Ongeveer een jaar geleden heeft onze dochter (17) COVID-19 opgelopen. Ze is een zeer sportieve meid met een grote liefde voor het wielrennen. Gelukkig had ze weinig last van de besmetting en kon ze na een paar dagen alweer lekker trainen en wedstrijden fietsen. Na een paar weken begonnen haar benen echter pijn te doen. De sportarts dacht aanvankelijk dat het misschien kwam door overtraining, maar zelfs na weken rust en weer op de fiets stappen, verbeterde de situatie niet. Nu zijn we bijna een jaar verder en na veel onderzoek en rust concluderen de artsen dat de klachten passen bij post-COVID-syndroom. Ondanks drie maanden rust worden de klachten niet minder; ze zijn heel lokaal in de benen. Zijn er anderen die hier ervaring mee hebben?
Je bent nog niet ingelogd. Log in om te kunnen reageren.
Ik heb dat heel erg gehad, dag en nacht en naarmate de avond vorderde kon ik vaak niet meer lopen of moeizaam opstaan. Het werd pas minder toen het herstel begon in te zetten. Dat was pas na een jaar volledig rust.
Juni ben ik 2 jaar verder. Ik ben vrijwel hersteld en werk weer (pas na 1,5 jaar na besmetting), maar als ik teveel doe is die pijn er meteen weer. Dat kan fysiek zijn, maar ook cognitief, teveel prikkels, etc.
Heeft je dochter een ergotherapeut? Die kan meekijken met haar dag en energiebalans. Dat heeft bij mij uiteindelijk stabiliteit gebracht en pas na stabiliteit kwam herstel. En daar is helaas meer voor nodig vaak dan alleen 3 maanden rust :(
Als je gaat zoeken door de diverse fora met het vergrootglas op beenpijn, PEM etc, dan zul je hier veel topics over vinden vrees ik. Voor veel mensen met LC is bewegen, laat staan intensief bewegen, vaak juist 'ziekmakend'. Het verergert klachten, kan zorgen voor terugval of voor PEM of vertraagd herstel. Inmiddels zijn er ook onderzoeken die hebben laten zien dat spieren van LC patienten anders reageren en minder/niet gerstellen van inspanning, wat mogelijk een oorzaak voor moeheid en PEM gerelateerde klachten zou kunnen zijn. Maar eigenlijk weet men nog steeds weinig.
De ergo heb ik zelf eigenlijk het meeste aan gehad. Door de ergo heb ik geleerd dingen anders te doen, maar ik heb ook geleerd: wat is ontspanning, wat is inspanning, waar loopt mijn batterij van leeg, waar blijf ik stabiel en wat geeft een beetje energie, wat veroorzaakt klachten, wat niet.
Al mijn hobby's, maar ook dingen als smartphone, tv, tablet en tv die ik zag als ontspanning, vond mijn lijf inspanning en was allemaal te zwaar en gaf klachten; fysiek en hier ook cognitief. Rust was ook echt rust, in stilte, in het donker, wat ademhalingsoefeningen, meditatie of yoga nidra. Alle dingen die ik leuk vond crashte ik op. Alles waarvan ik dacht ik rust toch, bleek ik alsnog veel teveel te doen; fysiek, cognitief, teveel prikkels. Inzichten die ik zonder goede begeleiding van de ergo niet gekregen zou hebben. Ik moest heel veel dingen gaan laten en opnieuw leren wat rust echt was en betekende voor mijn LC lijf.
Bedankt voor je reactie! sorry voor mijn late reactie maar alle reacties verdwenen in de spam. Lenneke heeft haar eerste gesprek gehad bij de Ergo en daar heeft ze veel tips gekregen. Bij Lenneke is het echt heel lokaal in haar benen verder is gelukkig de energie verder prima. Heeft u misschien ook andere therapieën gedaan?
Fijn dat ze een erho heeft en ook absoluut dijn dat ze verder geen andere klachten heeft🙏
Ik heb zelf alleen nog Epiphora gedaan, maar dat heeft bij mij vooral geholpen op mijn aanhoudende hoofdpijnen, de vermoeidheid en de overprikkeling. Mijn benen heeft echt niets voor geholpen, behalve dan echt langdurig rust. Maar zelfs nu heb ik het helaas vaak nog.
Hoi Roel, ik heb al een paar jaar last van mijn benen en ik begin nu pas de link met COVID te leggen door de vele verhalen.
Ik kom op zeker moment bijna niet meer lopen omdat alle spieren in met name mijn bovenbenen totaal verkrampt waren. Bij elke inspanning (beginnen fietsen, aanzetten of fietsen met wind tegen) voelt het alsof mijn spieren in no time verzuren; als of ik ze opblaas.
Na een tijd begonnen de spieren in mijn benen ook ‘‘s nachts “aan te staan”, een gespannenheid alsof er continue een soort hoog signaal doorheen ging. Ook de zenuwen begonnen mee te doen.
Bloedtesten, reumatoloog en neuroloog kunnen er niks van maken. Een fysiotherapeut heeft vastgesteld dat het probleem niet in mijn heup zit. Hij probeert nu met behulp van dry Needling alle triggerpoints uit alle spieren in mijn benen weg te krijgen. Hierdoor ontstaat er meer ontspanning. Helaas blijft het wel. Hij vraagt zich af of de oorzaak niet in de bloedtoevoer zit. Dit vond ik op de site van UMC Utrecht over de stichting long COVID: Of bloedverdunners voor een long-COVID-patiënt die veel last heeft van vermoeide, pijnlijke benen. Die klachten zijn misschien wel veroorzaakt door minuscule bloedpropjes in de kleine bloedvaatjes...
Benieuwd of het overeen komt.
Hoi ik heb al 5 jaar dezelfde problemen in mijn benen de fysiotherapeut dacht ook dat het een heup probleem was, ik ben bij de orthopeed geweest die laat een vaat onderzoek doen die denkt dat de klachten in de vaten zit.Ik ben benieuwd wat de uitslag is van dat onderzoek.
Ik heb ook erg last van mijn benen, nu al 3 jaar. Ik vind enige verlichting bij de sportmasseur, die de doorbloeding stimuleert. Ook bewegen zonder veel kracht te zetten helpt, ik fiets nu op een e-bike terwijl ik altijd heel sportief was en niks van e-bikes moest hebben. Ook masseer ik zelf mijn spieren met een foam-roller en ben ik veel aan het stretchen.
Hopelijk hebben jullie iets aan deze tips, het helpt mij om de spieren weer wat te ontspannen.
Ik heb een antwoord op een vraag over zere benen geschreven onder de kop spierpijn/spierkramp over magnesium bisglycinaat misschien geen oplossing maar geeft wel verlichting.
Succes allemaal en hopelijk snel minder last🍀
Hoi. Ook ik heb nu bijna 5 jaar last van pijn in mijn bovenbenen. Heb ook veel gezocht naar behandeling/oplossing voor mijn klachten, maar helaas met weinig succes. Ik ben van een actieve en sportieve vrouw veranderd in iemand die steeds op zoek moet blijven gaan naar rust en balans. Vooral niet overbelasten, want dan nemen klachten toe. Wat mij geholpen heeft is veel rusten en proberen de ontspanning op te zoeken. Ook een stukje acceptatie heeft mij (vooral op mentaal gebied) geholpen. Zie ook mijn topic van eerder: "zenuwschade". Sterkte voor iedereen!