Dag iedereen
Ik ben op 23/3 ziek gevallen met koorts en hoesten. Ben toen positief getest.
Ik ben 4 weken heel erg ziek geweest, bloed ophoesten,... Na controle in ziekenhuis op 3 april was duidelijk dat ik een dubbele longontsteking had. Ik mocht thuis blijven want saturatie was ok. Na 2 weken ging hetahet stilletjes aan beter maar blijvend erg moe, last aan de borstkas, buiten adem bij 2 trappen te doen...
Vorige week ging het iets beter, overlegd om terug halftijds te kunnen starten op 18 mei. Ik besliste om vanaf zaterdag 9mei niet meer overdag in bed te kruipen en heb wat proberen opruimen. Zondag 10 mei plots weer veel meer moe, maandag plots overal spierpijn en meer kortademig, vanacht brandende pijn aan m'n longen na naar boven gegaan te zijn toen m'n dochter wakker werd. Heb ik me dan zaterdag overdaan? Zondag heb ik wel 2u buiten gezeten aan de deur van m'n ouders in de wind, komt dit hierdoor? Of zijn er nog mensen die merken dat er plots toch weer meer klachten zijn?
M'n huisarts vond dit ok zolang saturatie goed is en geen koorts
Bedankt
Je bent nog niet ingelogd. Log in om te kunnen reageren.
Heel vervellend voor iedereen ,maar hoe fijn deze herkenning te lezen. Ik ben 29/3 ziek geworden na onverwachts terugkeren vakantie Sri Lanka. Ik kreeg pijn in longen ,pijn onder ribben, hoofdpijn, vreselijk moe en benauwd. 6/4 met een sneltest positief getest. 17/4 gewone test negatief. Sinds 1,5 week ging t ietsje beter, moet iedere dag stukje lopen, en eigenlijk ook steeds iets verder van mezelf.. sinds een week ben ik eigenlijk wel iedere dag mijn grenzen over gegaan, keikapot en niks meer kunnen. Sinds zondag opeens verergering van mijn klachten weer zeer aanwezige pijn in longen en onder ribben, benauwd, hoofdpijn en gewoon weer niks kunnen..vandaag weer wat beter, maar ben gewoon nog niet waar ik was.. bang word je hiervan. Mijn huisarts zegt reken een jaar voor je de oude bent, ik dacht echt niet, ga nu toch twijfelen...sterkte en hou vol voor iedereen!!
Dag Elise
Bedankt om te delen.
Het stelt inderdaad een beetje gerust dat nog mensen deze klachten hebben.
Ik heb zo'n schrik om terug zieker te worden of toch nog in het ziekenhuis te belanden.
Wat een virus zeg.
Veel groetjes en beterschap
Hi Iris,
Ik herken veel van wat je schrijft! De grenzen liggen veel dichterbij dan ik steeds denk. Ik merk dat ik erg moet oppassen met inspanning en tocht/kou. Zelfs bij het openen vd koelkast voel ik dat het erop slaat, het is extreem gevoelig. Heb steeds een sjaal om of coltrui aan. Na een afwasje of een gesprekje ben ik bekaf en heb ik pijn in keel en borststreek.
Ik heb het losgelaten om 'plannen' te maken mbt mijn herstel. Ik vind weliswaar dat ik nu (na twee maanden) weer helemaal beter moet zijn, maar ik merk keer op keer dat ik er geen invloed op heb. Het is gewoon nog niet zo ver. Ik probeer het te accepteren en mijn dag in te richten met veel rust en dingen die me mentaal goed doen. En alles in zeer kleine stapjes, en steeds goed blijven voelen of het kan. En ik heb geleerd om hulp te vragen, want anders is dit niet te doen.
Ik wens je veel sterkte en vooral rust!