Dag lotgenoten,
Eerder heb ik al verteld wat voor impact corona op me heeft gehad. Nu merk ik steeds meer de psychologische klachten, met name door het onbegrip van mijn omgeving en het continue maar over mijn grenzen (moeten) gaan.
De Vereniging voor Verpleegkundigen en Verzorgenden Nederland heeft me hier laatst over geïnterviewd. Het is vooral bedoeld voor collega verpleegkundigen natuurlijk, maar waarschijnlijk zijn er meer mensen die zich onbegrepen (en soms zelfs gepushed) voelen. Misschien helpt het jullie in de verwerking:
https://www.venvn.nl/nieuws/verpleegkundige-raymond-kampt-met-long-covi…
Je bent nog niet ingelogd. Log in om te kunnen reageren.
Hey Raymond, wat naar dat je, door je werk, zelf zo hard geraakt werd. Ik leef met je mee en hoop dat je uiteindelijk weer helemaal herstelt. Dank voor het delen van je interview. Ik herken ook het onbegrip, het blijft moeilijk uit te leggen. Voel me vaak een zeikerd.. Ik ben betrokken bij de webinars over long covid die het Longfonds maakt, heb je die gevonden? Vorige week over werk en long covid, en 5 oktober de volgende, over coping en mentale klachten. https://coronaplein.nu/ondersteuning/webinars-en-videos. Veel sterkte!
Hey Gemma,
Dank voor je reactie! Ja, ik heb het webinar met tranen in mijn ogen zitten kijken. Heel verhelderend en goed om te zien. Veel herkenning ook.
Die van 5 oktober kan ik helaas niet live mee kijken, maar ga ik zeker terug kijken!
Bedankt voor de tip en je reactie. Ik begrijp het heel goed dat je je snel een zeikert voelt. Mensen zien aan de buitenkant vaak niet wat long covid met je doet. En er overkomt je zo veel, dat het soms ook lastig is zelf te begrijpen. Laat staan dat anderen je begrijpen. Vraag jezelf af of je anderen een zeikert zou vinden en kies voor jezelf!
Inmiddels, nu ik mijn verhaal gedaan heb en bezig ben met verwerking en stappen heb gezet richting een andere werkomgeving merk ik rustig aan wat vooruitgang. Jezelf rust gunnen en goed voor jezelf zorgen is echt helpend.
Heel veel sterkte en succes! En dank voor je betrokkenheid bij het webinar! Die was erg helpend ook!
Groetjes,
Raymond
Hallo Gemma en Raymond,
Djw voor jullie verhaal en inzet info. Ik ben nu zelf inmiddels bij het uwv terecht gekomen nu. Mijn verhaal is, ik heb in 2019 auto ongeluk gehad ( niet mijn schuld) was net op de helft van mijn uren aan het opbouwen ( werk 24u zat net op 16u) april 2020 kreeg ik de covid pos .behoorlijk ziek geweest ( geen zh opname omdat saturatie goed was. Trombose been gehad en mijn oog flink ontstoken , witte plekken op de longen te zien ervan . Dit is nu gelukkig weer goed. Mijn ademhalingsysteem en zenuwstelsel is totaal verward. Ik kan nog steeds heel weinig . Veel last van klachten benauwd/kort ,pijn op de borst en tussen schouderbladen, middenrif en buik, . Moeheid, problemen met praten/hese stem, hoofdpijn, concentreren, oren met name druk en slecht horen. Spieren trillen bij inspanning, misselijkheid/braakneigingen bij inspanning. Dit is nu al 1 jaar en 5 maanden. Bij mijn werk wordt dit als 1 ziekmelding geteld helaas . Nu bij uwv beland helaas . Dit is wat ik niet wil, wil gewoon mijn oude leven terug. Bij mijn werkgever kan ik niks kwaad over zeggen daar was begrip voor mijn situatie. Maar bij het uwv pffff totaal geen begrip. Wat me hard raakt is dat men ons niet geloofd daar. Aan de buitenkant valt niks te zien maakte geen ziekelijke indruk. Vlgs arts zou ik gewoon 20 u kunnen werken? Nu moet ik nog bij de arbeidsdeskundige komen. Ik kan echt amper wat thuis. Mijn man is zelfs een dag minder gaan werken om thuis hier de boel te runnen. Anders krijgt hij ook nog straks een burn oud ervan. Ben zelfs nog bezig bij revelatie. Fysio mag ik voorlopig niet omdat mijn lichaam tot rust moet komen. Ik heb al 7 maanden intensief reveledatie gehad met als gevolg dat alles erger is geworden. Als mijn lichaam tot rust komt dan kan ik weer met fysio starten en opbouwen. Ben nu bezig met een logopedist om zenuwstelsel tot rust te krijgen. Ondertussen ook bij psy medc gekregen om ook lichaam tot rust te krijgen. Daar heb je nu ook weer allerlei bijwerkingen van pfff. Ik ben nu helemaal van slag van de papieren van de arts van het uwv. Werken 20u ? Hoe stelt ze zich dat voor. Ben zo verdrietig ervan. Geloof me maar als ik kon werken dan deedt ik dat. Werk in de thuiszorg en met veel plezier en zorg voor de mens.nooit ziek geweest ernstig ofzo griepje wat iedereen wel eens heeft. Nu gebeurd me dit eerst auto ongeluk en dan covid erbovenop. Is toch niet mijn schuld, dat is me overkomen. Waarom geven ze me niet de kans om te herstellen??? Bij uwv . werk al 33 j in de zorg amper ziek geweest. En dan dit dat heb ik niet verdiend zo . Begrijp het gewoon niet. Zelfs mijn werkgever begrijpt dit ook niet. Wat kan ik verder hier nog aandoen,???? Nu door dit gedoe maakt het me nog zieker terwijl ik juist beter wil worden. Een heel verhaal inmiddels he. Kan nog wel meer typen maar ik zit nu echt erdoorheen.
Lieve groetjes Anja
Hoi allemaal, ik wil graag mijn verhaal hier delen om zo wellicht elkaar te kunnen steunen in de nasleep van corona want wat vind ik die pittig! Ben dit jaar opgenomen geweest twee weken lang en heb het best heel zwaar gehad. Echter nu ruim een half jaar later voel ik me vaak slechter dan toen in het ziekenhuis. Het ging best heel slecht met me, had heel veel zuurstof nodig omdat er vocht weglekte uit gaatjes in de bloedvaten. Ik heb vaak gedacht ik red dit niet, het was zo zwaar om zo moeilijk lucht te krijgen en de pijnen waren ook afschuwelijk ondanks heftige pijnmedicatie. Na een revalidatietraject bij fysio en ergotherapeut tob ik helaas nog met de nasleep van die heftige coronaperiode. Waar ik nog vreselijk moe ben, kortademig bij inspanning merk ik ook inderdaad problemen als heel snel overprikkeld zijn, vergeetachtigheid, slecht tegen geluiden kunnen enz enz. Ook slaap ik zeer slecht. Ik merk dat ik soms wat moedeloos word omdat ik gewoon niet weet of dit ooit over gaat. Hoe zeer ik op zich een positief mens ben en ook nog goede hoop heb maakt het me soms ook heel verdrietig en bang. Ik heb ook echt het idee dat dit niet komt door wat er is gebeurd maar meer alsof mijn hoofd anders werkt dan voor corona. Ik vind het erg om te lezen dat andere mensen ook dit soort klachten ervaren maar ergens is het ook een steun. Laten we heel hard hopen dat we weer de oude worden en dat we deze nare tijd achter ons kunnen laten. Maar net als bij iedereen waarschijnlijk geven de artsen aan dat er nog veel onbekend is over covid en de gevolgen. Hou moed mensen, koppie omhoog en klagen als je daar behoefte aan hebt mag best! Sterkte allen.
Weet iemand hoe ik het eerste bericht kan verwijderen??
Hoi allemaal, ik wil graag mijn verhaal hier delen om zo wellicht elkaar te kunnen steunen in de nasleep van corona want wat vind ik die pittig! Ben dit jaar opgenomen geweest twee weken lang en heb het best heel zwaar gehad. Echter nu ruim een half jaar later voel ik me vaak mentaal slechter dan toen in het ziekenhuis. Het ging best heel slecht met me, had heel veel zuurstof nodig. Ik heb vaak gedacht ik red dit niet, het was zo zwaar om zo moeilijk lucht te krijgen en de pijnen waren ook afschuwelijk ondanks heftige pijnmedicatie. Na een revalidatietraject bij fysio en ergotherapeut tob ik helaas nog met de nasleep van die heftige coronaperiode. Waar ik nog vreselijk moe ben, kortademig bij inspanning merk ik ook inderdaad problemen als heel snel overprikkeld zijn, vergeetachtigheid, slecht tegen geluiden kunnen enz enz. Ook slaap ik zeer slecht. Ik merk dat ik soms wat moedeloos word omdat ik gewoon niet weet of dit ooit over gaat. Hoe zeer ik op zich een positief mens ben en ook nog goede hoop heb maakt het me soms ook heel verdrietig en bang.Ik vind het erg om te lezen dat andere mensen ook dit soort klachten ervaren maar ergens is het ook een steun. Laten we heel hard hopen dat we weer de oude worden en dat we deze nare tijd achter ons kunnen laten. Maar net als bij iedereen waarschijnlijk geven de artsen aan dat er nog veel onbekend is over covid en de gevolgen. Hou moed mensen, koppie omhoog en klagen als je daar behoefte aan hebt mag best! Sterkte allen.
Overigens heb ik denk ik in het verkeerde draadje mijn bericht gezet aangezien het er hier over gaat dat men niet serieus genomen wordt? Vergeef me, ben nog een leek op dit gebied haha.
Vervolg anja,
Vandaag tel gekregen van arbeidsdeskundige. Uitgelegd dat ik behoorlijk van slag was door de papieren van arts uwv. Hij heeft me duidelijk nu alles Uitgelegd en dat ik dat verkeerd heb begrepen eruit. Dat blad waar opstaat als je weer aan de betere kant bent dan kan ik 20 uurtjes weer werken. We hopen natuurlijk dat ik weer beter ga worden. Maar voor nu is dit niet mogelijk. Zit nog in zoveel trajecten . En herstel lukt nu gewoon niet helaas. Ben nu voorlopig voor 100% afgekeurd . Valt nu gelukkig een last van mijn schouders . En kan ik me beter richten nu op mijn herstel .
Groetjes Anja
Hallo Anja,
Wat een heftig verhaal, eerst je ongeluk en dan long covid. Ik ben blij voor je dat het een misverstand bleek te zijn en dat je voorlopig alle rust krijgt om te herstellen. Er lijkt gelukkig toch wel veel begrip te zijn bij de artsen van het UWV (dat is tenminste wel mijn ervaring). Veel sterkte!
Hoi allemaal,
Ik snap jullie gevoel wat betreft het “ik voel me soms zo’n zeikerd”; ik heb dat zelf op m’n werk ook. Daar leek het vooral in het begin totaal niet erkend te worden, nu gelukkig wel iets meer. Maar dat vreet ook zoveel energie, het het gevoel te moeten bewijzen dat je écht niet kan... Want van de buitenkant is er gewoon helemaal niks te zien, wat dat betreft zou een gebroken been beter zijn..! Gelukkig erkent de bedrijfsarts het wel helemaal, daar was ik in het begin ook heel bang voor.
Ik ben blij te horen dat er iig vooruitgang in zit/dat er positief nieuws is gekomen wat betreft de arbeidsdeskundige, hopelijk geeft dat meer rust! En dank jullie wel voor de bijdrage aan de filmpjes; het helpt mij echt enorm om ze te bekijken!
Heel veel succes nog, het komt goed!
Groetjes,
Esmee
Hoi Esmee,
Dankje voor je bijdrage! Wat goed verwoord, dat het soms voelt alsof je het moet bewijzen en het vanaf de buitenkant niet te zien is. Wat goed om te horen dat de bedrijfsarts het wel goed erkent.
Jij ook bedankt voor je bijdrage! :)
Groetjes!
Hallo Rambo G Dit ervaar ik precies hetzelfde, ik ben afgelopen maart ziek geworden van de Covid, de mensen om me heen hadden toen echt alle begrip, ik ben inmiddels 9 maanden thuis en het begrip is inmiddels ver te zoeken. Sommigen zeggen zelfs je bent gewoon overspannen een ander zegt weer, je moet gewoon gaan werken dan gaat het vanzelf weer beter en dit ondanks de uitleg die je geeft wat er met je lijf allemaal aan de hand is.