dag allemaal,
eerst even voorstellen;
ik ben Wim,64jaar,getrouwd en kinders,waarvan er nog eentje thuis woont.
buschauffeur in het OV,motorrijder,kampeer(caravan)enthousiast,4wd rijder,het milde spul....
kortom n redelijk actief mens.....
eind november 2022 na zo ontzettend preventief bezig te zijn geweest(mijn vrouw is verpleegkundige en "streng")alle vaccinaties en boosters te hebben gehad, toch plotseling en heel onverwacht ziek geworden,het toch was gevreesde Corona....
ik stak de rest van het gezin aan....
terwijl vrouw en zoon al weer helemaal na een week hersteld waren en minister kuipers op tv vertelde dan Corona slechts nog als een stevige griep mag worden beschouwd,werd ik na 2 weken alleen maar minder...
ik heb 1 dag op bed gelegen,en ben n paar dagen later het leven weer gaan oppakken.....voor zover het ging....
ik werd dus na 2 weken alleen maar zieker,lees:.....ik kreeg meer klachten en merkte dat mn actieve leven in n steeds grotere mate van stilstand terecht kwam....
werken was geen optie,het werd een grote ervaring alle symptomen te mogen "begroeten"
met verbazing ,teleurstelling en nogal wat zorgen moest ik constateren dat het er wel veel waren..... had wel "iets" gehoord maar ging daar vaak aan voorbij.
nu ben ik 10 maanden verder en eigenlijk niks verder.....
de eerste maanden alles moeten incasseren,daarna moeten accepteren EN te vaak mezelf moeten verdedigen omdat ik in korte broek rondliep,gebruind en schijnbaar heel gezond.
onbegrip dus.......
Zelfs mn manager op t werk heeft me verbaal volledig onderuit gehaald.......ik moest me maar eens afvragen of ik nog wel aan het werk kwam als ik,terwijl ik er zo gezond uitzie,maar toch aangeef eigenlijk niets te kunnen betekenen voor t werk.......ik was daar dagenlang stuk van....
ik leer......
terwijl ik vele langecovid klachten heb,zijn er ook dingetjes die ik niet heb.....
geen smaak en ruikverlies,geen huidklachten en ik kan gelukkig gematigd dingen doen met n energielevel van zo n 20%......spreiden die energie dus.....moeilijk als je altijd een druk mannetje bent....
ik lees me veel in,voor zover dat lukt met het lage concentratievermogen.....en probeer mn draai te vinden,ik heb meer dan een half jaar overal tegenaan gelopen.......ik vergat te vaak dat ik ziek was.....en had de volgende dag straf,of soms zelfs 2 a 3 dagen.....
heel bewust moeten leren rustig aan te doen,zeker qua lopen(dat is wennen als je meer dan 36 jaar postbode bent geweest)mn rondjes lopen met Bonna onze labrador,zijn van 1-2 uur per keer naar een paar honderd meter per keer gegaan.....het zij zo.....
grootste moeite is het niet hebben van dat lichtje,je weet wel,die aan het eind van de tunnel.....
ook het werken naar herstel,wat je normaal bij elke ziekte WEL kan.....lijkt hier uit den boze....
Vooral doorgaan,Barry Stevens zei het vroeger al....iets wat ik wel doe.....
vooruitkijken,hopen op wat ooit weer komt.......
pppfff.....een lang verhaal en niet eens compleet,zelfs niet wetende of het hier wel "gewenst" en op zn plek is....het zij dan maar zo
iedereen heel veel sterkte,houdt de moed erin,laat je niet gekmaken,zet m op he.....
hele vriendelijke groet!!
Wim Bon
p.s. en dan komt er weer een booster,slaat de twijfel,omdat ik lange covid heb, enorm toe....wel of niet....
je leest je in en leest daarbij:
wel of geen booster nemen bij longcovid:
sommigen reageren goed,sommigen ervaren meer klachten,sommigen ervaren niets na een booster......
het is weer zo n antwoord waar je totaal niets mee kan......welkom in de onzekere wereld van langecovid ;-)
Je bent nog niet ingelogd. Log in om te kunnen reageren.
Oh wat verdrietig om te lezen , het onbegrip van mensen/ werkgever maar helaas komt het veel voor. Ik wil je erop wijzen dat er een besloten groepje is waar je prive kan praten over alles. Sterkte met alles, het is geen feestje allemaal.
dag Fen,
dank voor je reactie,lief!!
het besloten groepje.....ik heb gezocht maar kan het niet vinden.....handig als ik meestal ben.....is dat de laattste tijd er ook bij ingeschoten.....gaarne een paar steekwoorden dat ik weet waar te zoeken.....
groetjes en dank!! Wim
Ps
Onder herstel corona ' lotgenoten contact makkelijker gemaakt '
Hé Wimmus, heel herkenbaar allemaal hoor. Ik ben nu een jaar ziek en nog geen steek verder, behalve dan dat je leert omgaan met onbegrip, veroordeling en teleurstelling. En dat je leert,, hoe frustrerend ook, om jezelf af te remmen. Ik heb ook lange dagen op de bus gemaakt, en ben nu blij als ik, door een streng rust regime, enigszins stabiel de dag door kom. Maar even een te lang gesprek (gedwongen, want anders houd ik het bij 10 minuten max) en je ligt weer 6 weken onderuit. En toch een keer proberen een fysieke ontmoeting met lotgenoten, want daar heb je zo'n behoefte aan, en je moet na de kortste keren opgeven en een week bijkomen. Dat steeds opnieuw gestraft worden is zo om moedeloos van te worden. Je wilt zo graag, maar het loopt iedere keer fout. En als je het dan zelf wel geaccepteerd hebt dan duurt het je omgeving allemaal te lang en word je gewoon inderdaad onderuit gehaald, zo pijnlijk. Maar goed dat levert dan weer een ,nodige, schoonmaak in je kennissenkring op.
Sterkte met alles. We houden de moed erin.
Mona Lisa, bezoek je dan zo' n bijeenkomst die georganiseerd worden ?
Ja, had me er lang geleden voor aangemeld, in de hoop dat ik dan zover was dat ik dat aankon. Eerste keer dat het georganiseerd werd, enkele maanden geleden, moest ik annuleren, maar die serie bijeenkomsten ging sowieso niet door. Nu was er weer een nieuwe serie georganiseerd, maar ook nu ben ik er duidelijk nog niet ver genoeg voor hersteld.
Hoe gaat het met jou inmiddels?
Zelfde nog. Blijf klachten houden. Recent nog longontsteking gehad. Ik hoop dat ik de prik kan halen maar het is nog maar de vraag.
Beste Wim,
Je verhaal is zo herkenbaar. Ik was een actieve 'jonge' moeder en werkte met veel plezier 3 dagen in de week. En nu is elke dag een struggle. Werken lukt 2 keer per week een uur in hapjes van 15 min. En that's it. Doe je iets meer wordt je meteen weer teruggefloten door je lijf. Ik ben inmiddels ruim 20 maanden onderweg. En verlang zo naar het eind van de tunnel. Gewoon weer iets leuks spontaan doen en dan niet daar weken last van hebben.
Maar we blijven doorzetten. Rust houden, grenzen aangeven. En maar hopen dat de mensen om je heen het uiteindelijk ook willen snappen. Heb er al heel wat huilpartijen opzitten na een gesprekken met mijn werkgever. Die inmiddels wel redelijk lijkt te begrijpen dat het echt niet gaat. Maar in het begin zo meelevend was als.... nou ja vul zelf maar in. Alsof je voor je lol na iedere 15 min inspanning 45 min op bed moet bijkomen.
Wat betreft die boosters... ik weet het ook niet zo goed. Ik ben gevaccineerd en heb destijds de eerste booster gehaald. Dat was begin januari 2022. Eind januari 2022 kreeg ik Covid en zoals wel duidelijk is... ik kamp nog steeds met de gevolgen. Vorig jaar september kreeg ik een uitnodiging voor een booster. Die heb ik na veel wikken en wegen niet gehaald. Had al mega last van de griepprik en durfde het niet aan. Ik was zo bang voor een terugval. Ik vind het een lastig dilemma hoor. Sommigen knappen ervan op (als ik die zekerheid had, had ik de booster gisteren al gehaald). Anderen krijgen een terugval, en bij sommigen doet het niet zo veel. Omdat ik van de vaccinaties en de booster destijds ook al veel klachten had heb ik er uiteindelijk voor gekozen hem niet te halen. Maar iedereen moet die keuze natuurlijk voor zichzelf maken en afwegen.
Hou je taai.
Knuffel
Mama Marjolein
Ik zit ook met het dilemma van de booster. Van alle prikken ben ik flink beroerd geweest. Van Moderna zelfs neurologische klachten gekregen. Toen ik hem vorig jaar september mocht halen had ik het virus net opgelopen. Dus dat werd pas januari dit jaar. Ik heb toen expliciet om Pfyzer gevraagd, want van Moderna was ik inmiddels doodsbang. Maar door deze Pfyzer booster toen ook een flinke terugval gehad en een opleving van een auto immuun huidaandoening. Dus de angst voor terugval is wel groot. Maar ik wil toch die bescherming wel hebben. En eigenlijk hoop ik dat deze booster, met net weer andere samenstelling, nu eens een keer de boel reset, en dat ik ineens spontaan genezen ben. Het is een lastig dilemma.
Mama Marjolein, kom jij in aanmerking voor de booster?
Nou het blijft inderdaad een dilemma Monalisa.
@Fenna: ja via mijn werk kan ik een booster krijgen en ik vermoed dat ik ook nog wel een uitnodiging krijg vanwege mijn astma.
Maar ik durf gewoon niet meer. Na 2 vaccinatie prikken wel Pfizer en dan nog de booster en een besmetting. Hoop ik dat mijn lichaam wel de nodige antistoffen heeft. Al heb ik daar nu met longcovid dus eigenlijk ook maar weinig aan. Ik ben gewoon echt bang voor een terugval. Nog los van de enge dingen die je leest over de lange termijn gevolgen van de mRNA vaccinaties. Ik ben geloof ik echt een beetje in de 'vlucht' stand geraakt🫣 wat betreft de booster.
Ik wil hem juist! Neem ik die van jou!!! Haha. Ik heb ook lc maar ook ernstige corona gehad dus ja ik wil ze zeker!
Ik zit nog te wachten op de oproep die ik zou moeten krijgen als 60-plusser. Maar ja, de vorige brieven kwamen ook allemaal een maand te laat, en toen kon ik de prik ook zonder brief halen. Nu blijkbaar niet. Als ik hem volgende week nog niet heb, ga ik wel bellen, maar ik moet volgende week eerst al de griepprik. Niet alles tegelijk.
Fijn weekend iedereen.
Van mij mag je. De corana besmetting die ik had, was denk ik wel mild. Twee weken knallende koppijn en koorts. Maar hoefde verder niet naar het ziekenhuis ofzo.
Konden we maar in een glazen bol kijken he. Weten we wat we moeten doen om weer goed op te knappen. Dat zou zo fijn zijn
dag allemaal,
ik lees het al....er is veel herkenning over en weer,"mooi" om te lezen.....
de twijfel,het verdriet,de machteloosheid,het moeten vechten voor erkenning en dan nog....ben je heel veel bezig met het managen van je ziek zijn....
terwijl ik dit allemaal las merkte ik bij mezelf dat ik nog "meeval"
ik heb geen beddagen,wel halve bankdagen.....
ik wens een ieder heel veel sterkte,succes en beterschap......
ik zal hier vermoedelijk niet zoveel schrijven,wél lees ik graag mee...
hele vriendelijke groeten......
Wim