Fijn om meer te lezen over lotgenoten. Mijn arts kan ook niks vinden om me te helpen nu dus ik leef er maar mee. Maar wie herkent dit gevoel? Een brok in de keel gecombineerd met gevoel van dichtgeknepen luchtpijp. Pijn op de borst en een gekraak bij ademen in keel en linker long. Ik ben ziek geworden op 13 maart en afgelopen maanden ben ik de ene dag niks waard en de andere gewoon weer normaal fit. Vooral die benauwdheid is echt vreselijk. Ook heb ik nu sinds 2 weken veel last van duizeligheid alsof m’n evenwichtsorgaan niet werkt. Bloed is getest maar er is niks uitgekomen. Zuurstof en andere metingen gehad bij arts. Alles was ok behalve dat ik ineens een hoge bloeddruk (146/110) nu heb voor het eerst in m’n leven. Arts maakte zich nog geen zorgen. Het duurt nu echt lang maar weet niet wat te doen. Ben overigens nooit getest wel 2x bij de HAP geweest en die dacht 99% positief.
Je bent nog niet ingelogd. Log in om te kunnen reageren.
Hallo RM21,
3xpw kreeg ik bindweefsel therapie. Middenrif waardoor dit precies gebeurd is nog geen antwoord op. Onderzoek hierna is er niet, helaas nog geen scan dat ze dit kunnen zien. Bij overleden covid patiënt hebben ze gezien dat hier een breuk was. Ze hebben ook geen idee hoelang dit duurt herstel ervan. Ze zeggen dat dit zich kan herstellen maar de duur ervan? Ik had ook angst ja, bang om te stikken. Drukt je keel dicht (gevoel) voor ons voelt dit echt zo aan. Bij de kno arts heb ik zelf kunnen zien dat erniks in de keel en strottenhoofd wat mis is. De stembanden konden ze wel zien dat dit geïrriteerd was. Logisch he met zo'n ademhaling die we hebben. Dat drukkend gevoel is de spier in de hals die opgezwollen is door de ademhaling die we hebben. Je kan altijd voor je zoon aanvragen voor ook onderzoek kno arts. Dan weet je zeker of iets is . Het steld je wel wat geruster. Dat had ik tenminste en zo kon ik rustiger verder met bindweefsel massage. Na 2maanden begon ik te merken dat spieren bovenlichaam niet meer zo verkrampen. Ik gebruikte voor de pijn paracetamol. En voor de ademhaling gebruikte ik een puff en had ook een puff voor z.n o ja wat we ook hadden geprobeerd bij revelatie was zwembad therapie om in het water te proberen of dan mijn spieren ook konden ontspannen. Helaas bij mij werkte dat niet. Misschien bij u zoon wel. Mijn spieren deden bij iets teveel inspanning trillingen geven, had daar totaal geen controle op.
Beterschap voor u zoon,
Groetjes anja
Heel erg bedankt voor je hulp Fijne dag nog!
Hallo RM21,
Heb nog wat info voor u.
Middenrif: de vitale infectie is fors actief in de cellen van het Middenrif. Het Middenrif wordt door de ontstekingsreactie en bindweefselvorming beschadigd en functioneerd dan minder. Maar het virus heeft ook invloed op de zenuwbanen het lijkt erop dat de autonome regeling van frequentie en diepte van ademen ontregeld is. Je moet blijven bewegen (inspanning) en buikademhaling doen . Je moet je spierlengte weer terug krijgen. Dat zal in begin veel pijn doen. Probeer stress te vermijden want dat werkt op het Middenrif .
Groetjes anja
Wat voor virus? Hij is negatief getest afgelopen maandag. Zit al ruim een jaar thuis. Alleen in ziekenhuis geweest voor desensibilisatie kuur ivm pollen allergie. Hij zegt toen hij die injecties kreeg voelde hij zich ook zo raar. Wankel op de benen. Moe. Hij is verder altijd gezond geweest ik begrijp echt niet waar deze symptomen vandaan komen. Hij heeft er nu 3 weken "stikgevoel" op zitten. Hij is bekaf. En hij heeft daar zeker wel stress van en ik ook
Virus daar bedoelen ze mee dat covid op de cellen van zenuwstelsel invloed hebben . Bij u zoon was neg getest , dat is idd raar terwijl hij wel duidelijk klachten heeft van covid klachten. Ik ben wel pos getest van 11 april vorig jaar. Stress ja dat begrijp ik heel goed. Ontspannen is idd een moeilijke opgave, weet er alles van. Dat stikgevoel is ook beangstigend. Vooral de nachten waren voor mij vreselijk. Kon niet liggen op mijn rug en andere houdingen was ook lastig. Steeds werdt ik wakker dat ik naar adem happen was . En dan stond ik voor open raam om lucht te krijgen. Pfff die druk op mijn borst erbij vreselijk ja . Dat kan allemaal lang duren herstel ervan volgende maand heb ik 1 jaar deze klachten al. Ze nemen wel nu geleidelijk wat af en nu kan ik beter weer wat doorslapen. Bindweefsel massage heeft mij heel goed geholpen die spanning van bovenlichaam af te krijgen. En stress vermijden tja is ook lastig als je deze ellende hebt en ook voor andere gezinsleden dat begrijp ik.
Hallo RM21,
Mijn antwoord staat op pagina 2 achter de naam van Shirley Mok. Geen idee waarom mijn antwoord daar staat. Ik had bij u op reageren geduwd.
Groetjes anja
Hoi RM21,
Ik ben helemaal nieuw hier, woon in het buitenland en verbaas me over de klachten die ik hier lees en zelf ook sinds 4 weken ervaar. De gelijkenissen zijn bizar.
Ik ben 39, altijd gezond en super actief. Zojuist heb ik me aangemeld om u te vertellen dat ademhalingsoefeningen mij helpen de druk van benauwdheid te verlagen. Ik vermoed zelf dat hyperventilatie is opgetreden door een slechter werkende middenrif spier. Ademhalingsoefeningen en sommige yoga oefeningen helpen mij. Als er nl (ook) sprake is van hyperventilatie door stress/angst en/of door Covid (ademhalingscentrum?) dan vergergeren de klachten en ook het benauwde gevoel.
Ik ken mijn lichaam goed en ben al helemaal niet snel in paniek, dus voor mij was het lezen van de ervaringen hier een groot feest. Want herkenning is waar je in eerste instantie op hoopt en ik ben wel blij dat hier te hebben gevonden.
Ik ga binnenkort met een goed gevulde rugzak weer terug naar de huisarts.
Sterkte met uw zoon en baat het niet dan schaadt het niet.
Tim
Bedankt Tim, sorry voor de late reactie. Mijn zoon heeft zijn klachten nog. Nu al 6 weken lang. Geen Corona. Hij heeft wel veel jaren spanningen gehad, en had het vaker over zijn ademhaling. Als hij oefeningen doet dan raakt hij nog meer in de war met zijn ademhaling zegt hij. Hij is ook angstig door het stikgevoel. We weten zo langzamerhand niet meer wat te doen. Het grijpt mij als moeder enorm aan.
Ik wens jou alle goeds Tim!
Freya heb jij covid gehad?
Ben blij dat de kwalen die ik nu ervaar kan terug lezen in bovenstaande reacties. Heb krop in de keel-gevoel (dacht al aan slokdamkanker), druk op de borst, brandende tong, pijn tussen schouderbladen, hoofdpijn 2 dagen, af en toe duizelig. Ervaar dit allemaal in de laatste weken. Test negatief. Hoop dat ik snel van de klachten af kom, laat die prik maar snel komen.
Beterschap voor iedereen!
Ik schrik van bovenstaande verhalen! Hoe kan dit en waarom zijn er zoveel mensen die geen idee hebben waar de klachten vandaan komen? Waarom heeft mijn zoon het zo benauwd? Alsof hij stikt? Negatief getest gisteren. Maar hoe nu verder?
Wat een herkenbare klachten die ik lees, zijn er ook mensen die verandering van de vingernagels merken qua structuur? Die van mij waren altijd mooi glad maar zijn nu bobbelig
Dat heb ik ook Marja.
Vooraf: Ik heb hieronder een flink verhaal geschreven, om zo volledig mogelijk te zijn. Als je het teveel vindt, scroll dan door tot beneden, want daar stel ik een paar vragen waarvan ik hoop dat je erop reageert.
Ten eerste, wat een herkenning, op deze pagina. Met het doorlezen van alle reacties (heb ze nog lang niet allemaal gelezen), vallen mij een aantal dingen op.
Bijvoorbeeld het feit dat veel mensen aangeven dat de klachten in maart 2020 zijn begonnen. Hetzelfde geldt min of meer voor mij. Hoewel een aantal klachten al sinds 2001 spelen (na een ernstige burn-out). Zo heb ik al jaren last van pijn op mijn borst en regelmatig een brok in mijn keel.
In 2018(!) heeft de huisarts een uitgebreid cardiologisch onderzoek laten doen. Hier kwam niets uit. Het erop dat ik chronisch hyperventileerde en er was alle reden toe om stress als schuldige aan te wijzen. Zodoende werd ik doorverwezen naar de GGZ.
De GGZ was een lachertje (met name omdat ik zelf afgestudeerd ben als klinisch psycholoog, wist ik dat hun diagnose (ASS) niet klopte); ik bleef ervan overtuigd dat de problemen niet tussen mijn oren zaten. Wel was het zo dat mijn problemen in ernst toenamen wanneer ik onder psychische druk sta; wanneer ik een negatieve emotie voel, nemen ook de klachten sterk toe.
Echter, niet alleen psychische druk verergert mijn klachten, ook fysieke acties. Vooral wanneer ik mijn borst- en rugspieren moet gebruiken. Simpele dingen, waarbij het krachtveld fysiek vóór me ligt, zoals groente snijden, deeg kneden, gitaar spelen. (Dat laatste is al 40 jaar mijn belangrijkste hobby). Mijn conditie is prima: ik kan zonder problemen een uur of meer lopen of fietsen. Houding speelt ook een rol. Soms word ik met mijn klachten wakker, en dan heb ik bijna altijd in een gedraaide positie geslapen. Als ik achter de computer zit, dan wil ik nog wel eens in mijn monitor kruipen. Dan zit ik over mijn bureau gebogen, met mijn hoofd in mijn nek. En ook tijdens het fietsen houd ik mijn stuur onbewust zeer krampachtig vast.
Maar dan de recente gebeurtenissen. Vorig jaar (2020) februari had ik een ernstig, stressvol conflict met de gemeente gehad. In maart voelde ik plotseling een lichte keelpijn. Al was het woordje "pijn" schromelijk overdreven. Niet genoeg om paracetamol voor te slikken. Maar het was een ander soort keelpijn: niet zozeer bij het slikken, maar bij het ademhalen. De eerste lockdown was net aangevangen, en ik vermoedde de "milde variant van corona".
Echter, het ging maar niet over, en begin mei werd het erger. Het ging gepaard met pijn in mijn nekspieren, vanaf de aanhechting aan de onderkant van mijn schedel tot mijn sleutelbeen. Het gevoel op mijn strottehoofd was alsof iemand met duim en wijsvinger in mijn strottehoofd kneep en het belemmerde mijn ademhaling. Desalniettemin was mijn saturatie goed. Ik werd erg hees en verloor op een bepaald moment zelfs mijn stem voor 95%.
De huisarts vermoedde maagzuurproblemen, en zette me op een maagzuurremmer. Dat hielp niks. Vervolgens werd ik doorverwezen naar een KNO-arts. Deze verhoogde de dosis maagzuurremmer, maar ook dit hielp geen ene moer. (behalve de (bekende) bijwerkingen).
De KNO-arts verwees me door naar logopedie. Inmiddels was ik ook bij een psycho-somatisch fysiotherapeut terecht gekomen. Die hebben me wel op een spoor gezet.
De situatie nu: de klachten zijn soms een dag of een paar dagen weg, of komen pas later op de dag weer opzetten. Maar "genezen" ben ik zeker nog niet.
Nog even wat kenmerken over mezelf, voor zover die met mijn gezondheid te maken hebben:
Ik ben 57 jaar oud, en ben al zo'n 30 jaar zo'n 30 kilo te zwaar. Het laatste half jaar ben ik 17 kilo afgevallen(!) Dit heeft vooralsnog geen aanwijsbare verbetering van mijn klachten met zich meegebracht.
In het afgelopen jaar heb ik 4 corona tests laten doen (altijd bij de GGD en waarvan de laatste zeer recentelijk) en 1 bloedtest op anti-stoffen. Elke keer negatief.
Ik zit nu al jaren thuis, in de bijstand, als gevolg van deze klachten. Wanneer ik bovenstaande klachten niet zou hebben, zou ik waarschijnlijk volledig gezond zijn en weer aan het werk kunnen.
Voor wie tot dit stuk van mijn verhaal is gekomen, of voor wie doorgescrollt heeft, heb ik een paar vragen.
Wanneer ik voldoende antwoorden heb, wil ik eventueel proberen te onderzoeken of dit een bestaan syndroom is. En zonee, proberen hiervoor meer aandacht te krijgen, zodat we niet worden weggestuurd met "het zit tussen je oren". Dan zou dit probleem moeten worden toegevoegd in de bestaande diagnostiek, zodat huisartsen het eerder opmerken, en beter weten in welke richting ze moeten zoeken.
mvg
Mucky
Ik heb een hele boterham. België. Hier zit veel tussen de oren.
Ben V, 50 en sukkel al enkele jaren met de gebruikelijke ditjes en datjes die bij ouder worden horen. Heb jaren gerookt, dan beginnen sporten aan 3 - 4 keer per week een uur of 2 (nu niet meer, alles moest dicht) HS patient en bijgevolg voedingsfreak (zeggen ze maar een Big Mac gaat er ook wel eens in hoor) Ik vermijd zo veel mogelijk chemische rommel in mijn voeding en maak indien mogelijk alles zelf. Als dat gaat tenminste. Op goede dagen dus.
Ik heb al jaren last van vermoeidheid en gebrek aan energie. Had 7 jaar geleden een burnout maar moest na een maand gaan werken en het is nooit meer goed gekomen.
Er zijn geen triggers. Elke 4 - 5 - 6 weken heb ik enkele goede dagen waar ik 50% kan functioneren.
Ziek geworden oktober 2019 met een heel zware verkoudheid die niet over ging. Ik had het gevoel dat ik verdronk. Kreeg ook reuma klachten in handen, voeten, nek en schouders maar dat was niet te zien in een bloedonderzoek (beweert de huisarts) Verstopte neus, hoesten, hoofdpijn, moe en werd erger ipv beter. Geen koorts maar dat had ik zelfs niet toen ik kinkhoest had.
Oorsuizen werd erger, draaierigheid ook.
In december 2019 erger aan het hoesten. Nog altijd een droge hoest en siropen hielpen niets. Kruidendampen ook niet. Naar NKO gestuurd en uitgebreid getest op 'beestjes waarvan we graag weten wat ze zijn'. Nieuw virus was toen al gekend maar onbekend. Longfoto was schoon. Bloedonderzoek toonde zoals gewoonlijk hoge ontstekingswaardes maar verder niets. Zeggen ze.
Werd niet beter maar erger en in februari vloog ik in quarantaine 'om uw immuunsysteem rust te geven' Eind februari bronchitis of longontsteking. Kreeg antibiotica en dat was het.
Maart 2020: Andere symptomen worden erger. Keelpijn, gevoel warme lucht in te ademen in strottenhoofd, brok in keel, neus verstopt, hoesten, heel moe, nul energie, pijn aan schouderbladen (ik kan niet meer op mijn rug liggen) hartoverslagen en hard bonzend hart, druk op borst, niet te lokaliseren pijn achter borstbeen en borstkas uitstralend naar schouders en rug dan weer links, dan weer rechts, over heel mijn borstkas. Rusteloze benen. Soms gevoel van hand op mijn keel. Gloeiende maag, veel boeren, verslikken, diarree of verstopping (ik eet gezond, wel veel seizoensfruit, vers) en doffe oorpijn met bromtoon (heb onderdruk in oren)
Terug naar dokter met een bang hart (die dreigden al mij in psychiatrie op te sluiten want heb al jaren pijn op mijn borstkas)
Doorgestuurd naar longarts. Resultaat: Astma als 'deze astma is een gevolg van iets en verder is er niets' Kon met de cardio medicatie of overgang te maken hebben maar in Belgie is overgang iets dat tussen uw oren zit en zijn gekende bijwerkingen niet mogelijk. Word niet verder onderzocht.
Blijven aanmodderen met symptomen en quarantaine tot augustus 2020. Toen kwam de ademnood er bij en werd de hoest minder.
Weer naar longarts gestuurd. Ik zit daar, krijg ademnood en mijn saturatie is 97% dus was er geen ademnood. Longinhoud is kleiner. 5.6L ipv 6.2L. (fitness is dicht) Allergietesten negatief.
Ik geef aan dat die aanvallen van ademnood precies in mijn middenrif zit. Bij opspannen/naar beneden duwen met veel moeite kan ik uiteindelijk wel eens doorademen. 'dan is het stress' Ik krijg antidepressiva van de huisarts. Na lezen bijsluiter neem ik dat niet. Al genoeg last zonder dat gif en ik ben niet depressief.
Oktober 2020: paniekaanvallen er bij, hoera ... Hoest is nu een kuchje met af en toe wat slijm uit de keel. Dus dat is dan wel beter. Moet ademhalingsoefeningen en relaxatie volgen. De relaxatie werkt maar alle symptomen bleven.
Controle bij NKO en ze doen een echo en scan van de sinussen. Niks te zien.
November 2020: Ik kom terecht in een verschrikkelijke stress situatie en kan vervroegd naar de cardioloog met zware hartoverslagen. Die bevestigd dat en zegt 'kan tijdelijk zijn door de stress' Ik krijg kalmeerpillen voor 1 week. Ik had met die stress geen extra last van de ademnood, paniekaanvallen of druk op de borst dus dat ligt zeker niet aan stress. Cardioloog denkt hetzelfde en maakt verslag op.
Stress situatie wordt opgelost, alle symptomen blijven, ook de hartoverslagen maar minder, veel minder. Slapen lukt terug prima. Moet er 1 of 2 keer uit voor toiletbezoek, dat is normaal. Heb wel veel last van boze dromen die over die stress situatie gaan. Nog altijd.
Januari 2021: Krijg zweetaanvallen en enorme last van mijn maag bovenop de bestaande symptomen. Er zit een dikke bol net na het eind van mijn borstbeen. Als ik mijn lichaam strek zie je een blauwe schijn waar die bol zit. Krijg bijna geen lucht meer en natuurlijk volgt een paniekaanval. Ik mag direct naar de huisartsenwachtpost. Voor zekerheid nemen ze een hartfilmpje en longfoto. Dat is goed. Ik krijg maagtabletten en de raad te stoppen met drinken want mijn lever is heel gevoelig. Ik drink alleen water, 1 of 2 koffie verkeerd (3/4de melk) en kruidenthee (kruiden geschikt voor combinatie met mijn hart medicatie. Moet je echt mee opletten is de wijze raad van een Chinees medicijnman)
Verdere opvolging en doorverwijzing naar maag specialist is voor de huisarts.
Daar zeg ik 'kan aub die overgang en eventueel een maagbreuk nagekeken worden?' Is niet nodig. Mijn eten zakt heel traag en komt met schokjes terug omhoog. Net de processie van Echternach (2 stappen vooruit en 1 naar achter) Voeding komt er langs achteren ook voor een deel onverteerd uit. 'let op uw voeding, niet te veel suiker, frisdrank, vet en zo' Ik eet en drink dat gif niet dus aan mijn voeding zal het niet liggen. Geen doorverwijzing, is niet nodig.
Februari: Terug naar NKO gestuurd. Neus zit intussen potdicht en ik krijg last van troebel zicht, pijn aan oog en dubbel boven mekaar zien aan beide ogen. Hoest is weg, is nu keelschrapen. Geen sporen van reflux wat vreemd is aangezien ik meerdere keren het zuur en voeding tot in mijn keel voelde lopen bij het bukken en mijn maag brand net als mijn keel.
NKO neemt een biopsie, de zwelling is minder, bevestigen de tinitus en zeggen er bij dat er niets aan te doen is. Verder is er geen infectie.
2-3u na die biopsie krijg ik oorpijn en gaan beide oren dicht. Mijn neus begint te lopen, geel snot. Dat kan niet want er was geen infectie en mijn sinussen waren vrij! En toch was het zo. Ik kon niet terug naar NKO want had geen afspraak. Apotheek geeft neusspray en na 3 dagen was het beter maar ging die neus weer potdicht. Ik begin ook te niezen. Geen hooikoorts, testen waren negatief.
Uitslag biopsie: geen kanker, kan vanalles zijn en vooral stress door corona lockdowns (nooit! Ik ben mensenschuw en heb liever 3 man op straat dan 300)
Maart: weer 2 - 3 dagen goed en dan terug die symptomen, inclusief de droge hoest, dus weer verplicht in quarantaine. Neus zit minder dicht maar slijmvliezen zijn poederdroog dus veel niezen.
Voorbije week ging 'goed' buiten de reuma symptomen en extreme vermoeidheid. Vannacht zwetend, hoestend en piepend wakker geworden en intussen zijn alle symptomen terug. Het kan met eender welk symptoom beginnen. Meestal is dat een brandende keel en koortsig gevoel, nu was het hoesten.
In heel het verhaal zit een opvallend ding. Geen enkele corona test!!! Dat was niet nodig. Geen hoge koorts.
Al deze symptomen kunnen op verschillende zaken wijzen. Overgang, ptss, maagproblemen, corona nasleep, door medicatie, stress, burnout en nog een paar CVS ziektes die 'tussen de oren' zitten en zelfs een combinatie er van. Zo lang er niemand is die het totaalplaatje bekijkt blijf je op de sukkel en krijg je de diagnose hypochonder. Ondertussen moet je maar zien dat je fris en monter op je werk bent want je bent niet ziek.
Met hoeveel zijn we in feite? Duizenden die niet gehoord worden omdat ze het totaalplaatje missen of het nu covid nasleep is of iets heel simpels zoals de overgang.
Ik vind ook dat er nogal snel 'stress' gezegd wordt. Dat is terug te vinden in je bloed en als daar niet naar gekeken wordt moeten ze ook niet afkomen met stress. Stress lijkt mij een even groot ophoepel excuus als 'het zit tussen uw oren'
Ik wens iedereen een snelle, correcte diagnose zodat we aan onze genezing en toekomst kunnen werken. Liever gisteren dan vandaag. Succes en sterkte iedereen. Komt wel goed.
Tip voor iedereen met gevoel dichtgeknepen luchtpijp en brok in de keel waarbij de klachten verergeren bij lang praten: laat de KNO arts met een cameraatje kijken. Bij mij bleek de tongamandel fors opgezet door het virus. Daardoor ligt deze tegen de stemspleet aan. Het moet vanzelf overgaan maar het is fijn om te weten waar je klachten door komen. Ik probeer nu zachte massage bij de logo. Die kan nu beter behandelingen omdat we nu weten wat de oorzaak van mijn klachten is.
Hallo
Mijn afgelopen jaar staat in het teken van herstel na Covid. Ik werd 13 maart 2020 ziek. Heel heftige momenten beleefd van ademnood en zeer zwakke slokdarm. Ik kon 3 weken niet eten omdat het slikken van vast voedsel al benauwdheid gaf. Een zware slopende periode. Ik ben 49 en voelde me 80. Slechts een vinger optillen om op een "hotelbelletje" een gezinslid om hulp vragen. Veel herkenbare klachten die iedereen hier beschrijft, er volgde logopedie, fysio, dietisten ergo therapie. na de zomer weer wat werk opgebouwd, helaas afgelopen oktober van 75% werkhervatten, terug naar 0% wat een tegenslag. Deze keer meer klachten vanuit de schouders en spieren in nek met gevolg extreem ondraaglijke hoofdpijnen. Zelfs na 8 weken, op advies van artsen slechts 15 % inspanning per dag, bed in woonkamer, weinig verbetering.
Nu is het alweer april, een jaar verder, waar blijft de tijd, en waar is mijn oude ik.....
De power breathe heeft mij geholpen om sterker te worden in de ademhalingsspieren waarbij de brok in de keel langzaam aan verdwijnt. De fysio helpt hierbij in advies voor opbouw van de weerstand tijdnes het " trainen " . Het begin is vonfronterend want lijkt alsof je weer te weinig lucht krijgt.
Ik denk dat ik het antwoord heb gevonden. Ik werd nooit serieus genomen, maar heb het altijd kunnen volgen wat er in mijn lichaam gebeurde en heb mijn klachten 1 voor 1 "vager" omschreven en kreeg toen wel hits. telkens kwam ik uit op 1 aandoening.
Ik loop bij diverse poli's en er werd nooit geluisterd. sinds ik zelf diagnose heb gesteld en deze kenbaar heb gemaakt, lijkt het erop dat er eindelijk balletjes gaan rollen. opeens lijken mijn klachten niet meer vaag en lijkt het erop dat ze nu wel alles willen weten van me. Ik heb een second opinion gekregen en sta op een wachtlijst.. Voor mijn aandoening is een levensverwachting van 10 jaar. Ik ben er heilig van overtuigd dat ik het proces heb weten om te keren, maar het had niet veel gescheeld. Ik heb het licht gezien en ben weer terug gegaan met het juiste antwoord. vandaar dat ik nu vurig aan het vechten ben. omdat ik weet dat er veel meer mensen hier last van hebben. de personen die dit voelen hebben meer zelfkennis over hun lichaam dan iemand die het uit een boekje heeft moeten leren.
ik ga ervoor zorgen dat ik binnen een maand (wachtlijst van +6 maanden) de second opinion ga krijgen. zodra ik bevestiging van mijn diagnose krijg, zal ik jullie ook proberen te helpen, mochten jullie dat wensen uiteraard. ik ga ervoor zorgen dat jullie bij iemand terecht kunnen die hiervan af weet.
Stress is de grootste boosdoener, dus probeer dat vooral niet te veel te doen in de tussentijd.
Heel veel sterkte allemaal, ik weet op welk pad jullie je bevinden en kom jullie halen!
Amor Fati
Goede dag,
Lees verschillende berichten over brok in keel en keelpijn. Ik ben in maart 2021 ziek geworden. Lang last van vermoeidheid gehad en smaakverlies. Sinds de laatste tijd slik problemen en keelpijn. Heb sus last van slikproblemen herkennen jullie dit. Voel water, drank en eten langs iets gaan. Passage problemen wordt het ook genoemd. Verder wat geroggel in mn longen. Soms moe en soms niet.
Maak me zorgen.
Grt
Ik heb ws corona gehad in maart 2020. Niet getest en milde klachten. Sindsdien heb ik pijn bij het ademhalen die erger wordt na inspanning en s'nachts leidt tot doorslaapproblemen. Ik herken ook moeite met slikken. Ik heb tot nu toe al van alles geprobeerd zowel regulier als alternatief zonder verbetering. De laatste diagnose is chronische hyperventilatie. Ik heb zelf het gevoel dat dit eerder een gevolg dan een oorzaak is Ademhalingstherapie heeft tot nu toe nog niet geleid tot verbetering. Herkent iemand deze klachten en wat heeft in dat geval geholpen?
Hoi Appie,
zelfde verhaal hier en ook zelfde tijd ziek geweest (eind feb/begin maart 2020).
helaas nog geen oplossing.. wel al bij veel verschillende mensen geweest…
ik lees graag mee of andere al een oplossing hebben gevonden.
groet,
Jeffrey
Ik ben 35 en heb een auto imuun ziekte cidp waardoor ik in de rolstoel zit en astma. Specialisten en huisarts zei neem zeker het vaccin want jij overleeft corona niet en het vaccin is veilig. HebAstma die wel altijd erg goed onder controle was en al jaren aanvalsvrij. Ik kreeg op 1juni mijn Pfizer vaccin. 20min erna werd ik erg benauwd, zware druk op m'n borstkas, keelpijn, hoge hartslag. Cortisone gekregen. Maar de klachten bleven kortademig, precies een olifant op de borst, pijn op de borst, pijn in m'n luchtpijp, neus zit toe, hartkloppingen, lage bloeddruk, flauw vallen, onwerkelijkheidsgevoel. 3x op spoed beland. Saturatie is goed, bloed is goed, foto van de longen was goed dus naar huis gestuurd terwijl gewoon zitten al teveel inspanning is voor mij. De dokters weten niet meer wat doen. Bij longarts geweest, mijn blaastesten waren beduidend lager dan normaal en volgens haar komt dat vooral door mijn middenrif dat nu plots nog amper werkt. Ook hyperventileer ik omdat ik moeilijk kan ademen forceer ik het en zo hyperventileer ik. Ze wil een emg van het middenrif om de bezenuwing te zien. Verder moet ik m'n plan trekken ?♀️ ik heb zulk zware angstaanvallen, ik denk echt dat ik ga dood gaan. Ik weet me geen raad meer.
Hallo iedereen,
Dankzij dit forum kwam ik erachter dat ik niet de enige ben met dezelfde klachten. ook ik heb een rij aan specialisten gehad die mij niet serieus namen. Ondertussen is er heel veel voor mij op zijn plaats gevallen.
Ik ben erachter dat ik zowel een vloek als een zege van mijn ouders heb gehad. ik ben erachter gekomen dat ik alles Beter aanvoel in mijn lichaam dan een gemiddeld persoon. Dit komt omdat ik HSP (Hoog Sensitief Persoon) ben. hier ga ik aankomende week een test voor doen om dit bevestigd te krijgen. Dit is in mijn ogen de zege, want zonder dit was ik nooit erachter gekomen waarom mijn klachten nooit serieus waren genomen. Dankzij de brok in mijn keel verhaal die hier is vermeld ben ik verder gaan borderuren en er is maar 1 aandoening die ik tegen ben gekomen die al mijn klachten omvatten. Het is een aandoening die erfelijk is (hier dus de vloek), dat is Systemische Sclerose. 5 oktober heb ik een second opinion en ben me al helemaal aan het voorbereiden hierop. ik heb mijn huid al heel mijn leven strakker voelen gaan, zo strak dat ik er helemaal gek van werd. het klinkt raar, maar de medische wereld heeft hier amper tot geen kennis van.
Ik kan mij klachten herinneren van dat ik 8-10 jaar oud was, toen ging ik al naar de huisarts met pijnklachten. omdat ze zeiden dat dit niet kon, ben ik dat gaan geloven. Nu ben ik 32 en ben erachter gekomen dat mijn klachten nooit zijn weg gegaan, ze zijn alleen maar verergerd.
Ik raad jullie aan om deze aandoening in te lezen zodat jullie kunnen kijken of dit ook bij jullie van toepassing is. Sinds ik deze aandoening heb gevonden is voor mij alles op zijn plaats gevallen. Ze zeggen dat het een progressieve aandoening is, maar door mijn HSP weet ik dat dit niet het geval is. Ze weten er gewoonweg teweinig over (het is een vrij zeldzame aandoening). Ik ben al een tijd bezig alles uit te schrijven en te onderbouwen omdat ik weet dat hier nog te weinig over bekend is.
Laat ik voorop stellen dat dit geen Corona griepje is, het is een stressaandoening die onder de categorie van de Reuma's valt. ik heb geluk gehad dat ik het proces per toeval heb weten om te keren. Het is geen makkelijk en vooral een pijnvol proces, maar ik voel me nu na meer dan een jaar eindelijk de goede kant op gaan. Hopelijk zal dit jullie helpen, zoals dit forum mij zo ontzettend veel heeft geholpen.
Groet,
Mike de Bruijn
Dag Shirley,
brok in de keel en dichtgeknepen luchtpijp gevoel is herkenbaar. Weet niet of je ondertussen al verder bent. Toch een reactie, Bij mij werd het veroorzaakt door spanning op keel in combinatie met een verstoorde ademhaling. Als bij mij m’n ademhaling verstoord is, komt bij spreken dat gevoel binnen enkele minuten, na ontspanning of slapen is het ook weer weg. Een logopedist heeft mij geholpen. Al is m’n ademhaling nog niet goed dus ben er nog niet vanaf. Succes met je zoektocht.