Singlereis en vliegen met Vera
Vera (35): ‘Ik was gewend om met een alleengaanden reis op vakantie te gaan, liefst naar verre vakantie bestemmingen. Met Post-Covid uitdagend, maar ik besloot om deel te nemen aan een groepsreis naar Andalusië. Ik koos een 14-daagse reis, omdat er dan meer rustdagen op het programma staan. Vooraf besloot ik dat ik niet aan alles hoefde mee te doen, al stonden er een aantal dingen op mijn lijstje zoals Alhambra en Sevilla. Ik reisde met de trein naar Schiphol. Op Schiphol kun je reisassistentie aanvragen die je per rolstoel naar de gate brengt. Echt handig, want ze rijden dan voorbij de wachtrijen en je mag als eerste het vliegtuig in. In het vliegtuig deed de noise cancelling koptelefoon zijn werk.
Het was een leuke groep en ze hielden rekening met mij. Maar ik ook met hen, soms zocht ik een bankje op, terwijl de rest doorging met een bezichtiging. Het ‘voordeel’ was dat er met de bus gereisd moest worden naar uitstapjes en in die tijd deed ik altijd een dutje liggend op de achterbank van de bus. Bij het diner zaten we in groepjes van maximaal 4, en met oordopjes in ging dat goed. Het avondvertier liet ik aan mij voorbij gaan om te kunnen ontprikkelen en slapen. Het enige wat ik onderschat heb, is dat je liggend in de schaduw bij het zwembad niet tot rust komt. Op de rustdagen had ik gewoon een middagdutje moeten op de koele hotelkamer. Ik vond het een aanrader en had het niet willen missen, maar had wel tijd nodig om weer bij te komen van de reis.’
Camperreis met Gerrit en zijn vrouw
Gerrit (63): ‘De vakantie begint als de camper voor de deur staat. We nemen de tijd om deze in alle rust in te pakken. Aangezien we al 23 jaar met de camper reizen, zijn mijn vrouw Rianne en ik een goed geoliede machine en pakken deze met routine in. We zorgen dat er voorraad is voor de eerste dagen. Sinds dat ik Post-Covid heb boeken we twee rustige SRV campings in het vooruit, telkens op maximaal een half uur rijden, zodat het behapbaar blijft voor mij. We blijven dan meestal 4 dagen, voordat we weer verkassen en doen onderweg meteen de boodschappen. Soms doen we een klein uitstapje, het hoeft allemaal niet meer zo groot.
Een fijn cadeau was de hangmat van de buurvrouw. En dan is het hebben van Post-Covid ineens een voordeel, want ik mag hem wél ophangen, terwijl ze daar normaal niet zo happig op zijn. Ik hang hem dan tussen een boom en aan de camper en rust vaak een groot deel van de dag. Het leverde wel een opmerking op van een medekampeerder: “Dat is een luie man!”. Ik ben daar dan heel open over en leg uit waarom en wat Post-Covid is. Eigenlijk ben ik dan een soort ambassadeur en het levert mooie gesprekken op. Tijdens de vakantie is het ook handig dat Rianne mij inmiddels kan ‘lezen’, als ik zelf mijn grens niet goed aanvoel, dan stuurt zij mij hangmat in. Mocht je ook een camper hebben, dan kun je gerust op pad gaan, als je stukjes kunt autorijden (of een reisgenoot), als je alles maar op eigen tempo doet en een rustige plek kiest. Plan indien nodig een extra rustdag in. Wees open en schaam je niet, als mensen je lui vinden.’
Stedentrip met Kerstin en opvouwbare scootmobiel
Kerstin (55): ‘Helaas was het dit jaar zover, dat ik nog minder goed kon lopen door PEM. Maar een opvouwbare scootmobiel die ook mee het vliegtuig in kon, bracht uitkomst. Ik nodigde mijn zoon uit om samen zijn vriendin in Zweden te bezoeken en tegelijk Stockholm te verkennen. De trip werd nauwkeurig gepland. Vrienden brachten mij naar het station, NS reis-assistentie was geregeld en zo ging ik met de trein én noise cancelling koptelefoon naar Schiphol waar ik mijn zoon trof. Met een beetje bluf mocht de scoot mee naar de gate. Daar pakten we hem in de flightbag en werd deze weggebracht naar het bagageruim. We mochten als eerste boarden en de reis verliep voorspoedig. In het hotel dook ik meteen het bed in om uit te rusten.
De dagen waren gevuld met mini uitstapjes, thuis uitgezocht en gecheckt op toegankelijkheid. Mijn zoon en vriendin planden alles en zochten passende eettentjes (ivm mijn strenge histamine arme dieet). De dag startte vaak om 11 uur en na lunch en uitstapje rustte ik uit en gingen de jongelui borrelen. Na mijn dutje kreeg ik het dineradres via Google Maps en reed ik daar met de scoot heen. Vaak werd er speciaal voor mij gekookt, heerlijk! Na een aantal dagen vlogen we terug. Op Schiphol stond de reisassistentie klaar, in rolstoel richting de scoot afgeleverd bij ‘Afwijkende bagage’. Maar helaas werd ik naar de verkeerde balie gebracht. Die vertraging gaf onrust, evenals een defecte lift, maar mijn zoon tackelde die problemen op Schiphol. Mijn vrienden vonden het gelukkig geen probleem om mij later van het station te halen en thuis te brengen. En ja… natuurlijk moet je van de reis bijkomen, maar je kunt lang teren op mooie herinneringen van mooie gesprekken, Gambla Stan, ABBA & de Vickingen!’.
In totaal deelden we zes reisverhalen van lotgenoten met Post-Covid. Wij zien deze mensen denken in inventieve en creatieve mogelijkheden. Het blijkt dus niet zó onmogelijk te zijn, als je misschien dacht om op vakantie te gaan met Post-Covid. Als je maar het idee los laat, dat een vakantie zo zou moeten zijn als vóór Post-Covid. Hopelijk inspireerden deze reisverhalen je en heb je ook een fijne vakantie vol mogelijkheden!
Lees ook: Tips voor een fijne vakantie ondanks Post Covid | PostCovid NL
