Hallo,
Ik ben 27 jaar oud en begin mei heb ik helaas corona gekregen. Ik heb hier zeker twee weken flink last van gehad. Ik ben na een aantal weken heel rustig begonnen met het opbouwen van mijn werkzaamheden. Dat ging eigenlijk heel goed. Ook kan ik makkelijk 10 km lopen zonder enige problemen. Omdat het zo goed met mij ging, ben ik begonnen met wielrennen. Ik fietste ongeveer 30 km/uur en na 5 minuten moest ik staken met enorme krampen in mijn longen. Ik ben toen op een rustig tempo terug naar huis gefietst en ik heb nog dagen gelast van deze 5 minuten wielrennen. Voordat ik corona kreeg deed ik op hetzelfde tempo een uur wielrennen. Ik ben naar de dokter gegaan en die heeft me coronafysio voorgeschreven. Ik ben een aantal keer geweest, maar ook weer naar nauwelijks een kwartier inspannen, werd ik enorm duizelig en kortademig. Om die reden terug naar de dokter gegaan, die een longfoto heeft laten maken en een longfunctie heeft afgenomen. Op beide was niks raars te zien. Ik ben nu al de hele dag aan het bijkomen van de longfunctie (dit is slechts een kwestie van 5 keer hard in- en uitademen. Het beangstigend mij dat de dokter niet iets tastbaars kan vinden, maar ik wel enorm veel last heb van het kleinste beetje inspanning.
Nogmaals, het gaat super goed met mij, zolang ik me maar niet inspan. Zodra ik dit wel doe wordt ik automatisch kortademig en duizelig. Dit houdt in het ergste geval wel 10 uur aan. Nou heb ik al jaren astma, maar ik heb dit in deze mate nog nooit meegemaakt en ik zie ook geen licht aan het eind van de tunnel. Ik heb geen idee hoe ik dit kan oplossen, en heb ik er zelf invloed op? Moet ik doorgaan met sporten en hopen dat mijn conditie zo beter wordt, of moet ik juist mijn lichaam rust geven en wachten dat het ooit vanzelf over gaat? Ik vraag me ook voornamelijk af of iemand een soortgelijk ziekteverloop heeft gehad en hoe diegene er uiteindelijk bovenop is gekomen, of tegen welke problemen deze zijn aangelopen.
Alvast bedankt voor het lezen en/of een reactie.
Je bent nog niet ingelogd. Log in om te kunnen reageren.
Hoi Wilysimba
Ik heb exact hetzelfde gehad en dat heeft 6 maanden geduurd. In die tijd ben ik een keer 25 km gaan fietsen (na ongeveer 5 maanden) en daarna 6 dagen spierpijn gehad en twee weken dood en doodmoe. Ik ben toen ik hersteld was naar fysio gegaan en daar heb ik een aantal goede tips gekregen: Trainen op maximaal 60% van je capaciteit. Bij mij een hartslag van maximaal 135. Dan zoeken naar een steady state en daarin blijven. In de praktijk betekent dit dat je steeds minder snel gaat fietsen als je moe begint te worden. Dus mijn tip en wat ik ook nu doe: Fietsen op de hartslagmeter en de snelheidsmeter uit laten. Wat maakt het uit hoe snel je gaat. En ja. RUST RUST RUST. Ik ben een half jaar lang om 20u naar bed gegaan als dat maar even kon en dan 11 uur slapen.
Daarnaast slik ik sinds een paar weken antihistamine. Gewoon een hooikoortstabletje. Beetje experimenteel, maar er zijn signalen dat het effect heeft:
https://www.news-medical.net/news/20210608/Antihistamines-might-be-effe…
Ook slik ik dagelijks een kwart aspirine (125 mg). Ook hierover komen steeds meer signalen dat dat een positief effect kan hebben.
Ik ben geen arts en neem dit op eigen risico, dus het is wat mij betreft geen uitnodiging om dat ook zomaar te gaan doen. Aspirine is bijvoorbeeld bloedverdunnend. Wellicht kan je het eens met je huisarts overleggen. Dat is aan jou. Ik heb het idee dat ik er in ieder geval wel baat bij heb.
Hay ik zag jullie verhaal,en het is inderdaad ook zo als je net als ik twee weken op bed hebt gelegen met corona en nergens trek in hebt of desnoods dat je uit bed moet komen om iets heel eenvoudigs te doen zoals een boterham smeren.
en dat je maar constant zwaar staat te ademen, ja dan is heel je ouwe leventje flink op z,n kop gezet.
want je probeert toch voor je zelf overeind te blijven en ik stond zelfs tegen het keukenblok aan en ik riep maar nee nee nee...
het is echt verschrikkelijk, elke handeling die je maar vericht is een hele opgave.
het was zelfs een keer zo erg ik ging naar de w.c en ik had dan schijnbaar te hard gedrukt of zo, ik was klaar en liep toen in de gang, het was net of de gang vloer onder mij vandaan rolde ik kon toen net nog het keukenblok vastpakken en 5 tellen later ,hup daar ging ik lang uit op de keuken vloer.
ik moest.mezelf van uit de keuken helemaal weer in me bed kruipen.
ongelooflijk was dat.
dus je kan wel nagaan wat deze ziekte jullie en nog veel meer mensen aan kan doen.
en ook toen het al wat beter ging werdt me rechter been bijna helemaal rood en een misvormde dijbeen en natuurlijk mijn rechter voet begon op te zwellen.
ik heb dus mijn verhaal zo,n beetje opgeschreven hier ik weet heus wel dat er mensen zijn die het nog erger hebben meegemaakt ,maar dan kwam ik er nog redelijk bekaaid van af.
en wat er al is opgeschreven hier als je weer aan het herstellen bent zware hart kloppingen, extreme vermoeidheid.
alles wat je ook maar op raapte dat woog geloof ik zowat 20 kilo.
ja ik weet er alles van,en dan ga ik het nog vertellen ook aan diverse mensen dat ik corona heb gehad,een klein aantal mensen begrijpt het wel want die hebben zelf zoiets meegemaakt.
maar er zijn ook een hoop mensen die zeggen van nee je hebt geen corona gehad,het is maar griep etc etc etc..
je kent al die verhalen onder tussen wel.
maar zij weten niet beter...
das gewoon pure dommigheid en onbegrip
wat deze ziekte kan aanrichten.
ik wens iedereen die corona heeft of gehad...
heel veel sterkte want ieder mens die met corona te maken heeft gehad of nog heeft.
we hebben nog een lange weg te gaan.
tot we weer ons oude vertrouwde leventje
op kunnen pakken.
Hoi!
Ik ben 25 en in mei heb ik ook Corona gehad, ik ben nog steeds gestopt met werken. Totaal geen conditie meer. Maar wat voor mij nog t ergste is, is die benauwdheid. Bij mij ook niks te zien op die longscans en mijn longfunctietest was juist boven het gemiddelde. Is toch vreemd. Ik ben zelf ook bezig met fysio 2x per week en heb wel het idee dat het me enigszins meer energie geeft en werkt, hoewel ik de dag erna echt niks waard ben. Ben zelf ook een astmapatient dus meestal voel ik wel als er iets met mijn longen is, maar dit voelt toch wel anders.
Als er iemand tips heeft tegen de benauwdheid hoor ik t graag. Sterkte iedereen!