
Het voelt steeds meer alsof Long Covid actief wordt weggestopt. Eind vorig jaar heb ik mijn boek uitgebracht over mijn leven met Long Covid. En ja, de interesse is matig, maar hé – elk verkocht boek is er één! 💪
Om het voor meer mensen toegankelijk te maken, heb ik het opgestuurd naar de Openbare Bibliotheken. Maar de reactie? "We verwachten dat er te weinig interesse in dit thema zal zijn."
Sorry, maar wat?! 🤯
Ergens had ik het kunnen verwachten… maar te weinig interesse? Wij zijn geen ‘thema’, wij zijn mensen die dagelijks moeten vechten tegen deze aandoening. Wij bestaan en onze klachten zijn echt. Dit gaat niet ‘zomaar over’ en het zit al helemaal niet tussen onze oren!
Ik blijf vechten voor erkenning en bewustwording, maar soms voelt het alsof we tegen een muur praten. Zijn er meer mensen die dit ervaren? Hebben jullie soortgelijke reacties gekregen? Laten we dit bespreekbaar houden!
Ik heb het allang opgegeven om uit te leggen hoe ik me voel en wat long covid inhoud zelfs de huisarts heeft geen idee ik krijg te horen het zit tussen je oren.
Naar mijn weten hebben de meeste bibliotheken al meerdere boeken over long covid (of chronische vermoeidheid) in de collectie.