Even gewoon mijn hart luchten. Heb een mega rotdag. Mega hoofdpijn die met geen mogelijkheid weggaat (paracetamol geprobeerd, in donkere stille slaapkamer gelegen, onder de douche gestaan, stukje wandelen), oren die suizen. Niet zo'n soepel gesprek gehad met werkgever. Ik ben helemaal klaar met vandaag. Kan iemand mijn hoofd eraf schroeven en een nieuwe bestellen? Kan wel huilen. Sorry moest ik even kwijt.
Ik weet dat het morgen of over paar dagen weer beter gaat. Maar man ben er helemaal klaar mee. Stomme longcovid!
Je bent nog niet ingelogd. Log in om te kunnen reageren.
om een of andere reden plaatste hij de reactie dubbel.
Of ga ik nou ook al gekke dingen zien. Een reactie maar even aangepast in deze. Hebben jullie dat ook dat hij reacties dubbel plaatst?
Hoi Marjolein, ja gebeurt bij mij ook af en toe, die dubbele plaatsing. Wat een ellende, en dan je zoontje ook nog ziek. Ik begrijp je dubbele gevoel van willen dat hij op school zat en je dan schuldig voelen.
Het scheeltt wel in de portemonnee, die kater zonder alcohol. Ik doe met je mee. 😒😊
haha eigenlijk wel he. Al moet ik zeggen dat ik al zeker geen 10 jaar alcohol heb gedronken. En daarvoor ook sporadisch. Dus uiteindelijk merk ik er vrij weinig van in de portemonnee ;-).
Inmiddels voelt mijn zoontje zich wat beter en heeft de hele woonkamer bedolven met LEGO. Nog meer prikkels. Morgen kan hij mooi weer naar school.
Nee, ik ben ook niet zo'n drankorgel.
Heeeeel lang geleden, dat ik een kater heb gehad, behalve dan de drie die hier op vier pootjes rondlopen 🐅
Maar als ik nu een alcoholtest zou moeten doen door recht over een streep te lopen, dan zo ik accuut gearresteerd worden. Gelukkig hebben ze die test afgeschaft.
Ik zou dan inderdaad ook meteen als straalbezopen worden geclassificeerd.
Heb zelf ook een katertje op vier pootjes die nu vaak lekker bij me komt liggen als ik uitgeteld op bed lig. Alsof hij weet dat ik een knuffel kan gebruiken.
Wat voor medicatie heb je, voor de brainfog?(hoef je niet te zeggen natuurlijk) Als het iets is van amitryptiline, een ssri of ldn, dan zou het na een een week of 2-3 beter moeten voelen, anders is de dosis niet goed voor je (ik slikte escitalopram (inmiddels gestopt), ik had die instel-periode erg veel last en verdroeg uiteindelijk alleen maar een heel lage dosis, maar dat was erg de moeite waard!).
Ik kan er niet bij dat een werkgever kan eisen dat een zieke werknemer een fysieke afspraak moet een arts kan eisen zonder dat de arts naar de zieke toe moet. Er zijn zoveel ziektes waarbij dat gewoon niet kan? Bizar…
Het is een snri als ik het goed heb. Maar echt gisteren had ik een gesprek voor het tweede spoor traject online. En moest naar 10 minuten kokhalzend naar de badkamer rennen. Blegh. Ik had de huisarts afgelopen maandag gebeld. Maar bedenk me net dat ik nog helemaal niet terug ben gebeld. Zo maar even doen. En dan naar weer terug naar bed. Want het gaat echt even niet zo lekker
Sterkte! Hopelijk snel minder last & weer wat beter!
Inmiddels bijna weer een week verder. Ik heb een lagere dosering gekregen. Dat helpt al wel iets. Nog steeds wel wat misselijk, maar minder duizelig. Hoop echt dat dat nog wel weg trekt, want nu kan ik helemaal niet meer autorijden en moet ik iedere dag de kids op de fiets naar school brengen, waarnaar ik daarna echt compleet uitgeput ben. Ik durf ook niet te zeggen dat ik merk dat het wat doet. Ben super moe (maar ja dus meer fietsen), heb nog steeds hoofdpijn (maar ja fietsen en de hitte helpt denk ik ook niet). En hersenmist.... ja sta regelmatig met handen en voeten met mijn kids te praten omdat ik ergens niet opkom.
Eerlijkheidshalve heb ik het idee dat het momenteel helemaal niet zo goed met me gaat nu ik erover nadenk. Ik heb met mijn ergotherapeut een lijstje gemaakt met een 'goede' dag en een 'slechte' dag (even de hele slechte dagen maar niet gedaan want dan kom ik echt niet verder dan bank en bed). En met haar mijn klachten besproken en eigenlijk zit ik nog steeds de gehele dag in het rood. Zij heeft me nu ook de opdracht gegeven om eens te kijken of ik ook 'oranje' signalen kan herkennen en dan op tijd stoppen. Maar vaak ga ik meteen naar mega hoofdpijn ipv eerst lichte druk of misschien sta ik daar al mee op.
Mijn vader heeft inmiddels de kinderen ook al een paar zaterdagen opgehaald om bij hem te spelen zodat ik rust heb. Mensen dat is toch niet normaal dat je zo de week door moet komen? Los even van het feit dat ik heel blij ben dat mijn vader dat nu doet hoor. Want de kinderen kunnen onbezorgd spelen en ik kan echt tot rust komen, een wasje draaien en zonder gestoord te worden op bed rusten. Maar is dat dan normaal om de week door te komen omdat je nog een paar uurtjes dient te werken. Nu ik dit zo op typ word ik er eigenlijk heel verdrietig van. Het is prachtig weer en ik vlucht naar binnen vanwege de hitte, vanwege spelende kinderen buiten. Ik heb gisteren ook niet meer gedaan dan kinderen naar school gebracht op de fiets. Rusten. kwartiertje werken. 45 min rusten (en slapen) op bed. 15 min werken (45 min rusten) eten, klein wasje opgehangen (want zoontje had diarree gehad), 45 min rusten op de bank, en met veel moeite nog 20 min gewerkt. Weer rusten Om daarna uitgeput de aardappelen te schillen en de kinderen weer op te halen van de bso met de fiets. Om me vervolgens na het eten tegelijk met de kinderen naar bed te begeven en compleet uitgeput naar bed te gaan.... wat een rotleven zo met covid :(.
Gelukkig kun je in je dromen nog heel veel. Dan lijkt het nog wat. Ik ga maar eens met de kat op de bank ploffen. Daar heb je gelukkig niet veel energie voor nodig.
Klinkt goed, met die ergo! En wat top van je vader! Misschien dat je een paar abnormaal stille weken nodig hebt, maar als het je lukt daarmee de toestand wat stabieler kunt krijgen (en daarna weer langzaam kunt verbeteren) geeft dat misschien weer wat perspectief?
Wel eens geprobeerd een nieuwe telefoon aan de praat te krijgen met een covidbrein?
Niet aan beginnen dus. Wat een crime.
Maar ik zat er al zolang tegenaan te hikken dat ik een nieuwe moest, en maar wachten, en maar wachten tot mn hersens er weer naar stonden. Maar ja, dat gebeurt maar niet en hij was oud en er staat waarschijnlijk stalkerware op. Dus nu toch maar gebruik gemaakt van een aanbieding en het feit dat ik het nu nog kan betalen en straks misschien niet meer. Maar jeetje kreetje wat een gedoe. En dan besluit ik dat ook nog eens te doen als het hartstikke mooi weer is, in plaats van lekker in mn ligstoel in de tuin. Stom, stom, stom.
En nu nog een nieuwe laptop, want mn huidige computer is zo ongeveer uit het stenen tijdperk. Maar toch maar even wachten dan maar, want daar zie ik echt tegenop. 😒😭😬
Yep, vreselijk he! Ik een paar maanden geleden, cognitief ging het toen wel al wat beter, maar nog niet zoals nu. Vreselijk! Alleen het was een 'moetje' ik had mijn vorige laten vallen en was op het scherm gaan staan😱🙈 niet meer te repareren. En dan als je alles eenmaal ingesteld hebt en alle apps en wachtwoorden; per ongeluk terugzetten naar de fabrieksinstellingen en alles wissen. Toen heb ik hem een week aan de kant gelegd.
Ik heb wel meteen zo'n grote telefoon gekocht met ook een pen erbij. Geen PC meer, dan hoef ik nog maar 1 keer iets opnieuw in te stellen. (De PC van het werk is wel genoeg😆)
En niet alleen mn computer is uit het stenen tijdperk, maar ikzelf ook... wat zeg ik... Ik was er al lang voor de computer bestond... Wat was er voor het stenen tijdperk?🤔😂
Voordeel van de nieuwe telefoon: hij heeft grote letters en cijfers (nee!! het is geen seniorentelefoon, dat dan toch net weer niet 😂)
Je weet het weer mooi te relativeren met humor :) Hoop dat je vandaag wel lekker gaat genieten in die ligstoel!
😂 Vanuit mn ligstoel: ach ja, je komt er met humor wat makkelijker door.
Jij ook een fijne ligstoel dag. 😊
Even geen humor vandaag.. In plaats van de computer ben ikzelf gisteren gecrasht. Logisch,zul je zeggen,want jij was er toch al voor de computer. Ja,maar met mij ging het enigszins bergopwaarts en de computer was langzaam aan het overlijden. Dat kwam eergisteren ineens in een stroomversnelling: 10 minuten om een site te openen. Ik moest iets checken op mcafee account. Want kwam na installatie op mn telefoon erachter dat er maar 1 apparaat aan mn abonnement gekoppeld was,nl de telefoon. Maar hoe zat dat dan met de computer, waar ik het in januari op heb gezet (toen ik doodziek was en aan Alzheimer leed) (probleem nr.1). Dus het internet op, niet te doen, dus ik dacht slim te zijn en alles maar te kopiëren naar Google Drive.. voor ie echt overleed. Google Drive zegt daarna,je Drive is bijna vol. Ik denk okee,kijken wat er niet perse op hoeft .Voor de zekerheid eerst 1 bestand gewist,prompt verdwijnt is ook van mn computer. Neeeeeee,dat moest niet! Shit, dus als ik iets wis in Drive,is mn computer straks ook leeg. Durf nergens meer aan te komen. Want ondertussen staat er ook een groot rood kruis over mn hele documentenbestand.Help ! En dan moet je bedenken dat 10 minuten achter een beeldscherm voor mij de limit is, en dat ik ondertussen een uur verder ben.
Me voorgenomen om volgende dag maar naar de computerwinkel te gaan en een nieuwe laptop te kopen en die mensen van de winkel alles erop te laten zetten en mijn miskleumen te repareren. Hele nacht niet geslapen van de stress en gistermiddag compleet gecrasht. Jankend op mn bed, kon niet meer stoppen, ik was weer zo moe en zo misselijk. Nu me voorgenomen om het kreng morgen maar mee te nemen naar de winkel, want vandaag is het markt. En vandaag maar even een dag 'vrij' te nemen. Hoop dat ik de verleiding kan weerstaan om zelf toch weer te gaan zitten prutsen, want het zit gewoon in mn kop en laat me niet meer los.
Herkenbaar voor iemand,dit?
Oh Monalisa.... ik leef met je mee. Een hele dikke knuffel van mij voor jou.
Ik durf zelf vrij weinig 'ingewikkelds' te doen op mijn laptop of telefoon. Want zonder covid brein was dat altijd al een uitdaging. En met kan ik me zo voorstellen helemaal geen beginnen aan. Moet nog wel iets scannen voor mijn man... maar vrees het ergste. Mijn laptop kan de hele scanner niet vinden. Terwijl hij wel op datzelfde apparaat print. Heel gek.
Misselijkheid en vermoeidheid herken ik ook. En dan die warmte ook nog. Bah. Soms heb je van die dagen dat je er gewoon helemaal doorheen zit he. Probeer de computer vandaag echt maar gewoon te laten voor wat ie is. Al herken ik het ook wel. Als je iets in je hoofd hebt dan wil je het ook graag klaar maken, soms tegen beter weten in. Want anders blijft het maar in je hoofd zitten.
Hoop echt voor je dat het je lukt om het een beetje los te laten. Pak je rust. Morgen weer een dag. Het is gebeurd en hopelijk kunnen de deskundigen zonder covidbrein hem morgen weer voor je fixen.
Knuffel
Heel herkenbaar helaas!
Inmiddels kan ik al die dingen weer, maar ik heb het ook heel erg gehad. Ook een keer mijn hele telefoon gewist (die ik net nieuw eindelijk aan de praat had gekregen na 3 dagen prutsen, toen moest het weer overnieuw).
Probeer het inderdaad, voor jezelf, toch aan de kant te leggen. Maar makkelijker gezegd dan gedaan. (Ik ben daar ook biet zo goed in).
Hi Marjolein,dankjewel. Ja, voor mij is dit normaal gesproken ook al bijna niet te doen. Iets wat ik het liefst voor me uitschuif en dat heb ik nu dus ook al een jaar gedaan.
Ik wil me zeker nu helemaal niet met zulke dingen bezig hoeven houden,maar ja, er is ook niet iemand in mn omgeving die het kan doen.
Dus ja, alles maar overlaten aan de experts. Is voor mij wel weer een lesje in loslaten en delegeren. Maar als zij voor mij een nieuwe laptop kunnen regelen, die meteen werkt en waar alles weer netjes opgezet is inclusief mail etc. en dat stomme Drive is opgeschoond dan ben ik al lang blij.
Ik kan best wel redelijk werken met een computer, normaal gesproken, ben zelfs in een vorige baan webmaster geweest en heb verschillende websites from scratch gemaakt voor werkgever. Maar als het gaat om techniek en programmeren en opslag etc. En ongrijpbare dingen als clouds,dan weet ik het niet meer,dan is het totale paniek als er iets fout gaat.
Ik herken dat probleem van scannen. Printen gaat wel, en scannen doet het de ene keer wel en de andere keer kun je proberen wat je wilt en scant ie niet. Terwijl je er niets aan veranderd hebt. Het is mij ook nog steeds een raadsel. Ik hoop dat het je gaat lukken.
Hoe gaat het trouwens met je medicatie en met de bijwerkingen? Zijn die nu wat minder en heb je al een positief effect?
Ik ben in dosering naar beneden gegaan. En dat helpt wel een beetje. Ben vooral in de nacht en ochtend nog duizelig maar voel me niet meer compleet kacheltje lam. De misselijkheid is helaas nog wel aanwezig de gehele dag maar wel minder heftig als eerst. Helaas kan ik nog niet merken dat het ook iets positief brengen. Maar ik begreep dat daar wel een aantal weken overheen kunnen gaan. Dus we houden nog maar even vol. Volgende week heb ik weer een afspraak bij de huisarts voor controle.
Ik hoop zo voor je dat het effect gaat hebben.
Ik slik momenteel voor de hooikoorts pilletjes. Dat wil zeggen nu een kwart van zo'n pilletje, want als ik een hele slik of zelfs een halve dag lig ik 2 dagen zo ongeveer verdoofd op bed. Ben er normaal al gevoelig voor maar nu legt zo'n pilletje me helemaal plat. Op een kwart slaap ik nu beter, dat is al fijn want anders lig ik iedere nacht tot 4 uur wakker. Dus dat is een extra gunstig effect naast het verminderen van de hooikoorts. Misschien dat ik daarom me ook de laatste week iets beter voelde. Ik weet niet of het ook een definitieve verbetering is of dat ik meteen weer instort als ik er mee stop. We gaan het zien.
Fijne dag,het zonnetje schijnt gelukkig. 😊
Ik heb echt zin om te gillen!
Vandaag alles geregeld voor die computer. Konden ze me gelukkig mee helpen,maar alles bij elkaar wel weer teveel, dus vanmiddag weer compleet ingestort. Net nog potje lopen janken van vermoeidheid, maar ja, de hond moest uitgelaten, dus zonnebril op en naar buiten voor een rondje. Kom ik op de terugweg mn achterbuurvrouw tegen, die begint te klagen over haar hooikoorts. Heel vervelend voor haar maar daar zat ik nu echt even niet op te wachten. Dus ik zeg op een gegeven moment: Marjan ik ga weer verder want ik ben heel erg moe, ik moet naar huis. Oh, zegt ze en loopt door. Komt ze terug en roept me en zegt: ik vind het wel heel vervelend worden hoor, iedere keer als ik je tegenkom ben je moe. Ik zeg, ja, daar kan ik ook niets aan doen, dat is nu eenmaal zo. Moet ik daarvoor straf krijgen van je ofzo? Ja, maar ik vind dat niet kunnen, ik heb ook dingen, weet je wel wat ik allemaal heb. Ik zeg: nee, dat wil ik allemaal niet weten. Oh, nee, jij mag wel van alles hebben maar ik mag niet over mij praten. Ik zeg: ik wil ook niet over mij praten. En ik ben doorgelopen.
Maar Jeetje, wat een selfish gedrag en gebrek aan respect voor iemands grenzen. Ik ben zo klaar met dit soort mensen. Het gaat er alleen maar om dat zij niet in het middelpunt van de belangstelling staat en mijn grenzen ziet ze alleen maar als een persoonlijke afwijzing. Maar dat is toch haar probleem!
Ik kan dit soort veroordelende houding er nu echt even niet bij gebruiken hoor.
Frustrerend! En wat een irritant mens (sorry).
Ik heb mezelf aangeleerd om in dit soort situaties niet meer te zeggen dat ik moe ben of weet ik het wat. Maar mijn eten staat op, ik heb een afspraak, ik moet iets doen, etc. Puur zelfbescherming ook. De meeste gaan er wel goed mee om, maar er komt er altijd weer een die zegt; we zijn allemaal weleens moe.
Probeer het van je af te schudden. Het zegt alles over haar en niets over jou!
Als ik goed kon tekenen zou ik hiervan een cartoon maken met jou en de buurvrouw, met bij jou een gedachtenwolkje waarin staat:
“Als ik niet al moe was … dan werd ik het wel van jou …”
😂 Ja inderdaad. Zo iemand heeft wel commentaar op dat je herstel zolang duurt, maar draagt er zelf ook niet bepaald aan bij.
Ik werd zo misselijk wakker vanmorgen. Maar dit bezorgde me toch een grote glimlach. Ik zie het helemaal voor me (plaatjes denker). Hahahhas
Geweldig Sami, ik zie het ook helemaal voor me 😂
Dank je Cruella, en helemaal mee eens. En ik weet ook wel, je kunt iemand niet veranderen, maar iemand die keer op keer probeert in discussie te gaan over het feit dat jij gewoon je grens aangeeft, dat maakt me zo woest. Ik vind het zo respectloos. Ik vraag haar niet om het te begrijpen, alleen maar om te accepteren dat ik er nu niet zo erg voor een ander kan zijn. En als haar dat niet bevalt, prima, dan laat ze me toch gewoon links liggen. What's the problem.
Maar ze haalt het bloed onder mn nagels vandaan alleen maar om haar zin te krijgen, terwijl ik met moeite probeer overeind te blijven en het al moeilijk zat heb met het feit dat het maar niet beter wil worden. Daar ga ik toch niet zielig over lopen doen bij haar. En bovendien, zij begon met klagen, ik geef een grens aan en dan ben ik ineens degene die klaagt. Lekker makkelijk om de dingen zo om te draaien.
Ik heb het ooit goed met haar kunnen vinden, maar sinds ze achter me is komen wonen heb ik ontdekt dat ze een heel iemand anders is dan ik dacht. En ik zit er niet meer zo op te wachten om met haar om te gaan. Want hier wil ik mijn energie niet aan kwijt raken. Maar het raakt me ondertussen wel en ik zat net helemaal te shaken en de tranen staan nog in mn ogen.
Weet je wat het is, Cruella, ik ben normaal gesproken een vriendelijk en empatisch persoon en bereid om naar iemand te luisteren als die zn ei kwijt moet. Maar nu even niet. En dat bevalt de verwende madam niet. Het gaat even niet zoals zij het wil. Het is een vrouw die nooit voor zichzelf heeft hoeven zorgen, nooit heeft hoeven werken en die altijd alles gemakkelijk heeft gehad, maar wat een geestelijke armoede! En dan heeft ze zo'n aardige man. Ik zou het jammer vinden als hierdoor de verstandhouding met hem ook verandert.
Sorry hoor, maar ik moest het er even uitgooien.
En bedankt dat jij en de anderen op dit forum zitten.
Jeetje Monalisa,
Het zit ook niet mee he? Wat een ellende. Snap heel goed dat je daar gefrustreerd van raakt. Rot op buurvrouw met je hooikoorts. Ja heel vervelend. Maar wil je ruilen? 😵💫.
Ik vind het zo jammer dat wanneer je je grensen aangeef, iets wat zo belangrijk is in onze situatie, dat die dan dus blijkbaar zo vaak niet geaccepteerd wordt door anderen. Alsof voor jezelf zorgen een aanval op de ander is inderdaad. Grrrr.
Dikke knuffel voor jou!
Hooikoorts kan heel akelig zijn
En de een ervaart iets heftiger dan de ander. De een voelt zich doodziek door iets kleins terwijl de ander met een gebroken been de marathon uitloopt. Daar heb ik geen oordeel over. Ik denk dat hier iets heel anders speelt. Een paar weken geleden heeft ze ook al geprobeerd mij van alles voor te schrijven,toen ze na vakantie een plant op kwam halen waar ik voor gezorgd had. Toen ze die plant van zijn plek tilde heeft ze mij niet even gezegd dat die een hele vieze kring op mijn kastje had achtergelaten. Ze is heel achterbaks zo met die plant de deur uit gelopen en ik heb het later pas gezien. Kring niet meer weg te krijgen, zelfs niet met schuurpapier. Ik heb hierna nagedacht over hoe ik met dit soort achterbaksheid om zou gaan en heb toen besloten om niets te zeggen,, om zo hete kolen op haar hoofd te stapelen. Verder heb ik geen toenadering meer tot haar gezocht en dat heeft ze vast gemerkt. Ik denk dat ze niet meer weet hoe hiermee om te gaan, en gisteren een hooikoorts geklaag heeft gebruikt om mij uit mn tent te lokken, omdat ze gewoon niet in staat is om haar excuses aan te bieden. En toen dat niet lukte, omdat ik alleen maar af en toe ja knikte bij haar verhaal,, heeft ze maar gewoon geprobeerd om een reactie te krijgen door ruzie te zoeken. Maar ja, NIVEA he.
En verder, achterbakse mensen straffen uiteindelijke zichzelf wel.
Heb helaas wel weer een slechte nacht gehad.
Hopelijk vandaag weer wat meer positiviteit.
Oei lekker dan van die kring door die plant.
Heb normaal ook geen oordeel hoor over ziekten. Heb zelf ook regelmatig last van hooikoorts. En die kan inderdaad heel heftig zijn. Maar bij niveau energie slurpers denk ik dan opzouten. Er is een reden dat je je grenzen aangeeft. Ga daar hiet steeds overheen. Al snap ik ook wel dat voor anderen het niet te begrijpen is hoe veel en lang je daar last van kan hebben.
Maar nu vrije zaterdag. Vogeltjes fluiten en het zonnetje schijnt. Vandaag MOETEN we even lekker helemaal NIKS.🤗
Zo hopelijk even rustig in de tuin zitten en vanmiddag in mijn gelukkig koele huis🤞. Nu maar hopen dat niemand besluit vandaag zijn tuin te gaan maaien of een feestje te geven
Ja, dat is ook zo lekker. Zit je net even lekker te genieten in je tuin, gaat er 1 (of 2 of allemaal tegelijk, of allemaal achter elkaar) gras maaien, of klussen of feesten.
Ik hoop dat het rustig blijft bij je. Geniet van het mooie weer.
Ik hoop het ook. Tot nu toe vogeltjes, een verdwaalde blatende schaap een paar tokkende kipjes. En ergens in de verte een vrachtwagen of tractor. Die ik wel hoor maar die net ver genoeg weg is om me er niet aan te storen.
En o ja mijn kinderen die steeds harder discussieren over een spelletje.... ach ja je kan niet alles hebben.... ze zitten binnen dus ik doe de deur wel even dicht. En verdwijn in mijn tuinbubbel.
Bij mij is er alweer een aan het schuren. Dat is blijkbaar zn hobby. Er gaat niet veel van zn huis overblijven zo.
En nu moet ik de buit van mn katten van vannacht op gaan ruimen. 1 dode mol in de keuken en een heleboel veren in de woonkamer. 😔
Maar okee, vergeleken bij vroegere vangsten die ik in huis heb gevonden (een Vlaamse gaai, een rat) valt het vandaag nog mee.
Wow. Hoe krijgen je katten het elkaar. Oeps... maar inderdaad beter dan vlaamse gaai en rat. En ze vinden je lief toch zeggen ze als ze cadeautjes voor je mee nemen.
Hier beginnen de kikkers net met zijn allen een concert. En verderop helaas iemand al begonnen met maaien. Jammer
Ja, de ene mauwt ook altijd heel hard om me te vertellen dat ie weer wat heeft meegebracht. Surprise! 😂
Maar de enige keer dat ik blij was dat het dood was, was met de rat.
O man, wat een gedoe weer.
start 2e spoor traject (zou de helft van de beschikbare tijd in beslag nemen). Volgens BA 2 keer een uur totaal (dus is 1 uur voor 2e spoor). Juist. Zoals al eerder aangegeven kan ik het niet 2 keer een uur. Maar nu wordt ik zo doodgegooid met mailtjes, verslagen, testen en dingen waar ik op moet reageren dat ik het niet eens in 2 uur red. En vervolgens werken linkjes niet. Reageer je erop, krijg je weer een nieuwe link, waar de inlog dan weer niet van werkt.. Lang verhaal kort. Mijn uren zijn op. Mijn hoofd is gebarsten en dan heb ik nog niks in kunnen vullen.
En dan ook nog erachter komen dat ze dingen sturen naar mij volledig onbekende mailadressen waarvan zij denken dat het van mij is. Echt. pffff ben niet de enige met hersenmist den ik....
mijn was staat overigens ook weer te draaien met wasverzachter (ipv wasmiddel, maar ja je kan het er niet uitscheppen)....
Let op jezelf he! Als de tijd op is dan is de tijd op en wachten ze maar. Ik mag van de bedrijfsarts niets meer doen als de tijd op is. Je hebt niet voor niets een aantal uren.
Dat van die mailadressen is overigens wel heel slecht 🙄
🤔
nou echt he Cruella,
Mijn bedrijfsarts zegt zulke dingen helaas niet. Die zegt er is sprake van belastbaarheid.... niks niet als het op is is het op. Mijn leidinggevende zegt nu wel voorzichtig je kunt niet meer doen dan lukt. En mijn ergo zegt daarentegen STOP AUB OP TIJD, want je gaat kapot.
Nu inmiddels wel een werkende link gehad. Staat erbij dat je hem in een keer onafgebroken in moet vullen. Heb het weer afgesloten, want hoofdpijn en op. Morgen eens kijken of het lukt (al ben ik dan dus al weer door mijn uren heen). Ik ga een potje huilen denk ik. Geen idee hoeveel tijd je er voor nodig hebt. Maar vast langer dan 5 minuten.
En het 'werk' wat ik had afgesproken waar ik daadwerkelijk mijn collega's nog mee ondersteun en help kom ik niet eens aan toe. Ik vind dit echt mega nutteloos. Waar ga ik solliciteren dan mensen ik kan (bijna) niks. Kan geen nieuwe dingen aanleren. Ben zeer beperkt in de tijd. kan niet autorijden. En ondertussen gaat er dus veel tijd in zitten om daar in te investeren. Laat me dan aub nog iets nuttigs doen wat ik wel kan en waar mijn collega's nog wat aan hebben.
Dan zou ik in dit geval je leidinggevende gaan volgen! Fijn dat die het nu wel in begint te zien.
Verder is het echt volkomen nutteloos en zeker in jouw geval, veel te belastend dit.
Helaas is het de wet en de anfst voor werkgevers voor het krijgen van UWV sancties, maar zo niet passend bij dit soort ziektes/klachtbeelden. 😔
Geef je grenzen en problemen ook duidelijk aan bij je 2e spoor begeleider! Liefst zwart/op wit. Al is het alleen naar voor je eigen dossier en om op een later moment bij het UWV aan te kunnen tonen; ik heb heg aangegeven, maar ik ben genegeerd. (Je miet zelf namelijk alles doen om terugval te voorkomen, maar als werkgever blijft pushen kun jij niet anders dan bezwaar maken voor je egen dossier)
Energieverspilling dit.
.
Jeetje, wat een ellende Marjolein. Dat ze dat nou nog steeds niet snappen dat je zoveel documentatie niet zomaar even aankan, en dan ook nog werken en de rest ernaast. Ik snap ook niet dat het advies van een ergo niet meetelt.
En dat ze gevoelige info verkeerd versturen is echt heel slecht.
Genoeg reden inderdaad om een potje te janken.
Ik geef je een dikke knuffel.
Dank je wel Monalisa,
Ik snap ook echt niet hoe ze aan de verkeerde mailadressen komen. Ze zeggen dat het op het aanmeldformulier staat. Nou die heb ik niet ingevuld. Echt super slordig. Alsof het mijn fout is. Geloof er niks van.
Maar ik ben voor vandaag er wel klaar mee. Kijken hoe het morgen gaat en anders pech. Ik heb mijn best gedaan.
Iemand anders ook al ruzie gehad met Silvio?
Wat een rotsysteem is dat zeg. Had ik afspraak ingepland voor intake bij C-support en dan moet je dat systeem activeren. Vorige week allemaal netjes gemaakt. Krijg ik vandaag een mail dat er een wijziging is in mn afspraak en dat ik moet inloggen in Silvio. Okee, Log in en dan wordt er via de mail een verificatiecode gestuurd, niet dus. Wachten en nog eens wachten, kijken in mn spam. Niks. Opnieuw code aangevraagd, niks. Tot 5 keer toe geprobeerd, dan wordt je account geblokkeerd. Moet je alles opnieuw aanmelden, dus weer wachten op een mail daarvoor. Komen er ineens tig verificatiecodes in een keer achter elkaar binnen op de mail. Weer geprobeerd met de laatste, nee hoor werkt niet. Op dat punt kon ik al niet meer langer naar beeldscherm kijken, maar ja, ik zat op nieuwe activatiecode te wachten. Ja, moet ik dan nu over mn grens heengaan om in het systeem van C-support te komen? Beetje dubbel. Ik alweer over de rooie. Nou daar is ie dan eindelijk hoor de code om opnieuw te activeren. Dus ik kan er weer in en wat denk je... Is het alleen maar een bevestiging van de afspraak van morgen. Grrrrrr....
Al mn energie en concentratie voor de dag hierop verspeeld voor niks. Kwaad ben ik.
Ik vraag me toch al af hoe ik dat intake gesprek moet doen, want ik kan niet langer dan 10 minuten eeen telefoongesprek,anders ga ik over mn grens. Heb het afgelopen weekend nog uitgeprobeerd of een kwartier ook lukte. Nou, meteen twee dagen gestraft. Dus ik weet niet hoe ik dat moet gaan doen.
Wat is jullie ervaring met intake en lengte daarvan?
He Monalisa,
Met Solvio nog geen ruzie gehad in die hoedanigheid. Wel volgens mij al een keer een nieuw wachtwoord aan moeten vragen, want tja hersenmist.... Ik kreeg ook vaak meldingen in het begin, maar eerlijk gezegd keek ik er dan niet naar. Snapte er toch niks van met wel of niet een afspraak of bevestiging.
Intake duurde bij mij volgens mij een half uurtje. Maar weet het eigenlijk niet meer zeker. Ik vond wel dat ze rekening hielden met de beperkingen die ik had en heb. En volgens mij kun je sowieso aangeven als het teveel wordt.
Ik had gisteren dus wel net zo'n soort ervaring met tweede spoor traject. Vorige week natuurlijk al bezig geweest met die vragenlijst wat niet lukte. Zaterdag nog een keer geprobeerd toen kreeg ik een systeem error. Dus maandagochtend dacht ik zal even kijken. Want heb zo een gesprek over de uitslag ervan. Toen werkte de link dus wel. Ik invullen. Vervolgens daar een half uur mee bezig geweest (en na 15 min moet ik dus eigenlijk rust nemen, maar ja die vragenlijst moest dus in een keer). En aansluitend dus het gesprek.... die beste man bleef maar doorlullen, en normaal is de vragenlijst wel binnen 5 min ingevuld hoor (ja niet met hersenmist beste man), en wel apart dat het eerst niet werkte en zo maar heb ik al aangegeven dat je een beetje warrig bent (ja en daarom werkt een link niet als ik erop klik en krijg ik een melding bedankt voor het invullen terwijl ik nog niks heb ingevuld??!! Omdat ik warrig ben.... tuurlijk joh. En ik was ondertussen kotsmisselijk en had mega hoofdpijn. 45 min later. Hij bleef maar om voorbeelden vragen. Heb ik toch vriendelijk aangegeven dat ik echt niet meer kon. Oke oke, gaan we afronden. Pak je rust, verdeel ook je tijd, zoek je balans. Om meteen na gesprek een mail te krijgen van de jobhunter (ook van tweede spoor) met allemaal eisen voor kijken van webinars en sollicitatie plicht... Echt heb het niet eens gelezen. Laptop dicht geklapt en doodmoe op bed geploft. Vandaag natuurlijk de wrange vruchten. Want 75 min achter elkaar door.... ik kan dat niet. Dus stond al misselijk op met hoofdpijn en oorpijn. De komende tijd dus maar weer herstellen.... pffff
Fijn zo'n traject.
Ik vind Solvio ook een ramp. Ik stuur meestal een mail dat ik er niet uit kom met Solvio en dan plannen ze in.
Mijn ervaring met de intake is dat ze goed inspelen op wat je aankunt en dat ze aangeven dat je je grenzen moet bewaken. Geef dus voor jezelf meteen aan dat je niet lang kunt telefoneren, dan kunnen ze desnoods een tweede afspraak plannen.
Wat een ellende. En dat ze dan maar niet willen horen dat je aan je grens zit.
Ja, Wendy had wel gezegd dat je tijdens het gesprek kan aangeven als het teveel wordt, maar als ik het ga voelen ben ik dus al ver over mn grens heen met alle gevolgen van dien. Ik moet gewoon bij begin gesprek al aangeven 10 minuten en dan moet ik stoppen. Ik vind het zo'n beperking. Maar goed, we zien het wel morgen.
Sterkte jij met alle administratie.
Nou echt he. En wat je zegt. Op het moment dat je het voelt zit je al ver ver je grens heen. Dat is ook zo'n probleem. Maar vervolgens nog even lekker doorduwen😵💫🤯😢. En vervolgens zit je met de gebakken peren dagen lang.
Sterkte morgen he! Pas goed op jezelf
Dankje Marjolein. Ze hebben zich netjes aan de 10 minuten gehouden. Volgende week verder met het gesprek. Bij de vraag hoe begin van de besmetting was verlopen wist ik het toch gewoon niet meer 🫤. Ik kon het niet meer naar boven halen, helemaal vergeten dat ik 5 dagen met hoge koorts op de bank heb gelegen. Nu komt het over alsof het een mild verloop heeft gehad. Nou ja, volgende keer maar aanvullen. Dat covidbrein...😩
Goed om te horen dat ze zich aan de 10 min hebben gehouden.
Herken dat zo he dat ik echt niet meer weet hoe het begonnen is of hoe het verlopen is. Ik heb die vraag zo vaak gehad vanwege verschillende bedrijfsartsen enzo. En dacht dan ook vaak: Mens ik weet soms niet eens meer wat ik gisteren heb gedaan. Soms niet eens wat ik op het moment zelf aan het doen ben.... en dan vraag je naar dingen van maanden geleden...😳🤯?
Ik ben er wat ik me kan herinneren wel echt 2 weken goed ziek van geweest met flinke koorts en die alles doordringende koppijn. Maar heb niet in ziekenhuis gelegen.
Soms is het een zegen dat je met je covid brein niet alles kan onthouden. Je zou er nog moedelozer van worden dan je al bent.🙈
Zo moe weer vandaag. Heb echt een downdag😭. Na de flinke overprikkeling van afgelopen maandag gewoon nog niet hersteld. En kreeg ook nog eens allemaal mails binnen van 2e spoor traject. Over solliciteren enzo. Kan wel huilen. Op gepaste banen reageren. Ja... en wat is dat dan?!
Ik kan niks. Voel me zo waardeloos. Ik wil mijn leven terug.
Heb gereageerd dat ik volgende week ga proberen te kijken naar de mails omdat me dat nu niet lukt. En dan krijg ik een een begripvolle mail terug en dat ze hoopt volgende week van me te horen. Hou gewoon op met die mailbommen.
Ik rouw vandaag nog even verder 🥺