In december 2020 moest ook ik geloven aan het coronavirus. Ik ben er een aantal dagen goed ziek van geweest. Koorts, smaak- en reukverlies en vermoeidheid waren de grootste klachten. Nu, enkele maanden later, ervaar ik nog steeds klachten en ik vroeg me af of die vaker voor komen.
Ik merk dat ik slecht tegen (fel)licht, harde onverwachte geluiden (als iets op de grond valt bijv.) en gepraat van mensen door elkaar heen kan. Soms word ik er gewoon misselijk of niet goed van.
Ik ben benieuwd naar jullie bevindingen en/of ervaringen en sterker nog, wat je er evt. tegen kan doen...
Je bent nog niet ingelogd. Log in om te kunnen reageren.
Hi Jeller98,
Wat ben ik blij jouw reactie te lezen. Ik heb dat ook! Lijkt wel een soort sensory overload. Ik doe een koptelefoon op om geluid te dempen maar soms is het zo erg dat ik niet anders kan dan in elkaar kruipen met met handen over mijn oren en ogen dicht. Nooit eerder gehad. Hoop dat dit overgaat.
Ik heb hier ook last van. Ook ik ben in december besmet geraakt, en ik merk dat ik een stuk prikkelbaarder ben dan voorheen. Een korte periode van een drukke omgeving kan ik nog wel aan, maar het wordt snel te veel.
Ja, ik herken dat. Ik weet dat als ik meer vermoeid ben, of toch teveel heb gedaan, ik hier veel meer last van heb.
Herkenbaar inderdaad. Ik kan sinds de covid-infectie veel slechter tegen allerlei prikkels, soms de gekste dingen. Autorijden is lastiger, zelfs meerijden met iemand anders is soms pittig vanwege de onverwachte bewegingen en omdat ik zit rond te kijken. Zonlicht dat door bomen/bladeren schijnt en daardoor op mijn netvlies 'knippert'. Mijn vriend die het keukenkastje iets te hard dichtdoet, wat voor mij klinkt alsof er naast mijn hoofd een pistool afgaat.
Wat mij helpt is vooral acceptatie. Ik probeer er niet overheen te leven, maar echt de grenzen goed te bewaken. Ik geef het aan bij de mensen om me heen die er mee te maken hebben, en dat helpt echt. Vragen of er even een pauze mag zijn in het gesprek tot ik weer okay ben, vragen of er misschien een rustig muziekje aan mag ipv iets druks, vragen of iemand zijn kind thuis laat als ie op bezoek wil komen. Niet altijd leuk om te moeten doen, maar ik heb te vaak mijn neus gestoten. En gelukkig heeft iedereen er begrip voor. Als ik alleen ben, hou ik het uiteraard ook rustig. Ik kijk geen drukke films of series meer, neem veel rust, probeer niet teveel online te zijn. Ik doe wel fijne dingen ter ontspanning, want dat helpt ook.
Sterkte ermee!
Ik herken dat last hebben van zonlicht tussen de bomen door waardoor het licht flikkert en de drukte in het verkeer. Er gaat dan iets mis in mijn hoofd moet eigenlijk de auto stoppen omdat mijn ogen raar gaan doen.
Hoe gaat het nu met je?
gr Lin
Voor mij ook erg herkenbaar. Inmiddels is het voor mij al negen maanden geleden dat ik covid kreeg. Het ziektebed was heftig (benauwd, veel spierpijn en -vermoeidheid en algemene vermoeidheid). Mijn concentratie en prikkelverwerking waren belabberd geworden, maar na verloop van tijd heb ik weer 24u per week gewerkt, maar stortte min of meer in, doordat ik telkens verder wilde gaan met mijn oude leven. Sindsdien werk ik nauwelijks meer en zit ik in een hersteltraject via de arbo. Het lijkt er alleen maar erger op te worden. Met mensen in gesprek zijn of samen een rondje rijden kan al overprikkelend zijn. Ik ben moe, duizelig en misselijk en kan zeer slecht tegen licht. In het donker liggen is dan het beste middel tegen klachten. Het liefst ben ik weer lekker aan het werk (dat was juist een van de leukste bezigheden), maar dat gaat helaas niet meer. Het lijkt nu nog steeds bergafwaarts te gaan in plaats van dat het zou verbeteren..
Precies hetzelfde bij mij, de overprikkeling werd steeds erger. Door oordoppen te gebruiken, donkere zonnebril kon ik de prikkels nog wel wat verdragen, maar het werd er niet minder van. Ik heb toen zelf bedacht dat ik net als het fysiek opbouwen bij de fysio, dit ook met het opbouwen van de prikkels zou kunnen, aan de hand van de opbouw tijd, die ik van de ergotherapeut had gekregen. Eerst Thuis heel even de radio aan bv 5 minuten, en deze weer uitzetten voor ik erge last kreeg, dus…als ik nog wel iets langer had kunnen luisteren. Deze tijd genomen, elke dag herhalen, en… ging dit 2 weken goed, dan de tijd 20% langer, weer 2 weken lang zelfde tijd enz. Op een gegeven moment extra prikkel erbij door bv tijdens het koken de radio even aan te zetten, en opbouwen. En later uit eten gaan (vroeg als het nog rustig is, alleen het hoofd gerecht en een rustig plekje in het restaurant (waar je geen mensen langs ziet lopen bv, of het zicht op een muur) Dit heeft mij echt geholpen. Alleen het opbouwen van visuele prikkels dat is bijna niet te doen, maar zou ook op deze manier moeten kunnen. Misschien beginnen met je telefoon, en scrollen (heb ik veel last van), tijd bekijken en dit elke dag herhalen zelfs tijd en ook na 2 weken weer opvoeren. Misschien is dit iets...
Hallo Matthijse,
Ook ik herken de klachten van overprikkeling naar een corona infectie. Soms is het een tijd bijna weg en vervolgens is het er weer.
Misschien een tip om te proberen. Loop eens bij een opticien naar binnen en vraag eens of ze je oogdruk kunnen meten.
Hoi,
Ik heb ook corona gehad met super erge hoofdpijn nie normaal was het ,en reuk en smaakverlies. Smaak en reuk zijn weer terug.
Maar geluiden zijn sons zo erg, mijn oren tintelen er gewoon van ik kan er niet tegen, de tv staat voor mij soms te hard terwijl andere er geen last van hebben, ook in de sportschool het dichtslaan van een kluisdeurtje ik schrik ervan zo verschrikkelijk hard... echt mijn oren zijn overgevoelig geworden. Ook drukke ruimtes zijn heel erg.
Groetjes Ilona
Ik ben hier nieuw en lees veel verschillende klachten na covid. Ik herken alles wat hier op het forum staat. Prikkels, moe, concentratie ,hartkloppingen,ontstoken ogen, oren die open en dicht klappen. Allemaal klachten die ik zelf heb overgehouden na de besmetting van 5-5-2021. Ik werk en leef mijn leven met deze klachten. Heb min of meer geaccepteerd dat het wellicht nooit meer verdwijnt…
Jullie reacties zijn zeker herkenbaar. Inmiddels gaat het een stuk beter, maar er gaat veel tijd en geduld overheen. Ik ben ook onbewust gaan hyperventileren (als gevolg van de besmetting), waar ik met name tijdens sporten veel last van heb. Het is geen accute aanval, maar de klachten spelen heel geleidelijk op. De meeste klachten zijn ijl gevoel in het hoofd, wazig zien, een dichte neus en het gevoel van wegvallen. Met behulp van fysiotherapie krijg ik dit steeds beter gereguleerd.
Als ik begin met sporten of als ik traploop, zie ik vaak letterlijk mijn hartslag pompen in mijn gezichtsveld. Soort zwarte flitsen die precies gelijk lopen aan mijn hartritme. Hebben hier meer mensen last van? Ligt dit aan mijn ogen? Heb namelijk geen idee...
Vooral bij echt inspannen of als ik een benauwd gevoel krijg bij teveel drukte (en net na de Corona was dit bij alle inspanning) heb ik dat met mijn hartslag ook. Ik voel het ook gewoon omhoog schieten. Die zwarte flitsen ken ik ook. Denk niet dat het aan je ogen ligt, denk meer dat het net zoiets is als je hartslag kunnen horen als je op je kussen ligt.
Ik heb zelf net ook een bericht geplaatst (niet aangeboren hersenbeschadiging). Mijn Arbo zegt mij het te vergelijken met een niet aangeboren hersenbeschadiging. Door de Corona zijn mijn hersenen beschadigd en dit moet herstellen. Iedere keer als ik over mijn grenzen ga beschadig ik het weer (kan erger worden dan daarvoor of in elk geval de klachten in stand houden) ik wil zelf ontzettend graag weer “mezelf” zijn. Maar dit zit er nu nog even niet in.
Mijn klachten zijn vooral het overprikkeld raken van geluiden. Ik wordt er soms helemaal gek van, alsof ik geen filter heb en alles 1 keer zo hard binnenkomt. En mijn energielevel is ontzettend laag, alles kost zoveel meer energie als voorheen.
Ik heb in oktober een afspraak voor cognitieve revalidatie, ik hoop dat ze mij daar kunnen helpen. Mocht ik hier tips krijgen of het gevoel hebben dat dit helpt, dan laat ik het zeker weten! Ik weet hoe frustrerend het kan zijn!
Hoi Linda, wat herkenbaar dit! Hoe gaat het nu met je? Heb je hier al verbetering in gekregen?
Hoi, zo herkenbaar. Ik bn nu bijna 4maanden in de ziektewet maar moet op de koffie met leidinggevende.advies van arbo arts. Hoe doe ik dat?licht te fel. Geluiden zijn*** mijn lichaam is ook nog niet fit.hoe doen jullie dat
hoi c.r.
Ik zou proberen het wel even aan te geven bij je leidinggevende hoor. Misschien een hele rustige ruimte. Ik moest destijds ook op de koffie, maar heb toen ook buiten de kantoortuin afgesproken anders werd ik gillend gek. Moest daarna ook dagen bijkomen. Lastige is dat arbo artsen je aan het werk willen krijgen of zoals ze dat zo mooi zeggen, de binding met je werk moet blijven dus ga maar op de koffie.... Niet wetende/ geen rekening houden met dat dat echt een aanslag is op je energie en prikkelverwerking. Mijn ergo raadde me aan om te gaan (want ja je moet meewerken aan je herstel). Maar dat je daarna ook wel duidelijk aangeeft wat het met je gedaan heeft. En misschien valt het mee.
Ik ben op een gegeven moment over gestapt op digitale kopjes thee. Dan kon ik vanuit thuis videobellen met een collega. Dat scheelde al zoveel met de prikkels. En je had dan ook niet nog eens de reistijd heen en terug. Want dat koste me ook al veel energie (en ik woon echt niet heel ver weg van mijn werk).
Sterkte
groetjes
mama Marjolein
Wat vreselijk dat je dat moet! Ik kan zelf al overprikkeld raken van een vogel die te snel voorbijvliegt, laat staan dat ik op de koffie ga met iemand die geen idee heeft hoe het is om LC te hebben.
Ik ben erg benieuwd hoe je gesprek met je leidinggevende is gegaan?