Hallo, op 29 oktober 2021 ben ik positief getest op corona. Op 3 Nov zou ik mijn 1e vaccin halen. Maar helaas, ik had het al opgelopen. Doordat ik meerdere horrorverhalen had gehoord over de bijwerkingen heb ik ermee gewacht. Ik heb nu vreselijke spijt. Ik heb niet gehoest of geniest en ook geen koorts gehad toen ik ziek werd. Wel had ik lamlendige enge momenten. Het leek wel of ik zware xtc pillen op had. Als eerst kreeg ik een dof gevoel met in mijn linkeroor, daarna werd ik vreselijk zwak en de huid werd warm. Na 2 weken voelde ik mij weer de oude. Ben gaan werken enz en niet eens een week later vreselijk benauwd. Heb een puffer gekregen maar nog adem ik niet goed. In de nacht gaat het wel maar in de middaguren blijf ik een rare druk voelen en ik heb pijn in mijn ribben. Het ging weer ietsje beter en ik dacht weer wat te kunnen doen. Dus niet, weer een terugval. Weer een dichte oor en oorsuizen, heel kort. Gevolgd door een vreselijk zwak gevoel en vreselijk koud. Nu kan ik ook maar kort slapen en lig ik steeds wakker. Iedere keer als ik bijna in slaap val krijg ik enge dromen en weer zo een xtc gevoel in mijn hoofd waardoor ik wakker schrik. Ik leef op paracetamols anders blijft de druk in mijn strot aanhouden. Ook lijkt mijn menstruatie niet goed door te komen. Ik heb 2 jonge kinderen en net een nieuwe baan. Ik ben zo angstig en weet niet wanneer hier een einde aan komt. Ik voel geen vreugde meer en ben steeds bang dat ik weer een xtc achtige aanval krijg. Het is pas een maand maar ik ben uitgeput. Wie herkent deze klachten?
Kijk even bij “eindelijk hoop na 19 maanden”. Ik hoop zo dat dit heel veel mede strijders gaat helpen.
heel veel sterkte en beterschap
Hallo Rijsje85,
Zelf ben ik vanaf half maart 2020 een week of 11 flink ziek geweest, met de klachten die jij beschrijft. Daarna volgde een moeizame periode met pogingen tot herstel en veel terugvallen. Inmiddels ben ik 20 maanden verder en voel nu eindelijk voor het eerst verbetering. Uiteraard is dat voor iedereen anders, maar pas op dat je niet te veel wilt. Stress is funest, dat heb ik ook gemerkt. Angst ook. Ik kan me voorstellen dat je superveel hooi op je vork hebt met jonge kinderen en een nieuwe baan. Zorg goed voor jezelf! Zoek steun bij mensen die je begrijpen en willen helpen en laat de rest links liggen. En misschien kan een ergotherapeut helpen bij het managen van je beperkte energie. Ik heb daar zelf heel veel aan gehad iig, nu nog steeds! Wat me hielp tegen de angst was meditatie, ademhalingsoefeningen en contact met lieve mensen die me door de angstige momenten heen sleepten.
Ik wens je heel veel sterkte!
Hoi gemma,
ben heel benieuwd hoever je in je herstel bent. Ik ben nu 9 maanden bezig en er zit wel vooruitgang in maar zodra ik wat doe dan krijg ik het vage gevoel in mijn hoofd weer terug.
Ben erg benieuwd
Dankjewel Gemma. Wat heeft het lang geduurd voor jou maar ben blij dat het toch nu beter met je gaat. Met mij gaat het iets beter maar blijf een raar gevoel houden in de luchtwegen. Vermoeidheid is iets minder en slapen gaat iets beter. Ik heb het ook los gelaten wat betreft werk. Ik bouw nu op met 6 tot 9 uren per week en zie wel of het lukt om gauw weer volledig te herstellen. Huishouden doe ik ook maar een paar dingen per dag en voor de rest gewoon korte wandelingen en op de bank hangen. Het is zoals het is maar de angst voor covid blijft toch ergens ver in je achterhoofd hangen :(
Hoi rijsje85;
heel herkenbaar. Ik heb dat ook dat xtc gevoel net of je uit je bol gaat. Ik had dat eerst altijd maar nu alleen als ik teveel doe. Vreselijk gevoel. Ook met oorsuizen permanent helaas. Ik ben vanaf maart afgelopen jaar ziek. Het wordt beter duurt alleen een tijd. We kunnen ook mailen als je wil.
Wat fijn dat iemand het gevoel herkent. Mensen om mij heen met corona kennen dit gevoel niet. Ik heb het 2 weken geleden op een zondag weer gehad en ik dacht echt even dat ik dood zou gaan. Ook kreeg ik het weer koud en begon ik te beven. Na 1500 MG paracetamol ging het na 1.5 uur weer beter. Oorsuizen heb ik nu al een week niet maar mijn gehoor is niet hetzelfde. En mijn reuk en smaak ook niet. Je kunt me mailen. rdlachman@outlook.com
Gr
Hoi ik ben ook erg opzoek naar mail contact!
Hoi allemaal, ik herken helemaal wat jullie beschrijven, vooral als ik iets “teveel” heb gedaan of wanneer ik mij druk maak om dingen. Dan slaap ik veel onrustiger met rare dromen/nachtmerries. Ik heb geen tips helaas, ik weet zelf ook niet hoe ik met dit alles om moet gaan soms. Ik vroeg mij af of jullie ook last hebben van emotionele uitbarstingen? Ik heb het heel erg de laatste 2 weken en het maakt mij nog vermoeider dan ik al ben.
Hoi MJvandenBroek,
Sinds 29 oktober heb ik gisteren voor het eerst een nacht gehad zonder enge dromen. Elke nacht wordt ik rond een uur of 3/4 wakker en val ik pas na een uur weer in slaap. Erg irritant. Ook ik heb veel gehuild en soms lijkt het net of ik nooit meer de oude word en krijg ik ook vaak een emotionele uitbarsting. Maar uiteindelijk kom je er niet verder mee. Het enige wat je kunt doen is het accepteren en positief blijven. Ik mis het sporten en leuke dagen met vrienden en familie. Sinterklaasfeest met familie heb ik afgezegd. Ik kan niet tegen drukte nu en ik weet dat het vele praten en lachen me uiteindelijk weer de das om kunnen doen. Het is heel moeilijk soms maar ik blijf hoop houden dat het ooit weer goed komt. Positief blijven! Sterkte. En je mag altijd je hart hier luchten.
Hallo lieve mensen,
Ik heb mijn verhaal sinds kort pas gedaan op deze site. De herkenning is aan de ene kant goed om te horen, maar het doet mij ook vreselijk veel pijn en maakt mij verdrietig dat er zoveel mensen met de nasleep van Corona worstelen. Geen drukte aankunnen en dagen moeten bijkomen van dit alles is zo herkenbaar, ik ben nu ziek vanaf afgelopen maart. Ik voel continu die onrust in mijn lijf, het is net of mijn lichaam aan blijft staan, hartkloppingen, branderige pijn in mijn armen en benen, algehele malaise, dat rare gevoel in je hoofd. Normaal gesproken kijk ik uit naar de feestdagen, maar nu vind ik dat heftig. Ik lees veel over oorsuizen dat ken ik niet, bij mij is het meer het slecht kunnen lopen, inmiddels kan ik met een wandelstok een blokje om, maar voor lange afstanden zit ik in een rolstoel. Net weer heeeeeele slechte dagen gehad en dan zakt de moed wat jullie ook aangeven je echt in je schoenen, ik ben een positief persoon van origine maar het valt af en toe niet mee. Stuiten jullie ook op onbegrip van mensen? ik ervaar het steeds meer.