‘Naar school gaan of online lessen volgen ging echt niet meer, daar ben ik sinds februari helemaal mee gestopt.’ Elfi (15 jaar) kreeg in november corona en haar herstel duurt veel langer dan ze had gedacht. Haar klasgenoten vieren al vakantie en doen leuke dingen, maar Elfi is nog niet hersteld van corona. Fysiek gaat het steeds beter, maar mentaal vindt ze de onzekerheid heel zwaar. Lees hier haar verhaal.
Naar school of revalideren
‘Anderhalve week ben ik door corona heel ziek geweest in november. Ik lag op bed en kon niet veel. De trap oplopen was al teveel, dus ik sliep beneden. Daarna heb ik een week thuis les gevolgd. Het ging wel weer oké, maar niet zoals ik gewend was. Rustig aan ging ik weer nog school, maar dan kwam ik helemaal uitgeput thuis. In februari was er ijs en ging ik schaatsen, maar dat was achteraf gezien veel te zwaar. Ik kreeg zo’n erge terugval dat ik de trap weer niet op kon. Mijn vader moest zelfs mijn brood smeren.’
‘Ik stond voor een lastige keuze: school of revalideren. Ik probeerde wel voor proefwerken te leren. Meerdere dagen achterelkaar las ik dezelfde tekst, maar het was elke dag alsof ik de tekst voor het eerst las. Er ging geen belletje rinkelen. Leren lukte echt niet. Toen heb ik voor revalideren gekozen en ben ik gestopt met school. Dat was een goede keuze, anders was ik alleen maar meer achteruitgegaan.’
Onzekerheid is mentaal zwaar
‘Het gaat nu fysiek een stuk beter. De trap oplopen lukt weer en met de oefeningen bij de fysio ga ik kleine stapjes vooruit. Ik kan zelfs alweer even volleyballen met mijn vader. Mentaal vind ik het nog wel zwaar. Ik zie klasgenoten leuke dingen doen, die ik niet kan. Ook weet ik niet hoe het nu met mijn geheugen gaat. Ik leerde altijd makkelijk en snapte dingen snel. Maar na de terugval in februari durf ik het niet zo goed weer op te pakken. Ik ben bang dat ik nu veel achterloop en dingen niet snap of niet kan onthouden.’
Door corona heb ik geleerd om binnen mijn grenzen te blijven. Maar als ik mijn conditie wil opbouwen dan moet ik wel door mijn grenzen gaan. Wanneer kan ik daar mee beginnen?
Wanneer ben ik weer beter?
Ook vind ik het lastig hoe lang het herstel nog gaat duren. En word ik wel helemaal beter? In september ga ik naar een andere school, dat was al gepland voordat ik corona kreeg. Maar nu vind ik dat wel spannend. Het liefst begin ik dan gelijk en kan ik mijn nieuwe school en klas leren kennen. Ik weet alleen niet of ik mij daar dan goed genoeg voor voel.’
Pijnlijk voor haar moeder
De moeder van Elfi vertelt over haar ervaring: ‘Ik vind het heel knap hoe Elfi met de situatie omgaat, ze accepteert het goed. Voor mij als moeder is het wel heel pijnlijk om haar te zien vereenzamen. Het was een bewegelijk, actief kind en nu zit ze alleen maar op de bank. Ze leeft als een 80 jarige.’
‘Ik heb zelf ook last van Long(langdurig)-Covid, maar krijg veel steun van vrienden, collega’s en mijn leidinggevende. Ze bellen mij, sturen kaartjes of bloemen. Elk berichtje geeft mij een sprankeltje hoop om verder te gaan. Elfi heeft als puber veel minder zo’n netwerk, dat maakt het lastiger. Ze draagt het sterk, maar het is een heftig proces.’
Het interview met Elfi en haar moeder vond plaats op 22 juni 2021.
Meer over corona bij kinderen en jongeren
Wil je in gesprek met andere kinderen en jongeren met Long Covid? Dat kan, help elkaar en deel ervaringen en tips via ‘In gesprek’. En lees ook de ervaringsverhalen van jongeren Daan, Rixt, Emma en Fenne. Wil je meer informatie over het effect van corona op kinderen en jongeren? Lees het hier.
