Ik ben ziek geworden op vakantie in mijn geboorteland, 3.1.mijn man was in Nederland, kon niet mee.. Ik stond op het punt om terug te keren. 6.1,op mijn verjaardag was ik opgenomen en met optiflow kon ik het niet redden dus ik was overgeplaatst naar de intensive care. Ik heb met opzet uitgelegd dat ik niet in slaap gehouden mag worden.... Tegenstribbelen maar... Gerespecteerd. Nee, leuk was het niet. Na 8 dagen mocht ik van de beademing af en na 10 dagen op de gewone afdeling. Ik kreeg geen nazorg de eerste naand, omdat ik geen huisarts heb in mijn geboorteland. Pas terug in Nederland. Het gaat echter niet goed, ik zit maanden "vast" met alerllei klachten, vooral spierpijn, gewrichtspijn, vermodidheid, kortademigheid, benauwdheid, ik kan niet concentreren op niets. De beelden van de iC opname krijg ik niet van mijn netvlies..mensen rond mij snappen er niets van, ze zien het als een griepje.....
Je bent nog niet ingelogd. Log in om te kunnen reageren.
Hallo Morcelysina,
Heftig hè wat we hebben meegemaakt. Hoe gaat het nu met u?
Zelf heb ik 1 maand aan de beademing gelegen en op het randje van de dood gestaan. Complicaties erbij gekregen. Ik krijg het delier en alle hallucinaties ook niet uit mijn hoofd. Ik dwaal continu af naar de IC. Onbegrip volop, lichamelijk en geestelijk een wrak. Maar ik blijf bezig met therapie indien mijn lichaam dat toe laat.
Herkenbaar, het is nu alweer 2 jaar geleden en nog denk ik er dagelijks aan. Het is geen angst of zeer vervelend, het is er gewoon. Normale dromen onthoud ik niet eens 1 dag maar ik kan van dag tot dag navertellen wat ik in mijn deliers heb meegemaakt. Alsof het herinneringen zijn die ik heb meegemaakt. Misschien omdat ik dagelijks wordt geconfronteerd met al mijn beperkingen en nog steeds 'herstel'. sterkte allemaal die dit ook meemaken.