In andere items lees ik bij meer personen over moeite bij praten. Ook erg herkenbaar. Praten is voor je longen echt een flinke activiteit en inspanning. Verder is mijn ademhaling veranderd door de klachten en ben daardoor gaan overademen/hyperventileren (hyper =over, ventileren=ademen). Gevolg is pijnlijke verkrampte spieren. Met praten ga ik heel hoog zitten met ademen. Het is verstandig om niet te veel bezig te zijn met ademhaling (afleiding, best lastig). Toch heb ik afgelopen dagen op momenten mijn longen na teug inademen, rustig helemaal leeg laten lopen en zowaar nu minder last. Maar dat ook weer niet te vaak, zodat ik me los kon maken van steeds gedachte bij ademhaling. Let op, dit hielp mij maar of t goed voor jou is kan ik niet over oordelen;-)
Praten kost mij ook nog steeds veel energie. Vanmorgen een paar zinnen uit de krant voorgelezen en dat kost moeite.
Ben op 28 maart ziek geworden en nog niet hersteld. Ben niet in het ziekenhuis geweest en heb geen longontsteking gehad.
Hallo Petra, je hebt het over pijnlijke verkrampte spieren. Welke spieren bedoel je daar mee? Zelf heb ik dit hopelijk ook. En is het geen syndroom van tietze of iets dergelijks geworden. Zelf heb ik last van het borstbeen of althans zo voelt het.
Als ik wat kracht zet of en bij sommige bewegingen met mn rechter arm voel ik het meer. Het drukkende gevoel is nu een week steeds aanwezig. Echt een onprettig gevoel.
Hebben meer mensen hier last van?
Ben met de 8e week bezig...
Ik heb ook last van pijn, inderdaad bij het borstbeen, maar ook elders in de ribbenkast. Volgens huisarts waren het inderdaad spieren maar ze beoordeelde de pijn als zeer hevig.
Volgens haar kon het best veel oorzaken hebben, hyperventilatie was er één maar dat heb ik niet. Heb zelf de indruk dat het meer wordt bij meer inspanning met ademen, bijvoorbeeld meer praten of ook
fysiek actiever zijn (lopen en dergelijke).
Straalt bij mij ook uit naar inmiddels beide armen (eerst alleen links). Maar schijnt er dus een beetje bij te horen...
@Phoenix
Ja heb ook last van borstbeen en linker ribbenkast. Kan er niet op liggen, niet plat op de rug en niet op beide zijkanten. Dus slapen is een probleem bij mij nu.
Als ik nu op een zijkant lig en ga overeind lijkt het net of ik in de vernieling zit. En als ik wat langer op mn rug lig krijg ik het benauwd en vervolgens kom ik overeind en gaat het wel weer.
Ben soms best wel moe en dan is het echt frustrerend dat ik niet kan liggen...
Hopelijk gaat dit snel voorbij, heb het al een week.
Ik bedoel er de tussenribspieren mee en middenrifspier.. al oefen ik paar momenten per dag. Het gaat wel beter, maar bij inspanning waarbij ik minder bewust ben van ademhaling lukt het niet het onder controle te houden en ga ik toch verkeerd ademen (praten en andere inspanning):-(
Inderdaad praten, normaalgesproken een van mijn sterkste kanten..., kost veel energie. Ik krijg daar ook weer wat druk op de borst van, en wat heesheid.
Maar, ook als ik bewust minder probeer te praten, kan ik nog bijna geen dag zonder een middagdutje.
Ruim 10 weken onderweg, weer halve dagen aan het werk.
Heel herkenbaar, praten,eten is zo energie rovend en zo vermoeiend. Voor mij ook al 11weken,wordt er ook zo emotioneel van.
Heel herkenbaar ja. Ik start komende week met halve dagen werken. Kost veel energie heen praten en bellen. Het voelt idd alsof je ervan bij moet komen als het lang duurt! Wel fijn dat anderen dit ook hebben. Mijn huisarts weet weinig, dus geen idee wat “normaal”
is qua klachten. Vindt het niet meevallen
Inderdaad heel erg herkenbaar, ik adem soms precies scheermesjes bij een fysieke of psychische inspanning (discussie bv.) Praten kost energie, evenals een trap opgaan (die ik voorheen opliep!). Nooit koorts gehad, maar alle andere symptomen wel, met op en neer gaande golven, en elke week komt er iets nieuws bij ( deze week bv. rillerig, heb m'n fleece aangedaan bij 23 gr.). Geen ziekenhuisopname, wel beperkte longscan en ondertussen zit ik in week 10 (thuis). Verschrikkelijk frustrerend, vooral ook door het gebrek aan perspectief (wat is een "normale" herstelperiode?) en de druk van m'n entourage die vindt dat het wel erg lang duurt (ook dat zet druk op een herstel)
Via via ben ik doorgestuurd naar een osteopaat die gespecialiseerd is in corona herstel. Hij heeft mij uitgelegd dat het verkrampte drukkende gevoel en de moeite met praten/ banauwdheid komt door het weefsel en de spieren die door corona helemaal zijn samengetrokken als het ware. Ik ga nu met hem aan de slag in de hoop dat weer losser te krijgen. Ook ik voel het op mijn borstbeen en aan de linkerkant van mijn longen. Het steekt daarnaast ook en praten kost inderdaad erg veel energie.
Hallo allemaal,
fijn om dit te lezen. Vandaag even een emotionele dag: soms voelt het alsof het nooit meer overgaat :(. Dat praten, telefoneren kost mij ook veel energie (zit in week 9). Ik zou zo graag willen weten wanneer je weer ‘gewoon’ wordt qua conditie, praten enz. Wordt zelfs soms wat angstig merk ik omdat het allemaal zo lang duurt
Hoi.
Op 19 april kreeg ik de eerste symptomen en 25 april de bewuste telefoon van ggd. Positief. Gelukkig in milde fase. Daarna een mail met informatie. En dat was het. Ik vind prettig dat ik hier herkenbare klachten hoor. Je gaat twijfelen aan je zelf, hoort dat nog bij de corona of is het aanstellen. Enige collega's zijn na 14 dagen quarantaine gewoon weer gaan werken en merk aan mij dat het niet haalbaar is. Echt dat stukje veel energie met veel.praten en dan drukkend pijn op de borst.
Wat ik hier lees ik moet nog even de tijd geven
Jup praten is doodvermoeiend. Ik ging maar alleen zitten om zo min mogelijk te hoeven praten. Ik moet mijn gesprekken echt plannen zodat ik daarna kan rusten.
Groetjes Eef
Goeden dag
ik was een fanatiek sporter hardlopen en bodybuilder trainde 4 a 5 keer per week
Kreeg carona eind feb.
Gelukig milde klachten
Ongeveer 6 weken klachen gehad
Na eindeloos bellen eindelijk naar de huisarts.
Test gehad negatief. Long foto's gemaakt die waren zwaar beschadigd. Naar de cardioloog geweest want de steken in me borst kon de arts ook niet plaatsen
Gelukkig niks met me hart
Naar het ziekenhuis ze waren bang voor longembolie 2 dagen gelegen ben lek geprikt
Gehele APK gehad alles is goed
Ben alleen moe me benen voelen als lood en korte ademhaling bij kleine inspanning moeite met praten
Fijn om hier te lezen dat ik niet de enige ben .werk in een groot bedrijf niemand heefd het gehad heb milde vöorm van ADHD nu ben ik in 3 maandan opatje geworden
Hallo
Ben positief getest nu 9weken inmiddels. Kan moeilijk praten en heesse stem. Kost zoveel energie idd. Nog steeds geen verbetering erin.
Heel herkenbaar allemaal, eten, praten, lopen alles kost enorm veel energie, op 17 april diagnose gehad, mocht thuis uitzieken, maar van de term milde vorm wordt ik echt emotioneel, nooit in mijn leven zo ziek geweest, benauwd, kortademig en vreselijk hoesten, koorts was rond de 39 gr ik woon alleen en was elke nacht bang om naar bed te gaan, pijn tussen de schouderbladen was vreselijk. 7 weken verder en nog steeds tot bijna niets in staat, dagelijks wordt ik gebeld door mijn huisarts en ik moet eerlijk zeggen, dat ik me daardoor erg gesteund heb gevoeld! Maar helaas wordt het herstel een kwestie van geduld!
Willeke
Ook voor mij is dit heel herkenbaar, helaas. Op 26februari ben ik opgenomen in het ziekenhuis door aanhoudende benauwdheid ondanks antibiotica en prednison.
Ik heb 3 dagen in het ziekenhuis gelegen. In het ziekenhuis werd enkel gevraagd of ik in Wuhan of noord Italië was geweest, dus ik ben niet getest op Corona.
echter ervaar ik nu, bijna 3,5maand later, nog steeds dagelijks klachten en kan ik mijn normale leven niet oppakken. ik begin mij steeds meer af te vragen of het überhaupt nog beter gaat worden.
Heel herkenbaar. Ik ben nu 15 weken onderweg, weer erg veel moeite met praten. Terwijl het vorige week beter ging weer een terugval gehad. Het duurt allemaal zo lang, heel frustrerend.
Als je last hebt van praten (benauwd, moe, hees of iets anders) kun je er op letten om met ademsteun te praten. Dat scheelt veel energie.
Zo nodig kun je een logopedist raadplegen om dit te leren.
Succes en sterkte allemaal. Hopelijk snel geen last meer van stemproblemen.
Inderdaad, praten kost heel veel energie. Ik had donderdag mijn moeder op bezoek en ben nogal een kletskous, en als ik bezig ben voel ik niks, dus lekker gekletst. Daarna volledig ingestort en ik ben er nu op zondag nog niet van hersteld. Ik laat collega's ook appen ipv bellen omdat dat niet gaat. Ben overigens nog steeds helemaal arbeidsongeschikt, ik kan nog geen half uur aan een pc zitten.
Hallo allemaal,
Ademhaling nog steeds groot probleem . Praten blijft vermoeiend en stem blijft hees . Kan moeilijk uit mijn woorden komen vooral eerste letter zeggen van een woord lukt vaak niet door de ademhaling?. Strottenhoofd doet pijn/opgezet en spieren in nek ook opgezet . Druk op de borst en kramp blijft ook nog steeds pfff. Logopedie verloopt moeizaam, kom niet vooruit. Er is nu filmpje gemaakt ervan tijdens mijn oefeningen en deze gaat nu naar haar andere collega's om te kijken wat mijn probleem is en wat we nog kunnen gaan doen. Ben benieuwd. Dit is van 11 april zo deze klachten (positief getest) en dan nog mijn andere klachten die ik nog steeds heb. Wie heeft dit ook zo en wat doen jullie (tips)?
Groetjes anja
Hoi Anja,
Als alles zo vast zit, kan een fysiotherapeut dat misschien losmaken. Dat kan schelen. Ze hebben dat bij mij gedaan omdat mijn hele borstkas en dergelijke verkrampt was. Dat uitte zich niet in het praten maar in pijnscheuten in mijn ademhalingsspieren. Het is geen prettige behandeling, maar bij mij was 2x genoeg om daar heel veel verbetering te krijgen, en ook behoorlijk wat meer lucht. Ik hoop dat dit je helpt, en ik hoop nog meer dat het snel beter met je gaat.
Groetjes, Inge
Hoi Inge,
Djw voor je reactie. Zijn nu idd bij de logopedie hiermee bezig. Ze doet in mijn hals en strottenhoofd los te maken. Dat was idd behoorlijk opgezet allemaal. Ook fysio zijn we ermee bezig. Behandeling is idd niet prettig is of mijn strottenhoofd/luchtpijp dicht geknepen wordt. Veel napijn ervan, merk tot nu toe nog niks maar is nog vrij kort he bezig.
Groetjes anja