Corine, ervaringsdeskundige en spreker op ons webinar Levensvragen neemt ons mee in haar voorbereiding. Want spreken op een webinar deed zij voorheen gemakkelijk maar sinds Long Covid moet ze dit nauwkeurig voorbereiden.
Corine: ‘25 januari 2024 staat sinds 3 maanden paars gemarkeerd in mijn agenda. En de dagen daar omheen zijn rood geblokt voor maximale rust en zo min mogelijk cognitieve inspanning. 10 minuten praten over mijn zoektocht naar zingeving met Post-Covid doe ik niet "even". Dat woord komt sinds eind 2020 simpelweg niet meer in mijn woordenboek voor.
Ik neem jullie graag mee op de weg die ik heb afgelegd vanaf het idee tot aan de uitvoering. Om te laten zien hoe dit met vallen en opstaan is gegaan, met de nodige twijfelmomenten maar ook een hoofd vol inspiratie, en vooral met heel veel plannen, rust en hulp.
Vanuit het begeleiden van zelfsupportgroepen merkte ik dat er veel levensvragen spelen bij mijn medemensen met Post-Covid. Hoe ga ik om met veranderde relaties? Tel ik nog mee nu ik niet meer kan werken? Hoe ga ik om met onvervulde dromen? Ik bracht het in bij PostCovid NL en bleek een geschikt onderwerp voor een webinar te zijn. Per kerende post kreeg ik uiteraard de vraag terug of ik zelf aan tafel wilde gaan zitten. Dat zag ik dus helemaal niet zitten. Allereerst omdat ik juist in mijn mentale proces op een fijn punt was gekomen en al die levensvragen en bijbehorende gevoelens niet wilde oprakelen. Ik was juist bezig met zingeving zoeken, in het nu en zonder terug te kijken. Daarnaast vroeg ik me ook af of ik dat wel zou kunnen. Meedenken voor de verdere invulling helemaal prima, maar spreken voelde als onmogelijk.
In oktober had ik een brainstormsessie met de organisator. Alles wat ik aan ideeën had opgehaald bij zowel gespreksbegeleiders als lotgenoten hebben we besproken en zo ontstond er een conceptprogramma. Zij wist ook dat ik vooral in mijn proces met zingeving bezig was. Dat zou volgens haar een mooie, hoopvolle afsluiting van het webinar kunnen zijn. Dus kreeg ik wederom de vraag of ik wilde spreken.
Ik was echt heel enthousiast geworden van wat we aan het maken waren, en tegelijk had ik zoveel twijfel of het mij zou lukken een inhoudelijke bijdrage te verzorgen met mijn coronabrein. En dan ook nog eens live spreken. Dat is toch veel te (in)spannend allemaal?! Toch ben ik overstag gegaan. Ik had op dat moment nog 3 maanden om tot iets te komen en ik vond het wel heel tof om te doen! Naast dat het mij veel denkkracht en energie zal kosten, zal het me vast ook energie en zingeving opleveren hoopte ik. So let's do this!
November bestond uit veel losse ideeën, vastgelegd op tientallen post-its en appjes aan mezelf. Het voelde echt als complete chaos, zo'n ongestructureerde brei aan losse flodders. Ik durfde ook gewoon niet te beginnen met schrijven, een writersblock voordat ik goed en wel begonnen was. De moed zonk me in de schoenen...Maar ik herkende dit gevoel, dat had ik precies zo toen ik een boekrecensie voor PostCovid NL ging schrijven. Ik bedacht wat me toen op weg had geholpen en dat was de randvoorwaarden en planning duidelijk hebben. En vervolgens gewoon simpelweg beginnen met typen. Deze rommelige fase hoort gewoon bij het creatieve proces en ik kan er op vertrouwen dat het goed gaat komen. Dat kwam het bij de recensie namelijk uiteindelijk ook.
Dus begin december startte ik met schrijven. Alleen als ik een goede dag had en dan met een timer op 30 minuten. En er ontstond gelukkig steeds meer een verhaallijn aan de hand van 3 vragen die als kapstok fungeerden. Ik kwam in een goede flow en zag de puzzelstukjes langzaam in elkaar vallen. Toen kwam er een kink in kabel; ik werd geveld door een virus. Wat een slechte timing! Ik was zo beroerd en had het mentaal enorm zwaar omdat het een kerst alleen thuis werd. Ruimte om aan het webinar te denken, laat staan schrijven, had ik simpelweg niet.
Precies hierom was die planning zo belangrijk voor me. Het plan dat ik had gaf me rust. Dus toen ik weer opkrabbelde ben ik weer gaan schrijven. Uiteindelijk kon ik alsnog volgens planning mijn conceptstuk 1e week januari aan mijn feedbackgevers sturen. Wat een opluchting gaf dat! Wat was het waardevol om hun reacties te ontvangen. Met hun positieve feedback, goede tips en aanvullingen ben ik nog wat gaan sleutelen tot een definitief stuk. Toen ik die opstuurde heb ik wel even een vreugdedansje gedaan hoor, zo blij en ook best trots dat dit me gelukt is!
En nu op naar het belangrijkste deel: het live spreken bij het webinar! Ik heb nu nog een paar dagen om een modus te vinden hoe ik dit het beste kan gaan doen. Het is de eerste keer ooit dat ik een 'presentatie' volledig heb uitgeschreven en nu ga ik 'm maar herhaaldelijk lezen, zoveel mogelijk uit mijn hoofd leren, speakersnotes maken en hardop oefenen. Kijken wat het beste werkt voor de Post-Covid-mij. Alle cognitieve energie die ik heb, stop ik hier al pacend in. En verder vooral veel rust en ontspanning. En ik weet dat de lotgenoten het als geen ander zullen begrijpen dat het tijdens het webinar gaat zoals het gaat, afhankelijk van hoe mijn dag is en of en hoe ik spanning voel. Ik maak er het beste van wat binnen mijn mogelijkheden ligt.
Het bijzondere is dat ik de tips die ik in het webinar ga geven ook zelf heb toegepast in mijn voorbereiding, want dit was een heel erg zingevend project voor mij. Wil je weten welke tips dat zijn? Die ga ik nog niet verklappen natuurlijk, want ik hoop dat je 25 januari naar het webinar gaat kijken!'
