Ik ben zeer ernstig ziek geweest van de corona. Het was zo heftig dat ik niet eens kon staan in de douche dat ik dit zittend moest doen en erna uren moest bijkomen omdat zoiets kleins al teveel voor me was. Waar ik voornamelijk nu ruim 2 maanden later nog veel last van heb zijn hele erge steken net onder me borst aan de rechter kant. In het ziekenhuis heeft de arts mij verteld dat het waarschijnlijk me ribben zijn die gekneusd of wellicht gebroken zijn. Vooral in de avond heb ik heel veel last van deze pijn. Uiteindelijk ben ik van de huisarts doorverwezen naar de fysiotherapeut. Hier ben ik 2 x langs geweest maar het zit zo ernstig vast dat ze er niet doorheen komt. En het bindweefsel wat ze los maakt schiet meteen weer terug. De plek waar ik deze pijn verneem kwam overeen met me lever. Hiervoor heb ik een bloedonderzoek laten doen om me leverwaarde te bepalen en ook me ontstekinhswaarde. Gek genoeg vandaag de uitslag gekregen dat dit gewoon goed was. Ik vraag me nu wel erg af wat het dan is waar ik zon last van heb. Verder heb ik het ook heel snel benauwd nog steeds. 5 minuten lang door praten raak ik al van buiten adem. Ook ben ik heel erg vermoeid ik slaap minimaal 12 uur per nacht al sinds ik corona kreeg. Ik heb ook erg veel last van me rug in de avond. Maar echt de steken rechts onder me borst is wat mij nekt. Ik kan nog geen tasje tillen en ik verga al van de pijn. Hiervoor heb ik tramadol voorgeschreven gekregen. Maar ik blijf daar liever vanaf tenzij het echt noodzakelijk is. Ik word van de ene naar de andere kant steeds doorgestuurd naar deskundigen. Zijn er meer mensen die hier last van hebben? Om een beter beeld te geven aan jullie ik ben een 24 jarige dame die altijd zeer sportief is. 5 dagen in de week was ik te vinden in de sportschool voorheen en ik ben ook druk bezig met voedingschemas. Ik was altijd gezond.
Onderstaand is mijn reactie die ik eerder vandaag op't forum plaatste. Die pijn rechts onder m'n borst herken ik als geen ander! Ook mijn lever waarden waren okay. Ik denk nu dat ik door het vele ademen m'n middenrif gescheurd heb. Maar dat is maar een gokje. Maar komt vaak voor bij over ademen. De benauwdheid en alles uit je verhaal komt me bekend voor. Hoe is 't nu met je?
sinds 9 maart enorme benauwdheid in rechterlong. En 7 weken 39 graden koorts gehad. Ik heb de EHBO 5x moeten bezoeken. De huisarts zo'n 7x de afgelopen maanden. Ik dacht echt te gaan stikken. Ik had in die week daarvoor mensen gezien die zeer waarschijnlijk corona hebben gehad (in milde mate) . De ergste dingen gingen door m'n hoofd. Een hartaanval, longontsteking..
Ik ben 35 jaar. Ik ben longpatient. Heb astma, sindsdat ik 12 ben. Die goed onder controle is met puffers. Salmeterol/fluticason 2x per dag en zo nodig salbutamol. (salbutamol al maanden niet nodig gehad) Voordat ik Salmeterol/fluticason ging gebruiken was de astma totaal niet onder controle. Ik had toen ook nog een kat en sindsdien die toen weg is gedaan, ging 't langzaamaan beter. Allergisch astma speelt een grote rol. De laatste 10 jaar is m'n astma onder controle. Maar in het hooikoorts seizoen en bij zware inspanning komt er nog wel eens een aanval waarvoor ik salbutamol nodig heb.
Deze benauwdheid die over me heen kwam sinds 9 maart voelde totaal niet als een astma aanval. Het voelt alsof m'n rechter long zich niet vult. De klacht komt ook alleen van m'n rechter long af. Heb een zeer pijnlijke nek, m'n schouderbladen gingen veel pijn doen.
Er zijn verschillende dingen gezegd tegen me over de laatste 3 maanden.
Er is gezegd door huisarts en EHBO dat ik hyperventileer, wat ik zeer zeker doe sindsdien. We verschillen alleen van mening over het waarom. Ik denk door corona. Ik heb nog nooit gehyperventileerd namelijk. Alles tintelt ook soms. M'n handen, m'n voeten. Ik raakte in blinde paniek als de benauwdheid in bed toesloeg. Zo erg dat er oxazepam nodig was om me te kalmeren. Ik heb voor mijn gevoel weken in een waas geleefd. Hele stukken uit m'n geheugen. Gapen, zuchten.. Droge mond, zweten. Klassieke hyperventilatie zou je zeggen.
De huisarts zei me ook dat ze dacht dat ik het syndroom van Tietze heb (een borstkas ontsteking vd spieren en gewrichten) toen werd er gedacht aan longembolie, (is uitgesloten dmv een longfoto en bloedonderzoek) toen werd gedacht dat ik een allergische reactie op 'n vitamine tablet had en als laatst dat ik corona heb/had. (zonder 'n test af te nemen) Dit zijn de verdenkingen van de afgelopen maanden sinds de klachten optraden.
De corona test werd uiteindelijk midden mei afgenomen terwijl ik al dus op 9 maart plots happend naar adem bij de SEH stond. Ik hyperventileer sindsdien dagelijks door de benauwdheid en druk op m'n rechterborst. Het voelt alsof m'n long niet genoeg lucht krijgt en er een strakke band om die borst zit. Spieren die strak staan. M'n middenrif is zeer pijnlijk sindsdien. De corona test was overigens negatief. Maar dat zegt voor mij niet zoveel. Hij werd erg laat afgenomen. En de koorts was rond die koers ook al afgenomen. Ik heb 7 weken lang 39 graden koorts gehad zonder me doodziek te voelen. Dit is in mijn ogen een teken dat er iets niet goed is. Maar er waren geen tot weinig ontstekingswaarden. Die waren volgens de internist verwaarloosbaar. Maar het is wel zo dat die waarden pas geprikt zijn toen ik al aan de betere hand was.
De benauwdheid staat voorop. Happend naar lucht. Ik ben heel vaak bij de huisarts geweest. Ook bij de specialist dus, zelfs de reumatoloog (aangezien tietze volgens huisarts ook zulke benauwdheid kan geven) maar reumatoloog sluit tietze uit. Ik kan pas volgende week naar de longarts. Ik ben teleurgesteld in t zorgstelsel. Ik heb dagen gedacht.. Dittrek ik niet meer. Door 't benauwd zijn ging ik hyperventileren. Dit was 'n nieuwe ervaring. En zeer beangstigend. Ik was mezelf niet meer. De internist deed 'n ecg. En checkte m'n organen. Allen goed. Toch zit ik 3 maanden later met 'n benauwde rechterlong waardoor ik niets meer kan.
Mijn partner moet me helpen de wc af te komen. Ik was fit en mobiel voorheen. Een jonge meid. Ik kan niks meer. Ben binnen 10 minuten buiten adem. M'n huisarts lacht een beetje zenuwachtig en zegt dan dat ze verder ook geen idee heeft.
Als dit geen corona is geweest.. Wat in hemelsnaam heb ik dan onder de leden? Ik loop bij de Cesar en 'n adem therapeut nu. Opnieuw leren ademen. Nooit gedacht die nodig te gaan hebben. Ik voel me onbegrepen en niet goed gehoord. Mensen onderschat het niet. Ook jonge mensen kunnen erg ziek worden.. Gaat dit blijvend zijn? Zo ja kom ik in aanmerking voor revalidatie met 'n negatieve corona test? Ik kan immers niets meer. En dat kost de baas ook geld. Ik zit er echt doorheen. Sterkte voor iedereen die zich ook niet gehoord voelt. Hopelijk komt er 'n oplossing.
Is zie dat het alweer 2 jaar geleden is maar ik herken je klachten ik sinds 11 aug positief allergieën erg astma precies jou klachten. Hoe is het nu met je? Gr stef
Beste Naenska,
Je bericht is alweer van 2 jaar geleden, maar nog steeds herkenbaar. Ik heb 4 weken geleden m'n positieve test gehad na een paar dagen begon bij mij ook de vermoeidheid en pijn aan de rechterkant onder m'n ribben. Ik heb nauwelijks typische coronaklachten gehad en ook niet gehoest. Ik heb vanmiddag een bloedonderzoek voor m'n leverwaardes staan, maar ik vermoed dat dat ook niet veel zal uitwijzen. Ik ben heel erg benieuwd hoe het nu met je gaat en of ze er achter zijn gekomen wat de oorzaak is en nog belangrijker... of je weer de oude bent.
Hartelijke groet,
Rachel
Hi Rachel,
Uiteindelijk is de osteopaat de enigste die me heeft kunnen helpen en heeft ontdekt wat er aan de hand was. Ik heb het syndroom van tietze overgehouden aan corona waarvan ik veel last had. Heb er zeker een half jaar uitgelegen. Nu gaat alles gelukkig weer goed met mij.
Mijn advies ga naar een goede osteopaat zij kijken verder dan de artsen en dokters doen.
Wat goed dat je nog reageert na al die tijd! Ik vind het al heel fijn dat er een behandelbare aandoening is uitgekomen. Zo frusterend om niet te weten wat je mankeert en of er een einde aan gaat komen. Fijn dat het weer goed met je gaat! Ik neem Tietze in ieder geval meer naar de huisarts!