Ben nu 8 weken bezig en gaat op en neer .niet in ziekenhuis gelegen Heb ergens gekezen dat het imuunsysteem in de war is waardoor het virus steeds weer de kop opsteekt totdat het verdwijnt .hoop ik dan. Ik weet niet meer wat te doen om te genezen. Elke stap terug wordt steeds zwaarder.
Je bent nog niet ingelogd. Log in om te kunnen reageren.
Herkenbaar, ook dat het soms lijkt dat je opknapt en daarna weer hele dagen niets kunt, zelf nu hulp van fysio en dietist
Absoluut herkenbaar. Ik ook al 8 weken bezig. Sommige dagen gaat t best ok en dan weer diep dal met brandende pijn op borst, kortademig en hoofdpijn. Zo grillig ziekteverloop. En inderdaad moeilijk om te bedenken wat je zelf kunt bijdragen om beter te worden of dat het gewoon rustig uitzieken is.
Zo herkenbaar, ik heb ook lyme gehad en doet me eraan denken, als je denkt dat je beter bent en je gaat weer (te)veel doen, ben je terug bij af. Wandeling 5 km of stuk fietsen tijdens activiteit geen probleem maar bij thuiskomst komt gelijk de benauwdheid weer opzetten en de pijn tussen de schouderbladen, nacht en dag erna gelijk terugval, benauwdheid, pijn ogen, enorm transpireren. Ik heb geen koorts gehad, geen hoesten, dacht dus dat is fijn mild, maar bij mij is het veel hardnekkiger dan bij mensen om me heen die het hebben gehad en veel zieker zijn geweest ervan.
Wat je zegt, het lukt me wel 'actief' te zijn. Maar loop bijv. wel trager en voel mijn longen erbij. Eenmaal thuis móet ik niks anders meer willen, energie is dan op...
Verder heb ik ook niet hoeven hoesten en alleen verhoging gehad. Onze longen hebben mogelijk geen slijm aangemaakt en daardoor heeft virus toegeslamogelijk hardgen. Wellicht 'zag' ons afweersysteem het virus niet snel genoeg. Nu ik sinds n week een inhalator gebruik, lukt ik het dieper ademen beter en hoest ik een beetje slijm op...
Hoi Petra. ja ik herken mezelf niet terug, elke zomer de bergen in, dat gaat niet lukken dit jaar! Hele dag rustig aan. Behalve wandelen en fietsen verder energie sparen. Vannacht weer nacht met enorme benauwdheid, sta ik op, is het weg. Ik ken nogal wat mensen om me heen die corona hebben gehad licht, alleen die typische coronakuch, en zwaar met hoge koorts en hoesten, maar ik ben de enige die deze restklachten heeft. Heel goed dat er aandacht aan besteed wordt hier en op zorgwijzer. Ik ga mijn huisarts ook vragen naar een inhalator, misschien helpt het me net op de goede weg. Heel veel sterkte!
Hoi Jackie, dit platform is geweldig voor éindelijk (h)erkenning! Velen snappen er maar weinig van, want dit soort geluiden hoor/lees je niet over in de media. Daarnaast is het een virus dat zich op zoveel wijzes uit.
Bij mijn benauwdheid en longpijnen hielp het mij om met een heel rustige buikademhaling zo ontspannen mogelijk te blijven/worden, voor zover mogelijk dan ;-)
Jammer dat het platform de ernstige klachten wijt aan mensen met ook mindere gesteldheid, want ik lees veel herkenning bij ook heel sportieve mensen.
Ik ben inmiddels zover om mezelf uit te kunnen dagen. Nu 3 dagen fietsen/wat langer rustig wandelen. Dat voelt beter, maar kan erna nog wel afgemat zijn. Rust pakken en al met al merk ik dat ik makkelijker 'herstel' na activiteit
Ja hier ook zo, heb net op hoesten gereageerd omdat we daar ook nog steeds last van hebben. Wij zijn inmiddels 10 weken onderweg, de terugvallen worden nu iets minder erg en minder vaak, maar ineens slaat de moeheid weer toe en zitten we elkaar aan te kijken van he, niet weer ....heel frustrerend! Bij mijn man vooral als hij van binnen naar buiten gaat en het is koud, dan snijd de kou in zijn luchtpijp, iets wat ik met mijn astma altijd al last van had. Veel klachten die ik ook hier lees komen overeen met die ik altijd al heb door mijn astma (zwaar geval). Wij hebben ook de milde vorm gehad en toen ik ziek werd dacht ik eerst dat mijn astma weer eens uit controle was. Wel een paar andere dingen zoals verhoging, extreem veel slijm ophoesten, compleet uitgeput zijn was extra en ik dacht heftig uit controle. Totdat 1 week later mijn man dezelfde klachten kreeg en ook te horen kregen van een behandelende specialist waar ik was Corina positief was.
Maar hopelijk gaat het nu snel bergop ? ik heb het er nu wel mee gehad ?
Ook ik bijna 8wkn onderweg in de zoektocht naar herstel. Het is steeds dagen/weken wachten op een moment van (kleine) verbetering. Een traag proces. Blijven proberen om activiteiten op te bouwen, met ups &downs.
Blij dat huisarts vorige week toch contact wilde leggen met longarts (ze zijn al zo druk), echter het bloedonderzoek dat volgde leverde (gelukkig) niets anders op en blijft het bij rustig herstellen van Corona. Bloeddruk, hartslag, zuurstofsaturatie en bloedwaarden steeds in orde... Daarmee 'prima' thuispatient, hoe lastig ook...
In afgelopen dagen heb ik (h)erkenning gevonden in Facebook groep Corona lotgenoten NL. Wellicht naast dit platform ook voor facebookers hier helpend :-)
Sterkte in herstel allemaal!!
ik loop nu vanaf 20 maart met de klachten.
ben meerdere malen bij de huisartsen post geweest maar niet getest.
alles wijst erop dat ik covid heb (gehad) en de artsen waren vol begrip, ook de frustratie van niet getest kunnen worden.
maar ik voel me niet begrepen met mijn klachten door mijn omgeving en vooral leidinggevende op het werk..
het duurt lang he...
en dan lees ik deze verhalen.
van de hoofdpijnen, druk op de borst, tussen schouderbladen, hevige vermoeidheid.
zelf kamp ik ook wel met de psychische impact.
alles is zo herkenbaar... en zit ik dan ook met tranen in mijn ogen dit te typen.
eindelijk herkenning.
Precies zo hier bij mij, hoewel mijn leidinggevende en collega's volledig begrip hebben. Maar eindelijk herkenning is al een goed begin
Hoi Daphne! Mijn eerste reactie op dit forum is voor jou :) ik voel letterlijk met je mee, ik heb er zeker in t begin ook wat afgehuild. Ben al ziek sinds 19 maart, bijna zoals jij dus. Ik kan zelf naar de wc en ben blij dat t me deze week gelukt is om 3 x zittend te douchen.
Vooral de terugvallen zijn zwaar hè.. mij heeft het mentaal geholpen om toch te proberen om dit als mijn nieuwe “normaal” te zien. Oefeningen van mijn fysio hebben me ook geholpen om me beter te voelen over mezelf. Niet : “jee zelfs rechtop zitten is vermoeiend”, maar “jippie, ik heb weer 10 minuten rechtop gezeten, dat mag ik opschrijven!”. Hopelijk helpt jou dit iets. Gr. Marissa
Zo blij met dit platform, ben 8 weken ziek door corona en nog steeds benauwd en uitgeput. Niemand kan je vertellen hoe lang het duurt en dan is het fijn te lezen dat er meer mensen zijn die dit meemaken. Sterkte allemaal en hou vol!
Ik heb 1 belangrijke vraag, ben ik nog besmettelijk? Hoe gaan jullie hiermee om?
Ha Sigrid.
Ik heb aan mijn huisarts gevraagd of ik nog besmettelijk ben: hij zei dat dat niet meer zo is. Ik kan jouw situatie niet inschatten natuurlijk, het lijkt me het beste als je zelf ook met je huisarts overlegd.
Hoi, ik ben nu 5 weken onderweg en ook ik nog steeds benauwd en moe etc.. En ook ik vraag me af.. Ben ik nou wel of niet besmettelijk!? Ik zelf heb het gevoel dat er nog wat ' broed' in mijn longen. Zekerheid heb ik niet en dus nog steeds zelf isolatie! Heb jij dat gevoel ook dat er iets aanwezig is in je longen wat er normaal niet is?
Hej Lynn,
Ik was daar ook bang voor, daarom ben ik bij de huisarts geweest. Volgens hem zijn het (bij mij!) restverschijnselen, die moeten langzaam verdwijnen.
Ik heb toen ook een inhaler gekregen, met Salbutamol. Dat gaat de verkramping van de luchtwegen tegen. Dat heeft enorm geholpen, binnen een paar dagen had ik genoeg energie om te wandelen en te fietsen. Mijn zus heeft hetzelfde gekregen, ik weet niet of het bij haar ook al heeft geholpen.
De klachten zijn niet helemaal weg. Ik kan vooral niet al te veel praten. Afgelopen maandag dacht ik wel weer 8 uur per dag te kunnen werken. Niet dus... Op dinsdag was ik gesloopt aan het eind van de dag. Geen goed idee dus.
Heb ik je vraag eigenlijk wel echt beantwoord?
Ik snap het gevoel dat er nog iets broedt, dat had ik ook. Nu is dat grotendeels weg, ik denk door de Salbutamol.
Hoi Rudolf! Ik had Vorige week salbutamol aangevraagd bijna huisarts.. hopende dat het wellicht verlichting zou geven. Arts wilde het wel proberen maar wilde dat ik na 2 dagen terug zou bellen. Salbutamol direct geprobeerd maar ... helaas totaal niet de werking die ik normaal gewend was ? na 2 dagen dus terug gebeld. Arts vreesde het al omdat de reguliere astma pufjes niet echt schijnen te werken met het virus. Hij raadde mij wel aan om het pufje toch te blijven gebruiken omdat de astma getriggerd kon zijn door het virus. Arts twijfelde nog wel om misschien fluticason voor te schrijven maar volgens hem zou dat momenteel nog geen zin hebben.
Het is nu een week later en nog steeds heb ik het gevoel dat er iets broed.. Maar ja .. ben dan ook 'pas' 5 weken onderweg en als de verhalen hier lees van sommigen is 5 weken nog niks! ??...? lach erom maar tis feitelijk gewoon diep triest hè .. tis om te janken als je ziet dat velen onder ons vreselijk actief waren.. het nu willen zijn... Maar het gewoon niet lukt!
Hallo Lynn,
Wat vervelend dat de pufjes geen effect hadden. Ik heb in je berichtje de merknamen van de pufjes verandert in de werkzame stof. We mogen op dit forum namelijk geen merknamen van medicatie noemen. Beterschap en een fijne dag.
Oeps mijn excuus, wist het niet.. Maar fijn dat het aangepast is. Dank!
Ik voel het precies zo Lynn maar heb me door huisarts laten vertellen niet meer besmettelijk te zijn.
Heel herkenbaar. Loop al vanaf 10 maart met klachten en morgen wordt ik eindelijk getest. Dit is naar alle waarschijnlijkheid negatief omdat ik allang over de piek heen ben. Maar dan mag ik wel eindelijk uit thuis quarantaine. Misschien kan je je nu ook laten testen en dan weet je, net als ik, in ieder geval of het nog actief aanwezig is of dat het alleen nog naweeën zijn.
Heb diverse x gevraagd om test hoewel ik het antwoord al wist. Kom er momenteel niet voor in aanmerking, ben pas 44 dus te jong, al jaren geen zware astma meer, ik zit thuis, werk niet ivm een BHT daarvoor veel duizelig etc maar valt niet onder de risico groepen. Dus eer ik getest word... ?♀️ .. but who knows! Voorlopig blijft de twijfel en onzekerheid en ga ik dus ook maar niet naar buiten zolang ik het gevoel heb dat er nog iets zit. Hoop dat er voor jou na de test meer duidelijk is
Ik ben ook pas 39 en kom om de een of andere reden nu wel ineens in aanmerking. Gewoon blijven vragen, wie weet luisteren eindelijk eens.
Hoi MiAnJay ,
Ik blijf idd proberen bij de arts. Heb enkel het idee dat tegen de tijd dat ik eindelijk es getest zou kunnen worden ... er niks meer te zien is!
Absoluut herkenbaar! Ben nu zo.n 9 weken onderweg, en vorige week Covid 19 negatief getest. Ik wist al dat ik over de piek heen was, maar omdat de randverschijnselen zo lang duren moest ik toch bloed prikken en een thorax foto laten maken. Ik hoest een stuk minder nu, maar ben echt heel benauwd geweest, en nu bij inspanning nog steeds. Traplopen? Vréselijk! En dan die vermoeidheid... Ik ken mezelf echt niet weer. Van een fitte meid die 3x in de week sportte, maar iemand die alles heel gedoseerd doet. Ben blij met dit forum, doet me goed om alle reacties te lezen, dat ik zeker niet de enigste ben die in een lange nasleep zit....
Hoi Anita, volgende bij jou de foto na de uitslag van de bloedwaarden? Mijn huisarts gaf aan dat foto zeer waarschijnlijk te weinig laat zien en dat dan bij noodzaak CT scan wordt gedaan, maar dat alleen nog voor zkh patiënten (??). Bloedwaarden bij mij oké en geen medisch vervolg. Maar vraag me zo sterk af welke gevolgen zichtbaar zijn na zoveel gespook in mijn longen en voel me daarin echt niet gehoord. De tweestrijd is wat dat betreft ook weer onrustgevend en dat kunnen we met onze longen toch niet langer houden. Hoop dat door dit platform hierin voor meer mogelijkheden kan worden gezorgd
Hoi Anita,
Ik ben 28, bij mij begonnen de klachten ongeveer 8 weken geleden. Het gaat af en aan, maar ben over het algemeen met vlagen ontzettend benauwd en heb branderige steken in mijn long-streek. Had hiervoor ook echt een goede conditie, net als jij. Ik kan morgen een Thoraxfoto laten maken. Zou je willen delen wat daaruit kwam bij jou?
Dankjewel alvast, en veel beterschap gewenst :)
Hoi Anita en Avanwarmerdam, ben ook heel benieuwd wat er bij jullie te zien is. Ik houd jullie evt reacties in de gaten. Bij 8wkn was er bij mij wat verbetering, maar nu weer 2 slechtere dagen en weer pijn vanuit de longen. Of dit nu komt door 3dgn wat actiever te zijn geweest of iets anders... Blijft vreselijk beroerd zo!!!
Ik ben ook sinds 10 maart 'bezig' met Corona, eerst ziek nu aan het herstellen. Toen ik uit het ziekenhuis ontslagen werd, werd mij verteld dat ik alleen besmettelijk zou zijn als ik nog verkouden was, nog zou hoesten of koorts zou hebben. Dat had ik allemaal niet dus mocht ik 24 uur na ontslag weer naar buiten. De restverschijnselen (benauwd, vermoeid, concentratieverlies etc.) worden buiten beschouwing gelaten als het gaat om besmettelijk zijn, maar horen (volgens de artsen die ik in Utrecht gesproken heb) bij het herstel. Ik ben morgen vijf weken thuis, maar heb wel tot afgelopen weekend gewacht met bijvoorbeeld het zien van mijn dochter. Beter het zekere voor het onzekere. Sterkte!
Heel herkenbaar. 6,5 week “onderweg”. Ik ben verpleegkundige, ziek geworden tijdens onbeschermd werken in thuiszorg.
Nu probeer ik langzaam aan op te starten bij m’n nieuwe baan in het ziekenhuis. Maar ik werd de 1e dag al weer naar huis gestuurd.
Ook astma, en het is lastig om het onderscheid te merken tussen het herstel en weer terugval door Covid of m’n astma.
Sterkte voor iedereen!
onbegrijpelijk onbeschermd werken in de thuiszorg!
Heel veel symptomen zijn herkenbaar.
Heb een week in het ziekenhuis gelegen. Nu merk ik bij langzaam lopen druk op borst en pijn aan de longen. Soms nog kortademig en heel snel moe. Ik word gek van het thuis zitten. Zie heel vaak het ziekenhuis voor me en krijg het af en toe niet goed verwerkt. Ik wil heel graag werken maar weet niet hoe ik dit moet aanpakken. Is ook een soort afleiding
Ik krijg het ziekenhuis ook niet uit mijn hoofd. Heb daar zoveel gezien en gehoord. Houdt me dag en nacht bezig. En dat werd van kwaad tot erger. 5-6 nachtmerries per nacht. Iedere keer badend in het zweet wakker. Prikkelbaar, vergeetachtig, niet goed slapen. Dinsdag start ik met EMDR, hoop dat de herinneringen daarmee wat draaglijker worden.
Wat fijn, deze besloten lotgenotensite.
Hier ook nog veel last. In het ziekenhuis gelegen. Sindsdien loop ik met rollator. De verwachting is dat ik 1,5 jaar nodig heb voor herstel van kracht en conditie.
Mijn piekflow-lijn is totaal onherkenbaar. Nu voor de tweede keer een terugval met erg kortademig en moe ben. Waar ik normaal benauwd goed kon onderscheiden van benauwd gevoel, is dat nu weg. Terwijl ik aan mijn piekflow-waarde zie dat ik benauwd moet zijn. Datzelfde viel me op tijdens Covid. Gelukkig herken ik nog wel kortademig.
Herkent iemand dat je slecht nieuwe info onthoudt? En dat je geheugen gaten heeft geslagen voor, tijdens en na de acute ziekte-fase?
Beterschap allemaal!
ik vond op mijn telefoon filmpjes die ik blijkbaar zelf had gemaakt in het ziekenhuis...kon ik me niets van herinneren
Wat een herkenbare verhalen hier allemaal, wat fijn om te lezen, en te horen dat het niet bij mij alleen zo is. Hier inmiddels 9 weken verder. Nu voor een week eindelijk het idee dat het beter gaat, de terugvallen komen minder vaak en zijn minder heftig, de scherpe pijn op mijn borst is bijna weg gelukkig. Waar ik nog veel last van heb is de pijn tussen mijn schouderbladen, en de benauwdheid, kortademigheid die nog wel steeds terug komt. Je denkt op goede dagen dat je weer heel wat aan kunt maar bij meer inspanning volgen de hoestbuien weer. Het is moeilijk in te schatten wat wel en niet lukt, tijdens de activiteit zoals jullie ook zeggen gaat het goed en daarna is de energie helemaal op en komt de benauwdheid weer. Ik reageer ook vooral op vochtige ruimtes, warme dampende douche bijv de droger die aanstaat, en het weer dat omslaat. Wat ik mij dan ook afvraag is of je astma kunt krijgen ontwikkelen als gevolg van Corona omdat deze symptomen daar erg op lijken. Mijn huisarts vind het helaas nog te vroeg om nu aan te kloppen bij de longartsen en zoals jullie ook zeggen "een prima thuis patient" Uitzieken en volhouden....
Hoi, ook ik heb problemen met vochtige ruimtes! Douchen is een ramp! Ik denk dat het idd met temperatuur verschil te maken heeft en de damp. Smorgens bij opstaan hetzelfde, temp verschil tussen onder de warme deken liggen en de kamertemp. Buiten in de zon gaat ook niet, in de zon krijg ik het direct benauwd!
Ik was vroeger zwaar astma patiënt maar na de geboorte van mijn dochter is mijn astma afgenomen! Nu 20 jaar later zegt mijn huisarts dat het goed mogelijk is dat het virus de astma heeft getriggerd maar dat we dat over een paar weken maar moeten bekijken. Afwachten dus ?
Veel sterkte en beterschap en in elk geval!
Hoi allen, ik ben nu sinds begin april bezig.. ? alhoewel... achteraf gezien waarschijnlijk eind maart aangezien ik toen diaree kreeg, maar aangezien dit toen niet als klacht stond omschreven bij rivm of huisarts had ik er totaal niet aangedacht dat het wel eens corona kon zijn. Ik voelde me immers kip lekker! Dacht dat de diaree waarschijnlijk zou komen door het drinken van gewone melk in een cappuccino dus verder helemaal niet over na gedacht! Enfin.. week later kreeg ik het na het boodschappen doen ineens warm, dacht te warm zijn aangekleed door het warmer wordende weer maar ergens begon mijn inwendig radartje te roepen.. zou het? Nee toch! Onmogelijk! Ben nergens geweest enkel in de lokale supermarkt, ik werk niet , ben alleen dus kom verder nergens.. hoe kan ik het virus nou oplopen?? Maar een paar dagen later ineens benauwd, piepende longen, happen naar lucht,onwijs moe, sliep 18 uur aaneengesloten! Arts gebeld en zoals bekend... geen test. Ik was te jong en had al jaren geen last meer van mijn astma dus advies.. thuis blijven. Gevoel van totale uitputting!
Week later begon ik onwijze lichaamspijn te krijgen, tig x erger als met een griep, tranen liepen over me wangen. Familie en vrienden zeiden bel de arts dit is niet normaal etc... Maar ik wist toch wat de arts ging zeggen dus waarom zou ik?!
Nu 5 weken later nog steeds benauwd, hoesten is sterk verminderd. Vorige week arts weer gebeld aangezien de benauwdheid nog steeds aanwezig is. Salbutamol voorgeschreven gekregen en na 2 dagen terugbellen om te kijken of er überhaupt werking zou zijn, mogelijk kon het werken want het zou kunnen dat mijn astma door het virus getriggerd kon zijn en met al die pollen.... Helaas geen effect met salbutamol ? dus na 2 dagen arts aan de tel.. nee dan was het toch echt corona dus uitzieken etc etc.
3 dagen geleden werden de pijn op mijn borst, ter hoogte van mijn borstbeen, alsook het deel achter mijn schouderbladen zo pijnlijk dat ik nauwelijks kon eten of slapen! Volgende dag overwogen arts te bellen maar besloot toch maar even te wachten, wat wilde de arts doen? Ik zou toch weer hetzelfde advies krijgen! Gister ging het iets beter en vandaag is de pijn weer iets sterker?.
Geestelijk voel ik me prima, wil vanalles!! Ik was altijd actief, altijd bezig met iets maar momenteel zit/lig/hang ik nog steeds alleen maar op de bank! Vreselijk frustrerend is dat! Aangezien ik het gevoel heb dat het virus loopt te 'rommelen' in mijn longen zit dus nog steeds in zelf isolatie en durf de deur nog niet uit, bang dat ik mogelijk toch niemand zou kunnen besmetten!
Ik vond 5 weken al lang maar als ik sommige verhalen lees... dan ben ik nog wel even bezig! Geen ene dag ziekenhuis en wetende dat het tig x erger kan met zelfs de dood tot gevolg! ...prijs ik mezelf 1 van de gelukkigen! ?
Al vraag ik me wel af.. wanneer kan ik veilig naar buiten!? Ik heb geen zekerheid dat het virus aanwezig is.. laat staan dat het virus uit mijn lichaam is!?
Ervaren jullie het ook zo?
In elk geval voor allen... heel veel beterschap!!??
Beste lotgenoten,
Ik zeg lotgenoten, maar mijn coronatest is niet naar het lab gestuurd omdat ik niet in het ziekenhuis hoefde te blijven. De officiële bevestiging dat ik corona had heb ik dus nooit gekregen. Ik heb wel een sterk vermoeden dat dit zo was. Ik had droge hoest, pijn op de borst, pijn met ademen, pijn tussen de schouderbladen, spierpijn door heel m'n lijf, benauwdheid en intense vermoeidheid. Gelukkig maar lichte verhoging. Mijn klachten hielden maandenlang aan. Inmiddels voel ik me al een maand een stuk beter wat mijn longen betreft en het hoesten is ook weg, al heb ik nog wel pijn op de borst. Gek genoeg heb ik sinds enkele weken een verhoogde hartslag en hartkloppingen, deze nemen toe na inspanning en blijven dan dagenlang aanhouden. Ik voel een onrust in m'n lijf waardoor ik ook lastig in slaap kom. Ik heb ook pijn onder mijn oksel en af en toe tintelingen in m'n arm. Ik ben 33 jaar oud, heb geen overgewicht en had een goede conditie. Vorig jaar liep ik nog 10 km hard binnen het uur, maar van m'n conditie is nu weinig meer over. Elke keer als ik weer een klein stukje hardloop (2 a 3 km) dan gaat dat tijdens het lopen nog redelijk, maar dan krijg ik kort daarna die hartklachten en ben ik daar een week zoet mee. In zo'n week kan ik dan bijna niets en voelt de trap oplopen al als vermoeiend. Ik maak me toch wel zorgen hierover. Herkent iemand deze klachten?
Hoi jet, idem hier! Ben nu 5 weken bezig met het virus, ook niet getest maar volgens de huisarts is er geen twijfel mee bij mij. Ik ben 44, geen overgewicht, leef gezond, altijd actief en fysiek bezig, 3 x p.w. sportschool en daarnaast een 12 uur p.w. dansen! Momenteel voelt het alsof ik een marathon heb gelopen als ik alleen al de trap op loop! Conditie 0.0!! Ik heb geprobeerd thuis wat te ' sporten' maar het gaat niet?, direct piepende longen, hartkloppingen, pijn op de borst en schouderbladen en hartkloppingen. Ik heb continu tintelingen in voornamelijk mijn linker arm en hand maar ook in mijn voeten! Lig continu met een warmwaterkruik omdat ik het oh zo koud heb, terwijl het buiten heerlijk weer is en mijn lichaamstemp ' normaal' is
Hoi Lynn, wat naar dat je ook die klachten ervaart! De longklachten vond ik nog 'normaal', want past in ziektebeeld en is een kwestie van veel geduld en uitzieken dacht ik. Ik maak me echter wel zorgen om die hartklachten, want daar heb ik nog niet echt iets over kunnen vinden. Heeft jouw arts daar wat over gezegd? Soms word ik er een beetje angstig van en ben ik bang dat ik een beroerte ga krijgen, maar dat zou met mijn leeftijd, gewicht en conditie wel heel gek zijn.
Ha Jet. Het lijkt me normaal dat je hartslag omhoog gaat als je lijf te weinig zuurstof krijgt van je longen. Dat gebeurt normaal pas als je je gaan inspannen, nu ligt die grens veeeeeel lager. Mijn zus zat op de bank met een hartslag van 100.
Maar wel in de gaten houden natuurlijk.
Hoi Rudolf, dank voor je reactie! Zo geredeneerd klinkt dat inderdaad wel logisch. Gek genoeg heb ik nu veel minder last van m'n longen en niet het gevoel dat ik te weinig zuurstof krijg. Twee maanden terug was ik nog volop aan het hoesten en had ik veel pijn met ademen, terwijl ik toen geen verhoogde hartslag en hartkloppingen had.
Eergister begon ik me idd ook flink zorgen te maken toen ik die vreselijke pijn kreeg rond mijn borstbeen, schouderbladen etc.. alsof er een sinasappel aan het groeien was tussen mijn borstbeen en maag! Kon nauwelijks eten en slapen al helemaal niet! Hele nacht wakker gelegen, tintelingen in me arm etc. Dacht ook echt om in de ochtend de arts weer te bellen. Maar gister nam het in de middag wat af dus geen arts gebeld. Vandaag pijnlijke onderste ribben,schouderbladen, koude handen. Het gevoel alsof mijn hart vergroot is? vreemd gevoel btw...
Ik ben van nature niet iemand die snel paniekerig is over bezorgd etc en momenteel denk ik dus hetzelfde... ach hoort erbij, gaat hopelijk wel over. Zeker als ik alle verhalen hier lees! Aan de ene kant stelt het me gerust door er achter te komen dat ik niet de enige ben die met soortgelijke klachten zit! Al blijft de onzekerheid van het virus wel flink hangen
Zo herkenbaar! ik keek (en kijk nog) vaak naar buiten, iedereen in t-shirt op de fiets! Ik binnen met kachel hoog in een deken gewikkeld, had ook constant 35.9. Als ik ga fietsen of wandelen krijg ik het snel weer te warm gek genoeg, een vreemde warmte vanbinnenuit. Hartoverslagen ook hier, maar dat had ik ook toen ik lyme had, dan wordt je door de cardioloog goed in de gaten gehouden, heb tweemaal alle mogelijke onderzoeken gehad. Ik voel gewoon dat mijn immuunsysteem even hard werkt als bij lyme, je bent niet zomaar beter. En die benauwdheid is echt eng, heb het daarvoor nog nooit gehad en vaak na fijne wandeling of fietstocht steekt het ineens de kop op. Ik had al via zorgwijzer corona heel wat herkenbare verhalen gelezen en ben blij met dit nieuwe forum, hopelijk komt er snel in beeld wat deze klachten veroorzaakt. Sterkte allemaal!
Hallo Jet, ik reageer even allen op de hartklachten: herkenbaar voor mij. Ik ben sinds 12 maart aan het klooien. Ik heb af en toe last van verhoogde hartslag en af en toe van een zwakke hartslag. Dit wisselt ook sterk. Best beangstigend. De onrust in het lijf herken ik ook. Ik heb het idee dat mijn bloeddruk op die momenten te laag is. Voel dan sterk de drang om te bewegen. Tijdens de twee fysieke controles die ik tot nu toe heb gehad, was er niets aan de hand. Maar omdat het zo wisselt, voelt dat niet echt als een geruststelling. Gelukkig heb ik ook goede dagen :) Sterkte!
Bij mij begon het allemaal 7 weken geleden.... ineens acuut ziek (had hiervoor nog getraind). Iets verhoging (rond 38,2) en heftige hoofdpijn en pijn in mijn lichaam. De volgende dag was ook mijn geur en smaak weg. De hoofdpijn was onbeschrijfelijk! Ook kreeg ik pijn bij mn schouderbladen en spierpijn in mn benen. Last van mijn darmen. Extreem moe, dus heb heel veel geslapen. Helaas wilde ze mij op dat moment niet testen. De klachten werden na 1.5 minder en mijn energie kwam ook weer terug... het leek de goeie kant op te gaan. Wel bleef mijn geur en smaak weg, maar dit was geen rede voor RIVM/GGD om te blijven.
Ondertussen was ik weer 4 dagen gaan werken en had nergens meer last van.
Totdat ik na week weer heel erg moe werd en volgende dag wakker werd met heftige drukkend/ branderig gevoel op mijn borst, pijn bij mijn schouderbladen en benauwd. Ook had ik maagklachten (waardoor ik heel erg misselijk was). Het leek wel of ik alle klachten die ik nog niet had gehad nu de tweede keer kreeg.. Omdat ik in de zorg werk kon ik nu wel getest worden.... en inderdaad positief. Omdat mijn benauwdheid toenam ben ik doorverwezen naar coronapost.. gelukkig klonken mijn longen goed en was er geen rede om in ziekenhuis te blijven. Enige advies wat ik meekreeg ik uitzieken. Tijdens de gehele periode heb ik hele rare lichamelijke klachten gehad, die lastig waren te beschrijven.. Mijn organen leken allemaal aangetast te zijn. Op dit moment zijn de heftige klachten gelukkig weg. En is mijn smaak en geur weer terug!! Maar het zo is wisselend hoe ik me elke dag voel. Op een goeie dag ben ik blij als ik 5min kan wandelen, maar ben ik kortademig erna. En bij slechte dag is bellen al te veel. Ik ben nog extreem vermoeid. Lichamelijk is het een zwaar virus.. maar merk dat nu mentaal ook best heftig is.
Nooit gedacht dat dit virus mij zo zou raken... 29 jaar... deed 5x per week crosfitt en leef heel erg gezond.. zegt dus allemaal helemaal niks.
Allemaal heel veel sterkte en hopelijk zijn we snel weer de oude ?
Ik hoop eigenlijk dat er (huis-) artsen meelezen. Is echt zo belangrijk dat deze symptomen bekend worden en verder onderzocht!
Nou, inderdaad! Meer onderzoek naar de herstelperiode zou zo fijn zijn. Dan weet je ook een beetje of je klachten normaal zijn.
Ik voelde me de afgelopen periode een beetje in de steek gelaten. Mijn coronatest werd niet opgestuurd naar het lab omdat ik toch niet in het ziekenhuis hoefde te blijven. Ik wist dus niet zeker of ik het had, maar ondertussen al wel vier maanden zoet. Zo lastig uitleggen aan je werkgever en je familie. De huisarts denkt dat ik eerst de gewone griep had en vervolgens corona. Lange tijd kon ook geen bloedonderzoek gedaan worden, omdat ik wel een corona verdachte was... viel steeds een beetje tussen wal en schip en 'naar huis en uitzieken' was steeds maar het advies. Ik weet dat niemand er iets aan kon doen, maar frustrerend is het wel!
Helemaal mee eens jet! Het is voornamelijk die onzekerheid die onrust brengt! Ik ben ook niet getest, en ookal heb ik alle symptomen en lig ik 5 weken thuis op bed en bank met alle gerelateerde klachten en kan ik me nauwelijks voort bewegen.. Ik heb geen zekerheid! ?
nu pas .. dankzij deze site lees ik verhalen dat ik niet de enige ben! In de media lees ik enkel verhalen van mensen die met een 2 a 3 weken weer volledig hersteld zijn! En dan denk ik...? hoe kan dit?! Ik lig na 5 weken nog bed en bank te piepen en te snakken naar adem! Omgeving reageert net zo.. nou duurt wel erg lang bij jou he terwijl '....' na 2 weken alweer aan het werk was!
Frustratie alom