Ben begin april erg ziek geweest, koorts (5 dagen), zwaar vreselijke pijn op borst, ademhalen moeilijk, hoofdpijn, spierpijn, voelde als een zware griep die 2 weken bleef hangen. Toen had ik de keus volgens mijn dokter om het thuis uit te zieken of naar het ziekenhuis te gaan. Heb toen besloten om thuis het uit te zieken. Dat viel niet mee maar heb het overleefd. Testen was toen buiten ziekenhuis nog niet mogelijk. Ben toen ook permanent gestopt met roken. Heb toen mij focus gebracht op mijn gezondheid met voeding en wandelen. Ik voelde me na ziek zijn in april van mogelijk Corona niet meer mijn oude zelf. Dat zegt wat want ik kamp al jaren met Fibromyalgie. Ik wandelde 5 km om de dag maar voelde ik nog steeds druk op mijn borst. September naar de dokter gegaan, steeds nog pijn op mijn borst en nu ook een zware hoest ontwikkeld, naar huis gestuurd met meer puffers (die had ik al). Dokter verklaarde dat het mijn astma was, wist voor deze dag niet dat ik astma had, alleen seizoen hooikoorts. Begin november nogmaals naar de dokter, hoest was nu intense en dramatische momenten met ademhalen. Snaken naar lucht, zelf vanuit een diepe slaap in de midden van de nacht. Veel pijn langs middenrif alsof de spier opspeelt met kramp. Kan geen 1 km meer lopen zonder te huffen en puffen voor lucht. Wandelen en praten tegelijk is niet mogelijk. Douchen of aankleden kost mij zo veel energie dat ik kapot voel. Ademhaling intense na de kleinste inspanning. Eetlust is ook achteruit gegaan, reuk en smaak heb ik al niet sinds begin april met ziek zijn en toch neem ik nu gewicht aan (vreemd). Maar ik sport nu ook minder. Misschien is dat het. Eindelijk stuurt zij mij door naar longarts in ziekenhuis. Met verwijs bel ik het ziekenhuis waar ik te horen krijg dat de longarts mij kan bellen 5 januari 2021 (9 weken later) maar met bedelen kon hij mij bellen op 15 december (6 weken later). Bellen want hij/zij moet eerst weten of het wel nodig is dat ik naar het ziekenhuis moet komen. Mijn huisarts is niet bevoegd om dat te beoordelen, waarschijnlijk. Longarts gesproken en verwijst mij voor bloed onderzoek, long foto en longfunctie test maar geen CT scan. Eindelijk kan dit gebeuren op 11 januari. Van begin november tot 11 januari wachten en nu maar hopen dat ik net zo veel zorg krijg als de Corona patiënten. Lang verhaal voor de vraag of een CT scan ook meteen nodig was. Ik voel me soms als een second rate citizen. Wij leven nu allemaal meer geïsoleerd van elkaar maar dat ik nu niet meer mijn 5 km kan doen zonder de angst te hebben dat ik ergens alleen terecht kom en niet kan ademen. Dat is/was mijn enigste uitje.