Ik ben nu al ruim twee maanden ziek. Niet getest, wel vastgesteld door de huisarts. Inmiddels gaat het wel een stuk beter dan de eerste erg nare twee, drie weken, maar ik ben nog steeds niet beter.
Ik ben nog steeds ontzettend moe en de kortademigheid komt regelmatig terug, net als de hoofdpijn en de druk tussen mijn schouderbladen. Mijn temperatuur schommelt dagelijks tussen normaal, verhoging en soms lichte koorts. Ik slaap nog steeds elke middag een paar uur en doe soms ook nog dutjes tussendoor. In mijn hoofd/brein zit een dichte mist. Langdurig focussen zit er niet in. Daarnaast heb ik het continu koud. Als ik op de bank zit heb ik een deken over mijn benen nodig omdat anders vooral mijn voeten en benen ijskoud worden.
De klachten wisselen per dag en soms zelfs per dagdeel. Soms voel ik me een paar dagen goed om vervolgens weer een paar dagen volledig uitgeteld te zijn. Al minstens vijf keer dacht ik dat ik eindelijk hersteld was, maar niks hoor. Soms voelt het alsof het nooit meer goed komt.
's Ochtends gaat het sinds een maandje meestal wel redelijk goed. Sinds een week ben ik eindelijk in staat een wandeling te maken. Dat is superfijn, ik had de hele lente gemist. De rest van de dag zit er helaas verder weinig schot meer in.
Ook al heb ik nog steeds klachten, als ik er op terug kijk zit er wel degelijk een stijgend lijntje in. Maar het gaat zooooo langzaam en elke twee stappen vooruit is er eentje terug. Zo frustrerend! Ik probeer me vast te houden aan dat minimaal stijgende lijntje. De ene dag lukt dat beter dan de andere.
Ben ontzettend blij dat er eindelijk aandacht is voor de mensen die langdurig klachten blijven houden. Tot nu toe kon ik er nauwelijks iets over vinden op internet en in de media, waardoor ik soms aan mezelf ging twijfelen.
Ik wens iedereen hier veel sterkte en beterschap!
Je bent nog niet ingelogd. Log in om te kunnen reageren.
Was nog vergeten te vermelden dat ik sinds kort een paar uur per dag probeer te werken. Soms gaat dat redelijk goed, soms lig ik de dag erna weer grotendeels in bed.
Hi Elize
zo herkenbaar- hier ziek geworden 10 maart en nog steeds ziek! Weken alleen maar op bed kunnen liggen en dan werd ik wakker met het gevoel of ik een marathon had gelopen. Ik ben diabetes patiënt maar het heeft meer dan n maand geduurd voordat ik bij de huisarts terecht kon omdat ik geen koorts had -alleen lichte verhoging en nog een volledige zin kon spreken aan de telefoon. Naast dat ik kortademig was had ik pijn op de borst, hart kloppingen, verhoogde hartslag in rust, benauwd, het idee dat er iets in mijn longen zat, hoesten, neusverkouden en keelpijn.
Het gaat heel langzaam beter maar met veel up en downs. Toen ik bij de huisarts op bezoek mocht ging het net iets beter. De longen waren schoon, zuurstof saturatie goed, wel een torenhoge hartslag maar dat was volgens haar normaal omdat ze zei vanwege de stress om de huisarts te bezoeken. Het zou Corona kunnen zijn geweest zei ze maar ook iets anders. Ik moest gewoon rust nemen en geduldig zijn.
De laatste 2 dagen gaat het weer wat slechter. Ik heb er zo genoeg van en ik herken helemaal jouw verhaal!
Ik vraag me af waar wij -die niet getest zijn en niet ziek genoeg zijn geweest om in het ziekenhuis opgenomen te worden terecht kunnen.
heel veel sterkte allemaal- JoAn
Hoi Jo-An,
Jeetje jij treft het niet met je huisarts. Een torenhoge hartslag door het bezoek aan de huisarts. Erg kort door de bocht. Ik heb de eerste maand ook een zeer hoge hartslag gehad. Als ik in beweging kwam schoot hij nog verder omhoog. Hartkloppingen had ik gelukkig niet. Zuurstof was oké, hoe benauwd ik het ook had. Ik had ook alleen verhoging. De hoogste temperatuur die ik ooit had was 38,2.
Bij mij begon het met een driedaagse heftige neusverkoudheid, waarbij ik één dag doodziek was. Daarna leek het voorbij, maar twee dagen later kwam het in alle hevigheid terug en heb ik 2,5 week hoofdzakelijk geslapen.
De huisarts dacht in het begin aan een 'gewoon' virus, maar kwam daar later op terug op basis van mijn aanhoudende klachten, de oplevingen en de terugvallen en natuurlijk voortschrijdend inzicht. Maar ook haar advies is rust houden en geduld hebben. Niets forceren want dan duurt het alleen maar langer.
Die criteria om te testen waren/zijn zo krampachtig dat er nu ontzettend veel mensen in onzekerheid zitten. Was er in het begin ruimer getest dan was al veel eerder bekend geworden dat je zo lang last van corona kan hebben. Van die wetenschap word je niet eerder beter, maar het stelt wel een beetje gerust en geeft ook meer begrip van de omgeving.
Veel beterschap!
Lees mijn reactie bij ‘ al 8 weken bezig’ . ik ben al 9 weken op weg.
De hersteltijd is namelijk echt lang, de fysio gaf daar wel goed inzicht in.. en ik werk zelf nog niet, stop al mijn energie nu in herstel, wil voorkomen dat t straks chronisch wordt. Rest staat bij andere topic
sterkte
Hoi, het klinkt misschien raar maar ik ben blij met de herkenning van je verhaal.
Zelf ben ik vanaf begin april thuis. Het begon met verhoging en een lichte verkoudheid. Na een dag kreeg ik het stuk benauwd. Uiteindelijk heb ik de huisarts gebeld. Gelukkig heb ik een hele fijne huisarts en hij vertrouwde het niet. De huisarts heeft gelijk gebeld naar de corona huisartsenpost. Ik mocht gelijk komen. Er werden wat onderzoekjes gedaan (bloeddruk controle, ademhaling, koorts) maar geen officiële test. De corona arts zei gelijk, mevrouw geen twijfel, u heeft Corona. Ik kreeg 2 soorten antibiotica mee en moest dit innemen om een longontsteking te voorkomen.
Gelukkig heb ik geen longontsteking gehad, maar loop nu wel met de meest vreemd klachten waar ik voorheen nooit last van had.
Er is een kleine stijgende lijn. Ik kan nu 15 minuten wandelen. Maar daar is ook alles mee gezegd. De ene dag voel je je top en de andere dag ben je bekaf en lig je de hele dag op je bed/bank. Dit is wat mij gewoon heel erg frustreerd. Geestelijk denk je dat je het allemaal wel aankan maar je lichaam laat je dan behoorlijk in de steek.
Er is ook totaal geen nazorg geweest na de diagnose. Dit vind ik wel jammer. Met je vragen kan je eigenlijk nergens terecht want niemand heeft antwoorden omdat het een nieuw virus is. Dit is ook heel begrijpelijk maar het maakt je wel onzeker.
Voor iedereen heel veel beterschap!
Hoi Elize, wow ik heb dat ook steeds; nu 8 weken onderweg en de laatste 3 weken al keer of 10 gedacht dat ik het achter me ging laten, maar nee hoor ? Gisteren een beetje gerommeld in de tuin vandaag weer een bedlegerige dag met steken in de borst. Morgen weer een nieuwe ronde pffff ☺️
Half maart eerste klachten gekregen. Ivm dat ik begeleid woon mezelf al in quarantaine gezet uit voorzorg en minder op de groep.
Na 3 weken op 3 april en een ab kuur verder met spoed ingestuurd naar ehbo. Scan gehad en getest op corona, positief. 5 dagen ziekenhuis daarna nog 2 weken in quarantaine bij een long revalidatie centrum en 3 dagen nog op de gewone long revalidatie afdeling opgenomen geweest.
Nu 2 weken thuis. Maar merk ook er nog lang niet te zijn. Nog vaak hoesten, benauwd. Snel moe, weinig spierkracht. Door het verlies van mijn smaak door de corona weinig eetlust. Vaak koud hebben. Geheugen wat zeer slecht, net als concentratie.
Ene dag gaat het beter dan de andere. Om dan ineens weer doodmoe op bed te liggen of een paar dagen minder te kunnen of meer klachten te hebben.
Huisarts geeft aan herstel maanden kan duren.
Heb begeleiding vanuit corona team via fysiotherapie praktijk. Zij hebben team van fysio, ergo diëtiste en psycholoog.