Aan het begin van de pandemie flink ziek geweest. Ik werd niet getest was niet benauwd. September 2021 wederom flink ziek, getest en positief.
Maart 2022 ziek gemeld, totaal uitgeput en volledig ingestort.
7 maanden corona revalidatietherapie gehad en kon weer volledig werken maar wel elke dag knokken tegen vermoeidheid.
April 2023 wordt ik vanachter aangereden in mijn auto, herstel was zwaar en kostte veel energie wat heel snel uit mijn lichaam wegtrok. gevolg 100% arbeidsongeschikt.
Tussenliggende periode wel het e.e.a blijvend geweest zoals : slijm ophoesten, misselijkheid, snel moe, trillende spieren na inspanning, kan bijna geen erectie behouden, libido zo goed als weg, hersenmist met regelmaat zelfs namen van collega's of vrienden niet meer weten, concentratieproblemen.
Ik nu 55jr. deed actief aan sporten mee, liep altijd vooraan en conditie kon niet op, na bovenstaande ben ik blij als ik een trap op kan lopen zonder als een hijgend paard boven te komen.
Momenteel bij de fysio in de sportschool en max half uurtje lichte tot matige inspanning en de rest van de dag moe.
Het is schipperen met de energie en ook dat kost weer energie, het valt allemaal niet echt mee.
Blij dat er nu erkenning is dat het niet tussen de oren zit.