Monique (63) kreeg op haar 60e post-covid. Haar actieve leven, vol werk en sociale contacten, kwam vrijwel tot stilstand. Na ruim een jaar zonder verbetering besloot ze dat dit misschien haar nieuwe normaal was. Hoe wilde ze hiermee omgaan? Ze koos ervoor om het glas als halfvol te zien: wat kan ik wél, en hoe richt ik mijn leven dan in?
Zo’n keuze klinkt positief, maar het daadwerkelijk doen kost tijd, pijnlijke zelfreflectie en onvermijdelijke keuzes. De symptomen blijven, net als de uitdagingen in een maatschappij die vooral is ingericht op gezonde mensen.
Monique deelt haar zoektocht, met beschouwingen, valkuilen en ook de winstpunten die ze vond. Ze schrijft met scherpte, maar vooral met humor— want dat is broodnodig om te blijven relativeren.
Hieronder vind je haar eerste column.
