Jeetje, wat een gevecht Cruella. En dat helpt je zeker niet bij je herstel. En daar heb je zo je energie voor nodig. Niet om jezelf steeds zo te moeten verdedigen en al dit soort ingewikkelde dingen uit te zoeken. Ik vind het heel naar voor je. Maar jij doet niks fout, je loopt alleen maar tegen een hoop domme kortzichtige tunnelvisie aan.
Heel rot voor je. Vreselijk, achteraf je handtekening daaronder terug te vinden… Misschien valt het allemaal wel mee, komen ze met een aanbod, of valt er anderszins over in gesprek te gaan. P&O bij mijn werk zei toen we in gesprek waren dat de uitkomst soms na overleg met uwv was om minder uren in dienst te blijven, of nieuwe taken aan te nemen. Misschien is dit dan alleen maar het bepalen van de uitgangspositie (en nog helemaal geen besluit of intentie) voor dat soort gesprek aan het end van jaar 2?
In elk geval veel sterkte— ik hoop dat je gauw weer de focus op je herstel kunt terugkrijgen, dat gaat je uiteindelijk het meest opleveren.
He Cruella, wat fijn dat het gelukt is en je even lekker 'kind' kon zijn en bouwen. Lijkt me fantastisch. En dan ook nog zonder tinnitus en heen en terug kunnen gaan met het openbaar vervoer. Dit soort dingen hebben we nodig toch :)
Laat ook anders even de rechtsbijstand meekijken als je daarvoor verzekerd bent of de vakbond. Dat advies kreeg ik bij het arbeidsdeskundig rapport. En c support heeft ook meegekeken.
Ik heb namelijk ook een potje zitten huilen mijn verslag. Was toen zo boos en verdrietig omdat het zo leek opgeschreven te zijn alsof ik voor de lol thuis zat en helemaal mijn best niet deed.
Advies van c support was ga je niet verdedigen. Maar stel vragen. Laat hun het werk doen. Hoe komen ze aan de info etc. En alles je het er niet mee eens bent kun je bijv. zeggen daar staat dat en dat en daar kan ik me niet in vinden.
Voordat je hele verdediging weer verdraaid wordt
Mijn rechtsbijstand gaf destijds aan dat juridisch gezien het verslag niet negatief voor me uit zou vallen. Maar Man wat was ik pissig. Te meer omdat ik vervolgens ook geen antwoorden kreeg op mijn vragen maar werd doorverwezen naar mijn leidinggevende. En als ik iets anders wilde moest ik het zelf maar aanpassen (een verslag van 18 pagina's 😳 ) En vervolgens 5 min later het definitieve verslag heb gekregen. Waar ik overigens nooit mijn handtekening onder heb gezet bedenk ik me net🤔.
Er wordt zoveel in je schoenen geschoven. Is toch gewoon net alsof ze je niet serieus nemen. Hebben ze de afgelopen jaren onder een steen gelegen denk ik dan. Kijken ze geen programma's over postcovid. Volgen ze geen nieuws?
Maar Cruella conclusie van het rapport is dat je volledig moet focussen op spoor 1 (terug naar je eigen werk)?
En hoe zit het met de bedongen arbeid? Dat was toch ook bij jou? Of was dat bij Monalisa? Ik raak beetje in de war. We zitten volgens mij allemaal beetje in dezelfde tijdlijn waar we doorheen gaan
Krankzinnig. Dat moet wel uit een HR-truukendoos komen, dat er opeens zo’n rapport ligt, walgelijk!!! Misschien is de overweging niet te vechten maar je opnieuw volledig ziek te melden niet zo gek— en is een tijdje geheel in de ziektewet / spoor 2 niet helemaal verkeerd? Paradoxaal natuurlijk, want je gunt het ze absoluut niet als ze in welke procedure dan ook “gelijk” zouden krijgen, maar misschien geeft het jou nu ook meer kans op verder herstel en rust? (Moeten solliciteren met terugval ook niet niks, ondanks je geweldig energieke insteek met nieuwe outfits, zorg om referenties en linked-in tekst!!!).
Het is toch een verkapte vorm van ontslag zo, dus ziekmelding lijkt me geen vluchtgedrag maar mogelijk reëel om je positie uit te onderhandelen! (misschien toch nog eens je bijdragen hier verder checken op herleidbare gegevens?) En ik zou je aanraden om ook naar een spreekuur van een privé-arbeidsrechten-jurist te gaan? Ze hebben vaak een gratis eerste gesprek, om strategie te bespreken. Bij vakbonden moet je geluk hebben met wie je treft, net als rechtsbijstandverzekeringen. C-support uitstekend voor kennis van de regels; maar voor overleg over de beste persoonlijke strategie is misschien zo een extra advies van nut…?
Dit schuldgevoel klinkt alweer iets overzichtelijker :) Maar eigenlijk vooral helemaal niet schuldig voelen — je gebruikt niks meer of minder dan de ruimte in de wet, en je wordt gestuurd door hún gebrek aan vertrouwen! Lees ik nou goed tussen de regels dat je advocaat dan gaat praten / corresponderen over ontslag? (omdat je zegt ‘eerst de betermelding’) Of gaat hij het spoor 2 & rapport verder afhandelen? (Ik zal mijn post boven ook richting jouw onherkenbaarheid aanpassen trouwens).
Knap van je, dat je dit hebt gedaan! Kost veel energie, zo’n stap nemen…Hoop dat je het nu even uit handen mag geven & weer wat rust krijgt.
Hoi Cruella, wat belachelijk dat je zo moet vechten. Zo maken ze je alleen maar weer ziek. Ik heb ooit zo'n situatie meegemaakt bij een eerdere werkgever vanwege burnout. Opgelopen doordat ik zo ongeveer de hele afdeling moest vervangen omdat iedereen ziek was door.. je raadt het nooit... overwerkt. Tien keer aan de bel getrokken dat het zo niet lang zou duren voor ik ook onderuit ging, maar niets veranderen. Dus ook ziek thuis komen te zitten. Heb toen overplaatsing gevraagd naar een andere afdeling om daar te reïntegreren. Maar daar deden zich dezelfde problemen voor van personeelstekort met als risico dat ik weer straks met 4 banen tegelijk bezig was. Heb er toen voor gekozen om te vertrekken.
Maar was een heftige tijd met veel intimidatie vanuit werkgever. Heel naar. Dus ik begrijp waar je doorheen gaat.
Ik zat laatst te bedenken dat wij een aparte bevolkingsgroep zijn geworden en net als met andere minderheden krijg je dan met onrecht en afwijzing te maken. Ik heb ooit voor mijn hoogbegaafde zoon ook al eens dit gevecht moeten voeren voor begrip en acceptatie. Heb het gevoel dat wij nu deze zelfde strijd allemaal moeten voeren.
Heel veel sterkte. Het belangrijkste is dat je jezelf in de ogen kunt blijven kijken.
Er bestaat wel een richtlijn voor bedrijfsartsen m.b.t. Long Covid, maar ook bij mij is de UWV-arts zijn geheel eigen weg gegaan en heeft mijn re-integratieverplichtingen fors vergroot. Compleet tegen de richtlijnen van bijvoorbeeld pacing in. Helaas voor mij leidde dit tot een overbelasting en een paar maanden later een onvermijdelijke terugval. Ik denk dat de arbeidsdeskundige van het UWV er weinig aan kon doen bij mij, hij moest uitgaan van de FML die de UWV-arts had opgesteld en op basis daarvan beoordelen wat mogelijk zou zijn.
Nog belangrijker: alles wat me nu wordt verteld via dat rapport, is mij nog nooit face to face verteld of uberhaupt met me besproken. Het komt compleet uit de lucht vallen.
Dit klopt ook helemaal met mijn 1e jaarsevaluatie bij het UWV. Aan het eind van het gesprek (fysiek op locatie van het UWV) vroeg ik de arts waar hij op uit zou komen qua belastbaarheid maar hij zij dat hij daar nog geen antwoord op kon geven, zelfs niet "ongeveer". Vervolgens had mijn werkgever de beoordeling (incl. FML) bijna een week eerder dan ik zelf en kwam ik dus pas via die weg te weten wat het veel te hoge oordeel was.
Ik kan me zo goed voorstellen dat dit allemaal zoveel energie kost. En nee natuurlijk is dit niet de situatie die je wil. Maar wel goed dat je doorzet hoor.
Tja ingelaste afspraken met de bedrijfsarts... het is vakantie periode, of ze zijn ziek, of het is druk... het is altijd wel wat. En zeker als jezelf iets probeert in te lassen dan duurt het altijd zo lang. Maar dat is mijn ervaring hoor.
Snap heel goed dat je niet gepakt wil worden op 'niet functioneren'. Je doet zo goed je best en je was al zover. Het nare is denk ik ook wel dat al die stress en het gedoe ook gewoon zijn weerslag heeft op je gezondheid zowel fysiek als mentaal. En dat kun je er eigenlijk net niet bij gebruiken.
Hopelijk geeft de POH GGZ je een beetje rust en helpt het je de goede kant op.
Daar schiet inderdaad niks mee op. Kom op zeg alsof je voor een tribunaal wordt gezet. Echt belachelijk. Waar is de menselijkheid in deze.
Pfff wat een drama. Heel goed dat je een advocaat hebt ingeschakeld. Eer dat je goed geïntegreerd bent in deze situatie ben je volledig afgebrand. Bah. Daar heb je toch al die tijd niet zo hard voor gewerkt en geknokt om op te knappen.
Ik begrijp je. En kan me van veel dingen ook nog inleven in de werkgever. Maar wat je zegt eerlijkheid en ik vind ook menselijkheid kost verder niks maar maakt de communicatie gewoon veel prettiger. Krijg je in ieder geval niet het idee dat ze een mes achter in je rug planten
Hoi Cruella— zenuwslopend dit, zeker weten dat een boel van de forum-meelezers met je mee-zenuwen (we zijn denk ik allemaal bang voor precies deze situatie!).
Wat stelt de advocaat dan voor in die brief? (in bedekte termen, natuurlijk!) En wat is de beste uitkomst die jij kunt krijgen?
Nou, dat klinkt glashelder. Het proces is in elk geval gestart— en hopelijk kun je nu voor elke belangrijke actie terugvallen op je advocaat voor overleg, advies en steun, en is het niet zo eenzaam om enige grip op het proces te houden...?
Het klinkt natuurlijk vreselijk en is een ongewis proces, en conflicten zijn sowieso totaal naar en liever te vermijden en zo— maar je doet ze heus niks aan! Je neemt de situatie gewoon serieus en eist dat ze correct met je omgaan — ieder van hen zou het zelf echt niet anders doen. Ik vind het daadkrachtig & verstandig klinken (ook al voelt het misschien heel anders!)
Bij mijn werk, zo gauw er een jurist meekijkt, pakken HR-procedures opeens heel anders uit: de bazen worden veel voorzichtiger en correcter — hoop dat het hier ook zo gaat!
...
Jeetje, wat een gevecht Cruella. En dat helpt je zeker niet bij je herstel. En daar heb je zo je energie voor nodig. Niet om jezelf steeds zo te moeten verdedigen en al dit soort ingewikkelde dingen uit te zoeken. Ik vind het heel naar voor je. Maar jij doet niks fout, je loopt alleen maar tegen een hoop domme kortzichtige tunnelvisie aan.
Sterkte en blijf bij jezelf.
Ha Cruella,
Heel rot voor je. Vreselijk, achteraf je handtekening daaronder terug te vinden… Misschien valt het allemaal wel mee, komen ze met een aanbod, of valt er anderszins over in gesprek te gaan. P&O bij mijn werk zei toen we in gesprek waren dat de uitkomst soms na overleg met uwv was om minder uren in dienst te blijven, of nieuwe taken aan te nemen. Misschien is dit dan alleen maar het bepalen van de uitgangspositie (en nog helemaal geen besluit of intentie) voor dat soort gesprek aan het end van jaar 2?
In elk geval veel sterkte— ik hoop dat je gauw weer de focus op je herstel kunt terugkrijgen, dat gaat je uiteindelijk het meest opleveren.
Hou je taai,
E.
.....
Dubbel
He Cruella, wat fijn dat het gelukt is en je even lekker 'kind' kon zijn en bouwen. Lijkt me fantastisch. En dan ook nog zonder tinnitus en heen en terug kunnen gaan met het openbaar vervoer. Dit soort dingen hebben we nodig toch :)
Absoluut!
...
O nee cruella wat erg😭.
Laat ook anders even de rechtsbijstand meekijken als je daarvoor verzekerd bent of de vakbond. Dat advies kreeg ik bij het arbeidsdeskundig rapport. En c support heeft ook meegekeken.
Ik heb namelijk ook een potje zitten huilen mijn verslag. Was toen zo boos en verdrietig omdat het zo leek opgeschreven te zijn alsof ik voor de lol thuis zat en helemaal mijn best niet deed.
Advies van c support was ga je niet verdedigen. Maar stel vragen. Laat hun het werk doen. Hoe komen ze aan de info etc. En alles je het er niet mee eens bent kun je bijv. zeggen daar staat dat en dat en daar kan ik me niet in vinden.
Voordat je hele verdediging weer verdraaid wordt
Mijn rechtsbijstand gaf destijds aan dat juridisch gezien het verslag niet negatief voor me uit zou vallen. Maar Man wat was ik pissig. Te meer omdat ik vervolgens ook geen antwoorden kreeg op mijn vragen maar werd doorverwezen naar mijn leidinggevende. En als ik iets anders wilde moest ik het zelf maar aanpassen (een verslag van 18 pagina's 😳 ) En vervolgens 5 min later het definitieve verslag heb gekregen. Waar ik overigens nooit mijn handtekening onder heb gezet bedenk ik me net🤔.
Er wordt zoveel in je schoenen geschoven. Is toch gewoon net alsof ze je niet serieus nemen. Hebben ze de afgelopen jaren onder een steen gelegen denk ik dan. Kijken ze geen programma's over postcovid. Volgen ze geen nieuws?
Maar Cruella conclusie van het rapport is dat je volledig moet focussen op spoor 1 (terug naar je eigen werk)?
En hoe zit het met de bedongen arbeid? Dat was toch ook bij jou? Of was dat bij Monalisa? Ik raak beetje in de war. We zitten volgens mij allemaal beetje in dezelfde tijdlijn waar we doorheen gaan
..
Hoi Cruella,
Krankzinnig. Dat moet wel uit een HR-truukendoos komen, dat er opeens zo’n rapport ligt, walgelijk!!! Misschien is de overweging niet te vechten maar je opnieuw volledig ziek te melden niet zo gek— en is een tijdje geheel in de ziektewet / spoor 2 niet helemaal verkeerd? Paradoxaal natuurlijk, want je gunt het ze absoluut niet als ze in welke procedure dan ook “gelijk” zouden krijgen, maar misschien geeft het jou nu ook meer kans op verder herstel en rust? (Moeten solliciteren met terugval ook niet niks, ondanks je geweldig energieke insteek met nieuwe outfits, zorg om referenties en linked-in tekst!!!).
Veel wijsheid & sterkte gewenst!
E.
Die geweldige energieinsteek is vluchtgedrag ;-) Ik ben van nature eigenlijk zeer conflictvermijdend en wil nu niets liever dan weg, weg, weg.
Het is toch een verkapte vorm van ontslag zo, dus ziekmelding lijkt me geen vluchtgedrag maar mogelijk reëel om je positie uit te onderhandelen! (misschien toch nog eens je bijdragen hier verder checken op herleidbare gegevens?) En ik zou je aanraden om ook naar een spreekuur van een privé-arbeidsrechten-jurist te gaan? Ze hebben vaak een gratis eerste gesprek, om strategie te bespreken. Bij vakbonden moet je geluk hebben met wie je treft, net als rechtsbijstandverzekeringen. C-support uitstekend voor kennis van de regels; maar voor overleg over de beste persoonlijke strategie is misschien zo een extra advies van nut…?
Sterkte!!!
...
ik zou denken: met zoektermen niet zo herleidbaar maken… ;)
...
...
Ik ben benieuwd! Ik hoop dat het je weer wat meer grip op je opties oplevert!
...
Wat moet dat gesprek met 2 managers naar voor je geweest zijn.
Fijn dat je een advocaat hebt gevonden die jou gaat helpen.
Dikke knuffel
...
Hoi Cruella,
Dit schuldgevoel klinkt alweer iets overzichtelijker :) Maar eigenlijk vooral helemaal niet schuldig voelen — je gebruikt niks meer of minder dan de ruimte in de wet, en je wordt gestuurd door hún gebrek aan vertrouwen! Lees ik nou goed tussen de regels dat je advocaat dan gaat praten / corresponderen over ontslag? (omdat je zegt ‘eerst de betermelding’) Of gaat hij het spoor 2 & rapport verder afhandelen? (Ik zal mijn post boven ook richting jouw onherkenbaarheid aanpassen trouwens).
Knap van je, dat je dit hebt gedaan! Kost veel energie, zo’n stap nemen…Hoop dat je het nu even uit handen mag geven & weer wat rust krijgt.
Knuffel & veel sterkte!
...
Ernstig slaaptekort lijkt me goede grond om je ziek te melden…! (optie daarvoor besproken met je advocaat?)
...
Ik leef met je mee Cruella!
Zorg goed voor jezelf hoor. Een ander doet het niet helaas.
3 uur slaap per nacht... daar ga je aan kapot.
Heel veel sterkte hoor. Dikke knuffel
Hoi Cruella, wat belachelijk dat je zo moet vechten. Zo maken ze je alleen maar weer ziek. Ik heb ooit zo'n situatie meegemaakt bij een eerdere werkgever vanwege burnout. Opgelopen doordat ik zo ongeveer de hele afdeling moest vervangen omdat iedereen ziek was door.. je raadt het nooit... overwerkt. Tien keer aan de bel getrokken dat het zo niet lang zou duren voor ik ook onderuit ging, maar niets veranderen. Dus ook ziek thuis komen te zitten. Heb toen overplaatsing gevraagd naar een andere afdeling om daar te reïntegreren. Maar daar deden zich dezelfde problemen voor van personeelstekort met als risico dat ik weer straks met 4 banen tegelijk bezig was. Heb er toen voor gekozen om te vertrekken.
Maar was een heftige tijd met veel intimidatie vanuit werkgever. Heel naar. Dus ik begrijp waar je doorheen gaat.
Ik zat laatst te bedenken dat wij een aparte bevolkingsgroep zijn geworden en net als met andere minderheden krijg je dan met onrecht en afwijzing te maken. Ik heb ooit voor mijn hoogbegaafde zoon ook al eens dit gevecht moeten voeren voor begrip en acceptatie. Heb het gevoel dat wij nu deze zelfde strijd allemaal moeten voeren.
Heel veel sterkte. Het belangrijkste is dat je jezelf in de ogen kunt blijven kijken.
Knuffel van mij.
...
Er bestaat wel een richtlijn voor bedrijfsartsen m.b.t. Long Covid, maar ook bij mij is de UWV-arts zijn geheel eigen weg gegaan en heeft mijn re-integratieverplichtingen fors vergroot. Compleet tegen de richtlijnen van bijvoorbeeld pacing in. Helaas voor mij leidde dit tot een overbelasting en een paar maanden later een onvermijdelijke terugval. Ik denk dat de arbeidsdeskundige van het UWV er weinig aan kon doen bij mij, hij moest uitgaan van de FML die de UWV-arts had opgesteld en op basis daarvan beoordelen wat mogelijk zou zijn.
...
Dit klopt ook helemaal met mijn 1e jaarsevaluatie bij het UWV. Aan het eind van het gesprek (fysiek op locatie van het UWV) vroeg ik de arts waar hij op uit zou komen qua belastbaarheid maar hij zij dat hij daar nog geen antwoord op kon geven, zelfs niet "ongeveer". Vervolgens had mijn werkgever de beoordeling (incl. FML) bijna een week eerder dan ik zelf en kwam ik dus pas via die weg te weten wat het veel te hoge oordeel was.
...
...
Ik leef zo met je mee Cruella,
Ik kan me zo goed voorstellen dat dit allemaal zoveel energie kost. En nee natuurlijk is dit niet de situatie die je wil. Maar wel goed dat je doorzet hoor.
Tja ingelaste afspraken met de bedrijfsarts... het is vakantie periode, of ze zijn ziek, of het is druk... het is altijd wel wat. En zeker als jezelf iets probeert in te lassen dan duurt het altijd zo lang. Maar dat is mijn ervaring hoor.
Snap heel goed dat je niet gepakt wil worden op 'niet functioneren'. Je doet zo goed je best en je was al zover. Het nare is denk ik ook wel dat al die stress en het gedoe ook gewoon zijn weerslag heeft op je gezondheid zowel fysiek als mentaal. En dat kun je er eigenlijk net niet bij gebruiken.
Hopelijk geeft de POH GGZ je een beetje rust en helpt het je de goede kant op.
Dikke knuffel
mama Marjolein
...
Daar schiet inderdaad niks mee op. Kom op zeg alsof je voor een tribunaal wordt gezet. Echt belachelijk. Waar is de menselijkheid in deze.
Pfff wat een drama. Heel goed dat je een advocaat hebt ingeschakeld. Eer dat je goed geïntegreerd bent in deze situatie ben je volledig afgebrand. Bah. Daar heb je toch al die tijd niet zo hard voor gewerkt en geknokt om op te knappen.
Ik hoop echt dat er snel rust voor je komt. 🫂
...
Ik begrijp je. En kan me van veel dingen ook nog inleven in de werkgever. Maar wat je zegt eerlijkheid en ik vind ook menselijkheid kost verder niks maar maakt de communicatie gewoon veel prettiger. Krijg je in ieder geval niet het idee dat ze een mes achter in je rug planten
Exact dat inderdaad..
Hoi Cruella— zenuwslopend dit, zeker weten dat een boel van de forum-meelezers met je mee-zenuwen (we zijn denk ik allemaal bang voor precies deze situatie!).
Wat stelt de advocaat dan voor in die brief? (in bedekte termen, natuurlijk!) En wat is de beste uitkomst die jij kunt krijgen?
Hou je taai!
Ook van mij: dikke knuffel!
...
...
Nou, dat klinkt glashelder. Het proces is in elk geval gestart— en hopelijk kun je nu voor elke belangrijke actie terugvallen op je advocaat voor overleg, advies en steun, en is het niet zo eenzaam om enige grip op het proces te houden...?
Het klinkt natuurlijk vreselijk en is een ongewis proces, en conflicten zijn sowieso totaal naar en liever te vermijden en zo— maar je doet ze heus niks aan! Je neemt de situatie gewoon serieus en eist dat ze correct met je omgaan — ieder van hen zou het zelf echt niet anders doen. Ik vind het daadkrachtig & verstandig klinken (ook al voelt het misschien heel anders!)
Bij mijn werk, zo gauw er een jurist meekijkt, pakken HR-procedures opeens heel anders uit: de bazen worden veel voorzichtiger en correcter — hoop dat het hier ook zo gaat!
toitoitoi
...
Vind het zo beangstigend dat mensen zo kunnen zijn. Alsof je er niet toe doet.
Sterkte hoor Cruella. Hoop zo dat het goed voor je uitpakt. Al die managers die maar over je heen kunnen walsen alsof je geen mens bent. Bah
Knuffel
...
Ja misschien is dat het wel. Maar ipv dat ze dan blij zijn dat ze een ervaren kracht weer terug krijgen en weer beter is..😔
...
...
Fijn dat er een klik is cruella!
En zo spannend dat de brief de deur uit is.
Knuffel mama Marjolein