Heel graag leg ik mijn situatie aan een van jullie professionals neer.
Ik was eind maart/begin april mild ziek van het Carona-virus (toen kon er nog niet getest worden maar) huisarts heeft me toen gezien op speciale post; conclusie Carona-besmetting. Ik had forse hoofd-nekpijn, keelpijn, koorts, pijn branderig gevoel in mijn longen en licht benauwd, drukkend gevoel op borst(snelle hartslag). Opvallend waren mijn handen die in de fik leken te staan. Maar vooral de vermoeidheid (douchen lukte nauwelijks) was fors. Na 1,5 week knapte ik weer op en ging ik weer aan de slag met werk en wandelen en fietsen (wat na enkele weken weer normaal leek).
Half mei voelde ik me ineens weer doodmoe en kreeg ik weer verhoging en als ik maar iets deed liep dat op tot 38*. Ik melde me 1 juni weer ziek. Een totaal overprikkeld gevoel en het idee dat mijn hele zenuwstelsel overhoop lag, ik kon geen prikkel verdragen (licht, geluid was teveel) en zelfs bij een praatje van 5 minuten kon mijn hartslag omhoog laten stijgen. Alsof alle spieren in nek en hoofd accuut aanspande. De nare forse hoofdpijn bovenop en in achterhoofd en nek waren ook weer terug. Autoritje lijkt op een achtbaan-ervaring.
Ik trainde mezelf rustigaan van een kwartiertje naar een half uurtje heel rustig wandelen (waarbij beiden overigens mijn temperatuur bleef stijgen richting of naar 38*.) Maar ik kon het. Totdat ik door de bedrijfsarts werd benaderd om weer langzaam het werk op te gaan bouwen (ik was toen 4 weken thuis). Ik ging mee in het plan om half juli weer 2 uur te gaan werken. Maar voelde dat ik dan wel meer moest trainen. Dat deedt ik en toen klapte ik in 1, 5 week (ik ging naast het half uur wandelen ook middags nog kwartiertje fietsen en ontving ook wat bezoek) nog verder in.
Opnieuw leek mijn heel zenuwstelsel weer op tilt te gaan, enorme hoofdpijn wazig zien en doodmoe, en continue verhoging 37.8* -38*. Ook mijn gewrichten en spieren pijnlijk (zoals ik ken van de ziekte van Lyme die ik doormaakte in 2012-2014) Hartslag hoog en tot bijna niets in staat.
Sinds drie weken een fysio-therapeut (via caronaplein) benaderd en zij heeft me een trainingsschema en ademhalingsoefeningen gegeven. Ik wandel nu 3x5 minuten en de basisoefeningen om spieren te trainen, krijg ik in twee etappes 2x10 en later op de dag 1x10 voor elkaar. In een keer lukt niet.
ik houd enorm nare hoofdpijn en wazig zien, raar niet helder hoofd en kan geen gesprekje voeren, spier en gewrichtspijn, zeurende pijn in mijn linkerlong-of hart. Inmiddels in week 12 van de nasleep.
Bij een osteopaat geweest voor ondersteuning die doormeet dat mijn lever, hart en longen en zenuwstelsel het zwaar hebben. Ik slik homeopatische korreltjes voor het herstel van mijn longen. En de hoofdpijn heeft hij bovenop mijn hoofd rustiger kunnen krijgen maar blijft naar in mijn achterhoofd en nek drukken.
Hij vraag zich af of het virus ook in mijn hersenvocht aanwezig was/is. De huisarts waar ik meerdere keren geweest ben, en uit bloedtest komt niets, zelfs geen anti-stoffen. Ze zei dat ik eerst maar eens met de fysiotherapie moest starten en dan weer verder kijken.
Zelf ben ik niet er niet gerust op, wat is jullie advies?
Is het zinvol om verder onderzoek te doen?
Hartelijke groet van Jantien
Je bent nog niet ingelogd. Log in om te kunnen reageren.
Beste Jantien,
Zie hieronder het antwoord van de huisarts.
Tijdens de piek van de Corona epidemie hadden we geen mogelijkheid tot testen. COVID-19 was dan ook een waarschijnlijkheidsdiagnose, dus niet zeker. En om het nog moeilijker te maken: Een doorgemaakte infectie met SARS-CoV-2
kan niet zomaar gelijkgesteld worden aan de aanwezigheid van volledige immuniteit. Anders geformuleerd: Misschien kun je wel tweemaal ziek worden van hetzelfde virus.
Tegenwoordig kunnen we wel testen op antilichamen. De sneltesten d.m.v. een vingerprik zijn niet betrouwbaar, laboratoriumtesten zijn dat wel. Helaas vormt niet iedereen antilichamen en bij sommige mensen verdwijnen deze weer. Een negatieve test sluit dus niet zeker een doorgemaakte infectie uit.
De klachten zouden kunnen passen bij COVID-19, ook de neurologische verschijnselen kunnen daarbij passen. In dat geval kunnen we nog niet veel zeggen over de verwachte mate en duur van het herstel. Ook is nog niet bekend welke interventies zinvol zijn. We denken dat revalidatie - dus gedoseerd trainen - het herstel bevordert.
Zoals hierboven gesteld is er nog geen diagnose gesteld. De klachten kunnen mogelijk ook op andere wijze verklaard worden. Mijn advies is dus toch om je huisarts te bezoeken voor verder onderzoek, ook om andere oorzaken van deze klachten uit te sluiten.
Dank voor de reactie, ik ga weer terug naar mijn huisarts.
Jantien
Met verbazing lees ik het bericht. Veel komt overeen, wat je schrijft. Fijn om te lezen; het helpt als je weet dat er kennelijk meer mensen kampen met dezelfde klachten. Ik ben ook begin april ziek geweest, het herstel leek aan de beterende hand. Ik kon zelfs rustig weer beginnen met hardlopen.
Half juni ging het ineens minder; weer druk op de borst, verhoging, nauwelijks in staat om de dagelijkse dingen te doen.
Inmiddels ben ik gericht en gedoseerd aan het training bij de fysio want zelf goed maat en balans is kennelijk lastig voor mij. Ik die snel teveel.
De huisarts heb ik tweemaal bezocht. Zij heeft een longfoto laten maken en bloedonderzoek. Hier kwamen geen afwijkingen uit naar voren.
Wat me opvalt zijn de klachten van het gevoel overprikkeld te zijn. Helemaal met geluid vind ik het lastig. En wazig zien heb ik ook. Daarnaast kan ik vaak niet op woorden komen. Erg vervelend!
Inmiddels bezoek ik een mesoloog om ook mijn vitamine en mineralen inname goed te doseren. Een goede basis leggen voor herstel is belangrijk, dus ik hoop dat het gaat helpen.
Veel succes met het herstel allemaal. Wat een rot virus.
Dag,
Ik herken veel van wat ik hier lees. ik ben in week 9 van mijn ziekteproces. Het begon met en dag of drie griepverschijnselen met extreme moeheid, spierpijn, hoofdpijn en misselijkheid, een drukkend gevoel op de borst. En de hele dag en nacht door een soort opvliegers (ik ben in de overgang, maar die waren al een tijd niet meer aan de orde). Koorts heb ik niet gemeten toen.
Na een week knapte ik op en meteen de dag erna werd ik opnieuw ziek. Dat patroon zet zich tot nu toe voort. Wel worden de verschijnselen langzaam minder. In de eerste drie weken kon ik nauwelijks iets; praten max een half uur; waarna ik kortademig was, de trap op in huis = kortademig. lezen lukte niet.
Vanaf week 4 ging het lezen beter, begon ik korte stukjes te lopen buiten. Test op antistoffen tegen corona was negatief. Omdat ik in het begin geen duidelijke koorts had en niet hoestte werd een test op corona niet gedaan. Ik realiseerde mezelf ook pas later dat ik wel kortademig ben, omdat ik als reactie direct over was gegaan op niets meer doen, merkte ik dat niet zo.
Nu ben ik twee weken vrij geweest en even uit huis; in de auto op de achterbank slapend, om de reis door te komen, met af en toe voorin de auto en op een goeie dag een stukje gereden. Bij thuiskomst dringt tot me door dat ik er nog steeds niet ben. Direct een terugval met hele dag slapen en loden armen en benen, misselijkheid en forse hoofdpijn.
Bezoek aan de bedrijfsarts gister: de man schrok van mijn verhaal en van het feit dat ik IN zijn kamer was. Hij denkt dat ik besmettelijk zou kunnen zijn.
Kan dat eigenlijk nu nog? Ik begreep eerder van mijn huisarts dat dat niet het geval is; dat dit mogelijk post corona klachten zijn. Met de nadruk op POST.
Fijn om deze plek gevonden te hebben om ervaringen t ekunnen delen.
Oh wat ik nu heb; als ik bijvoorbeeld een minuut of 20 dode bloemen knip in de tuin, dan heb ik dagen spierpijn in mijn onderarm. Het doseren is zo godvergeten moeilijk.
Nb voor deze ziekte liep ik hard (3x in de week 5 km); fietste ik een middagje als ik zin had, wandelede ik moeiteloos 20 km. Gewoon lekker fit. Niks meer van over nu.