Ook deze vraag speelt bij ons een grote rol. Wij hebben de milde vorm gehad, maar hebben we daardoor voldoende afweerstoffen gemaakt en/of kunnen we het nogmaals krijgen in een ernstige vorm?
Idd die vraag stel ik me ook de hele tijd af! En wanneer is het mild??
Ik bedoel... Nee, ben niet naar het ziekenhuis gehoeven, val niet in de risico groep en ben dus niet getest.. Maar alle klachten die ik had en doe ik nog steeds ervaar.. zijn verre van wat ik mild zou noemen! Alsook de meeste verhalen die ik hier lees!
En dan zet ik net de tv aan... weet niet eens meer welke zender maar ging in elk geval over een meneer die met zuurstof buiten liep en rollator. Dan denk ik.. ooh ben zo blij dat het goed gaat met meneer etc alleen... meneer loopt heerlijk buiten hetzij met zuurstof ... velen van ons( zoals ikzelf) zijn niet getest.. zitten ongecontroleerd aan huis gekluisterd en kunnen nauwelijks normaal de trap op komen! Laat staan een wandeling maken! Ik kan nog steeds niet normaal een telefoon gesprek houden want snak direct naar adem! Even afwassen en ben uitgeput van het staan ! Probeer te stofzuigen... hopeloos!
Dus mijn vraag.. wat maakt meneer zo anders als velen van ons??
Bedoel dit niet verkeerd hoor! Zeker niet! Maar ik vraag het me wel af... vallen velen van ons nu en zometeen naast de boot omdat we geen bevestiging hebben???
Het lijkt dat diegene die geen ziekenhuisopname of test hebben gehad minder hulp bij herstel hebben/ krijgen.
Ik heb diverse keren de arts gebeld maar met mijn 44 jaar ben ik geen risico. Ik ben vroeger zwaar astmapatient geweest.. alhoewel toen werd het nog cara genoemd. Ik gebruik al flink wat jaren geen puffertjes meer, eet en leef gezond, sportte gemiddeld een 12 a 15 uur per week. Dus arts ziet geen aanleiding voor verder onderzoek. Hij is overtuigd dat ik corona heb en moet maar uitzieken.
Tja, en dan.. heb ik nu 3x gedaan, steeds voldoende in orde (maar ben intussen ook tot niets in staat, nog steeds regelmatig opkomende pijn, vermoeidheid en verhoging). Zegt ook niets over besmettingsrisico.
Ik kan me zo goed inleven in wat je schrijft. Ik ben 32 en heb het heel moeilijk gehad in maart. Was begin maart ziek geworden met eerst een kuchje, een week later hoofdpijn en daarna een stevige longontsteking met stekende pijn onder in de longen en hartkloppingen. De huisarts had mij gevraagd niet te testen en verder thuis te blijven omdat ouderen die opgenomen werden voorgingen. Dat vond ik toen prima maar nu ben ik die lastige klant die maar steeds met klachten komt. Begin april voelde ik me weer goed maar sinds 22 april zijn de klachten weer terug gekomen.
Ik kan mijn werk niet doen en zit alleen maar thuis. Na elk telefoongesprek lig ik een half uur hijgend op bed! Ik heb druk op de longen, benauwdheid, hoofdpijn, hoestbuien, oorpijn en zelfs koorts. Het is niet zo erg als het was in maart maar ik kan zo toch niet gaan werken? Maar ik kan mij ook niet ziek blijven melden! Ik word er echt moedeloos van en je kan nergens terecht omdat je dus niet getest bent. Het roept zeker emoties op.
Toen koorts tot 38 graden en behoorlijk ziek. Een dubbele longontsteking gedaan. Heeft 4 tal weken geduurd voor het iets beterde. Dan plots iets beter tegen week 6 en kreeg ik wel een rare hoofdpijn die week maar was alles. Vorige week een hele terugval gehad met pijn op de borstkas, koorts,...
Hoi, ik ben Mariette 58 jaar verpleegkundig in de wijk en ik heb copd en astma met behoorlijk longemfyseem en ik was wel bang voor Corona. Natuurlijk kon het niet anders en werd ik 23 maart in ziekenhuis opgenomen met covid, na 2 dagen mocht ik naar huis omdat ik het redde zonder zuurstof, thuis ben ik nog flink ziek gebleven met nog 7 dagen met koorts boven 40 graden. Nu was ik langzaam aan het herstellen en krijg ik me eind april toch weer spierpijn hoofdpijn keelpijn met benauwdheid, huisarts testte niet maar mijn werkgever wel, blijk ik weer positief te zijn...Ik dacht dat kan toch niet! ....maar toch? Niemand kan je antwoord geven niemand lijkt het te weten, maar vandaag dan toch een artikel gelezen dat het virus van de eerste infectie toch nog eens kan opspelen. Gelukkig bleef de “2de” minder hevig en gelukkig geen koorts, ik voel me nou wel weer ok ik denk dat ik “beter” ben, maar ik heb altijd klachten door mijn astma/ copd dus zeker weten doe ik dat niet.
Ik ben daar ook erg angstig voor. Ik had ernstige klachten. Wel contact met huisarts die mij op wilde laten nemen maar vond het zelf niet nodig. Of ik nou thuis of in het ziekenhuis lig, overal lig je alleen, dus besloot thuis te blijven. Achteraf totaal onverantwoord zo slecht was ik. Familie hield al rekening met het mogelijke ergste.
Nu 8 weken na eerste ziekte dag kan ik weinig door benauwdheid/ kortademigheid bij inspanning en totale uitputting. Ik was al longpatient met 70% longinhoud dus hou mijn hart vast. Maar mocht ik het voor een tweede keer krijgen vrees ik niet dat ik het weer ga overleven.
Erg beangstigend gevoel omdat je ooit weer in de maatschappij moet meedraaien.
Beste LianneW,
Je vraag kan ik me erg goed voorstellen. Helaas weten we het op dit moment nog niet. Het RIVM zegt over dit onderwerp: De mate en duur van natuurlijke immuniteit na een doorgemaakte infectie is nog niet bekend en hangt mogelijk samen met de ernst van de doorgemaakte infectie.
Ik ben 34 jaar oud,heb zware astma, en een afweerstoornis..ik werk op een kleinschalige afdeling van een verpleeghuis. Slecht 3 vd 13 bewoners overleefde een corona besmetting, collegas zijn bijna allemaal besmet.
Testen zijn bij collegas die geen klachten ervaren zijn postief, en bij collegas met veel klachten negatief.??? Al de collegas zijn nog ziek thuis, inclusief mezelf..
Ik moest zelf ook erg aandringen voor een bezoek bij de huisarts, na 6 wkn ziek zijn, 1 Anttibiotica kuur en een prednison kuur..
Hier ben ik ook benieuwd naar idd.
Ook deze vraag speelt bij ons een grote rol. Wij hebben de milde vorm gehad, maar hebben we daardoor voldoende afweerstoffen gemaakt en/of kunnen we het nogmaals krijgen in een ernstige vorm?
Idd die vraag stel ik me ook de hele tijd af! En wanneer is het mild??
Ik bedoel... Nee, ben niet naar het ziekenhuis gehoeven, val niet in de risico groep en ben dus niet getest.. Maar alle klachten die ik had en doe ik nog steeds ervaar.. zijn verre van wat ik mild zou noemen! Alsook de meeste verhalen die ik hier lees!
En dan zet ik net de tv aan... weet niet eens meer welke zender maar ging in elk geval over een meneer die met zuurstof buiten liep en rollator. Dan denk ik.. ooh ben zo blij dat het goed gaat met meneer etc alleen... meneer loopt heerlijk buiten hetzij met zuurstof ... velen van ons( zoals ikzelf) zijn niet getest.. zitten ongecontroleerd aan huis gekluisterd en kunnen nauwelijks normaal de trap op komen! Laat staan een wandeling maken! Ik kan nog steeds niet normaal een telefoon gesprek houden want snak direct naar adem! Even afwassen en ben uitgeput van het staan ! Probeer te stofzuigen... hopeloos!
Dus mijn vraag.. wat maakt meneer zo anders als velen van ons??
Bedoel dit niet verkeerd hoor! Zeker niet! Maar ik vraag het me wel af... vallen velen van ons nu en zometeen naast de boot omdat we geen bevestiging hebben???
Het lijkt dat diegene die geen ziekenhuisopname of test hebben gehad minder hulp bij herstel hebben/ krijgen.
Naar de huisarts zuurstof,hartslag,bloeddruk na laten kijken.
Ik heb diverse keren de arts gebeld maar met mijn 44 jaar ben ik geen risico. Ik ben vroeger zwaar astmapatient geweest.. alhoewel toen werd het nog cara genoemd. Ik gebruik al flink wat jaren geen puffertjes meer, eet en leef gezond, sportte gemiddeld een 12 a 15 uur per week. Dus arts ziet geen aanleiding voor verder onderzoek. Hij is overtuigd dat ik corona heb en moet maar uitzieken.
Tja, en dan.. heb ik nu 3x gedaan, steeds voldoende in orde (maar ben intussen ook tot niets in staat, nog steeds regelmatig opkomende pijn, vermoeidheid en verhoging). Zegt ook niets over besmettingsrisico.
Ik kan me zo goed inleven in wat je schrijft. Ik ben 32 en heb het heel moeilijk gehad in maart. Was begin maart ziek geworden met eerst een kuchje, een week later hoofdpijn en daarna een stevige longontsteking met stekende pijn onder in de longen en hartkloppingen. De huisarts had mij gevraagd niet te testen en verder thuis te blijven omdat ouderen die opgenomen werden voorgingen. Dat vond ik toen prima maar nu ben ik die lastige klant die maar steeds met klachten komt. Begin april voelde ik me weer goed maar sinds 22 april zijn de klachten weer terug gekomen.
Ik kan mijn werk niet doen en zit alleen maar thuis. Na elk telefoongesprek lig ik een half uur hijgend op bed! Ik heb druk op de longen, benauwdheid, hoofdpijn, hoestbuien, oorpijn en zelfs koorts. Het is niet zo erg als het was in maart maar ik kan zo toch niet gaan werken? Maar ik kan mij ook niet ziek blijven melden! Ik word er echt moedeloos van en je kan nergens terecht omdat je dus niet getest bent. Het roept zeker emoties op.
Dag Michiel
Heel herkenbaar je verhaal.
Ik ben ook 32 en ziek sinds 23/3
Toen koorts tot 38 graden en behoorlijk ziek. Een dubbele longontsteking gedaan. Heeft 4 tal weken geduurd voor het iets beterde. Dan plots iets beter tegen week 6 en kreeg ik wel een rare hoofdpijn die week maar was alles. Vorige week een hele terugval gehad met pijn op de borstkas, koorts,...
Vandaag weer die hoofdpijn.
Zit ook al thuis sinds 23/3
Veel goeie moed
Hoi, ik ben Mariette 58 jaar verpleegkundig in de wijk en ik heb copd en astma met behoorlijk longemfyseem en ik was wel bang voor Corona. Natuurlijk kon het niet anders en werd ik 23 maart in ziekenhuis opgenomen met covid, na 2 dagen mocht ik naar huis omdat ik het redde zonder zuurstof, thuis ben ik nog flink ziek gebleven met nog 7 dagen met koorts boven 40 graden. Nu was ik langzaam aan het herstellen en krijg ik me eind april toch weer spierpijn hoofdpijn keelpijn met benauwdheid, huisarts testte niet maar mijn werkgever wel, blijk ik weer positief te zijn...Ik dacht dat kan toch niet! ....maar toch? Niemand kan je antwoord geven niemand lijkt het te weten, maar vandaag dan toch een artikel gelezen dat het virus van de eerste infectie toch nog eens kan opspelen. Gelukkig bleef de “2de” minder hevig en gelukkig geen koorts, ik voel me nou wel weer ok ik denk dat ik “beter” ben, maar ik heb altijd klachten door mijn astma/ copd dus zeker weten doe ik dat niet.
ook ik heb geen hulp bij het herstel,
ik ben 3 weken uit ziekenhuis wat ik aan hulp krijg is fysio op afstand met flimpjes
Ik ben daar ook erg angstig voor. Ik had ernstige klachten. Wel contact met huisarts die mij op wilde laten nemen maar vond het zelf niet nodig. Of ik nou thuis of in het ziekenhuis lig, overal lig je alleen, dus besloot thuis te blijven. Achteraf totaal onverantwoord zo slecht was ik. Familie hield al rekening met het mogelijke ergste.
Nu 8 weken na eerste ziekte dag kan ik weinig door benauwdheid/ kortademigheid bij inspanning en totale uitputting. Ik was al longpatient met 70% longinhoud dus hou mijn hart vast. Maar mocht ik het voor een tweede keer krijgen vrees ik niet dat ik het weer ga overleven.
Erg beangstigend gevoel omdat je ooit weer in de maatschappij moet meedraaien.
Beste LianneW,
Je vraag kan ik me erg goed voorstellen. Helaas weten we het op dit moment nog niet. Het RIVM zegt over dit onderwerp: De mate en duur van natuurlijke immuniteit na een doorgemaakte infectie is nog niet bekend en hangt mogelijk samen met de ernst van de doorgemaakte infectie.
Dag,
Ik ben 34 jaar oud,heb zware astma, en een afweerstoornis..ik werk op een kleinschalige afdeling van een verpleeghuis. Slecht 3 vd 13 bewoners overleefde een corona besmetting, collegas zijn bijna allemaal besmet.
Testen zijn bij collegas die geen klachten ervaren zijn postief, en bij collegas met veel klachten negatief.??? Al de collegas zijn nog ziek thuis, inclusief mezelf..
Ik moest zelf ook erg aandringen voor een bezoek bij de huisarts, na 6 wkn ziek zijn, 1 Anttibiotica kuur en een prednison kuur..
Mijn klachten waren:
kortademig, benauwd, koorts, keelpijn, neus verkouden, buikklachten, extreem moe
Ik ervaar nog steeds behoorlijke vermoeidheidsklachren en bij inspanning snel benauwd. Net tweede antibiotica kuur achter de rug..