voor hulp ze kan krijgen dat wordt niet gezegd en wordt ook niks mee gedaan.
Ik vind het zo triest om zo'n jong meisje zo te zien en dat ze vaak na een schooldag niks meer kan.
Heeft er iemand hier ervaring mee en wellicht tips, dan hoor ik het graag.
Namens mij en mijn dochter alvast heel erg bedankt.
Groetjes Ilse
Je bent nog niet ingelogd. Log in om te kunnen reageren.
Hi ilse, ten eerste ik snap je zo goed, alls je je dochter zo ziet hoe lastig het is, ik heb een zoon die corona heeft gehad, maar destijds ook is overgestapt van basisschool omdat hij gepest werd. Nu is hij sinds hij vorig in de zomer ziek is geworden, zo veranderd,hij red 3 ochtendjas school in de week,maar wij dachten allemaal het is mentaal, geen ziekte, begin vorig jaar bloed laten prikken maar op lang niet alles ben ik bang en heb ook het gevoel dat ik niet gehoord wordt door de huisarts, echter heb ik veel steun aan school, maar net als jij weet ik niet waar ik moet zoeken, ik denk aan long covid ook bij hem maar ik ben 24 uur per dag, 7 dagen per week ermee bezig, iedere dag is een verassing hoe hij zich voelt, veel stress, spanning en maagklachten. Mocht ik een weg weten laat ik het jou weten en hopenlijk andersom ook. Zodat we onze kinderen weer gezond en gelukkig kunnen zien, voor jou ook veel sterkte.
Groetjes Sandy
Beste Ilse en Sandy,
In november 2020 hebben wij thuis alle drie, mijn vrouw, dochter en ikzelf, Covid gekregen. Gelukkig zijn de andere twee er vrijwel direct goed uitgekomen. Bij mij was het een ander verhaal, maar na ruim anderhalf jaar heb ik mijn conditie weer helemaal terug. Door al mijn behandelaars is mijn doorzettingsvermogen en mijn controle op mijn revalidatie-traject als mijn sterke punten in herstel als mijn reddingsmiddel genoemd.
De reden dat ik op jullie posts reageer is omdat ik voor de klas sta in het VO en dat ik ervan schrik dat er in jullie verhalen sterk naar voren komt, dat je niet verder komt bij de huisarts. Mijn advies zou zijn om de schoolarts in te schakelen. Jullie kennen je kinderen het beste en de enige die voor hun kan opkomen, ben jezelf!
Kijk met school, zorgcoördinator, of er een afspraak met de schoolarts gemaakt kan worden. Zet op papier welke zorgen je hebt m.b.t. het sociaal isolement waarin je kind terecht is gekomen, de stagnatie in de leerontwikkeling en de het uitblijven van perspectief op herstel. De leerachterstanden voor jullie kinderen is slechts één van de zorgen die je hebt. De sociale ontwikkeling t.o.v. hun leeftijdsgenoten is misschien nog wel prioriteit nummer 1. Daarnaast komt ook nog eens de mantelzorg die je biedt, terwijl er misschien ook nog andere kinderen in het gezin zijn. Uit eigen ervaring weet ik wat voor impact dat op de rest van de gezinsleden kan hebben.
Leg de schoolarts duidelijk uit hoe jullie bij de huisarts blijven steken. Uiteindelijk komt het erop neer dat je een doorverwijzing naar de kinderarts wil. En dan van daaruit verder naar andere hulpverlening.
Als het via die weg niet lukt, vraag dan de regionale GGD of deze iets kan betekenen.
Heel veel sterkte en succes!